IPPB2/415-164/07-2/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia -.2007 r. (data wpływu -.-.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od opodatkowania pobranych przez pracowników bonów na posiłki lub produkty, z których pracownicy mogą sporządzać posiłki - jest prawidłowe.

W dniu -.-.2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie stosowania przepisów art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w odniesieniu do zwolnienia od opodatkowania pobranych przez pracowników bonów na posiłki lub produkty (artykuły spożywcze), z których pracownicy mogą sporządzać posiłki, a ich zasady przyznawania wynikają z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W świetle przepisów prawa pracy, (art. 232 Kodeksu pracy) pracodawcy są zobowiązani zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szkodliwych i uciążliwych m.in. posiłki profilaktyczne.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. Nr 60, poz. 279) pracodawca zapewnia nieodpłatnie pracownikom zatrudnionym w warunkach uciążliwych:

Posiłki profilaktyczne (zgodnie z § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia), powinny zawierać około

50 - 55% węglowodanów, 30-35% tłuszczów, 15% białek oraz posiadać wartość kaloryczną około 1000 kcal.

Spółka, Zakładowym Układem Zbiorowym Pracy przyznała pracownikom zatrudnionym w warunkach szkodliwych prawo do posiłku profilaktycznego w formie bonu żywieniowego.

Bon żywieniowy podlega realizacji w punktach gastronomicznych, jednak niektórzy pracownicy Spółki zatrudnieni są w miejscowościach, w których brak jest punktów gastronomicznych, dlatego też przyrządzać będą sobie sami posiłki profilaktyczne z produktów uzyskanych za bony. Pracodawca nie ma możliwości sprawdzenia, czy produkty, które nabył pracownik za otrzymane bony spełniają wymagania zawarte w rozporządzeniu Rady Ministrów co do kaloryczności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wartość przyznanych i pobranych przez pracowników bonów na posiłki lub produkty spożywcze, z których pracownicy mogą sporządzać posiłki, według zasad wynikających z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawcy:

Stosownie do postanowień art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) wolne od podatku dochodowego są: "wartość otrzymanych przez pracownika od pracodawcy bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych".

Z powyższego wynika, iż przesłanką decydującą o opodatkowaniu bądź zwolnieniu od podatku wartości otrzymanych przez pracownika od pracodawcy bonów uprawniających do uzyskania posiłków bądź artykułów spożywczych jest to, czy stanowią one obowiązek pracodawcy wynikający z powszechnie obowiązujących przepisów, czy też nie stanowią takiego obowiązku. Jeżeli pracodawca obowiązany jest do zapewnienia bezpłatnych posiłków, to świadczenia z tego tytułu są zwolnione z podatku.

Zdaniem Spółki, jeżeli pracownik pracuje w warunkach szczególnie uciążliwych, to wartość wydanych bonów uprawniających do uzyskania na ich podstawie posiłków lub artykułów spożywczych potrzebnych do przygotowania posiłków nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 -16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika od pracodawcy bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych.

Zwolnienie przedmiotowe wynikające z zacytowanego wyżej przepisu można zastosować tylko wówczas jeżeli do wydawania świadczeń w postaci posiłków profilaktycznych oraz regeneracyjnych pracodawcę zobowiązują szczegółowe przepisy prawa pracy.

Zgodnie z art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych.

Z mocy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. Nr 60, poz. 279 z późn. zm.), pracodawca zapewnia pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych nieodpłatnie posiłki profilaktyczne. Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, pracodawca zapewnia posiłki pracownikom wykonującym prace, związane z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 2000 kcal (8375 kJ) u mężczyzn i powyżej 1100 kcal (4605 kJ) u kobiet.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka z o.o., jako pracodawca, Zakładowym Układem Zbiorowym Pracy przyznała pracownikom zatrudnionym w warunkach szkodliwych prawo do posiłku profilaktycznego w formie bonu żywieniowego, który podlega realizacji w punktach gastronomicznych. Ci pracownicy, którzy zatrudnieni są w miejscowościach, w których brak jest punktów gastronomicznych, przyrządzać będą sobie sami posiłki profilaktyczne z produktów uzyskanych za otrzymane od pracodawcy bony.

W opisanym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym, po stronie pracowników nie powstanie przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 przywołanej ustawy podatkowej z tytułu przyznanych i pobranych przez pracowników bonów na posiłki lub produkty spożywcze, z których mogą sporządzać posiłki, według zasad wynikających z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy.

Wartość bonów na posiłki lub produkty spożywcze korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja nr 10, 09-402 Płock.