IPPB2/415-1337/08-3/AZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2008 r. (data wpływu 16 września 2008 r.) uzupełnionym pismem (data nadania 19 września 2008 r., data wpływu 20 września 2008 r.) złożonym na wezwanie Nr IPPB2/415-1337/08-2/AZ z dnia 30 września 2008 r. (data nadania 30 września 2008 r., data doręczenia 15 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów osiągniętych z najmu jest:

* prawidłowe - w części dotyczącej przychodu uzyskanego w 2008 r. -

* nieprawidłowe - w części dotyczącej przychodu uzyskanego w 2009 r.

W dniu 16 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów osiągniętych z najmu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 18 czerwca 2006 r. Wnioskodawca wspólnie z żoną zakupił lokal w Hotelu A. w K., który po podpisaniu umowy z właścicielami hotelu jest wynajmowany dla gości hotelowych.

W dniu 12 kwietnia 2008 r. Wnioskodawca wystąpił do US w S. o nadanie Nr NIP, który otrzymał w dniu 30 kwietnia 2008 r.

Od maja 2008 r. Wnioskodawca wystawia rachunki za wynajem 1.700,00 zł brutto.

Wnioskodawca jest obywatelem duńskim - osobą fizyczną nie prowadzącą działalności, utrzymuje się z emerytury duńskiej.

Pieniądze na zakup apartamentów Wnioskodawca pożyczył w duńskim banku w 2003 r..

Z uwagi na niskie emerytury w Danii Wnioskodawca zakupił wraz z żoną apartamenty aby mieć dodatkowy dochód po spłaceniu pożyczki oraz dokonaniu rozliczeń z podatku dochodowego oraz podatku VAT.

Wynajmując lokal 431 w Hotelu A po podpisaniu umowy najmu Wnioskodawca otrzymuje brutto 1.700 zł.

Roczny dochód w 2008 r. - będzie wynosił brutto 13.600,00 zł.

Roczny dochód w 2009 r. - będzie wynosił brutto 20.400,00 zł.

Umowa najmu została podpisana na okres 5-ciu lat.

Pismem z dnia 30 września 2008 r. Nr IPPB2/415-1337/08-2/AZ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku.

Braki formalne Wniosku zostały uzupełnione w terminie pismem z dnia 18 października 2008 r. (data wpływu 20 października 2008 r.).

W odpowiedzi na ww. pismo Wnioskodawca wyjaśnia, cyt.:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Z wyjaśnień nadesłanych przez Wnioskodawcę wynika, iż jego zapytanie dotyczy możliwości skorzystania z rozliczania podatku dochodowego - ryczałtowego 8,5% w roku 2008 i 2009.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Z uwagi na dochód roczny Wnioskodawcy, który nigdy nie przekroczy limitu jaki jest ustalony w 2008 r. na 50.000 zł, Wnioskodawca prosi o przyznanie podatku ryczałtowego 8,5%.

Wnioskodawca prosi również o wyrażenie zgody na rozliczenie dochodów - kwartalnie lub rocznie ponieważ cyt. "mam tylko 1 rachunek (od września) fakturę VAT - miesięcznie w 2008 r. - 8 faktur, w 2009 r. - 12 faktur."

Wnioskodawca uważa, że z uwagi na dochody kwalifikuje się do rozliczenia podatku dochodowego - ryczałtowego 8,5%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w części dotyczącej opodatkowania przychodu uzyskanego z najmu w 2008 r. uznaje się za prawidłowe, natomiast w części dotyczącej przychodu uzyskanego z najmu w 2009 r. uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do ust. 1a ww. artykułu za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

W myśl art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast na podstawie art. 3 ust. 2b ww. ustawy za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

Zgodnie z art. 9a ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, tj. m.in. z najmu, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W myśl art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.) osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca wspólnie z żoną zakupił lokal w Hotelu A w K, który po podpisaniu umowy z właścicielami hotelu jest wynajmowany dla gości hotelowych.

Ww. lokal nie jest składnikiem majątku związanym z działalnością gospodarczą. Wobec powyższego, należy stwierdzić, że osiągane z tego tytułu przychody nie będą zaliczane do przychodów z działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowić będą natomiast odrębne źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do uregulowań zawartych w art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Aby skorzystać z ryczałtowej formy opodatkowania należy złożyć pisemne oświadczenie o jej wyborze.

O zasadach składania wspomnianych oświadczeń stanowi art. 9 ust. 1 w zw. z art. 9 ust. 4 ww. ustawy. Zgodnie z jego treścią, pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych z tytułu najmu za dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Natomiast podatnik rozpoczynający najem w trakcie roku podatkowego - do dnia poprzedzającego dzień jego rozpoczęcia, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu z tego tytułu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił zakończenia najmu lub nie dokonał wyboru innej formy jego opodatkowania, uważa się, że przychód z najmu jest opodatkowany w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 11 ust. 5 ww. ustawy przychody z udziału w spółce w odniesieniu do każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa udziału w zysku. W razie braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Ust. 6 ww. art. stanowi, iż zasada o której mowa w ust. 5, ma również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających przychody, o których mowa w art. 6 ust. 1a, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego z nich.

Zgodnie z art. 11 ust. 7 ww. ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 6, składa się właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego najpóźniej do dnia 20 stycznia roku podatkowego, a w przypadku rozpoczęcia osiągania przychodów w trakcie roku podatkowego w terminie pierwszej wpłaty na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do art. 11 ust. 8 wybór zasady opodatkowania całości przychodu przez jednego z małżonków wyrażony w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 6, obowiązuje przy dokonywaniu wpłat na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych za cały dany rok podatkowy, chyba, że w wyniku rozwodu lub separacji nastąpił podział majątku wspólnego małżonków i przedmiot umowy przypadł temu z małżonków na którym nie ciążył obowiązek dokonywania wpłat na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

W przypadku uzyskiwania przychodów z najmu opodatkowanych podatkiem zryczałtowanym ustawodawca przewiduje zróżnicowaną stawkę podatkową, w zależności od tego, jaka jest wielkość przychodów osiągniętych przez podatnika z tego źródła od początku roku podatkowego.

Jak wynika z treści art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) cytowanej ustawy, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów z najmu do kwoty stanowiącej równowartość 4.000 euro i 20% od nadwyżki przychodów ponad tę kwotę od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło przekroczenie.

Zgodnie z art. 12 ust. 11 ww. ustawy w przypadku osiągania przez małżonków przychodów o których mowa w art. 6 ust. 1a, kwota przychodów określona w ust. 1 pkt 3 lit. a) dotyczy łącznie obojga małżonków.

Tym samym limit przychodów z najmu warunkujący wysokość stawki ryczałtu (równowartość 4000 euro) dotyczy łącznie obojga małżonków.

Zgodnie z treścią art. 4 ust. 2 ww. ustawy kwoty wyrażone w euro przelicza się na walutę polską według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu 1 października roku poprzedzającego rok podatkowy.

W dniu 1 października 2007 r. zastosowanie miał kurs euro ogłoszony 29 września równy 3,7680 zł (Tabela kursów średnich NBP nr 190/A/NBP/2007).

Tym samym w 2008 r. kwota limitu stanowiąca równowartość 4.000 euro to 15.072,00 zł

Natomiast średni kurs euro na 1 października 2008 r. wynosi 3,3775 zł (tabela NBP nr 192/A/NBP/2008), zatem w 2009 r. kwota stanowiąca równowartość 4000 euro to 13.510,00 zł

Zgodnie z dyspozycją art. 21 ust. 1 wyżej powoływanej ustawy, podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych uzyskanych z tytułu umowy najmu i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do dnia 20 następnego miesiąca, a za miesiąc grudzień - w terminie złożenia zeznania.

Ponadto zgodnie z art. 21 ust. 1a, 1b i 1c ww. ustawy podatnicy mogą obliczać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych uzyskanych z tytułu umowy najmu i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do dnia 20 następnego miesiąca po upływie kwartału, za który ryczałt ma być opłacony, a za ostatni kwartał roku podatkowego - w terminie złożenia zeznania.

Kwartalny sposób obliczania i wpłacania ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych ma zastosowanie również do podatników osiągających przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy i innych umów o podobnym charakterze, nieprowadzących w tym zakresie pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zasadę, o której mowa w ust. 1a, mogą stosować wyłącznie podatnicy, których otrzymane przychody z działalności prowadzonej samodzielnie albo przychody spółki - w roku poprzedzającym rok podatkowy - nie przekroczyły kwoty stanowiącej równowartość 25000 euro (art. 21 ust. 1b cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 21 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy podatnicy są obowiązani złożyć w urzędzie skarbowym zeznanie według ustalonego wzoru o wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń i należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych - w terminie do dnia 31 stycznia następnego roku.

Natomiast w myśl przepisu art. 21 ust. 1c ww. ustawy, podatnicy, którzy wybrali opłacanie ryczałtu co kwartał, są obowiązani do dnia 20 stycznia roku podatkowego zawiadomić o tym naczelnika urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania podatnika. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej, nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania lub nie zawiadomił naczelnika urzędu skarbowego o zaprzestaniu opłacania ryczałtu co kwartał, uważa się, że nadal opłaca ryczałt w ten sposób.Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że o wyborze kwartalnego opłacania ryczałtu należy zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Poza tym terminem, nie wprowadzono innego, co oznacza, że rozpoczynający działalność lub uzyskujący przychody z najmu po 20 stycznia danego roku podatkowego nie mają możliwości opłacania za ten rok ryczałtu kwartalnie. Natomiast obowiązani są do jego opłacania co miesiąc.

Jednocześnie w odniesieniu do prośby wnioskodawcy cyt. "o wyrażenie zgody na rozliczenie dochodów - kwartalnie lub rocznie zaznaczyć należy, iż miesięczny sposób obliczania i wpłacania ryczałtu, kwartalny sposób obliczania i wpłacania ryczałtu oraz rozliczenie roczne (poprzez złożenie zeznania PIT-28) są oddzielnymi wymaganymi przez ustawodawcę obowiązkami spoczywającymi na podatniku rozliczającym przychody opodatkowane w sposób zryczałtowany.

W przypadku nie złożenia ww. oświadczenia w terminie ustawowym, podatnik jest obowiązany do opłacania podatku na zasadach ogólnych, określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9a ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - z wyłączeniem przypadku, gdy podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych (o czym była mowa powyżej) - dochody osiągane ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy, czyli m.in. z najmu, są opodatkowane na zasadach określonych w tej ustawie.

Przychodami z tytułu najmu, który nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej, w myśl przepisu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Art. 9 ust. 2 ww. ustawy stanowi, że dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Podstawą generowania przychodów z tytułu najmu jest zawarcie pomiędzy stronami stosownej umowy. Strony umowy określają w niej wysokość czynszu i inne należności, które stanowią przysporzenie majątkowe wynajmującego, a tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednakże do powstania po stronie wynajmującego przychodu konieczne jest zaistnienie przesłanki zawartej w art. 11 ww. ustawy, czyli otrzymanie lub postawienie czynszu do dyspozycji wynajmującego.

Natomiast zgodnie z art. 44 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), podatnicy osiągający dochody z najmu lub dzierżawy - są obowiązani bez wezwania wpłacać zaliczki miesięczne. Wysokość zaliczek za miesiące do listopada roku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 3f, ustala się w następujący sposób:

Artykuł 44 ust. 6 ww. ustawy stanowi, iż zaliczki miesięczne od dochodów wymienionych w ust. 1, za okres od stycznia do listopada, uiszcza się w terminie do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Zaliczkę za grudzień, w wysokości zaliczki należnej za listopad, uiszcza się w terminie do dnia 20 grudnia roku podatkowego. Zaliczki kwartalne za okres od pierwszego do trzeciego kwartału roku podatkowego podatnicy uiszczają w terminie do dnia 20 każdego miesiąca następującego po kwartale, za który wpłacana jest zaliczka. Zaliczka za ostatni kwartał jest uiszczana w wysokości zaliczki za kwartał poprzedni, w terminie do dnia 20 grudnia.

Reasumując, jeżeli najem odbywa się poza działalnością gospodarczą, przychody z tytułu najmu lokali będą mogły zostać opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodów ewidencjonowanych, o ile Wnioskodawca złoży stosowne oświadczenie w przewidzianym przepisami terminie - o wyborze tej formy opodatkowania.

Przewidywany przez Wnioskodawcę w 2008 r. przychód wyniesie 13.600,00 zł, tym samym jeżeli Wnioskodawca spełnił ww. warunki będzie mógł skorzystać z opodatkowania stawką 8,5% ryczałtu.

W 2009 roczny przychód Wnioskodawcy wyniesie 20.400 zł, jeżeli spełnione zostaną powyższe warunki ryczałt od przychodów ewidencjonowanych będzie wynosił 8,5% przychodów z najmu do kwoty stanowiącej równowartość 4.000 euro i 20% od nadwyżki przychodów ponad tę kwotę od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło przekroczenie.

Odnośnie kwartalnego sposobu obliczania i wpłacania ryczałtu w 2008 r. należy stwierdzić, iż z uwagi na osiągnięcie przez Pana przychodu z najmu po 20 stycznia danego roku podatkowego nie ma Pan możliwości opłacania za ten rok ryczałtu kwartalnie, jednocześnie obowiązany jest Pan do jego opłacania co miesiąc.

W przypadku gdy o wyborze kwartalnego opłacania ryczałtu w 2009 r. zawiadomi Pan naczelnika urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, będzie Pan miał możliwość opłacania za ten rok ryczałtu kwartalnie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.