IPPB2/415-1473/08-6/MG - Opodatkowanie przychodów z tytułu opłacania składek ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej członków zarządu i rad nadzorczych spółki.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2008 r. (data wpływu 23 października 2008 r.) oraz w uzupełnieniu wniosku z dnia 13 stycznia 2009 r. (data wpływu 16 stycznia 2009 r.) stanowiącego odpowiedź na wezwanie z dnia 5 stycznia 2009 r. Nr IPPB2/415-1473/08-2/MG i Nr IPPB5/423-124/08-2/AS i w uzupełnieniu wniosku z dnia brak daty (data wpływu 27 stycznia 2009 r.) stanowiącego odpowiedź na wezwanie z dnia 20 stycznia 2009 r. Nr IPPB2/415-1473/08-4/MG i Nr IPPB5/423-124/08-4/AS o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu opłacania składek ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej członków zarządu i rad nadzorczych Spółki - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu opłacania składek ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej członków zarządu i rad nadzorczych Spółki

Pismem z dnia 5 stycznia 2009 r. Nr IPPB2/415-1473/08-2/MG tut. organ wezwał Spółkę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku w zakresie przesłanie dokumentu, z którego wynika prawo do występowania w imieniu Spółki z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej przez prokurenta Pana Jana K..

W odpowiedzi na wezwanie, pismem z dnia 13 stycznia 2009 r. (data wpływu 16 stycznia 2009 r.) Spółka w załączeniu przesłała niepoświadczoną kserokopię dokumentu, która nie mogła być uznana za dowód w sprawie, w związku z czym tut. organ pismem z dnia 20 stycznia 2009 r. Nr IPPB2/415-1473/08-4/MG i Nr IPPB5/423-124/08-4/AS powtórnie wezwano Spółkę do uzupełnienia braków formalnych wniosku.

Spółka w terminie (pismem z dnia brak daty), data wpływu 27 stycznia 2009 r.) uzupełniła wniosek, przesyłając w załączeniu poświadczony za zgodność z oryginałem odpis z Krajowego Rejestru Sądowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wynagrodzenie za abonament medyczny jest opłacane, co miesiąc, ryczałtowo z podziałem wynagrodzenia na wynagrodzenie za

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Odpowiedź na pytanie w pkt 2 stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej.

Wniosek w zakresie pytania w pkt 1 i pkt 3 i pkt 4 zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.

Zdaniem Wnioskodawcy.

ad. 1)

Zdaniem Spółki, prawidłowe jest stanowisko, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 w zw. z art. 15 ust. 4d i ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kwota składek opłacanych przez Spółkę z tytułu zawarcia Umowy Ubezpieczenia stanowi dla Spółki:

Artykuł 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż "kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (...)". Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie bądź zachowanie źródła przychodów i które nie zostały wyłączone z kosztów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Określony wydatek nie wymieniony w katalogu wydatków nie stanowiacych kosztów podatkowych, może zatem stanowić koszt uzyskania przychodu pod warunkiem, że między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu zachodzi związek przyczynowo skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu albo zachowanie (zabezpieczenie) źródła przychodu. Koszty zawarcia umowy ubezpieczenia, są niewątpliwie "kosztami innymi niż koszty bezpośrednio związane z przychodami" wmyśl art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Celem zawarcia Umowy Ubezpieczenia przez Spółkę jest m.in. zachowanie i zabezpieczenia źródła przychodu poprzez udzielenie ochrony Spółce na wypadek szkody majątkowej wyrządzonej przez organ statutowy (zarząd lub radę nadzorczą Spółki) w skutek błędnego zarządzania Spółką. Innymi słowy umowa ubezpieczenia zarządu lub rady nadzorczej nie jest umową ubezpieczenia indywidualnych osób pełniących określone funkcję organu statutowego Spółki, ale faktycznie chroni ona bowiem wprost interes majątkowy Spółki. Jakkolwiek Spółka nie uzyskuje bezpośrednio przychodu w związku z zawarciem Umowy Ubezpieczenia, to jednak korzyści odnoszone przez Spółkę wynikające z zawarcia Umowy Ubezpieczenia bezwzględnie uzasadniają uznanie takiego wydatku za koszt uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych. Dzięki zawarciu Umowy Ubezpieczenia, Spółka otrzymuje ochronę swojego majątku (co, zdaniem Spółki, należy uznać za zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) na wypadek szkód wynikłych w następstwie działań członków organów stanowiących Spółki. Majątek Spółki służący osiąganiu przez Spółkę przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych zostaje więc zabezpieczony przed uszczupleniem w wyniku działania członków organów statutowych Spółki. Dodatkowo biorąc pod uwagę, iż posiadanie podobnych umów staje się normą w obrocie gospodarczym, należy podkreślić, że Spółka zawierając Umowę Ubezpieczenia, buduje też wizerunek jako solidnego i wiarygodnego partnera handlowego.

Prawidłowość powyższego stanowiska, została potwierdzona w zbliżonym stanie faktycznym w interpretacji indywidualnej wydanej przez Ministra Finansów (w imieniu którego upoważnionym do wydania interpretacji był Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy) z dnia 15 listopada 2007 r. (sygnatura ITPB3/423-2/07/MK).

ad. 2)

Zdaniem Spółki, prawidłowe jest stanowisko, iż zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 w zw. z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota składek opłacanych przez Spółkę z tytułu zawarcia Umowy Ubezpieczenia nie powoduje powstania przychodu dla członków zarządu i rady nadzorczej Spółki, co oznacza, iż na Spółce - jako płatniku - nie ciąży obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zdaniem Spółki, kwota składek ubezpieczeniowych opłacanych przez Spółkę z tytułu zawarcia Umowy Ubezpieczenia nie powoduje powstania przychodu dla członków zarządu i członków rady nadzorczej Spółki. Spółka zapewnia ochronę od odpowiedzialności cywilnej organu statutowego Spółki działając we własnym interesie. Jak wynika ze stanowiska Spółki wskazanego w odpowiedzi na pytanie w pkt 1, faktycznym beneficjentem Umowy Ubezpieczenia jest Spółka, zatem w przedmiotowej sytuacji nie dochodzi do nieodpłatnego przysporzenia majątku członka zarządu lub rady nadzorczej Spółki kosztem majątku Spółki z tytułu opłacania składek ubezpieczeniowych. Dodatkowo za prawidłowością stanowiska Spółki przemawiają zdaniem Spółki, dwa argumenty:

Po pierwsze, żeby można było uznać, że powstał przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych, musi dojść do "spełnienia świadczenia" (świadczenie musi zostać otrzymane lub co najmniej pozostawione do dyspozycji osoby fizycznej). W przypadku opłacania przez Spółkę - Umowy Ubezpieczenia żaden z członków zarządu lub członków rady nadzorczej nie otrzymał świadczenia ani nie postawiono mu tego świadczenia do jego dyspozycji. W konsekwencji w świetle art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie można w ogóle mówić o przychodzie z tytułu opłacenia Umowy Ubezpieczenia przez Spółkę.

Po drugie, w przypadku opłacenia Umowy Ubezpieczenia przez Spółkę nie da się określić, jaka "część" kwoty zapłaconej z tytułu Umowy Ubezpieczenia przypada na każdego z członków zarządu lub rady nadzorczej Spółki. Należy też wskazać, że w okresie obowiązywania Umowy Ubezpieczenia skład organów stanowiących może ulegać zmianom zarówno osobowym i liczbowym, co uniemożliwiałoby wyliczenie przychodu poszczególnych członków (zdaniem Spółki nielogicznym byłoby, gdyby sytuacja prawna członków organów statutowych powołanych po dniu zawarcia Umowa Ubezpieczenia, a w okresie jej obowiązywania - czyli również objętych ochroną wynikającą z Umowy Ubezpieczenia - byłaby odmienna od sytuacji osób pozostających członkami organów stanowiących Spółki w dniu zawarcia Umowy Ubezpieczenia). Dodatkowo należy wskazać, że Spółka nie dysponuje informacją w jaki sposób ubezpieczyciel wylicza składkę za zawarcie Umowy Ubezpieczenia. Niewątpliwie zakres odpowiedzialności członków zarządu jako osób prowadzących na co dzień sprawy Spółki jest szerszy (a więc i ryzyko wyrządzenia szkody) niż zakres odpowiedzialności członków rady nadzorczej. Zatem nie można uznać, że właściwe jest podzielenie kwoty składki na wszystkie osoby wchodzące w skład organów stanowiących Spółki "po równo" (brak jest zresztą kryterium podziału w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych).

ad. 3)

Zdaniem Spółki, prawidłowe jest stanowisko, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 w zw. z art. 15 ust. 4d i ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kwota wydatków ponoszonych przez Spółkę na opłacenie abonamentów medycznych dla pracowników lub członków zarządu Spółki, stanowi dla Spółki koszt uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia w całości.

W ww. stanie faktycznym, wydatki poniesione na zakup abonamentów medycznych mogą zostać zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten pozwala na uznanie za koszt uzyskania przychodów wydatków poniesionych w celu uzyskania przychodu bądź zabezpieczenia źródeł przychodu. Zdaniem Spółki, wydatki ponoszone przez Spółkę na zakup abonamentów medycznych będą miały wpływ na poprawę stanu zdrowia osób uprawnionych, co z kolei przełoży się bezpośrednio na obniżenie absencji tych osób w pracy z powodu choroby, co zwiększy efektywność wykonywanej przez nie pracy. Wydatki te, w ocenie Spółki, związane są niewątpliwie z prowadzoną działalnością gospodarczą i mają związek z osiąganymi przychodami, zabezpieczają istniejące przychody - a mogą również przyczynić się do zwiększenia przychodów.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, wydatki ponoszone na zakup abonamentów medycznych spełniają dyspozycję art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ponadto, wydatki poniesione na zakup abonamentów medycznych nie znajduje się na liście zawartej w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowiącej katalog wydatków, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Dodatkowo należy wskazać, że w stanie prawnym obowiązującym do końca 2006 r. istniał przepis art. 16 ust. 1 pkt 65 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dotyczący niemożności zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z finansowaniem kosztów opieki medycznej pracownikom. Zgodnie z tym przepisem, do kosztów uzyskania przychodów nie zaliczało się kosztów związanych z finansowaniem świadczeń zdrowotnych przez pracodawcę na rzecz pracowników, z wyjątkiem poniesionych kosztów takich świadczeń, do których ponoszenia zobowiązują pracodawcę przepisy innych ustaw (w tym Kodeksu Pracy). Z dniem 1 stycznia 2007 r., przepis art. 16 ust. 1 pkt 65 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych został uchylony, co zdaniem Spółki jednoznacznie wskazuje na to, iż ustawodawca przewidział możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na sfinansowanie pracownikom opieki medycznej.

Potwierdzeniem prawidłowości stanowiska Spółki mogą być interpretacje indywidualne wydane przez Ministra Finansów w tym

ad. 4)

Zdaniem Spółki, prawidłowe jest stanowisko, iż zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 w zw. z art. 11 ust. 1 oraz art. 12 ust. 1, art. 13 pkt 7 oraz pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, brak jest podstaw do uznania, iż przychodem osób fizycznych (tj. pracowników Spółki lub członków zarządu Spółki) w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest ryczałtowa opłata za abonament medyczny ponoszona przez Spółkę.

Wartość opłacanych przez Spółkę abonamentów medycznych za pracownika (członka zarządu), nie stanowi dla tej osoby - przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka zakupiła abonamenty medyczne, za które ponosi opłatę ryczałtowo za ww. osobę (a w niektórych przypadkach również za członków rodziny pracownika), bez względu na to, czy ta osoba (członkowie rodziny pracownika) z usług medycznych faktycznie skorzystali, czy nie. Spółka nie dysponuje informacjami, czy pracownik (członek jego rodziny) albo członek zarządu, skorzystał ze świadczenia medycznego, do którego był uprawniony na podstawie abonamentu medycznego, wykupionego przez Spółkę. W tym przypadku, nie można wykluczyć, że nie każdy pracownik (członek zarządu) korzysta ze świadczeń wynikających z abonamentu medycznego. W świetle art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który to przepis bezwzględnie warunkuje możliwość uznania za przychód - wartości nieodpłatnego świadczenia otrzymaniem tego świadczenia - w przedmiotowej sytuacji nie można zatem mówić o tym, że powstał przychód u tej osoby.

W wyr. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 sierpnia 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 625/08 stwierdzono, iż "o przychodzie pracownika (z abonamentu medycznego opłaconego przez pracodawcę) można by mówić, gdyby (pracownik) korzystał z postawionych do dyspozycji świadczeń medycznych, a ponadto możliwe byłoby ustalenie wartości tego świadczenia według metod określonych w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skarżąca wyjaśnia, że obliczenie wartości usług medycznych przypadających na jednego pracownika nie jest możliwe. Opłata ryczałtowa nie stanowi bowiem sumy kwot za pakiet usług medycznych przypadających na poszczególnych pracowników. Tak więc cena zakupu usług medycznych dla poszczególnego pracownika nie jest znana, a więc niemożliwe jest określenie wartości świadczenia".

W stanie faktycznym opisanym we wniosku, należy stwierdzić, że nie można przyporządkować wartości świadczeń medycznych do świadczeń uzyskiwanych przez konkretnego pracownika (członka zarządu). Opłata za abonament medyczny jest wnoszona ryczałtowo za pracownika (członka zarządu) bez względu na to, czy osoba ta korzystała faktycznie z usług objętych abonamentem, czy też nie korzystała i Spółka nie ma możliwości ustalenia wartości świadczeń dla danej osoby. Nie sposób bowiem stwierdzić, czy pracownik (członek zarządu) rzeczywiście otrzymał owo świadczenie i jaka jest jego wartość. W konsekwencji należy uznać, że te osoby nie osiągają przychodów z tytułu opłacania abonamentów medycznych przez Spółkę, a Spółka nie ma obowiązku - jako płatnik - pobrania zaliczki na podatek dochodowy.

Analogiczne stanowisko Spółka zajmuje w kwestii członków rodzin pracowników korzystających z usług medycznych na podstawie abonamentów medycznych wykupionych przez Spółkę. W ocenie Sądu w ww. wyr. WSA w Warszawie z dnia 20 sierpnia 2008 r. "nie do zaakceptowania jest też stanowisko organów podatkowych, według którego Skarżąca płacąc abonament za świadczenie usług medycznych na rzecz członków rodziny pracownika spełnia świadczenie pieniężne za swojego pracownika w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (...), że pracownik nie ma obowiązku zapewnienia opieki medycznej członkom swojej rodziny, więc abonament za świadczenie usług medycznych na rzecz członków rodziny pracownika nie może być traktowany jako dochód pracownika". Abonament medyczny udostępniony przez pracodawcę rodzinie pracownika nie może być traktowany jako dochód pracownika albowiem pracownik nie ma obowiązku zapewnienia opieki medycznej członkom swojej rodziny. Zakup abonamentu medycznego dla członków rodzin pracowników nie jest zatem spełnieniem świadczenia pieniężnego za pracownika, lecz jest działaniem na rzecz osób trzecich. Jak wskazał WSA w wyr. z dnia 20 sierpnia 2008 r. "w żadnym razie nie można świadczenia (usług medycznych zakupionych przez pracodawcę na rzecz członków rodziny pracownika) zakwalifikować jako świadczenie pieniężne ponoszone za swojego pracownika". Sąd stwierdził również, iż "nie można ustalić czy dany członek rodziny skorzystał z postawionych do jego dyspozycji usług medycznych, nie jest też znana cena zakupu usług dla poszczególnego członka rodziny". W przypadku zatem, gdy wartości świadczeń medycznych nie można przyporządkować do świadczeń uzyskiwanych przez konkretnego/poszczególnego członka rodziny - opłata za świadczenia medyczne ponoszona jest przez pracodawcę ryczałtowo - brak jest podstaw do ustalenia dla konkretnego/ poszczególnego członka rodziny kwoty przychodu uzyskanego z tytułu finansowania przez pracodawcę kosztów usług medycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 tejże ustawy, z którego treści wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w r. kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze oraz innych nieodpłatnych świadczeń. Dotyczy to zarówno podatników osiągających przychody ze stosunku pracy, jak i podatników osiągających przychody z działalności wykonywanej osobiście.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zawarła z towarzystwem ubezpieczeniowym na okres 12 miesięcy umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej członków zarządów i rad nadzorczych. Ubezpieczenie to nie wymienia konkretnych osób, a jedynie członków ww. organów. W razie wystąpienia szkody, ochrona ubezpieczeniem będzie obejmować Spółkę lub konkretnego członka organu statutowego Spółki. W momencie zawierania umowy ubezpieczenia i opłacania składki wynikającej z Umowy, nie można przydzielić konkretnej kwoty przypadającej na każdego z członków organów stanowiących Spółki. W razie zaistnienia zdarzenia objętego Umową Ubezpieczenia odszkodowanie będzie przysługiwać Spółce albo odpowiedniemu członkowi organu statutowego.

Należy wyjaśnić, iż w praktyce, w pojęciu przychodu mieści się każda realna korzyść, jaką uzyskał podatnik. Do tych korzyści zaliczyć należy również kwoty składek OC pokrywanych przez Spółkę członkom zarządu i rad nadzorczych, a także kwoty opłacanych przez Spółkę abonamentów medycznych dla pracowników i ich rodzin oraz członków zarządu. Wobec braku przepisów zwalniających je z opodatkowania stanowią one, co do zasady, przychód podlegający opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 805 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Natomiast stosownie do zapisu art. 822 tejże ustawy przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Z treści tego przepisu wynika, że umowa ubezpieczenia OC nie musi koniecznie dotyczyć osoby ubezpieczającej. Osoba ta może zawrzeć umowę, której przedmiotem ubezpieczenia będzie odpowiedzialność za szkody spowodowane przez inną osobę (np. członka zarządu). Sytuacja, w której składka opłacana jest przez inną osobę niż ta, w której interesie majątkowym zawierana jest umowa powoduje jednak powstanie przychodu u osoby, na rzecz której zawierana jest umowa. Jest to bowiem odstępstwo od ogólnej zasady pokrywania kosztów ubezpieczenia przez podmiot, którego interesów umowa dotyczy.

Przychody członków zarządu i rady nadzorczej są kwalifikowane do źródeł, których rodzaj określany jest w zależności od sposobu, w jaki powierzono im wykonywanie obowiązków. W przedmiotowej sprawie członkowie zarządu i rady nadzorczej nie są związani ze Spółką umowami o pracę, zatem osiągają oni przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z działalności wykonywanej osobiście.

W myśl art. 13 ust. 7 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych oraz wymienione w pkt 9 art. 13 przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Wskazany w powołanych przepisach zakres świadczeń uznawanych za przychody z działalności wykonywanej osobiście nie ma charakteru zamkniętego.

Na gruncie prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego, tzn. zarówno pieniężna jak i nie pieniężna.

Świadczenia pieniężne ponoszone za członków zarządu i rady nadzorczej należą do nieodpłatnych świadczeń. Ich pojęcia nie definiuje jednak ustawa o podatku dochodowym. Termin "świadczenie" pojawia się na gruncie Kodeksu cywilnego i zgodnie z art. 353 § 2 Kodeksu, świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu. Dla celów podatkowych pojęcie "nieodpłatnego świadczenia" ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono nie tylko działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony, ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie, kosztem majątku innego podmiotu, mające konkretny wymiar finansowy.

Mając na uwadze powyższe, uzyskiwana przez członków zarządu i rady nadzorczej korzyść w postaci opłaconych przez Spółkę składek na ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej stanowi nieodpłatne świadczenie, które należy zakwalifikować do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 pkt 7 lub ewentualnie pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Argument, iż składka ubezpieczeniowa nie jest przypisana do konkretnej osoby, w tym przypadku nie znajduje uzasadnienia, gdyż w chwili wpłaty składki, znany jest skład zarządu i rady nadzorczej Spółki. Ustalenie, jakiej osobie przysługuje przysporzenie majątkowe z tytułu opłacanej składki, nie budzi wątpliwości. Spółka zna członków zarządu z imienia i nazwiska, zna również dokładnie okresy, kiedy osoby te pełniły swoje funkcje, a tym samym korzystały z ubezpieczenia. To wszystko pozwala na przypisanie przychodu konkretnym osobom.

Tak więc nie ma podstaw, aby umowę ubezpieczenia obejmującą wszystkich członków zarządu i rady nadzorczej traktować jako zdarzenie niepowodujące przysporzenia po stronie ww. osób. Członkowie zarządu osiągają korzyść finansową, ponieważ nie są zobowiązani do zapłaty składki ubezpieczeniowej na własne ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej, gdyż pokrywa tę składkę za nich Spółka. Dzięki takiemu działaniu u członków zarządu dochodzi do przysporzenia w majątku, gdyż inny podmiot ponosi za nich koszt finansowy ubezpieczenia, a tym samym nie muszą oni uszczuplać swojego majątku. Z tej też przyczyny składkę ubezpieczeniową ponoszoną na rzecz członków zarządu i rady nadzorczej przez Spółkę należy zaliczyć do przychodów tychże członków. Nieodpłatnym świadczeniem będzie zatem zapewnienie ochrony członkom zarządu przed ewentualnymi stratami finansowymi wynikającymi z obowiązku pokrycia szkód powstałych w wyniku podjętych przez nich decyzji, w sytuacji, kiedy za tę ochronę w postaci polisy członkowie zarządu i rady nadzorczej nie płacą.

Nadmienić należy iż kwota składki rozkłada się solidarnie na wszystkich członków zarządu objętych przedmiotowym ubezpieczeniem. Składka w częściach odpowiadających poszczególnym członkom zarządu i rady nadzorczej stanowi dla nich przychód z działalności wykonywanej osobiście.

Skoro są to nieodpłatne świadczenia ponoszone przez Spółkę za osoby, z którymi łączy je stosunek prawny to przychód u tych osób powstanie w momencie poniesienia tych świadczeń przez Spółkę, a więc w momencie zapłaty składki ubezpieczeniowej.

W przypadku członków zarządu, których przychody stanowią przychody określone w art. 13 pkt 7 lub pkt 9 ww. ustawy, obowiązki płatnika na Spółkę nakłada art. 41 ust. 1 ww. ustawy, który stanowi iż osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty należności osobom określonym w art. 3 ust. 1, z tytułu działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 19% należności pomniejszonej o koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz pomniejszonej o składki potrącone przez płatnika w danym miesiącu na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkowa określona w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Ponadto, wbrew stanowisku Spółki, świadczenia te dają się także wycenić zgodnie z art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie bowiem do treści art. 11 ust. 2a pkt 2 ww. ustawy wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się - jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu, czyli w przedmiotowej sprawie na podstawie cen zakupu usługi ubezpieczeniowej, opłaconej przez Spółkę, tj. każdorazowo w wysokości składki na ubezpieczenie w momencie jej zapłaty.

Odnosząc się do powołanych przez Spółkę interpretacji organów podatkowych oraz przywołanego wyr. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - wskazać należy, iż orzeczenia te dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, jak również powołany wyrok dotyczy konkretnej sprawy podatnika osądzonej w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w nim zawarte jest wiążące. Natomiast Organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Końcowo należy wyjaśnić, iż Spółka do złożonego wniosku nie dołączyła Umowy Ubezpieczenia zawartej z towarzystwem ubezpieczeniowym, tak jak poinformowała o tym w opisie stanu faktycznego "Szczegółowe Warunki Ubezpieczenia stanowią załącznik Nr 1 do wniosku". Jednakże należy poinformować, że dokumenty dołączane przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznych oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.