IPPB2/415-1369/08-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2008 r. (data wpływu 22 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych:

W dniu 22 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 17 grudnia 2007 r. Sąd Rejonowy ogłosił upadłość osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, obejmującą likwidację majątku dłużnika. Zgodnie z przepisem art. 173 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. Nr 60, poz. 535 z późn. zm.) syndyk niezwłocznie obejmuje majątek upadłego, zarządza nim zabezpiecza go przed zniszczeniem, uszkodzeniem lub zabraniem go przez osoby postronne oraz przystępuje do jego likwidacji. W myśl art. 160 ust. 1 ww. ustawy w sprawach dotyczących masy upadłości syndyk dokonuje czynności na rachunek upadłego, lecz w imieniu własnym.

W ramach toczącego się postępowania upadłościowego syndyk dokona sprzedaży następujących nieruchomości upadłego:

Zabudowane nieruchomości stanowią majątek prywatny upadłego, nie związany z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą oraz nieznajdujący się w ewidencji środków trwałych. Prawo użytkowania wieczystego gruntu i prawo własności domów jednorodzinnych zostały nabyte przez upadłego i jego żonę na prawach wspólności ustawowej od Spółdzielni Mieszkaniowej w dniu 24 marca 1994 r. Strony umowy nie uiściły wówczas podatku VAT. Nieruchomości te leżą na terenie zabudowy mieszkaniowej i usługowej z możliwością lokalizacji niewielkich i nieuciążliwych zakładów usługowo-produkcyjnych.

Nieruchomość niezabudowana została nabyta przez upadłego i jego żonę w dniu 8 stycznia 1998 r. Od sprzedaży nie został wówczas zapłacony podatek VAT. Nieruchomość znajduje się na obszarze o oznaczeniu BP, który oznacza strefę rozwoju pozarolniczych miejsc pracy w ramach funkcji produkcyjno-usługowych. Przez część działki przebiega droga, która znajduje się na obszarze o oznaczeniu KG, który oznacza ulicę klasy "Główna". Nieruchomość ta znajduje się w ewidencji środków trwałych działalności upadłego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku sprzedaży opisanych nieruchomości istnieje obowiązek zapłacenia podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy podatek dochodowy od sprzedaży nieruchomości zabudowanych nie przysługuje, ponieważ zostały one nabyte w 1994 r., a odpłatne zbycie dokonane po upływie pięcioletniego okresu nie stanowi przychodu wg art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast podatek dochodowy od sprzedaży nieruchomości gruntowej niezabudowanej należy się zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, a ponadto nieruchomość ta była związana z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w części dotyczącej opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności nieruchomości niezabudowanych uznaje się za prawidłowe, natomiast w części dotyczącej opodatkowania przychodu ze zbycia prawa własności domów jednorodzinnych w zabudowie szeregowej w trakcie budowy za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłami przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Jak wynika z przedstawionego przez Syndyka zdarzenia przyszłego, udział w prawie wieczystego użytkowania gruntów upadły nabył wraz z żoną na prawach wspólności ustawowej w 1994 r. Biorąc zatem pod uwagę przytoczone wyżej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również to, że nieruchomości stanowiły majątek osobisty małżonków nie związany z prowadzoną działalnością gospodarczą uznać należy, iż odpłatne zbycie tego prawa, po upływie pięciu lat od daty jego nabycia, nie będzie stanowiło źródła przychodu w rozumieniu ww. ustawy o podatku dochodowym.

Odrębną kwestię, wynikającą z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego stanowi ustalenie, czy powstanie przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu sprzedaży niezakończonej budowy domów jednorodzinnych w zabudowie szeregowej, na sprzedawanych działkach gruntów będących w użytkowaniu wieczystym. Jak wskazano we wniosku przedmiotem sprzedaży mają być budynki "w trakcie budowy". Taki stan rzeczy sprawia, że nie można uznać ich za nieruchomości, a środków ze sprzedaży za przychód w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy podatkowej. Niewątpliwie jednak rozpoczynając budowę upadły dokonał pewnych nakładów, które wpłynęły na wartość sprzedawanego prawa wieczystego użytkowania działek.

Biorąc powyższe pod uwagę, sprzedaż niezakończonej budowy domów jednorodzinnych w zabudowie szeregowej uznać należy za przychód z odpłatnego zbycia praw majątkowych w postaci roszczeń przysługujących, zgodnie z prawem cywilnym osobie, która poniosła nakłady na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste. Przychód z tego tytułu jest przychodem, o którym mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z treścią wskazanego przepisu ustawy podatkowej, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw. Wyliczenie zawarte w cytowanym przepisie ma charakter otwarty, na co wskazuje zwrot "w szczególności". W związku z tym możliwe jest zaliczenie do niego także innych praw majątkowych w nim nie wymienionych. Ponieważ ustawodawca nie zdefiniował pojęcia praw majątkowych, wyjaśniając je odwołać się należy do poglądów doktryny prawa, zgodnie z którymi za prawa majątkowe uważa się uprawnienie określonego podmiotu, pozostające w ścisłym związku z jego ekonomicznym interesem, z jego majątkiem. W szczególności zalicza się do nich prawa rzeczowe, w tym prawo własności, wierzytelności, prawa majątkowe - małżeńskie, a także prawa własności intelektualnej.

Wszystko to sprawia, iż w związku z zawarciem umowy odpłatnego zbycia niezakończonej budowy domów jednorodzinnych w zabudowie szeregowej, nastąpi zbycie praw majątkowych w postaci roszczenia przysługującego osobie, która poniosła nakłady na cudzym gruncie. Dlatego też przychód ten należy opodatkować na zasadach ogólnych, w zeznaniu rocznym za rok podatkowy, w którym nastąpi zbycie, wg skali podatkowej obowiązującej w danym roku, uwzględniając udokumentowane koszty uzyskania przychodu.

Ponadto w myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odrębnym źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 ww. ustawy, który w ust. 1 stanowi, że za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

W myśl powyższego zatem, odpłatne zbycie nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej, nawet jeśli nie została ujęta w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w cytowanym art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podmiotu, który faktycznie przedmiotową nieruchomość wykorzystywał dla celów prowadzonej działalności gospodarczej.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż zbywana nieruchomość niezabudowana była używana w działalności gospodarczej oraz jak podkreślił Wnioskodawca została ujęta w ewidencji środków trwałych.

W związku z tym, przychód uzyskany ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości będzie przychodem z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym i powinien być opodatkowany na zasadach stosowanych do rozliczenia prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 14f § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), w brzmieniu nadanym art. 6 ustawy z dnia 10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 141, poz. 888), od dnia 20 września 2008 r. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł. Natomiast w przypadku wystąpienia w jednym wniosku odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych opłatę pobiera się od każdego z nich (art. 14f § 2).

Opłata od wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 17 września 2008 r. (data wpływu 22 września 2008 r.) została zaś wniesiona w wysokości 150 zł W związku z wystąpieniem we wniosku trzech zdarzeń przyszłych część uiszczonej w dniu 15 września 2008 r. opłaty - w wysokości 30 zł, zostanie zwrócona na numer rachunku bankowego X wskazany na dowodzie uiszczenia opłaty dołączonym do wniosku, tj. X

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.