IPPB2/415-143/08-2/IŚ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2008 r. (data wpływu 21 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko - jest prawidłowe.

W dniu 21 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 19 maja 1999 r. urodził się syn wnioskodawcy - F... F... K.... Do chwili obecnej Wnioskodawca jest kawalerem, zaś sposób sprawowania opieki oraz wychowywania dziecka został ustalony przez Wnioskodawcę i matkę małoletniego dziecka w sposób umowny. W sprawie tej nie było prowadzone żadne postępowanie sądowe. Małoletni F... F... K...jest zameldowany w miejscu zamieszkania Wnioskodawcy, t. j. w W... przy ul. R.... W czasie kilkutygodniowych, nieprzerwalnych, całodobowych pobytów w mieszkaniu Wnioskodawcy, to Wnioskodawca wychowuje F... F... samodzielnie, bez pomocy matki dziecka. W skali roku Wnioskodawca sprawuje wyłączną opiekę przez około 6 miesięcy i ponosi wszelkie związane z tym wydatki.

Wnioskodawca nie posiada informacji na temat sposobu dokonywania rozliczeń podatkowych przez matkę dziecka.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jest osobą samotnie wychowującą dziecko, której przysługuje prawo dokonania rozliczeń w trybie art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawcy:

Stosownie do art. 6 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za osobę samotnie wychowująca dziecko uważa się jednego z rodziców, jeżeli osoba ta jest m.in. kawalerem. W związku z tym, że Wnioskodawca jest osobą stanu wolnego i samotnie wychowuje przez znaczna część roku małoletniego syna i spełnia wymogi ustawowe niezbędne do dokonania rozliczenia na zasadach wskazanych w art. 6 ust. 2 i 4 powołanej ustawy, niezależnie od tego jak się rozlicza matka dziecka

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) od osób samotnie wychowujących w roku podatkowym:

Natomiast stosownie do art. 6 ust. 5 ww. ustawy za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się jednego z rodziców albo opiekuna prawnego, jeżeli osoba ta jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów. Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się również osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Powyższy przepis wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do stanu cywilno-prawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, t. j. bez wsparcia drugiego z rodziców. Jednocześnie o samotnym wychowywaniu dziecka nie musi przesądzać orzeczenie sądowe o sprawowaniu władzy rodzicielskiej przez jedno z rodziców. W sytuacji, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawiony władzy rodzicielskiej, a oboje są stanu wolnego, zarówno jeden jak i drugi może samotnie wychowywać dziecko. Przy czym prawo do omawianej preferencji będzie przysługiwało jedynie temu z rodziców, który faktycznie w roku podatkowym samotnie wychowywał dziecko, czyli sprawował nad nim stałą opiekę, zamieszkując z nim. Spełnienie tylko jednej przesłanki, t. j. statusu cywilnego rodzica, o którym mowa w art. 6 ust. 5 ustawy, w sytuacji, gdy nie wiąże się z okolicznością samotnego wychowywania dziecka, nie daje prawa do korzystania z omawianego sposobu opodatkowania dochodów.

Zgodnie z art. 6 ust. 8 powołanej ustawy sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Ponadto art. 6 ust. 10 ww. ustawy określa, że sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Cytowane przepisy wprowadzają wyjątek od zasady dokonywania indywidualnego rozliczenia zobowiązania podatkowego podatników poprzez ustalenie preferencyjnego sposobu rozliczenia. Powyższe przepisy wprowadzono, mając na uwadze zasadę równości i sprawiedliwości społecznej, w związku z mniej korzystną sytuacją osób samotnie wychowujących dzieci od osób wychowujących dzieci wspólnie z drugim rodzicem.

Odnosząc powyższe do przedstawionej we wniosku sytuacji należy wskazać, iż jest Pan kawalerem sprawującym wyłączną opiekę nad małoletnim dzieckiem przez okres około 6 miesięcy w skali roku. Małoletnie dziecko znajdowało się pod wyłączną opieką ojca przez okres około 6 miesięcy w skali roku, zatem spełniony został warunek określony w art. 6 ust. 4 ww. ustawy - "samotnego wychowywania w roku podatkowym". Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dzieci. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku a nie trwał przez cały rok.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca nie posiada informacji na temat sposobu dokonywania rozliczeń podatkowych przez matkę dziecka.

Należy podkreślić, iż opisywane preferencyjne rozliczenie dotyczy tylko jednego z rodziców, co wynika z istoty wskazanej instytucji oraz z definicji osoby samotnie wychowującej dziecko zawartej w cytowanym wyżej art. 6 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym w przypadku, gdyby obydwoje rodzice rozliczali się w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, wówczas konieczne byłoby dokonanie ustaleń, kto rzeczywiście wychowywał dziecko i oprócz kosztów jego utrzymania ponosił również wszelkie konsekwencje wychowawcze.

Reasumując, w świetle wyżej przytoczonych przepisów oraz przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż spełnia Pan warunki do rozliczenia dochodów uzyskanych w ciągu całego 2007 r. w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, o ile matka dziecka nie będzie korzystać z preferencyjnego opodatkowania, które dotyczy tylko jednego z rodziców oraz w przypadku gdy do Wnioskodawcy nie będą miały zastosowania przepisy dotyczące zryczałtowanej formy opodatkowania

W związku z powyższym należy zauważyć, iż przedmiotowa interpretacja dotyczy jedynie zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, który nie musi odzwierciedlać stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, gdyż tut. Organ w ramach procedury wydawania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego nie ma stosownego umocowania w przepisach prawa, umożliwiającego weryfikację przedstawionego we wniosku stanu. W konsekwencji jeżeli przedstawiony we wniosku stan różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiści zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock