IPPB2/415-211/13-2/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 21 maja 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/415-211/13-2/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2013 r. (data wpływu 14 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z tytułu udziału w imprezie integracyjnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z tytułu udziału w imprezie integracyjnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi obsługę administracyjno - finansową i księgową szkół, których organem prowadzącym jest Burmistrz Miasta. W ramach swoich zadań Wnioskodawca dokonuje naliczeń i wypłaty wynagrodzeń za pracę i innych świadczeń związanych ze stosunkiem pracy dla nauczycieli i innych pracowników szkół. Jest w związku z powyższym płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Jedna ze szkół zamierza zorganizować imprezę integracyjną dla nauczycieli i pracowników obsługi. Na imprezie przewiduje się dla jej uczestników, tj. nauczycieli i innych pracowników szkoły spożywanie posiłków, napojów, słodyczy, owoców itp.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dla pracowników, tj. nauczycieli i pracowników obsługi, wartość świadczeń w postaci konsumpcji posiłków, słodyczy, napojów stanowić będzie przychód podlegający podatkowi dochodowemu od osób fizycznych... W przypadku uznania, że świadczenia ww. stanowią przychód pracownika do opodatkowania, jaki jest sposób i metoda ustalania wartości świadczeń na jednego pracownika, w tym sposób i metoda ewidencjonowania osób uczestniczących w imprezie i sposób ewidencjonowania ilości spożytych i zaoferowanych na imprezie artykułów spożywczych wymienionych na wstępie.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami są: wypłaty pieniężne, świadczenia w naturze, inne nieodpłatne świadczenia lub świadczenia częściowo odpłatne. Ustawodawca dokonał rozróżnienia przychodów, z uwagi na odmienne sposoby obliczania wartości pieniężnej świadczeń w naturze, nieodpłatnych świadczeń oraz świadczeń częściowo odpłatnych, a ponadto dla ustalenia momentu, w którym powstaje przychód do opodatkowania. Ustawa w sposób odmienny reguluje kwestę sposobu określania wartości przychodu dla każdej ww. kategorii świadczeń.

W ocenie wnioskodawcy, ażeby wskazać, że dane świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy podlegającym opodatkowaniu, w myśl przepisu art. 12 ust. 1 konieczne jest zaklasyfikowanie go do jednej z wyżej wymienionych kategorii świadczeń, gdyż jest to niezbędne by zastosować prawidłową metodę ustalania jego wartości, o której mowa w art. 11 wspomnianej ustawy.

Nie jest możliwe ustalenie wartości świadczeń w naturze i świadczeń niepieniężnych w inny sposób, niż wskazany w przepisach ustawy. W związku z powyższym, jeżeli po zastosowaniu metody wskazanej w ustawie, nie jest możliwe ustalenie wartości świadczenia, wówczas nie może być ono traktowane jako przychód pracownika podlegający opodatkowaniu.

Należy ponadto wskazać, że istotny jest moment powstania przychodu. Zgodnie z treścią przepisu art. 11 ust. 1, w przypadku świadczeń pieniężnych oraz świadczeń w naturze przychód dla pracownika powstaje już w momencie otrzymania lub postawienia do dyspozycji pracownika, natomiast w przypadku świadczeń niepieniężnych w chwili ich faktycznego otrzymania. W związku z powyższym, aby ustalić przychód danego pracownika z tytułu uzyskania przez niego świadczeń niepieniężnych, konieczne jest przypisanie konkretnemu pracownikowi określonego świadczenia, po drugie wymagane jest by pracownik faktycznie świadczenie to otrzymał, a po trzecie musi istnieć możliwość ustalenia wartości świadczenia, zgodnie z zasadami określonymi w art. 11 ust. 2 -2a. Tak więc, jeżeli ww. przesłanki nie są kumulatywnie spełnione, wówczas zdaniem Wnioskodawcy nie powstaje po stronie pracownika przychód podlegający podatkowi dochodowemu od osób fizycznych. Organizując imprezę integracyjną dla pracowników, nie jest możliwe ustalenie w sposób nie budzący wątpliwości, czy dany pracownik skorzystał z zaoferowanego mu podczas imprezy świadczenia.

Pracownicy biorący udział w imprezie integracyjnej mogą zrezygnować z niektórych oferowanych świadczeń, inni zaś mogą skorzystać ze wszystkich. To samo może dotyczyć ilości oraz wartości spożywanych podczas imprezy posiłków i napojów, gdyż jest ono uzależnione od wielu czynników, takich jak upodobania kulinarne poszczególnych osób, ich apetyt, a nawet samopoczucie w danym dniu. Może zdarzyć się również sytuacja, że pracownik weźmie udział w imprezie integracyjnej, ponieważ sądzi, że takie jest oczekiwanie pracodawcy, ale z różnych przyczyn nie skorzysta z przedstawionych do jego dyspozycji świadczeń. W konsekwencji dany pracownik może skorzystać ze świadczeń, których wartość w znacznym stopniu będzie różnić się od wartości ustalonej ryczałtowo kwoty przypadającej na daną osobę, stanowiącej wynik podzielenia ogólnego kosztu imprezy przez liczbę planowanych uczestników. Ustalenie wartości świadczeń uzyskanych przez jednego pracownika w taki sposób nie odzwierciedlałoby faktycznej wartości uzyskanego przez niego przychodu. Przychód do opodatkowania nie może być rozumiany jako pewna wartość o charakterze hipotetycznym lub statystycznym, a musi to być konkretnie określona wartość świadczenia, które pracownik rzeczywiście uzyskał.

Reasumując, należy stwierdzić, iż uczestnictwo pracownika w imprezie integracyjnej, nie stanowi okoliczności powodującej powstanie przychodu do opodatkowania, z powodu braku możliwości przypisania określonemu pracownikowi konkretnego świadczenia, a ponadto określenia wartości takiego świadczenia zgodnie z metodą określoną w art. 11 i 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą sformułowaną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Katalog źródeł przychodu został określony w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl pkt 1 tego przepisu źródłami przychodu jest: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 12 ust. 1 tej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, iż w każdym przypadku, w którym uzyska on realną korzyść, będzie to rodzić obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc powyższe pod uwagę do przychodów ze stosunku pracy (stosunku służbowego) zalicza się każde świadczenie, które pracownik otrzyma w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą. Do przychodów ze stosunku pracy zalicza się więc zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, jak i wartość pieniężną świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia "nieodpłatnego świadczenia". Dokonując zatem wykładni gramatycznej, za "nieodpłatne świadczenie" uznać należy świadczenie "nie wymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne" (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa 2003 r.). Zatem należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie, kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu.

Dla celów podatkowych przyjmuje się - co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie (uchwała NSA z dnia 16 października 2006 r. II FPS 1/06) - że pojęcie nieodpłatnego świadczenia ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku danej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Do nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych na rzecz pracownika związanych ze stosunkiem pracy zaliczyć zatem należy również różnego rodzaju spotkania o charakterze imprez integracyjnych, a w zasadzie ich wartość.

Wartość pieniężną świadczeń w naturze przysługujących pracownikom na podstawie odrębnych przepisów ustala się według przeciętnych cen stosowanych wobec innych odbiorców - jeżeli przedmiotem świadczenia są rzeczy lub usługi wchodzące w zakres działalności pracodawcy (art. 12 ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Z kolei, zgodnie z art. 11 ust. 2 tej ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

W myśl art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1.

jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

2.

jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;

3.

jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;

4.

w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, ze Wnioskodawca prowadzi obsługę administracyjno - finansową i księgową szkół. W ramach swoich zadań Wnioskodawca wykonuje obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, dokonując naliczeń i wypłaty wynagrodzeń za pracę oraz innych świadczeń związanych ze stosunkiem pracy dla nauczycieli i innych pracowników szkół. Jedna ze szkół zamierza zorganizować imprezę integracyjną dla nauczycieli i pracowników obsługi. Na imprezie przewiduje się dla jej uczestników, tj. nauczycieli i innych pracowników szkoły spożywanie posiłków, napojów, słodyczy, owoców itp.

W tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca zajął stanowisko stwierdzając, że świadczenia uzyskane z tytułu udziału w imprezie integracyjnej nie będą stanowiły przychodu dla pracowników i nie będą podlegały opodatkowaniu, gdyż opodatkowaniu może podlegać tylko przychód rzeczywiście otrzymany a nie potencjalnie możliwy do otrzymania.

Mając na uwadze opisany stan faktyczny oraz przywołane uregulowania prawne stwierdzić należy, że udział w imprezie integracyjnej sfinansowanej przez pracodawcę stanowić będzie dla pracownika nieodpłatne świadczenie.

W przedmiotowej sprawie istnieje możliwość ustalenia uczestników imprezy oraz kosztów ponoszonych w związku z jej zorganizowaniem, co pozwala na ustalenie wartości świadczenia przypadającego na pracownika uczestniczącego w imprezie.

Jednocześnie nie można w tym przypadku utożsamiać określeń "otrzymanie" i "wykorzystanie". Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN S.A. "otrzymać - otrzymywać" oznacza dostać coś w darze, dostać coś, co się należy, na co się zasługuje albo do czego się dąży, stać się odbiorcą jakiegoś polecenia, uzyskać coś z czegoś.

Pojęcie "skonsumować" oznacza zjeść coś, zrobić z czegoś użytek, natomiast "wykorzystać - wykorzystywać", to użyć czegoś dla osiągnięcia jakiegoś celu, zysku, posłużyć się kimś, aby zrealizować własne cele.

W świetle powyższego, ażeby coś skonsumować bądź wykorzystać należy tym najpierw dysponować, a w tym przypadku - otrzymać.

W przedstawiony zdarzeniu przyszłym o powstaniu przychodu ze stosunku pracy nie będzie przesądzać fakt skorzystania przez pracownika z atrakcji (np. poczęstunek) oferowanych przez pracodawcę na imprezie. Istotnym dla celów podatkowych jest to, że pracownikowi biorącemu udział w imprezie postawiono nieodpłatnie do dyspozycji określone świadczenia (np. poczęstunek), z których może skorzystać.

Dlatego - w rozpatrywanej sprawie pracownik otrzymuje nieodpłatne świadczenie o określonej wartości w związku z przyjściem na imprezę integracyjną, bez względu na to czy następnie będzie i ewentualnie w jakim stopniu konsumował posiłki, napoje, czy atrakcje. Okoliczność, że podczas imprezy integracyjnej pracownik np. nie zjadł całego dania, nie zmienia faktu, że je otrzymał i pozostaje bez wpływu na cenę jaką zapłacił pracodawca. Nie ma więc uzasadnienia do rozpatrywania stopnia skonsumowania (wykorzystania) przez pracowników poszczególnych atrakcji w trakcie imprezy integracyjnej.

Należy również podkreślić, iż wśród metod ustalania wartości nieodpłatnych świadczeń ustawodawca nie przewidział określenia wartości wykorzystanych świadczeń. Stąd też, jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi zakupione wartość świadczeń ustala się według cen zakupu, a nie na podstawie wykorzystanego świadczenia.

Wartość świadczenia, jaką Wnioskodawca winien doliczyć do przychodu danego pracownika należy więc obliczyć dzieląc całkowity koszt organizacji imprezy przez liczbę pracowników zaproszonych (np. wszystkich, jeżeli impreza była przewidziana dla wszystkich pracowników) lub deklarujących chęć wzięcia udziału w imprezie, a następnie tak ustaloną cenę jednostkową przypisać tylko pracownikom w niej uczestniczącym.

Poruszoną przez Wnioskodawcę kwestię trudności w ustaleniu ilości osób uczestniczących w imprezie integracyjnej, należy uznać za problem organizacyjny, możliwy do rozwiązania. W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 czerwca 1998 r., sygn. akt I SA/Ka 1719/96 Sąd stwierdził, iż "ewentualne trudności towarzyszące indywidualizacji świadczeń na rzecz poszczególnych pracowników mają charakter drugorzędny i nie mogą wpływać na byt i zakres obowiązku podatkowego."

Jak wynika z wniosku w imprezie będą brały udział określone osoby - nauczyciele oraz pracownicy obsługi, trudno więc przyjąć, mając na uwadze doświadczenie życiowe, że organizator imprezy nie będzie wiedział ile osób będzie w niej brało udział i kto, skoro ma zamiar zapewnić uczestnikom imprezy konsumpcję. Indywidualizacja świadczeń, jakie otrzymają pracownicy, a co za tym idzie kwota przychodu jaką uzyskają z tego tytułu, możliwa będzie do ustalenia, przykładowo nawet na podstawie sporządzonej przez organizatora listy uczestników.

Ponadto organ podatkowy zauważa, że w przypadku gdy źródłem finansowania imprezy integracyjnej będą środki zakładowego funduszu świadczeń socjalnych - przychód pracownika może być zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ale tylko wówczas gdy zostaną spełnione wszystkie przesłanki w tym przepisie zawarte.

W myśl tegoż przepisu, zwalnia się od podatku dochodowego wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Reasumując, uczestnictwo w imprezie integracyjnej skutkuje dla pracownika powstaniem przychodu ze stosunku pracy, od którego Wnioskodawca powinien obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy zgodnie z dyspozycją art. 31, 32 i 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że otrzymane świadczenie mieścić się będzie w zakresie zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 67 tej ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl