IPPB2/415-1331/08-4/MG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2008 r. (data wpływu 15 września 2008 r.) oraz w uzupełnieniu wniosku z dnia 24 października 2008 r. (data nadania 27 października 2008 r., data wpływu 29 października 2008 r.) stanowiącego odpowiedź na wezwanie z dnia 15 października 2008 r. Nr IPPB2/415-1331/08-2/MG o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego w Polsce za 2006 rok, w związku z przeniesieniem rezydencji podatkowej do Wielkiej Brytanii - jest prawidłowe.

W dniu 15 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego w Polsce za 2006 rok, w związku z przeniesieniem rezydencji podatkowej do Wielkiej Brytanii.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni w ciągu całego 2006 r. mieszkała i pracowała w Zjednoczonym Królestwie z zamiarem stałego tam pobytu. W Zjednoczonym Królestwie Wnioskodawczyni przebywa nadal, uczy się, pracuje (ma stałą pracę) i prowadzi życie osobiste. Wnioskodawczyni oświadcza, iż posiada oficjalny status rezydenta Zjednoczonego Królestwa potwierdzony certyfikatem. Posiadała i posiada konto bankowe, w tym rachunek powiązany z kartą kredytową, co było następstwem prowadzenia tam własnego życia. Nie wyklucza możliwości, iż w przyszłości będzie ubiegać się o obywatelstwo brytyjskie.

Dochody uzyskane w Zjednoczonym Królestwie rozlicza w brytyjskim urzędzie skarbowym. Dochody za rok 2006 również rozliczyła na terenie Wielkiej Brytanii w prawidłowym trybie, terminie i wysokości.

W czacie pobytu w Zjednoczonym Królestwie nie pozyskiwała żadnych przychodów opodatkowanych na terenie Polski.

Przed wyjazdem do Zjednoczonego Królestwa ostatnie dochody ociągnęła w 2003 r., były to bardzo niewielkie kwoty osiągnięte w czasie wakacji studenckich.

Nie prowadziła własnej działalności gospodarczej, nie posiadała gospodarstwa rolnego. Z Polską nie łączyły ją więzi osobiste i gospodarcze.

Wnioskodawczyni informuje, że jest panną i nie na dzieci.

W Polsce Wnioskodawczyni nie przebywa, sporadycznie odwiedza rodziców, zazwyczaj w okresie świąt. Długość pobytu w Polsce w ciągu roku nie przekracza kilkunastu dni łącznie.

Adres zameldowania w Polsce, to adres i miejsce zamieszkania rodziców. Matka Wnioskodawczyni, Pani X została ustanowiona jej pełnomocnikiem.

Zdaniem Wnioskodawczyni przeniosła ona swój ośrodek interesów życiowych do Zjednoczonego Królestwa, a zatem dochodów uzyskanych w Zjednoczonym Królestwie nie powinna wykazywać i opodatkowywać w Polsce.

Zdaniem Urzędu Skarbowego w O. Wnioskodawczyni powinna rozliczyć dochody z pracy za granicą w Polsce oraz zapłacić podatek od odsetek dopisanych na koncie bankowym, które podatniczka posiada w Zjednoczonym Królestwie. Zalecono także likwidację konta bankowego oraz konta bankowego powiązanego z kartą kredytową użytkowaną przez Wnioskodawczynię.

Wnioskodawczyni nie zgadza się ze stanowiskiem Urzędu Skarbowego i uważa dotychczasowe swoje postępowanie za prawidłowe. Uważa, iż na terenie Polski podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, ponieważ zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm. w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r.) osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do art. 4a cytowanej ustawy, wskazane wyżej przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z uwagi na stwierdzone braki formalne wniosku, tut. organ podatkowy pismem z dnia 15 października 2008 r. Nr IPPB2/415-1331/08-2/MG wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez:

* przesłanie oryginalnego lub poświadczonego za zgodność z oryginałem pełnomocnictwa, z którego wynika prawo do występowania w imieniu Wnioskodawczyni z wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego przez Panią X

* doprecyzowania zadanych pytań, poprzez wyjaśnienie, czy przedmiotem zapytania Wnioskodawczyni jest ustalenie obowiązku podatkowego w związku z przeniesieniem rezydencji podatkowej do Wielkiej Brytanii i za jakie lata.

* uszczegółowienie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego poprzez udzielenie odpowiedzi na pytania:

* w którym roku Wnioskodawczyni wyjechała z Polski z zamiarem stałego pobytu do Wielkiej Brytanii i czy przed wyjazdem z Polski zawiadomiła organ podatkowy o zmianie miejsca zamieszkania (deklaracja NIP-3).

* z jakim dniem Wnioskodawczyni uzyskała w Wielkiej Brytanii certyfikat rezydencji podatkowej.

* czy jedynymi dochodami jakie Wnioskodawczyni osiągnęła w Polsce, zarówno przed jaki i po wyjeździe z Polski, to dochody uzyskane w 2003 r. w czasie wakacji studenckich.

Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie, pismem z dnia 24 października 2008 r. (data wpływu 29 października 2008 r.) przesyłając w załączeniu prawidłowe pełnomocnictwo, a ponadto uszczegółowiła przedstawiony we wniosku stanu faktyczny, a mianowicie:

* Wnioskodawczyni wyjechała z Polski z zamiarem stałego pobytu do Wielkiej Brytanii w 2004 r.,

* przed wyjazdem z Polski nie zawiadomiła organu podatkowego o zmianie miejsca zamieszkania, co było następstwem braku informacji, że należy dokonać takiej czynności. Wnioskodawczyni wyjaśniła, że kontakty Wnioskodawczyni z urzędem skarbowym ograniczyły się do dwukrotnego listownego wysłania zeznania podatkowego (za rok 2001 i 2002), celem uzyskania zwrotu podatku zapłaconego od zarobionych pieniędzy w czasie wakacji, gdyż sumy uzyskanych dochodów nie przekraczały kwoty wolnej od podatku,

* Wnioskodawczyni uzyskała w Wielkiej Brytanii certyfikat rezydencji podatkowej z dniem 14 lipca 2004 r., co zostało potwierdzone dokumentem certyfikatu wydanym 10 października 2006 r.,

* przed wyjazdem do Wielkiej Brytanii Wnioskodawczyni osiągnęła niewielkie dochody, wszystkie w czasie wakacji studenckich w następujących latach:

* pierwsze dochody w 2001 r. w kwocie 245 zł 60 gr, wtedy też wraz z zeznaniem podatkowym za 2001 rok, złożyła wniosek o nadanie numeru NIP (NIP-3),

* w 2002 r. w kwocie 2.240 zł,

* w 2003 r. w kwocie 4 zł 80 gr,

* po wyjeździe z Polski nie osiągnęła żadnych dochodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Przedmiotem zapytania Wnioskodawczyni jest ustalenie obowiązku podatkowego w związku z przeniesieniem rezydencji podatkowej do Wielkiej Brytanii za 2006 rok, czyli ustalenie, w którym kraju Wnioskodawczyni powinna dokonać rozliczenia podatkowego za 2006 rok.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawczyni, przenosząc, w wyżej opisany sposób, ośrodek interesów życiowych do Wielkiej Brytanii miała prawo stosować się do ograniczonego obowiązku podatkowego. Przywołane fakty z życia Wnioskodawczyni są wystarczające, aby Urząd Skarbowy mógł uznać, że Wnioskodawczyni przeniosła ośrodek interesów życiowych do Wielkiej Brytanii. Wnioskodawczyni uważa, iż na terenie Polski podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, ponieważ zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do art. 4a cytowanej ustawy, wskazane wyżej przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Definicja "osoby mającej miejsce zamieszkanie w Umawiającym się państwie" zawarta jest w art. 4 ust. 1 umowy między Polską a Zjednoczonym Królestwem w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i oznacza z uwzględnieniem postanowień ustępów 2 i 3 tego artykułu - każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce pobytu, siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona; określenie to nie obejmuje osoby fizycznej, która podlega opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód ze źródeł w nim położonych.

Definicja ta odnosi się zatem bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego. W przepisach polskiego prawa podatkowego obowiązujących do dnia 31 grudnia 2006 r., pojęcie "miejsca zamieszkania" nie zostało zdefiniowane. Jak stanowi art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.

Warunek przebywania w danym miejscu ma charakter obiektywny i nie ma problemów dowodowych w wykazaniu, że dana osoba przebywa lub nie w danej miejscowości. Zamiar stałego pobytu w danej miejscowości ma natomiast charakter subiektywny, ponieważ odnosi się do woli osoby. Należy jednak zauważyć, iż istnieją kryteria obiektywizujące zamiar stałego pobytu. Uznaje się na przykład, że podatnik wykazuje zamiar stałego pobytu w danej miejscowości, jeżeli miejscowość ta stanowi dla niego centrum jego życiowej działalności, ocenianej w aspekcie jego powiązań osobistych i gospodarczych.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan taktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawmy, Wnioskodawczyni uważa, iż należy uznać, iż od momentu wyjazdu Wnioskodawczyni do Zjednoczonego Królestwa, podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlega opodatkowaniu jedynie od dochodów osiąganych ma terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2003 r. do dnia 31 grudnia 2006 r., osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 4a tej ustawy stanowi, iż wymieniony wyżej przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczypospolita Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodów i zysków majątkowych (Dz. U. z 1978 r. Nr 7, poz. 20), określenie "osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się państwie" oznacza - z uwzględnieniem ustępów 2 i 3 tego artykułu - każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce pobytu, siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona. Określenie to nie obejmuje przy tym osoby fizycznej, która podlega opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód ze źródeł w nim położonych.

W myśl art. 4 ust. 2 polsko - brytyjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas stosuje się następujące zasady:

Definicja "miejsca zamieszkania" odnosi się bezpośrednio do określenia "miejsca zamieszkania" przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw będących Stronami umowy i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W przepisach polskiego prawa podatkowego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2006 r. pojęcie "miejsca zamieszkania" nie zostało zdefiniowane.

Jak stanowi art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Warunek przebywania w danym miejscu ma charakter obiektywny i nie ma problemów dowodowych w wykazaniu, że dana osoba przebywa lub nie w danej miejscowości. Zamiar stałego pobytu w danej miejscowości ma natomiast charakter subiektywny, ponieważ odnosi się do woli osoby. Należy jednak zauważyć, iż istnieją kryteria obiektywizujące zamiar stałego pobytu. Uznaje się na przykład, że podatnik wykazuje zamiar stałego pobytu w danej miejscowości, jeżeli miejscowość ta stanowi dla niego centrum jego życiowej działalności, ocenianej w aspekcie jego powiązań osobistych i gospodarczych.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, iż od 2004 r. Wnioskodawczyni nie posiada w Polsce miejsca zamieszkania. W roku tym wyjechała do Wielkiej Brytanii z zamiarem stałego pobytu, przenosząc tam ośrodek interesów życiowych, co zostało potwierdzone uzyskanym z dniem 14 lipca 2004 r. certyfikatem rezydencji podatkowej. Po wyjeździe do Wielkiej Brytanii w 2004 r., w Polsce nie osiągnęła żadnych dochodów, natomiast dochody osiągane w Wielkiej Brytanii Wnioskodawczyni rozlicza zgodnie z ustawodawstwem obowiązującym w tym kraju. Przedmiotem zapytania Wnioskodawczyni jest ustalenie, w którym kraju powinna dokonać rozliczenia podatkowego za 2006 rok.

W świetle powyższych ustaleń, przyjmując, że od roku 2004 Wnioskodawczynię łączą ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze z Wielką Brytanią, gdyż tam wyjechała z zamiarem stałego pobytu, przenosząc centrum interesów osobistych, należy stwierdzić, iż w Polsce podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlega opodatkowaniu jedynie od dochodów osiągniętych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z uwagi na to, iż jak wynika z treści wniosku, w 2006 r. Wnioskodawczyni nie osiągnęła na terytorium Polski żadnych dochodów, w związku z tym rozliczenia dochodów uzyskanych w 2006 rok powinna dokonać w Wielkiej Brytanii.

Mając na uwadze powyższe, od dnia wyjazdu z Polski Wnioskodawczyni posiada miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii, a zatem jest brytyjskim rezydentem podatkowym, co oznacza, że w Zjednoczonym Królestwie posiada tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy, czyli tam płaci podatki od całego osiągniętego dochodu.

W Polsce natomiast, ze względu na brak miejsca zamieszkania, jest podatnikiem o ograniczonym obowiązku podatkowym, a zatem dochody osiągnięte w Wielkiej Brytanii za rok 2006 powinny być rozliczone w miejscu zamieszkania Wnioskodawczyni, czyli w Zjednoczonym Królestwie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.