IPPB2/415-205/07-2/SP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 grudnia 2007 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/415-205/07-2/SP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2007 r. (data wpływu 1 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w 2007 r. i latach następnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w 2007 r. i latach następnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest obywatelem Polski, który w kwietniu 2007 r. wyjechał z Polski w celu wykonywania pracy na rzecz rosyjskiej spółki z grupy V. Do końca roku 2006 był traktowany jako osoba mająca miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce, t. j. jako osoba podlegająca opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Polsce.

Wnioskodawca przebywa na terytorium Rosji w celu świadczenia pracy na rzecz rosyjskiej spółki V., z którą podpisał umowę o pracę. Umowa zawarta jest na okres 2 lat (1 marca 2007 r. - 31 marca 2009 r.), strony zastrzegły możliwość przedłużenia kontraktu. Na czas trwania umowy o pracę z rosyjską spółką V. Wnioskodawca otrzymał od polskiego pracodawcy bezpłatny urlop. W trakcie oddelegowania do Rosji towarzyszy mu rodzina - żona oraz dziecko, które uczęszcza do przedszkola w Rosji.

Od początku kwietnia 2007 r. i w kolejnych latach oddelegowania nie będzie przebywał w Polsce z wyjątkiem krótkotrwałych podróży służbowych lub turystycznych. Szacowany czas pobytu w Polsce w roku 2007 po 01.04 to ok. 30 dni, w roku 2008 również ograniczy się do ok. 30 dni.

W Polsce Wnioskodawca posiada mieszkanie położone w wolnostojącym domu, które podczas oddelegowania do Rosji jest wynajmowane. W Rosji zamieszkuje wraz z rodziną w wynajętym domu i ponosi wszelkie ciężary finansowe związane z użytkowaniem lokalu.

W Rosji jest uznawany za osobę mającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych, podlegającą tam opodatkowaniu od całości swoich dochodów uzyskanych od dnia przyjazdu do Rosji. Natomiast certyfikat rezydencji za okres od początku pobytu w Rosji do 31 grudnia 2007 r. będzie mógł zostać wydany przez władze skarbowe w Rosji po zakończeniu roku 2007.

Wnioskodawca informuje, iż w przedmiotowej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa a ni też postępowanie przed sądem administracyjnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Mając na uwadze przedstawiony powyżej stan faktyczny, Wnioskodawca wnosi o udzielenie pisemnej informacji, czy zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce w roku 2007 i w latach następnych.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r., osoby fizyczne, jeżeli nie mają miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegają ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (t.j. obowiązkowi podatkowemu tylko do dochodów/przychodów osiąganych na terytorium Polski). Natomiast za osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce, zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy, uważa się osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W myśl powyższego przepisu, aby można było mówić o podleganiu nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu przez konkretnego podatnika, musi on posiadać na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych lub też czas pobytu danej osoby na terytorium Polski powinien przekroczyć 183 dni w ciągu roku podatkowego.

Od kwietnia 2007 r. centrum interesów ekonomicznych Wnioskodawcy znajduje się w Rosji, gdyż w tym kraju wykonuje pracę. Umowa o pracę zawarta z polskim pracodawcą nie została rozwiązana, gdyż taką strukturę przewiduje polityka oddelegowań stosowanych w grupie V. Na czas pracy w Rosji polska spółka V przyznała bezpłatny urlop. Należy podkreślić, że cały dochód otrzymywany jest od rosyjskiej spółki V i należny jest za pracę wykonywaną w Rosji, zatem jest to dochód osiągnięty z rosyjskiego źródła. W związku z powyższym, centrum interesów ekonomicznych Wnioskodawcy usytuowane jest na terenie Rosji.

Analizując położenie centrum interesów osobistych należy zauważyć, iż żona oraz dziecko zamieszkują razem z Wnioskodawcą w Rosji. Dziecko uczęszcza do przedszkola. W okresie oddelegowania pozostawione w Polsce mieszkanie nie jest dla Wnioskodawcy dostępne. Konsekwentnie, fakt spędzania większości roku na terenie Rosji przesądza o ulokowaniu tam centrum interesów osobistych.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż pierwszy warunek z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest spełniony, a zatem na tej podstawie Pan nie może zostać uznany za osobę posiadającą miejsce zamieszkania w Polsce.

Jeżeli chodzi o długość oraz częstotliwość przebywania w Polsce, to w roku 2007 pobyt ten nie przekroczy 183 dni. Po 1 kwietnia 2007 r. podatnik będzie przebywał na terytorium Polski sporadycznie (ok. 30 dni), w tym samym również druga przesłanka, na podstawie której określa się miejsce zamieszkania w Polsce dla celów podatkowych, nie zostanie spełniona. Analogicznie będzie się przedstawiała długość jego pobytu w Polsce w roku 2008 (ok. 30 dni).

W świetle powyższego, należy stwierdzić, iż od początku roku 2007 oraz w roku 2008 (a także w kolejnych latach, jeśli okoliczności faktyczne pozostaną analogiczne jak w latach 2007 i 2008) Wnioskodawca powinien zostać uznany za osobę nie posiadającą miejsca zamieszkania w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1a ww. ustawy, ponieważ ośrodek jego interesów życiowych znajduje się w Rosji, a jego pobyt na terytorium Polski nie przekroczy 183 dni.

W związku z powołanym powyżej stanem faktycznym w świetle art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca powinien podlegać w 2007 i w 2008 r., a także w latach następnych, podczas których będzie przebywał za granicą, ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, a zatem powinien opłacać podatki w Polsce wyłącznie od dochodów osiągniętych ze źródeł położonych na jej terytorium. Natomiast dochód osiągnięty z pracy wykonywanej poza terytorium Polski (t.j. w Rosji) nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy) podlegają w Polsce osoby fizyczne jeśli mają miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne nie posiadające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W świetle art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 umowy z dnia 22 maja 1992 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Federacji Rosyjskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1993 r. Nr 125, poz. 569), określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na miejsce zamieszkania, miejsce jej stałego pobytu albo inne kryterium o podobnym charakterze.

Definicja ta odnosi się zatem do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę podlegania nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy, jeżeli osoba fizyczna ma miejsca zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status będzie określony wg następujących zasad:

a.

osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych),

b.

jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie ma ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym zwykle przebywa,

c.

jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem,

d.

jeżeli jest ona obywatelem obu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie wzajemnego porozumienia.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, iż w 2007 r. i w latach następnych (o ile zmianie nie ulegnie stan faktyczny) podlega Pan w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Posiada Pan miejsce zamieszkania na terytorium Rosji, towarzyszy Panu rodzina - żona i dziecko, które uczęszcza do przedszkola w Moskwie. W Rosji Pan pracuje, tam jest Pan uznany za osobę mającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych, podlegającą opodatkowaniu od całości swoich dochodów uzyskanych od dnia przyjazdu do Rosji, certyfikat rezydencji za okres od początku pobytu Pana w Rosji do 31 grudnia 2007 r. będzie mógł zostać wydany przez władze skarbowe w Rosji po zakończeniu roku 2007. Od początku kwietnia 2007 r. i w kolejnych latach oddelegowania nie będzie Pan przebywał w Polsce z wyjątkiem krótkotrwałych podróży służbowych lub turystycznych. Szacowany czas pobytu w Polsce w roku 2007 po 01.04 to ok. 30 dni. Pobyt Pana w Polsce w roku 2008 również ograniczy się do ok. 30 dni.

Mając na uwadze fakt, iż z Rosją łączą Pana ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze oraz uwzględniając zapisy umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Federacji Rosyjskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1993 r. Nr 125, poz. 569), stwierdzić należy, że w 2007 r. podlega Pan w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl