IPPB2/415-137/11-2/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2011 r. (data wpływu 11 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia do spółki z siedzibą w kraju należącym do Unii Europejskiej wkładu niepieniężnego w postaci udziałów w polskich spółkach kapitałowych - jest prawidłowe.

W dniu 11 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia do spółki z siedzibą w kraju należącym do Unii Europejskiej wkładu niepieniężnego w postaci udziałów w polskich spółkach kapitałowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: "Wnioskodawca") posiada wraz z innymi osobami (fizycznymi lub fizycznymi i prawnymi) udziały w następujących spółkach: (i) 20 udziałów w spółce l. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (tj. 20% wszystkich udziałów); (ii) 144 udziały w spółce IS Sp. z o.o. (tj. 14,4% wszystkich udziałów); (iii) 25 udziałów w spółce PS Sp. z o.o. (tj. 50% wszystkich udziałów), oraz (iv) 170 udziałów w spółce PD Sp. z o.o. (tj. 20% wszystkich udziałów), (dalej: "Udziały").

Wnioskodawca zamierza wnieść Udziały do spółki kapitałowej z siedzibą w innym kraju Unii Europejskiej ("Spółka"). Wnioskodawca uzyska 100% udziałów w Spółce. Jeśli wniesie wszystkie Udziały, to Spółka uzyska: (i) 20% udziałów w spółce l. Sp. z o.o., (ii) 14,4% udziałów w spółce IS Sp. z o.o., (iii) 50% udziałów w spółce PS Sp. z o.o. oraz (iv) 20% udziałów w spółce PD Sp. z o.o.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, przychodem Wnioskodawcy (uzyskanym z tytułu wniesienia do Spółki Udziałów) będzie wartość nominalna obejmowanych udziałów w Spółce w sytuacji, gdy wartość ta będzie niższa od wartości rynkowej aportu oraz czy przy ustalaniu przychodu nie będzie miało zastosowania drugie zdanie art. 19 ust. 1 Ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, przychodem powstałym na skutek wniesienia Udziałów do Spółki, będzie w myśl art. 17 ust. 1 pkt 9) Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: Ustawa o PIT") wartość nominalna obejmowanych w Spółce udziałów. Do ustalenia przychodu nie będzie mieć zastosowania art. 19 ust. 1 zdanie drugie.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9) Ustawy o PIT, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny. Jednocześnie na podstawie art. 17 ust. 2 Ustawy o PIT, przy ustalaniu wartości przychodów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 9) stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 tejże ustawy. Z kolei zgodnie z art. 19 ust. 1 Ustawy o PIT przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio."

Artykuł 19 ust. 1 Ustawy o PIT (pierwsze i drugie zdanie) ma, co do zasady, zastosowanie do przychodów z odpłatnego zbycia rzeczy i praw. Przepis ten statuuje zasadę, że przychód z tego tytułu równy jest cenie sprzedaży. Jednocześnie drugie zdanie tego przepisu wprowadza mechanizm, którego celem jest zapobieżenie praktykom polegającym na zaniżaniu faktycznej ceny sprzedaży w umowie, w celu obniżenia podstawy opodatkowania. Przepis ten z natury rzeczy dotyczy transakcji sprzedaży, gdzie w normalnych warunkach cena sprzedaży odpowiada wartości rynkowej przedmiotu sprzedaży. Ustawodawca oddał tym samym fiskusowi wygodny instrument służący zapobieganiu nadużyciom, dzięki któremu, władze skarbowe mogą ustalać przychód na poziomie rynkowym, bez konieczności wykazywania przyczyn zaniżenia ceny (np. bez konieczności wykazania, że faktyczna cena była wyższa, lecz strony w umowie przedstawiły cenę niższą niż faktyczna).

Przepis ten, w zakresie zdania drugiego art. 19 ust. 1 Ustawy o PIT, nie może mieć zastosowania do zbycia praw i rzeczy w formie wkładu niepieniężnego. W tym wypadku ustawodawca określił, że przychodem z takiej formy zbycia jest wartość nominalna otrzymanych udziałów. Specyfiką ustalania wartości nominalnej udziałów wydawanych udziałowcowi dokonującemu wkładu jest zasada, że wartość rynkowa wkładu jest tylko jednym z elementów obliczania wartości nominalnej emitowanych udziałów. Spółka i udziałowiec mają "wolną rękę" w tym zakresie. Jedynymi ograniczeniami są zakaz emitowania udziałów o wartości nominalnej wyższej niż wartość wkładu oraz prawa innych udziałowców. Oznacza to, że na gruncie kodeksu spółek handlowych, prawem udziałowca jest ustalenie wartości nominalnej emitowanych udziałów na poziomie niższym niż wartość rynkowa wkładu (gdzie pozostała część wartości rynkowej wkładu wykazywana jest jako nadwyżka wartości emisyjnej ponad wartość nominalną tzw. agio).

Często również, udziałowiec musi ustalić wartość nominalną emitowanych udziałów na poziomie niższym niż wartość rynkowa wkładu, gdyż w przeciwnym razie nastąpiłoby ponadnormatywne uszczuplenie wartości innych udziałów i udziałowców (tzw. rozwodnienie). Z tych względów emitowanie udziałów o niższej wartości nominalnej niż wartość rynkowa wkładu nie jest działaniem sprzecznym z praktyką rynkową - w przeciwieństwie do ustalenia ceny sprzedaży poniżej wartości rynkowej przedmiotu sprzedaży.

Ustawodawca podatkowy nie mógł być nieświadomy tej specyfiki, zatem ustalenie poziomu ograniczenia wielkości przychodu z tytułu zbycia rzeczy lub praw w formie wkładu niepieniężnego do wysokości wartości nominalnej udziałów jest celowe. Innymi słowy, ustawodawca świadomy faktu, że wartość nominalna emitowanych udziałów jest zwykle niższa niż wartość rynkowa wkładu, rozmyślnie ustalił wielkość przychodu na poziomie wartości nominalnej udziałów. Gdyby celem przepisu było opodatkowanie zbycia w formie wkładu niepieniężnego na poziomie wartości rynkowej wkładu, to art. 17 ust. 1 pkt 9) Ustawy PIT odnosiłby się do "wartości udziałów (akcji)" lub "wartości rynkowej udziałów (akcji)", a nie "wartości nominalnej udziałów (akcji)". Wprowadzenie "tylnymi drzwiami" zasady ustalenia przychodu na poziomie wartości rynkowej wkładu poprzez stosowanie zdania drugiego art. 19 ust. 1 Ustawy o PIT byłoby przejawem nieracjonalnej legislacji, dlatego należy uznać, że "odpowiednie" stosowanie art. 19 ust. 1 Ustawy o PIT wyklucza możliwość stosowania zdania drugiego.

Dodatkowym argumentem przemawiającym za tym, że wolą ustawodawcy było ustalenie wielkości przychodu z tytułu wkładu niepieniężnego na poziomie wartości nominalnej wyemitowanych udziałów (a nie wartości rynkowej wkładu), są zasady ustalania wartości podatkowej praw i rzeczy wnoszonych do spółki.

Jeżeli przedmiotem wkładu są środki trwałe, wartości niematerialne i prawne, wartość początkowa tychże składników, co do zasady nie może być wyższa niż wartość nominalna. Przyjmuje się, że ta zasada, (choć nie jest wprost sformułowana w przepisach) ma zastosowanie także do innych rzeczy i praw. Gdyby zamiarem ustawodawcy było opodatkowanie podatników z tytułu dokonania wkładu niepieniężnego na poziomie jego wartości rynkowej, to prowadziłoby to do niesymetrycznego opodatkowania.

Słuszność powyższego stanowiska potwierdza szerokie orzecznictwo oraz interpretacje władz skarbowych. Jak zauważył Naczelny Sąd Administracyjny ("NSA") w wyroku z dnia 25 listopada 2008 r. (sygn. akt II FSK 1165/07), do ustalenia wartości przychodu określonego w art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT, zastosowanie ma wyłącznie zdanie pierwsze art. 19 ust. 1 tej ustawy, zgodnie z którym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. W innym orzeczeniu ponadto uznał, że przez wartość nominalną rozumieć należy wartość istniejącą tylko z nazwy, tytularną formalną (wyrok NSA z dnia 19 kwietnia 2006 r. (sygn. akt II FSK 558/05).).

W wyroku z dnia 7 grudnia 2009 r. (I SA/Bd 699/09) WSA w Bydgoszczy podkreślił, że użycie przez ustawodawcę pojęcia "nominalna" wskazuje, że wykluczona jest jakakolwiek możliwość ustalania wartości udziału w oparciu o ceny rynkowe. Ustawodawca bowiem wyraźnie stwierdził, że w takim przypadku brana może być pod uwagę jedynie wartość ściśle już określona w umowie spółki. Identyczne niemalże wnioski wysnute zostały przez WSA w Gdańsku (wyrok z dnia 22 kwietnia 2008 r., sygn. akt I SA/Gd 917/07) i WSA w Krakowie (wyrok z dnia 27 lutego 2008 r., sygn. akt. I SA/Kr 1326/06).

Ponadto, analogiczny pogląd został wyrażony w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe (zob. interpretacja indywidualna Dyrektora lzby Skarbowej w Krakowie z dnia 22 września 2005 r. (sygn. PD-1/4218/i-22/05), Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 lipca 2008 r. (sygn. IP-PB3-423-316/08-4/JG), Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 14 listopada 2007 r. (sygn. ITPB3/423-14/07/AT), interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 10 maja 2010 r. (sygn. ITPB1/415-157b/10/TK), interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 10 maja 2010 r. (sygn. ITPB1/415-158b/10/TK), interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 14 października 2010 r. (sygn. ITPB1/415-731/10/TK).

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że przychodem Wnioskodawcy z tytułu objęcia udziałów w Spółce w zamian za udziały w spółkach będzie określona w umowie wartość nominalna udziałów w Spółce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle zapisu art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Artykuł 17 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy stanowi, iż za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny.

Zgodnie z art. 17 ust. 1a ww. ustawy, przychód określony w ust. 1 pkt 9 powstaje w dniu:

Natomiast stosownie do art. 17 ust. 2 ustawy, przy ustalaniu wartości tego przychodu, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 ustawy wskazujące tryb ustalenia przychodu, gdy cena określona w umowie bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej. W razie zaistnienia takich okoliczności, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określa przychód w wysokości wartości rynkowej. Zgodnie z ust. 4 tego artykułu, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej jest uprawniony do określenia wartości przychodu z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych, jeżeli podatnik nie wskaże przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi podatnik.

Dochód uzyskany z objęcia udziałów opodatkowuje się według stałej stawki w wysokości 19% (art. 30b ust. 1 ustawy).

Stosownie do art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Wnioskodawca posiada udziały w polskich spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością. Wnioskodawca rozważa objęcie udziałów w spółce kapitałowej z siedzibą w innym kraju Unii Europejskiej, i pokryć je wkładem niepieniężnym w postaci udziałów w polskich spółkach kapitałowych. Wartość rynkowa udziałów polskich będzie wyższa od wartości nominalnej objętych udziałów w spółce zagranicznej.

Z uwagi na to, iż w przedmiotowym wniosku Wnioskodawca nie wskazał nazwy państwa, w którym ma mieścić się siedziba spółki, której udziały zamierza nabyć poprzez wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci certyfikatów inwestycyjnych należy odwołać się do Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku.

Brak możliwości odwołania się do konkretnej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania powoduje, iż należy wskazać, iż rozdział V Modelowej Konwencji OECD może posłużyć, jako informacja o istniejących metodach dotyczących unikania podwójnego opodatkowania, w sytuacji uzyskania przychodu z kapitałów pieniężnych.

Zasadne jest więc posiłkowanie się art. 13 Modelowej Konwencji Zyski z przeniesienia własności majątku, który wskazuje, w którym państwie osiągnięty zysk może podlegać opodatkowaniu, co winno znaleźć odzwierciedlenie w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Rzeczypospolitą Polską, a konkretnym państwem.

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia, o tym, czy uzyskany przez Wnioskodawcę przychód podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych decydować będą każdorazowo postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania podpisanej pomiędzy Rzeczypospolitą Polską a państwem, w którym znajdować się będzie siedziba spółki, której udziały obejmie Wnioskodawca.

W związku z powyższym organ podatkowy zauważa, iż zgodnie z art. 30b ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, albo niezapłacenie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Przyjmując, że osiągnięty przychód w wysokości gdy wartość nominalna objętych udziałów jest niższa od rynkowej wartości wnoszonych udziałów w polskich spółkach kapitałowych, podlegać będzie opodatkowaniu w miejscu zamieszkania Wnioskodawcy, a więc w Polsce, należy skutki podatkowe przedmiotowej transakcji ocenić w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle analizy przytoczonych powyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stwierdzić, że jeżeli aport wniesiony do spółki kapitałowej w postaci składnika majątku niestanowiącego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części (wkład niepieniężny), następuje w warunkach, o których mowa w cytowanym art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy podatkowej, to u wnoszącego taki wkład powstanie przychód kwalifikowany do źródła przychodów z kapitałów pieniężnych. Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny.

Z treści art. 17 ust. 1a pkt 2 ww. ustawy wynika natomiast, iż przychód określony w art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy podatkowej powstaje w dniu wpisu do rejestru podwyższenia kapitału zakładowego spółki.

W art. 17 ust. 2 ww. ustawy, ustawodawca wskazał, iż przy ustalaniu wartości uzyskanego w wyżej wymieniony sposób przychodu stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Istotnym w rozpatrywanej sprawie jest zwrot "nominalna wartość udziałów (akcji)". Przez nominalną wartość należy rozumieć wartość istniejącą tylko z nazwy, tytularną formalną (por. Słownik języka polskiego pod red. E. Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, s. 537).

Wartość nominalna jest wielkością stałą, z jej istoty wynika, że nie może być podwyższona. Podwyższenie takiej wielkości skutkowałoby ukształtowaniem nowej innej wielkości, która nie byłaby już wartością nominalną. Użycie przez ustawodawcę pojęcia "nominalna" wskazuje, że wykluczona jest jakakolwiek możliwość ustalania wartości udziału w oparciu o ceny rynkowe. Ustawodawca bowiem wyraźnie i jednoznacznie stwierdził, że w takim wypadku brana może być jedynie pod uwagę wartość ściśle już określona w umowie spółki.

Użycie przez prawodawcę podczas konstruowania norm prawnych określenia "odpowiednio" oznacza, że przepis, do którego odwołano się ma zostać zastosowany jedynie w zakresie, jaki da się pogodzić z charakterem instytucji prawnej regulowanej przepisem odsyłającym. W art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidziano, że przychodem z kapitałów pieniężnych jest nominalna wartość nabytych udziałów, czyli wartość umownie określona przez strony, stąd, wykluczone jest jakiekolwiek ustalanie wartości w oparciu o ceny rynkowe. Odpowiednie zastosowanie art. 19 ust. 1 ustawy polega wyłącznie na zastosowaniu zdania pierwszego, zgodnie z którym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Wobec powyższego skonstatować należy, że prawodawca w art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uznał nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce objętych w zamian za wkład niepieniężny. Przez nominalną wartość należy rozumieć wartość istniejącą tylko z nazwy, tytularną, formalną. Takiego rozumienia analizowanego przepisu nie zmienia art. 17 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który w zakresie ustalania wartości przychodów odsyła do odpowiedniego stosowania art. 19 tej ustawy. Słowo "odpowiednie" oznacza, że do ustalenia wartości przychodu określonego w art. 17 ust. 1 pkt 9 ma zastosowanie wyłącznie zdanie pierwsze art. 19 ust. 1 ustawy. Uzasadnieniem do odpowiedniego zastosowania tylko ust. 1 jest to, iż przepis, do którego odwołano się może zostać zastosowany jedynie w zakresie, jaki da się pogodzić z charakterem instytucji prawnej regulowanej przepisem odsyłającym.

Reasumując, stwierdzić należy, że na skutek wniesienia do spółki kapitałowej z siedzibą w innym kraju Unii Europejskiej wkładu niepieniężnego w postaci udziałów w polskich spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, w sytuacji, gdy wartość rynkowa udziałów w polskich spółkach będzie wyższa od wartości nominalnej objętych w zamian udziałów, przychodem Wnioskodawcy będzie wartość nominalna objętych udziałów.

Zwrócić należy jednak uwagę, iż powyższy sposób opodatkowania będzie właściwy jedynie w sytuacji, gdy stosowna umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawarta pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a konkretnym państwem stanowi, iż przedmiotowy przychód podlega opodatkowaniu w Polsce.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych oraz przywołanych tez wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także wyroków Wojewódzkich Sądów Administracyjnych - wskazać należy, iż orzeczenia te dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw, jak również powołane wyroki dotyczą konkretnych spraw podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.