IPPB2/415-1360/08-2/AZ - Czy płatnik powinien naliczyć należną zaliczkę na podatek dochodowy od wypłaconych wynagrodzeń i odprowadzić do właściwego urzędu skarbowego, a podatnikowi wystawić PIT-11, czy też wystawić informację na druku ORD-U?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2008 r. (data wpływu 22 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia profesora mającego stałe miejsce zamieszkania na terytorium Austrii - jest prawidłowe.

W dniu 22 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia profesora mającego stałe miejsce zamieszkania na terytorium Austrii.

W przedmiotowym wniosku został przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

A...w W... zamierza zatrudnić na podstawie umowy o pracę na stanowisku profesora osobę, która ma stałe miejsce zamieszkania na terytorium Austrii. Według posiadanych informacji w roku podatkowych 2007 osoba ta przebywała na terytorium Polski krócej niż 183 dni a jednocześnie zatrudniona była w okresie od dn. 1 października 2007 r. do dn. 31 sierpnia 2008 r. na stanowisku profesora na podstawie umowy o pracę. Osoba ta jest w posiadaniu druku E 101 potwierdzającego ubezpieczenie w Austrii a przebywając na terytorium RP nigdy nie dokonała zgłoszenia identyfikacyjnego NIP 3.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem wnioskodawcy:

A... stoi na stanowisku, że osoba przebywająca czasowo w Polsce w celu nauczania w szkole wyższej i posiadająca miejsce zamieszkania w Austrii zwolniona będzie od opodatkowania przez okres dwóch lat w zakresie wynagrodzenia otrzymywanego z tytułu świadczenia umowy o pracę w A..., pod warunkiem, że wynagrodzenie to będzie opodatkowane w Austrii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W świetle art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Zgodnie z art. 3 ust. 2a tej ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 2b ww. ustawy za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym uczelnia publiczna mająca siedzibę w Polsce zamierza zatrudnić na podstawie umowy o pracę profesora mającego miejsce zamieszkania w Austrii.

Umowa z dnia 13 stycznia 2004 r. między Rzeczypospolitą Polską a Austrią w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 224, poz. 1921) zawiera regulacje, które odnoszą się wprost do opodatkowania, w szczególności zaś ograniczenia opodatkowania, tego typu dochodów.

W myśl art. 20 ww. umowy profesor, nauczyciel lub pracownik naukowo-badawczy, który czasowo przebywa w Umawiającym się Państwie wyłącznie w celu nauczania lub prowadzenia badań naukowych na uniwersytecie, w szkole wyższej lub innej uznanej instytucji oświatowej tego Umawiającego się Państwa i który ma miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie lub bezpośrednio przed przyjazdem miał tam miejsce zamieszkania, będzie zwolniony od opodatkowania w pierwszym wymienionym Państwie przez okres nieprzekraczający 2 lat, licząc od daty jego pierwszego pobytu w tym celu, w zakresie wynagrodzenia otrzymywanego z tytułu nauczania lub prowadzenia badań naukowych, pod warunkiem że wynagrodzenie takiej osoby podlega opodatkowaniu w drugim Umawiającym się Państwie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zamierza zatrudnić na podstawie umowy o pracę na stanowisku profesora nierezydenta, mającego stałe miejsce zamieszkania na terytorium Austrii, tym samym otrzymywane przez niego wynagrodzenie będzie zwolnione z opodatkowania w Polsce, o ile będzie podlegało opodatkowaniu w państwie, w którym pracownik naukowy ma miejsce zamieszkania (Austria) przez okres nie przekraczający 2 lat, licząc od dnia jego przyjazdu w celu nauczania lub prowadzenia prac badawczych.

Stosownie do art. 39 ust. 1 ww. ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a czyli podlegającego ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11), z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74.

Powyższy przepis nie przewiduje obowiązku sporządzania informacji w przypadku dokonywania wypłaty wynagrodzenia z ww. tytułu, tym samym A... nie jest zobowiązana do obowiązku sporządzenia PIT-11.

Zgodnie z przepisem art. 82 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są obowiązane do sporządzania i przekazywania informacji bez wezwania przez organ podatkowy - o umowach zawartych z nierezydentami w rozumieniu przepisów prawa dewizowego.

Z powyższego przepisu wynika, iż bez żądania organu podatkowego podmioty prowadzące działalność gospodarczą są zobowiązane przekazywać informacje o umowach zawartych z nierezydentami w rozumieniu przepisów prawa dewizowego.

Nierezydentami, według art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 141, poz. 1178 z późn. zm.), są osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania za granicą oraz osoby prawne mające siedzibę za granicą, a także inne podmioty mające siedzibę za granicą, posiadające zdolność zaciągania zobowiązań i nabywania praw we własnym imieniu.

Natomiast zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2002 r. (Dz. U. Nr 240, poz. 2061 z późn. zm.) informacje o umowach, o których mowa w art. 82 § 1 pkt 2 ustawy, sporządza się i przekazuje jeżeli:

Przepisy ww. rozporządzenia nie mają zastosowania w niniejszej sprawie, tym samym na płatniku nie ciąży obowiązek złożenia formularza ORD-U informacji o umowach zawartych z nierezydentami, zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2002 r. (Dz. U. Nr 240, poz. 2061 z późn).

Reasumując należy stwierdzić, iż wynagrodzenie otrzymywane przez osobę przebywającą czasowo w Polsce w celu nauczania w szkole wyższej będzie zwolnione z opodatkowania w Polsce, o ile będzie podlegało opodatkowaniu w państwie, w którym pracownik naukowy ma miejsce zamieszkania (Austria) przez okres nie przekraczający 2 lat, licząc od dnia jego przyjazdu w celu nauczania lub prowadzenia prac badawczych.

Tym samym A... nie wystąpi w roli płatnika. Jednocześnie w związku z wypłatą ww. wynagrodzenia A... nie jest zobowiązana do jakiegokolwiek obowiązku informacyjnego.

W przypadku zaistnienia jednak okoliczności wyłączających stosowanie art. 20 ww. umowy z uwagi na okres przekraczający dwa lata zastosowanie będą miały regulacje zawarte w umowie dotyczące art. 15.

Zgodnie natomiast z art. 15 ww. umowy z uwzględnieniem postanowień artykułów 16, 18, 19 i 20 pensje, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca najemna wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tak wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ww. umowy bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną wykonywaną w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli:

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 umowy, wynagrodzenia pracowników mających miejsce zamieszkania w Austrii, podlegają opodatkowaniu tylko w Austrii, chyba że praca wykonywana jest na terytorium Polski.

Natomiast art. 15 ust. 2, z zastrzeżeniem ust. 3 tego artykułu umowy, określa wyjątek od powyższej zasady, zgodnie z którym wynagrodzenia pracowników podlegają opodatkowaniu wyłącznie w państwie rezydencji, czyli w Austrii, o ile łącznie zostaną spełnione określone w tym artykule wyjątki. Niespełnienie któregokolwiek z tych warunków powoduje, iż wynagrodzenie pracowników podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 umowy, czyli w państwie miejsca zamieszkania podatnika (w Austrii) oraz w państwie, w którym praca jest wykonywana (w Polsce).

W Polsce zatem opodatkowaniu podlega dochód z tytułu pracy tu wykonywanej, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu tego dochodu w Austrii, należy zastosować określoną w umowie metodę unikania podwójnego opodatkowania.

Zasady poboru przez płatników w Polsce zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, które uzyskują przychody ze stosunku pracy i obowiązki tych płatników regulują z kolei m.in. przepisy art. 31 i 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl przepisów art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 37 ust. 1 ww. ustawy jeżeli podatnik, od którego zaliczki miesięczne pobierają płatnicy określeni w art. 31, art. 33 lub art. 35 ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7, złoży płatnikowi przed dniem 10 stycznia r. następującego po roku podatkowym oświadczenie sporządzone według ustalonego wzoru, które traktuje się na równi z zeznaniem, że:

Roczne obliczenie podatku, o którym mowa w ust. 1, płatnicy sporządzają w terminie do końca lutego po upływie r. podatkowego i w tym samym terminie przekazują podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych (art. 37 ust. 3 ww. ustawy).

Wzór oświadczenia dla celów dokonania rocznego obliczenia podatku dochodowego od dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym (PIT-12) został określony w Załączniku Nr 5 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie określenia niektórych wzorów oświadczeń, deklaracji i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. z 2006 r. Nr 243, poz. 1760 z późn. zm.).

Mając zatem na względzie ww. okoliczności faktyczne i prawne sprawy, w sytuacji, gdy pracownik złoży Uczelni oświadczenie według ustalonego wzoru (PIT-12) przed dniem 10 stycznia r. następującego po roku podatkowym, płatnik jest obowiązany sporządzić, według ustalonego wzoru, roczne obliczenie podatku.

Na mocy ustawy z dnia 10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 141, poz. 888), która zmieniała treść art. 14f § 1 ustawy - Ordynacja Podatkowa od dnia 20 września 2008 r. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł. Oznacza to, że wszystkie wnioski, które wpływają do organów od wymienionej daty podlegają opłacie w wysokości 40 zł. Z uwagi na fakt, iż Strona opłaciła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w kwocie 75 zł w dniu 29 września 2008 r. różnica w kwocie 35 zł zostanie zwrócona zgodnie z § 18 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2006 r. w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz trybu postępowania przy przekształceniu w inną formę organizacyjno - prawną (Dz. U. Nr 116, poz. 783), na wskazany przez Stronę Nr rachunku bankowego:

XXX

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.