IPPB2/415-1549/08-2/MK - Opodatkowanie dochodów z tytułu wypłaconych dywidend przez spółkę mającą siedzibę na terytorium Cypru.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 9 lutego 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/415-1549/08-2/MK Opodatkowanie dochodów z tytułu wypłaconych dywidend przez spółkę mającą siedzibę na terytorium Cypru.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2008 r. (data wpływu 21 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z tytułu wypłaconych dywidend przez spółkę mającą siedzibę na terytorium Cypru - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie opodatkowania dochodów z tytułu wypłaconych dywidend przez spółkę mającą siedzibę na terytorium Cypru.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym (podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu). Zamierza nabyć udziały w spółce z siedzibą na Cyprze (dalej: Spółka). Z tytułu posiadanych udziałów Spółka będzie wypłacać Wnioskodawcy dywidendy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy obliczając wysokość podatku podlegającego do zapłaty na terytorium Polski z tytułu otrzymanej dywidendy, polski podatek może być obniżony o podatek, jaki może być nałożony przez państwo cypryjskie, czyli o podatek wynoszący 10% wartości dywidend, bez względu na fakt, czy podatek od tych dywidend został faktycznie zapłacony na Cyprze...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm., dalej: ustawa o PDOF) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Na podstawie art. 4a ww. ustawy, przepisy art. 3 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Stosownie do art. 10 ust. 1 i 2 polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Dywidendy te mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek wymierzony nie może przekroczyć 10% kwoty dywidend brutto.

Z po wyższego przepisu wynika, że zgodnie z postanowieniami polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dywidendy wypłacane na rzecz polskich udziałowców spółki z siedzibą na Cyprze mogą podlegać opodatkowaniu zarówno w Polsce jak i na Cyprze, jednakże na terytorium Cypru stawka podatku nie może przekroczyć 10%.

Z uwagi na fakt, iż zgodnie z przytoczonym wyżej przepisem, postanowienia polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania dają każdemu z państw prawo do opodatkowania dywidend wypłacanych przez spółkę mającą siedzibę na terytorium jednego z nich, konieczne jest ustalenie zasad unikania podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. b) polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami artykułu 10, 11 i 12 polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (art. 10 dotyczy dywidend) może być opodatkowany na Cyprze, to Polska zezwoli na potrącenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu, za płaconemu na Cyprze. Takie potrącenie nie może jednak przekroczyć tej części podatku wyliczonego przed dokonaniem potrącenia, która odnosi się do dochodu uzyskanego na Cyprze. W odniesieniu do podatku od dywidend, polsko-cypryjska umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania przewiduje zatem metodę zaliczenia podatkowego, jako metodę unikania podwójnego opodatkowania.

Jak wynika z powyższego, brzmienie art. 24 ust. 1 lit. b) polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania w języku polskim wskazuje, że odliczeniu od podatku polskiego podlega podatek zapłacony na Cyprze. Jednakże w świetle artykułu 30 polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania w przypadku rozbieżności przy interpretacji tekst angielski polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania będzie uważany za rozstrzygający. konsekwentnie, należy dokonać analizy angielskiej wersji odpowiednich artykułów polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, aby ostatecznie ustalić zakres przepisów. I tak, w angielskiej wersji art. 24 ust. 1 lit. b) znajduje się określenie "tax payable in Cyprus" czyli "podatek podlegający zapłaceniu na Cyprze".

Określenie to zostało zdefiniowane w art. 24 ust. 3 polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, którego angielską wersję zamieszczamy poniżej:

"The tax payable in a Contracting State mentioned in subparagraph (b) of paragraph 1 and paragraph 2 of this Article shall be deemed to include the tax which would have been payable but for the legal provisions concerning tax reduction, exemption or tax incentives granted under the laws of the Contracting State. For the purposes of paragraph 2 of Article 10 and paragraph 2 of Article 11, the amount of the tax shall be deemed to be 10% of the gross amount of dividend and interest and for the purpose of paragraph 2 of Article 12, the amount of tax shall be deemed to be 5% of the gross amount of royalties."

Rozumienie powyższego angielskiego brzmienia przepisu powinno być zatem następujące: podatek, o którym mowa w art. 24 ust. 1 lit. b) Umowy, podlegający zapłacie w Umawiającym się Państwie powinien również uwzględniać wartość podatku, która byłaby należna w tym państwie, gdyby nie ulgi, zwolnienia i inne obniżki przyznane przez ustawodawstwo Umawiającego się Państwa. Zatem odliczeniu od podatku należnego w Polsce powinna podlegać również równowartość podatku cypryjskiego (do wysokości ustalonych w polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania limitów), który byłby należny na Cyprze, gdyby nie zastosowane zgodnie z tamtejszym ustawodawstwem ulgi czy zwolnienia. Omawiany przepis UPO nie wymaga bowiem, aby odliczenie od polskiego podatku uzależnione było od faktycznej zapłaty podatku na terytorium Cypru.

Rozumowanie takie potwierdza również komentarz Józefa Banacha do polskich umów podatkowych (wydawnictwo C. H. Beck, Warszawa 2002, str. 377), w którym czytamy: "stosowanie tej metody (chodzi o metodę za liczenia podatku zapłaconego zagranicą na poczet podatku należnego w kraju rezydencji) sprawia, że polityka zachęt podatkowych stosowana przez państwa, które pragną przyciągnąć zagraniczne inwestycje, wyrażająca się obniżeniem podatków dla inwestorów zagranicznych nie przynosi korzyści samemu inwestorowi, lecz państwu jego rezydencji (państwo rezydencji pobiera bowiem podatek równy różnicy pomiędzy podatkiem należnym w tym państwie od całości dochodu, w tym od dochodu uzyskanego w państwie źródła, a podatkiem zapłaconym w państwie źródła). W celu wyeliminowania tego rodzaju negatywnych skutków stosowania metody zaliczenia, gdzie wszelkie przywileje podatkowe przyznane przez państwo źródła przynoszą korzyść nie inwestorowi, lecz państwu jego rezydencji wykształciła się szczególna forma zaliczenia, zwana zaliczeniem fikcyjnym (ang. ta sparing method), gdzie zaliczenie w państwie siedziby obejmuje nie tylko faktycznie zapłacony podatek w państwie źródła, lecz również podatek, który musiałby być zapłacony gdyby nie przyznano szczególnych ulg ("darowany podatek").

Innymi słowy, zgodnie z art. 24 ust. 3 polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, w zw. z art. 24 ust. 1 lit. b) ww. umowy, odliczeniu od podatku w Polsce podlega podatek, który może być należny do zapłaty na Cyprze, niezależnie od tego, czy podatek ten faktycznie został na Cyprze zapłacony. Zgodnie z art. 24 ust. 3, kwota tego podatku wynosi 10% przychodu z dywidend.

Reasumując powyższe wyjaśnienia, Wnioskodawca stwierdza, iż zgodnie z przepisami polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania za wartej między Polską oraz Cyprem, Polska zobowiązana jest do umożliwienia polskiemu podatnikowi uzyskującemu dywidendę od spółki cypryjskiej, zastosowania odliczenia od podatku przypadającego do zapłaty w Polsce, podatku, jaki może być zapłacony na Cyprze.

Podatnik uzyskujący dywidendę wypłacaną przez spółkę cypryjską ma zatem prawo do odliczenia od podatku należnego w Polsce kwoty równej 10% wartości dywidend brutto, bez względu na to, czy podatek od tych dywidend został faktycznie zapłacony na Cyprze.

Jednocześnie Wnioskodawca zaznacza, że analogiczne stany faktyczne niejednokrotnie były już przedmiotem interpretacji indywidualnych Ministra Finansów, a stanowiska stron uznawane były za prawidłowe. Poniżej przedstawia sygnatury przykładowych interpretacji:

*

IPPB1/415-8/08-2/AZ, - 2008.02.28,

*

lPPB2/415-435/07-2/AF - 2008.02.20,

*

IPPB2/415-421/7-02/AK - 2008.02.07,

*

IPPB2/415-321/07-2/AK - 2008.01.28,

*

IPPB2/415-234/07-2/SP - 200712.19,

*

IPPB1/415-280/07-2/AM -2007.12.14.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych wskazać należy, iż orzeczenia te dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw, podatników w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast Organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl