IPPB2/415-224/11-2/AK - Wydatki na zakup materiałów budowlanych a zwrot VAT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2011 r. (data wpływu 8 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych budownictwem mieszkaniowym w zakresie zwrotu niektórych wydatków związanych z remontem lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

W dniu 8 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych budownictwem mieszkaniowym w zakresie niektórych wydatków związanych z remontem lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2010 r. Wnioskodawca kupił na rynku wtórnym mieszkanie. Wymagało remontu. Wykonywał remont we własnym zakresie, kupując materiały budowlane w różnych firmach. Liczył na możliwość skorzystania ze zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z tą inwestycją. Po zakończeniu remontu, 15 XI 2010, złożył w Urzędzie Skarbowym wniosek VZM-1.

Na początku grudnia 2010 został wezwany do urzędu celem wyjaśnienia nieprawidłowości. Okazało się, że jeden z dostawców wystawił Wnioskodawcy fakturę VAT, choć nie miał do tego prawa. Prowadził i prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą ale nie był i nie jest zarejestrowanym w urzędzie skarbowym płatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca upewniał się przed zakupem, materiałów podłogowych, czy sprzedawca może wystawiać faktury VAT. Sprzedawca zapewnił kupującego, że może i że kupi je trochę taniej, bo ma rabat u dystrybutora czy w hurtowni. Wnioskodawca pytał go, bo wiedział, że zechce skorzystać z prawa do zwrotu (złożyć VZM-1) - wcześniej robił to już dwukrotnie, remontując poprzednie mieszkanie.

31 sierpnia 2010 r. Wnioskodawca odebrał fakturę i wówczas też uregulował należności ze sprzedawcą. Wnioskodawca nie był świadomy, że sprzedający wprowadził go w błąd. O tym dowiedział się dopiero po wezwaniu w grudniu do US B.

Urząd w którym rozlicza się Wnioskodawca zwrócił się do US W. o sprawdzenie statusu podatkowego sprzedawcy (wystawcy faktury). Zarządzono - jak powiedziano Wnioskodawcy-kontrolę krzyżową. W jej wyniku wystawca faktury został zobowiązany do opłacenia należności podatkowych (2172,77 zł) z odsetkami. Urzędniczka US B. poinformowała Wnioskodawcę, że nie będzie możliwy zwrot całości postulowanych przez Wnioskodawcę 15 XI 2010 r. części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych. A dokładnie - że Wnioskodawca musi wykreślić z wykazu faktur VZM-1/A fakturę wystawioną przez podatnika, który nie był płatnikiem VAT czyli w tym przypadku Piotra W., kopia faktury. Zatem zamiast postulowanego zwrotu nieco ponad 2000 złotych, Wnioskodawca dostał w lutym-marcu 2011 r. nieco ponad 700 zł.

Sytuacja jest taka: Skarb Państwa zarabia, być może w dwójnasób (na opłacie VAT ze złej faktury i na podatku, który Pan W. jako pośrednik w obrocie zapłacił w 2010 r. swojemu dostawcy, gdy kupił u niego towar dla Wnioskodawcy). Być może jest też tak, że dzięki zgłoszeniu Wnioskodawcy (VZM-1) wykryty został nieuczciwy podatnik, wprowadzający innych klientów w błąd tego jednak ze względu na tajemnice podatkową nie udało się Wnioskodawcy dowiedzieć.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W 2011 r. Wnioskodawca zamierza złożyć kolejny wniosek o zwrot podatku VAT (VZM-1) zawierający fakturę, dotyczącą zakupu materiałów, wystawioną przez Piotra W. Czy wówczas przysługiwał będzie Wnioskodawcy zwrot podatku VAT, skoro US B. za pośrednictwem US W. wyegzekwował od Piotra W. rozliczenie należnego podatku VAT od wystawionej dla Wnioskodawcy faktury za sprzedaż materiałów budowlanych w 2010 r.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że pozbawienie go prawa przyznanego ustawą z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym byłoby niesprawiedliwe ponieważ: Wnioskodawca został wprowadzony w błąd przez kontrahenta, należny organowi podatkowemu podatek VAT z faktury został lub zostanie wpłacony do kasy urzędu przez skontrolowanego za przyczyną Wnioskodawcy nieuczciwego sprzedawcę w tej sytuacji Państwo zyska 2172,77 zł a Wnioskodawca zostanie poszkodowany - nie odzyska 1360 zł.

Wnioskodawca wskazuje, że Sąd Najwyższy orzekł, iż wprowadzenie podatnika w błąd przez innego podatnika nie pozbawia go prawa do skorzystania z "ulg". Tak być powinno, bo urzędy skarbowe dysponują narzędziami formalno-prawnymi pozwalającymi skuteczniej niż obywatelom egzekwować należności o charakterze podatkowym.

Wnioskodawca uważa, iż zwrot części podatku VAT za materiały budowlane należy mu się po ściągnięciu prze urząd skarbowy należności od podatnika, który wystawił nieprawdziwą fakturę VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części reguluje ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177, poz. 1468 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 i 2 ww. ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym zwrot tych wydatków finansowany jest z budżetu państwa. Z literalnego brzmienia przepisu wynika, iż ustawa daje prawo, po spełnieniu określonych warunków, do otrzymania zwrotu od Skarbu Państwa części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy, osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z:

W myśl art. 2 pkt 1 ww. ustawy, przez budynek mieszkalny rozumie się budynek lub jego część, służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, oraz związane z nim urządzenia techniczne zapewniające możliwość użytkowania tego budynku lub jego części zgodnie z ich przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków.

Stosownie do przepisów art. 3 ust. 2 ww. ustawy, osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych i udokumentowanych fakturami wystawionymi od dnia 1 maja 2004 r.

Zwrot, o którym mowa powyżej, dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. wzrosła na te towary stawka podatku do 22%.

Z treści art. 3 ust. 4 tej ustawy wynika, iż dokumentem stanowiącym podstawę do obliczenia kwoty zwrotu części wydatków, o których mowa w ust. 1, jest faktura wystawiona dla osoby fizycznej.

Stosownie do art. 4 ust. 2 ww. ustawy, prawo do zwrotu przysługuje pod warunkiem, że osoba fizyczna posiada:

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca w 2010 r. kupił na rynku wtórnym mieszkanie. Wymagało remontu. Wykonywał remont we własnym zakresie, kupując materiały budowlane w różnych firmach. Liczył na możliwość skorzystania ze zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych W związku z tą inwestycją. Po zakończeniu remontu, złożył w Urzędzie Skarbowym B. wniosek VZM-1. Na początku grudnia 2010 został wezwany do urzędu celem wyjaśnienia nieprawidłowości. Okazało się, że jeden z dostawców wystawił Wnioskodawcy fakturę VAT, choć nie miał do tego prawa. Prowadził i prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą ale nie był i nie jest zarejestrowanym w urzędzie skarbowym płatnikiem podatku VAT. W wyniku kontroli przeprowadzonej przez urząd, wystawca faktury został zobowiązany do opłacenia należności podatkowych (2172,77 zł) z odsetkami.

W konsekwencji, jeżeli wydatek na zakup materiałów budowlanych został poniesiony przez osobę fizyczną i jest udokumentowany fakturą VAT wystawioną na tę osobę, to o ile są spełnione pozostałe warunki określone w przepisach ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, osoba fizyczna może ubiegać się o częściowy zwrot poniesionych nakładów.

Powyższe oznacza, że o zwrot części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych może wystąpić również osoba, która otrzymała fakturę od nieuczciwego sprzedawcy w związku z zakupem materiałów budowlanych. Warunkiem dającym prawo do odliczenia z faktury wystawionej przez niezarejestrowanego podatnika podatku VAT jest m.in. fakt, że usługa została wykonana a dane na fakturze będą w sposób jasny i oczywisty identyfikować sprzedawcę.

Końcowo wskazać należy, iż załączona do wniosku faktura nie podlegała analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji indywidualnej.

Wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonych dokumentów, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-ego Maja 10, 09-402 Płock.