IPPB2/415-1402/08-2/JS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2008 r. (data wpływu 30 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

W dniu 6 października 2006 r. Wnioskodawca zbył wraz ze współmałżonką (w ramach wspólnoty ustawowej) oraz współwłaścicielem nieruchomości działkę o powierzchni 1,6115 ha. Stosownie do przepisu art. 21 ust. 1 pkt 32 oraz art. 28 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych złożył we właściwym urzędzie skarbowym oświadczenie o przeznaczeniu przychodu uzyskanego z ww. transakcji na cele mieszkaniowe. Nabywcą przedmiotowej nieruchomości była Spółka z o.o., w której Wnioskodawca jest udziałowcem (39 % udziałów), tak jak i drugi współwłaściciel nieruchomości (posiadający 51 % udziałów). Spółka z o.o. nabyła przedmiotową nieruchomość w celu wybudowania na niej budynków mieszkalnych w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Nie znane stronom ww. transakcji w momencie jej przeprowadzenia przeszkody, dotyczące odmiennej interpretacji planu zagospodarowania przez Urząd Miasta oraz występujący w konsekwencji powyższego brak pozwolenia na budowę, spowodowały, że Spółka z o.o. nie rozpoczęła planowanych inwestycji. Na dzień obecny nie są znane ramy czasowe w jakich Spółka mogłaby uzyskać wnioskowane pozwolenie na budowę, a także nie można określić czy uzyskanie przedmiotowego pozwolenia w żądanym kształcie jest w ogóle możliwe.

Konsekwencją powyższego jest brak jakiejkolwiek zapłaty przez Spółkę z tytułu nabytej przez nią nieruchomości. Zgodnie z § 4 przedmiotowej umowy sprzedaży nieruchomości Spółka z o.o. była zobowiązana do uiszczenia zapłaty na rzecz zbywców w nieprzekraczalnym terminie do dnia 31 grudnia 2007 r. Pomimo wydania przedmiotu sprzedaży nabywcy, nie wywiązał się on ze swoich zobowiązań płatniczych wobec sprzedających nieruchomość.

W związku z nieuregulowaniem ww. płatności oraz brakiem perspektyw uregulowania ich w przyszłości strony transakcji postanowiły rozwiązać umowę sprzedaży z dnia 6 października 2006 r., mając w szczególności na uwadze fakt, że majątek (aktywa) spółki nie były w stanie pokryć zobowiązań z ww. tytułu.

W dniu 26 września 2008 r. aktem notarialnym zawarto umowę rozwiązującą umowę sprzedaży z dnia 6 października 2006 r.

Na mocy postanowień ww. umowy z dnia 26 września 2008 r. Spółka z o.o. przekazała pozostającą w jej posiadaniu działkę w zamian za rezygnację z roszczeń przez stronę zbywającą nieruchomość umową z dnia 6 października 2006 r.

Przedmiotowa nieruchomość została, z uwagi na niewypłacalność Spółki z o.o. zwrócona swoim wcześniejszym właścicielom.

W porozumieniu z współwłaścicielem działki Wnioskodawca zamierza zbyć ją ponownie w przyszłości osobom trzecim.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Rozwiązanie przedmiotowej umowy z dnia 6 października 2006 r. na skutek braku płatności (i de facto niewypłacalności spółki) zwalnia Wnioskodawcę z obowiązków wynikających z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a), art. 21 ust. 1 pkt 32 oraz art. 28 ust. 1 - 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Niezależnie od powyższego rozwiązanie umowy z dnia 06.10. 2006 r., a więc anulowanie ich skutków cywilno - prawnych powoduje, że w przedmiotowej sytuacji ma zastosowanie art. 2 ust. 1 pkt 4 cyt. wyżej ustawy. Brak obowiązku podatkowego w ww. zakresie wynika z faktu rozwiązania umowy niezależnie, czy w przedmiotowej sprawie ma zastosowanie art. 2 ust. 1 pkt ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku sprzedaży przedmiotowej nieruchomości przez Wnioskodawcę i współwłaściciela w 2008 r. lub później będą obowiązywały zasady obowiązujące od dnia 31 grudnia 2006 r. co wynika z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz. U. Nr 217, poz. 1588). Powyższy stan determinuje zwolnienie Wnioskodawcy z obowiązków podatkowych zaistniałych na skutek rozwiązania umowy. Brak zapłaty (nie z winy Wnioskodawcy) z tytułu zawarcia umowy z dnia 6 października 2006 r. nie może pozbawić Wnioskodawcy, w kontekście rozwiązania tej umowy prawa skorzystania z ulgi przewidzianej w art. 21 ust. 1 pkt 32.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

W myśl art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych związanych z nieruchomościami, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Zgodnie z art. 28 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., podatek od dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10 % uzyskanego przychodu.

Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, chyba, że podatnik w tym samym terminie złoży oświadczenie, że przychód ze sprzedaży wyda na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e), z zastrzeżeniem art. 21 ust. 2 i 2a) ustawy.

W myśl przepisu art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r. wolne od podatku są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c):

Natomiast art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) tej samej ustawy stanowi, że wolny od podatku dochodowego jest przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)- c) w części wydatkowanej, nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży, na spłatę kredytu lub pożyczki, a także odsetek od kredytu lub pożyczki zaciągniętych na cele, o których mowa w lit. a), w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym również na spłatę kredytu lub pożyczki oraz odsetek od tego kredytu lub pożyczki zaciągniętych przed dniem uzyskania tych przychodów.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, dniu 6 października 2006 r. aktem notarialnym, Wnioskodawca sprzedał udział w nieruchomości, i w wymaganym ustawowo terminie złożył w Urzędzie Skarbowym oświadczenie, że przychód ze sprzedaży tej nieruchomości przeznaczy na cele mieszkaniowe.

Spółka, będąca nabywcą nieruchomości nie dokonała należnej zapłaty za zakupioną nieruchomość na rzecz zbywców.

Zbywcy w dniu 26 września 2008 r. aktem notarialnym dokonali rozwiązania, anulowania umowy sprzedaży nieruchomości.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych oraz innych rzeczy, w warunkach określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

W związku z tym, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji sprzedaży, należy w tym zakresie odwołać się do pojęcia umowy sprzedaży zawartego w prawie cywilnym. Wprawdzie prawo podatkowe, jako autonomiczna gałąź prawa, posługuje się często pojęciami własnymi, swoistymi, jednakże odwołuje się również do pojęć i instytucji prawnych ukształtowanych w innych dziedzinach prawa, w tym wypadku w dziedzinie prawa cywilnego.

Stosownie do przepisów art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę sprzedaży sprzedający zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Tego rodzaju umowa jest umową wzajemną, kształtowaną oświadczeniami woli stron. W ramach swobody umów (art. 353 k.c.) w stosunkach cywilnoprawnych strony mogą kształtować treść umowy, a więc również umowy o przeniesienie własności, w taki sposób, że wykonanie wzajemnych zobowiązań w celu wykonania postanowień umowy nie zawsze musi następować w dniu jej zawarcia. Strony mogą przyjąć, że zapłata ceny, jak również samo wydanie nastąpi w terminie późniejszym, a także wolą stron może być zaliczenie dokonanych zaliczek lub przedpłat na poczet ceny umowy. Wskazać tu również należy art. 488 § 1 k.c., stanowiący, że świadczenia będące przedmiotem zobowiązań z umów wzajemnych (świadczenia wzajemne) powinny być spełnione jednocześnie, chyba że z umowy, z ustawy albo orzeczenia sądu lub decyzji właściwego organu wynika, iż jedna ze stron obowiązana jest do wcześniejszego świadczenia. Z treści tego przepisu zatem wynika, że od zasady jednoczesnego wykonania wzajemnych świadczeń przez strony umowy dopuszczalne są wyjątki, gdy wynika to między innymi z umowy. W tej sytuacji przy sprzedaży może nastąpić zmiana kolejności świadczeń, to jest najpierw wydanie rzeczy, a potem zapłata ceny lub zapłata całości lub części ceny a potem wydanie rzeczy. Wola stron zatem jest niezbędnym i istotnym składnikiem umowy.

Według unormowania zawartego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu, z którego dochód podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie, jest sprzedaż nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli jest ona dokonywana w ściśle określonym terminie, tj. przed upływem pięciu lat od daty jej nabycia (wybudowania), licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie (wybudowanie) nieruchomości. W myśl art. 19 ust. 1 ustawy przychodem ze sprzedaży nieruchomości, w warunkach określonych w przytoczonym uprzednio przepisie, jest jej wartość wyrażona w cenie określonej w umowie sprzedaży, pomniejszonej o koszty sprzedaży. Z przepisu zaś art. 28 ust. 2 wynika, że podatek od przychodu ze sprzedaży nieruchomości ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu.

Ten ostatni powołany przepis w istocie swej oznacza, że w przypadku sprzedaży nieruchomości uzyskany faktycznie przychód odpowiada dochodowi. Z treści zaś art. 19 ust. 1 ustawy wynika, że skoro przychodem jest wartość nieruchomości wyrażona w cenie określonej w umowie sprzedaży, to bez znaczenia dla celów podatkowych jest ta okoliczność, czy cena ta została zapłacona, gdyż obowiązek podatkowy powstaje w dacie zawarcia umowy.

Powołane na wstępie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznaczają, że przy braku kosztów sprzedaży przychód równy będzie dochodowi. Zaś skoro przychodem jest wartość nieruchomości wyrażona w cenie określonej w umowie sprzedaży, to bez znaczenia dla celów podatkowych jest ta okoliczność, czy cena została zapłacona, bowiem obowiązek podatkowy powstaje w dacie zawarcie umowy. Zapłatę ceny sprzedaży można wyrazić nie tylko w pieniądzu, lecz również poprzez inne określenie jej wartości. Taki sposób rozliczenia się sprzedającego i kupującego nie pozbawia zawartej umowy tego elementu, jakim jest określenie ceny sprzedaży, która faktycznie wymieniona została w umowie sprzedaży w formie aktu notarialnego.

Tak więc moment powstania obowiązku podatkowego jest związany z momentem zawarcia umowy sprzedaży, a nie faktycznym przekazaniem pieniędzy przez nabywcę sprzedającemu. Bez znaczenia dla celów podatkowych jest okoliczność, czy cena ta została zapłacona, czy zostanie zapłacona w późniejszym terminie, gdyż obowiązek powstaje w dacie zawarcia umowy przenoszącej własność nieruchomości na nabywcę. W przypadku przedmiotowej sprzedaży nieruchomości przychód ze sprzedaży nieruchomości uzyskał Pan w dniu dokonania sprzedaży, tj. 6 października 2006 r.

Dodać należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależnia w żadnym wypadku uzyskanie przychodu ze sprzedaży nieruchomości, od okoliczności następujących po dokonaniu sprzedaży, tj. przeniesienia własności nieruchomości. Wobec powyższego, bez wpływu na ustalenie przychodu ze sprzedaży nieruchomości pozostaje fakt, iż Spółka, która kupiła nieruchomość nie wywiązała się ze zobowiązań i nie dokonała zapłaty za zakupioną nieruchomość.

Z powołanego przez Wnioskodawcę przepisu art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów wynikających z czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy. Oceny, czy konkretna czynność należy do grupy czynności objętych tym przepisem, należy dokonywać na bazie przepisów Kodeksu cywilnego. Z mocy art. 58 Kodeksu cywilnego nieważna będzie czynność prawna sprzeczna z ustawą, zasadami współżycia społecznego oraz czynności mające na celu obejście ustawy. W przypadku obrotu nieruchomościami będą to czynności zawarte bez zachowania zastrzeżonej pod rygorem nieważności formy, np. przeniesienie własności nieruchomości bez zachowania formy aktu notarialnego. W Pana przypadku przeniesienie własności nieruchomości nastąpiło na podstawie aktu notarialnego z dnia 6 października 2006 r.

Wobec powyższego błędne jest uznanie przez Wnioskodawcę, iż w wyniku rozwiązania umowy sprzedaży nieruchomości z racji niewykonania świadczenia przez kupującego, nie powstanie przychód ze sprzedaży określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie będzie ciążył na nim obowiązek podatkowy wynikający z art. 28 tej ustawy.

Należy również pamiętać, że w przypadku nie wydatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e) wówczas, stosownie do treści art. 28 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., podatek jest płatny najpóźniej następnego dnia po upływie terminów określonych w tym przepisie wraz z odsetkami naliczanymi:

W konsekwencji powyższego rozwiązanie umowy zawartej w dniu 6 października 2006 r. na okoliczność sprzedaży nieruchomości z tej przyczyny, że Spółka kupująca nieruchomość nie dokonała zapłaty na rzecz zbywców, nie zmienia faktu, że w tym dniu Wnioskodawca uzyskał przychód podlegający opodatkowany zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach obowiązujących do dnia 31 grudnia 2006 r.. Przychód ten może korzystać ze zwolnienia, jeśli został wydatkowany w terminie dwóch lat od dnia odpłatnego zbycia na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r.

Z przedstawionego we wniosku stanu wynika, że w dniu 26 września 2008 r. aktem notarialnym zawarto umowę rozwiązującą umowę sprzedaży z dnia 6 października 2006 r., na mocy której Spółka z o.o. przekazała Panu pozostającą w jej posiadaniu działkę w zamian za rezygnację przez Pana z roszczeń.

Bezsprzecznie zatem z dniem 26 września 2008 r. doszło do nabycia przez Pana własności nieruchomości. Zatem do opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży przedmiotowej działki w 2008 r. lub w dalszej przyszłości będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązujące od 1 stycznia 2007 r.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

W myśl art. 30e ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i płatny jest w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Zgodnie z treścią art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania (art. 22 ust. 6c ww. ustawy).

Z uwagi na treść art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż sprzedaż w 2008 r. działki gruntu stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym, według zasad określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na mocy ustawy z dnia 10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 141, poz. 888), która zmieniała treść art. 14f § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa od dnia 20 września 2008 r. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł za każdy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe). Oznacza to, że wszystkie wnioski, które wpływają do organów od wymienionej daty podlegają opłacie w wysokości 40 zł za każdy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe). Z uwagi na fakt, iż Strona opłaciła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w kwocie 150 zł (za dwa stany faktyczne, zdarzenia przyszłe) w dniu 30 września 2008 r. różnica w kwocie 70 zł zostanie zwrócona zgodnie z § 18 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2006 r. w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz trybu postępowania przy przekształceniu w inną formę organizacyjno - prawną (Dz. U. Nr 116, poz. 783), na wskazany przez Stronę adres:

Pan

.....

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.