IPPB2/415-1191/08-4/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 4 sierpnia 2008 r. (data wpływu 13 sierpnia 2008 r.) oraz piśmie z dnia 14 listopada 2008 r. (data nadania 17 listopada 2008 r. data wpływu 18 listopada 2008 r.) uzupełniającym stan faktyczny na wezwanie Nr IPPB2/415-1191/08-2/AK z dnia 4 listopada 2008 r. (data nadania 4 listopada 2008 r., data doręczenia 12.11.20008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia daty nabycia prawa własności działki otrzymanej w drodze darowizny - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia daty nabycia prawa własności działki otrzymanej w drodze darowizny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni zwraca się o wyjaśnienie:

* czy dla celów podatkowych okres nabycia prawa własności działki liczony jest od daty sporządzenia aktu notarialnego umowy darowizny nieruchomości na rzecz Wnioskodawczyni,

* czy od daty formalnej (zawartej również w akcie notarialnym) zmiany numeracji działek bez zamiany gruntu, wynikającej nie z winy Wnioskodawczyni.

W dniu 3 września 2005 r. Wnioskodawczyni nabyła w drodze darowizny działkę Nr 822/5 i 822/6 w miejscowości R. (akt notarialny Nr XXX). W momencie załatwiania formalności administracyjnych okazało się, że w dokumentacji geodezyjnej widnieje błąd (pomyłka numeracji działek) prawdopodobnie powstały przy podziale spadkowym wiele lat temu. Czyli w okresie kiedy Wnioskodawczyni nie była właścicielem ww. działek, a powielany w dokumentacji aktualnej, tj. na dzień nabycia przez Wnioskodawczynię prawa własności. O istnieniu takiej pomyłki Wnioskodawczyni nie wiedziała ani nie mogła się domyślać, jako, że otrzymała dokumenty gruntu urzędowo potwierdzone przez uprawnione organy. W związku z powyższym Wnioskodawczyni zmuszona była podjąć kroki zmierzające do uregulowania tego stanu rzeczy. Okazało się, że błędy były na tyle istotne i zadawnione (zamienione numery działek z sąsiednimi działkami), iż jedynym możliwym sposobem dostosowania stanu rzeczywistego do stanu widniejącego w dokumentacji była notarialna zamiana działek (tj. Wnioskodawczyni nadal pozostała właścicielem tej samej działki, ale o innym numerze 822/1 i 822/2). Zamiana taka została dokonana w dniu 13 lipca 2007 r. aktem notarialnym Nr XXX.

Właściwe ustalenie okresu nabycia prawa własności działki jest dla Wnioskodawczyni istotne w przypadku sprzedaży działki i możliwości ubiegania się o zwolnienie z obowiązku odprowadzenia podatku od sprzedaży nieruchomości i o przeznaczenia całości uzyskanej kwoty na cele mieszkaniowe (złożenie oświadczenia o przeznaczeniu całości kwoty uzyskanej ze sprzedaży na cele mieszkaniowe).

Pismem z dnia 4 listopada 2008 r. Nr IPPB2/415-1191/08-2/AK wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez sprecyzowanie stanu faktycznego.

Wnioskodawczyni uzupełnił wniosek w terminie (data wpływu uzupełnienia 18 listopada 2008 r.).

Wyjaśniając, iż działki o numerach 822 od 1 do 6 powstały w wyniku podziału jednej większej działki, pomiędzy spadkobierców. Osoby te, każda odrębnie, dysponowały swoją nieruchomością. Między innymi część z nich zabudowała swoją działkę co najmniej kilkanaście lat temu.

Aktem notarialnym darowano Wnioskodawczyni działki 822 o numerach 5 i 6 w dacie ich nabycia od spadkobierców, niezabudowane.

W chwili rozpoczęcia załatwiania formalności, związanych z zagospodarowywania działki, okazało się, iż wskazywana przez Wnioskodawczynię działka, w dokumentach oznaczona jest nie numerem 5 i 6 ale numerem 1 i 2, a działki oznaczone w dokumentacji numerem 5 i 6 położone są nieco dalej i jedna z nich jest zabudowana od wielu lat. Spadkobiercy bowiem również byli przekonani, ze dysponują działkami o innych numeracjach.

W związku z faktem, iż działka, o numerze 5 i 6, której formalnie Wnioskodawczyni była właścicielem, w rzeczywistości użytkowana była od wielu lat przez inne osoby, w przekonaniu, iż dysponują działkami i numerach 1 i 2 i co chyba najważniejsze była również od wielu lat zabudowana. Wnioskodawczyni, doszła do porozumienia z właścicielami, nie mogąc eksmitować ludzi i burzyć budynku w rzeczywistości wybudowanego na działce Wnioskodawczyni (Nr 5 i 6) uznała, iż dokonanie formalnego (aktem notarialnym) dostosowania stanu faktycznego do stanu zgodnego z dokumentami. Zatem aktem notarialnym zamieniliśmy się na działki, mimo iż w rzeczywistości "żadnej zamiany nie było, niejako sankcjonując stan trwający od kilkunastu lat.

W przekonaniu Wnioskodawczyni, chcąc uregulować stan prawny swojej nieruchomości, Wnioskodawczyni nie miała innego wyjścia jak dokonać zamiany działek niejako "na papierze", z tego głównie względu, że działki figurujące jako działki Wnioskodawczyni, były zabudowane przez inne osoby od wielu lat.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

W związku z przytoczonymi faktami Wnioskodawczyni uważa, że na zaistniałe okoliczności nie mogła mieć wpływu, a podjęte przeze nią działania i związane z tym koszty miały na celu naprawienie błędu popełnionego podczas podziału działek wiele lat temu. Dlatego też uważa, że data nabycia prawa własności powinna być liczona od daty sporządzenia aktu notarialnego umowy darowizny nieruchomości na jej rzecz, czyli od dnia 3 września 2005 r.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 - odpłatne zbycie m.in.:

Cytowane w powyższym przepisie "odpłatne zbycie" oznacza przeniesienie prawa własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. Aby dana czynność miała charakter odpłatnej nie musi jej jednak towarzyszyć świadczenie pieniężne i przepływ gotówkowy. Forma bezpośredniej wymiany towarów, jaką jest uregulowana w art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn. Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) umowa zamiany, w wyniku której każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy, również stanowi odpłatne zbycie rzeczy. Ekwiwalentem w tym wypadku jest inna rzecz, a nie wartości pieniężne. Innym argumentem przemawiającym za tym, iż umowa zamiany jest odpłatną czynnością prawną jest art. 604 Kodeksu cywilnego, w którym ustawodawca do umowy zamiany nakazuje stosować przepisy dotyczące sprzedaży. Fakt ten ukazuje liczne podobieństwa między wskazanymi umowami, ograniczając różnicę między nimi jedynie do formy zapłaty, którą w przypadku umowy sprzedaży stanowi wartość pieniężna, a w przypadku umowy zamiany - inna rzecz.

Wobec powyższego zamiana nieruchomości stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zamiana ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw nabytych po 1 stycznia 2007 r., czyli w omawianym przypadku. Wnioskodawczyni zamieniła działkę w 2007 r. otrzymaną w drodze darowizny w 2005 r.

Z treści przedstawionego stanu faktycznego oraz odpowiedzi na wezwanie wynika, iż w dniu 13 lipca 2007 r. aktem notarialnym Nr XXX została dokonana zamiana działek.

Mając zatem na uwadze przytoczone powyżej uregulowania prawne oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, iż dla celów podatkowych okres nabycia prawa własności działki liczony jest od daty notarialnej zamiany działki tj. od 13 lipca 2007 r., którą Wnioskodawczyni zamierza w przyszłości sprzedać.

Odnośnie kwestii dotyczącej uznani przez Urząd Skarbowy daty nabycia prawa własności działki należy stwierdzić, iż rolą postępowania w sprawie wydawania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest ustalanie, jakie czynności zostaną podjęte przez organy podatkowe. Stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Końcowo należy dodać, iż dokumenty dołączone przez Wnioskodawczynię do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.