IPPB2/415-163/09-5/AK - Nakłady na zmianę systemu ogrzewania jako wydatki na cele rehabilitacyjne podlegające odliczeniu od dochodu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 27 maja 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/415-163/09-5/AK Nakłady na zmianę systemu ogrzewania jako wydatki na cele rehabilitacyjne podlegające odliczeniu od dochodu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2009 r. (data wpływu 9 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu wydatków na cele rehabilitacyjne - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu wydatków na cele rehabilitacyjne.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osoba niepełnosprawną, niewidomą zaliczoną do I grupy inwalidztwa, całkowicie niezdolna do pracy i samodzielnej egzystencji. Posiada dodatek pielęgnacyjny. Inwalidztwo jest trwałe. Żona Wnioskodawcy jest emerytką, cierpi na reumatoidalne zwyrodnienie stawów. Wnioskodawca mieszka z żoną w budynku jednorodzinnym z ogrzewaniem centralnym na piec węglowy, bez ciepłej wody użytkowej. Stan zdrowia Wnioskodawcy nie pozwala mu na obsługę pieca centralnego ogrzewania z otwartą komora ognia. W 2008 r. podłączył budynek mieszkalny do sieci ogrzewania Miejskiego - Zakładu Energetyki Cieplnej. Za przyłączenie ciepła do centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej zapłacił 23.851 zł oraz 10.772,24 zł za węzeł cieplny. Węzeł cieplny zamontowany jest na stałe w kotłowni budynku mieszkalnego. Jest to skrzynia w której znajduje się system rur, pomp, manometrów, filtrów, liczników, sprężarek do wytworzenia ciepłej wody użytkowej i wody do centralnego ogrzewania budynku mieszkalnego. Przyłączenie obejmuje magistralę rury doprowadzając wodę usytuowaną na głębokości około 1 m, wokół budynku mieszkalnego na długość ok. 16 metrów w nieruchomości, działce i pod posadzkami piwnic.

Pismem z dnia 11 maja 2009 r. Nr IPPB2/415-163/09-2/AK wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia stanu faktycznego wniosku poprzez:

* poprzez wskazanie czy Wnioskodawca posiada zbiorczą fakturę (y) na wykonanie przyłącza budynku mieszkalnego do sieci ogrzewania miejskiego, czy fakturę (y) na zakup poszczególnych materiałów budowlanych niezbędnych do wykonania powyższej czynność (fakturę/y, która zawiera w swej treści specyfikację np.: zakup pieca, rur itp.).

Dokładne i precyzyjne opisanie jakie materiały budowlane znajdują się na fakturze (ach).

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie (data wpływu uzupełnienia 20 maja 2009 r.), w którym poinformował tutejszy organ podatkowy, iż posiada dwie zbiorcze faktury na wykonanie przyłącza. Jedna z faktur w swej treści zawiera zapis: opłata za przyłączenie, szt. 1, cenę netto, podatek VAT 22% oraz wartość.

Druga faktura w swej treści zawiera 2 pozycje:

*

zapis 1 pozycji widniejącej na przedmiotowej fakturze: węzeł cieplny PKL2F-4B1-RX-PL, szt. 1, cenę netto, podatek VAT 22% oraz wartość,

*

zapis 2 pozycji to: montaż węzła szt. 1, cenę netto, podatek VAT 7% oraz wartość.

Wykonawca wystawił fakturę na podstawie zawartej z Wnioskodawcą umowy o przyłączenie Nr 308/p/2008 z dnia 16 października 2008 r. Z zawartej umowy wynika zakres prac, rodzaj materiałów budowlanych użytych do wykonania przyłącza oraz koszty wykonania przedsięwzięcia.

Przyłączenie obejmuje w szczególności wykonanie prac projektowych w zakresie:

*

Wykonania projektu technicznego przyłącza,

*

Uzyskanie wymaganych prawem uzgodnień, dokumentacji technicznej wraz z pozwoleniem na budowę.

Przyłączenie obejmuje również prace budowlano - montażowe w zakresie:

*

wykonania przyłącza,

*

montaż węzła cieplnego i włączenia go do instalacji odbiorczej.

Prace zostały zorganizowane i wykonane w całości przez dostawcę - sprzedającego.

Właściciel, na wniosek dostawcy, upoważnia dostawcę do dokonania zakupu węzła cieplnego i jego montażu. Koszty zakupu oraz przyłącza poniósł Wnioskodawca zgodnie z fakturami opisanymi powyżej. Poniesione koszty nie będą zrekompensowane przez dostawcę w ramach rozliczeń za dostarczane ciepło.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy może ubiegać się o zwrot VAT za materiały budowlane z faktur,..

2.

Czy wydatki można zaliczyć do wydatków na cele rehabilitacyjne dotyczące adaptacji i wyposażenia budynku mieszkalnego osoby niepełnosprawnej, ułatwiające wykonywanie czynności życiowych...

3.

Czy wydana interpretacja będzie obowiązywała dla przyszłych zdarzeń dotyczących takich wydatków...

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź w zakresie ulgi rehabilitacyjnej.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1) Wnioskodawca uważa, że powinna istnieć możliwość zwrotu VAT z faktury wydatków dla osób niepełnosprawnych, a już bezspornie z wydatku dotyczącego węzła cieplnego, gdyż jest montowany na stałe w budynku i zastępuje kocioł centralnego ogrzewania.

Ad. 2) Wnioskodawca jako osoba niewidoma niezdolna do samodzielnej egzystencji uważa, że poniesione przez niego wydatki modernizację kotłowni - sposobu ogrzewania budynku mieszkalnego w całości spełnia wymogi ulgi rehabilitacyjnej na adaptację i wyposażenie budynku mieszkalnego.

Ad. 3) Wnioskodawca oczekuje, że wydana interpretacja będzie dotyczyła takich wydatków, zdarzeń poniesionych w latach następnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu m.in. wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Przepis art. 26 ust. 7a ww. ustawy, stanowi że za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na:

1.

adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,

2.

przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,

3.

zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego,

4.

zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,

5.

odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym,

6.

odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo - leczniczych i pielęgnacyjno opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne,

7.

opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł,

8.

utrzymanie przez osoby niewidome, o których mowa w pkt 7, psa przewodnika - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty określonej w pkt 7,

9.

opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa,

10.

opłacenie tłumacza języka migowego,

11.

kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25 r. życia,

12.

leki - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo),

13.

odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo - rehabilitacyjne:

a)

osoby niepełnosprawnej - karetką transportu sanitarnego,

b)

osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 - również innymi środkami transportu niż wymienione w lit. a)

14.

używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 r. życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł,

15.

odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:

a)

na turnusie rehabilitacyjnym,

b)

w zakładach, o których mowa w pkt 6,

c)

na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, o których mowa w pkt 11.

Powyższy przepis enumeratywnie wymienia wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych podlegające odliczeniu od dochodu. Katalog tych wydatków jest katalogiem zamkniętym, wobec czego nie może być traktowany rozszerzająco.

Ponadto wydatki te, zgodnie z art. 26 ust. 7b tejże ustawy, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Wysokość wydatków na cele określone w ust. 7a ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z wyjątkiem wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14. (ust. 7c)

Zgodnie z art. 26 ust. 7d ww. ustawy warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1.

orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

2.

decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną albo

3.

orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione m.in. na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób nie określają szczegółowo jakiego rodzaju wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie podlegają odliczeniu.

Opierając się na literalnym brzmieniu tych przepisów zauważyć należy, iż adaptacja oznacza przystosowanie czegoś do innego użytku, przeróbkę dla nadania czemuś jakiegoś charakteru. Adaptacja mieszkania to zatem nic innego jak przerobienie mieszkania w taki sposób, aby umożliwić osobie niepełnosprawnej sprawne poruszanie się po budynku, ułatwienie jej dostępu do określonych pomieszczeń i urządzeń. Natomiast wyposażenie mieszkania to nadanie mu rzeczowych elementów zwiększających jego walory użytkowe, których zadaniem jest ułatwienie wykonywania podstawowych czynności życiowych.

W świetle powyższego, aby dokonać odliczenia od dochodu na podstawie powołanych przepisów adaptacja lub wyposażenie lokalu lub budynku mieszkalnego musi ułatwiać osobie niepełnosprawnej funkcjonowanie w danym lokalu lub budynku mieszkalnym i jednocześnie być związana (związane) z rodzajem jej niepełnosprawności. Zakres i rodzaje robót związanych z taką adaptacją lub wyposażeniem jest uzależniony więc bezpośrednio od charakteru niepełnosprawności.

W katalogu wyliczeń ujętym w art. 26 ust. 7a spotyka się bowiem przy wielu wydatkach na cele rehabilitacyjne zastrzeżenia m.in. tego rodzaju, iż poniesiony wydatek ma w rezultacie ułatwiać wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawnośći i ma mieć indywidualny charakter.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną, niewidomą zaliczoną do I grupy inwalidztwa, całkowicie niezdolna do pracy i samodzielnej egzystencji. Posiada dodatek pielęgnacyjny. Inwalidztwo jest trwałe. Żona Wnioskodawcy jest emerytką, cierpi na reumatoidalne zwyrodnienie stawów. Wnioskodawca mieszka z żoną w budynku jednorodzinnym z ogrzewaniem centralnym na piec węglowy, bez ciepłej wody użytkowej. Stan zdrowia Wnioskodawcy nie pozwala mu na obsługę pieca centralnego ogrzewania z otwartą komorą ognia. W 2008 r. podłączył budynek mieszkalny do sieci ogrzewania Miejskiego - Zakładu Energetyki Cieplnej.

Zmiana systemu ogrzewania tj. likwidacja pieca z otwartą komorą ognia na ogrzewanie z sieci miejskiej zapewnia warunki do samodzielnego i prawidłowego funkcjonowania osoby niepełnosprawnej oraz zapewnia jej bezpieczeństwo.

Poniesione nakłady należy uznać za wydatki, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem ww. wydatki poniesione przez niepełnosprawnego będą mogły zostać zaliczone do wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne, o ile zostaną spełnione pozostałe warunki (przytoczone wyżej), określone w art. 26 ust. 7b, 7c i 7d ww. ustawy.

Treść wydanej interpretacja będzie taka sama, jeżeli w przyszłości Wnioskodawca dokonałby tożsamej inwestycji, uzasadniającej przyczyny wymiany instalacji wykonanej obecnie na jeszcze nowocześniejszą, jeżeli byłoby to niezbędne do lepszego funkcjonowania osoby niepełnosprawnej. Pod warunkiem, iż zmianie nie ulegną przepisy prawa podatkowego w zakresie wydanej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl