IPPB2/415-110/11-4/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2011 r. (data wpływu 4 lutego 2011 r.) oraz piśmie z dnia 25 marca 2011 r. data nadania 25 marca 2011 r. data wpływu 28.03.2011.) uzupełniającym braki wniosku a wezwanie Nr IPPB2/415-110/11-2/AK z dnia 17 marca 2011 r. (data nadania 17 marca 2011 r., data doręczenia 21 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie zwrotu wydatków związanych z remontem budynku mieszkalnego z pokojami przeznaczonymi na wynajem - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie zwrotu wydatków związanych z remontem budynku mieszkalnego z pokojami przeznaczonymi na wynajem.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest właścicielem budynku jednorodzinnego, wolnostojącego, w którym mieszka wraz z rodziną od 1994 r.. W 1998 r. uruchomił on działalność gospodarczą polegającą na wynajmie pokoi w ww. budynku. Od prowadzonej działalności odprowadza zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej oraz podatek od towarów i usług VAT.

W 2008 i 2009 r. przeprowadził remont budynku polegający na wymianie pokrycia dachowego z obróbkami, ocieplenie budynku oraz remont tarasu. W 2009 r. Wnioskodawca złożył do Urzędu Skarbowego wniosek o zwrot niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym poniesionych od dnia 1 maja 2004 r. (VZM-1), w którym uwzględnił 100% powierzchni budynku.

W maju 2010 r. Wnioskodawca został poproszony przez pracownika Urzędu Skarbowego o przedstawienie oświadczenia jaką powierzchnię stanowią pokoje przeznaczone pod wynajem, w stosunku do całkowitej powierzchni budynku. Powierzchnia pokoi przeznaczonych do wynajmu w stosunku do powierzchni całkowitej budynku wynosi 38%.

Na tej podstawie zwrócono Wnioskodawcy 62% wartości zwrotu wyliczonego we wniosku VZM-1 (od pozostałej powierzchni budynku). Budynek nie posiada prawnie wyodrębnionej części usługowej ani hotelarskiej. Działalność gospodarcza polegająca na wynajmowaniu pokoi hotelowych prowadzona jest w budynku mieszkalnym jednorodzinnym na podstawie art. 35 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 223, poz. 2268 z późn. zm.), który to zezwala na prowadzenie usług hotelarskich nie tylko w obiektach hotelarskich, ale też w innych obiektach, jeżeli obiekty te spełniają minimalne wymagania co do wyposażenia.

Pismem z dnia 17 marca 2011 r. Nr IPPB2/415-110/11-2/AK wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

* wskazanie, czy faktury dokumentujące poniesione przez Wnioskodawcę wydatki wystawione są na nazwisko Wnioskodawcy jako osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej, czy na działalność gospodarczą Wnioskodawcy,

* zadanie pytania/pytań podatkowych w zakresie przepisów prawa podatkowego.

W zadanym pytaniu Wnioskodawca pytał, czy "Urząd Skarbowy miał prawo pomniejszyć wydatki o powierzchnią pokoi przeznaczonych poda wynajem",

* przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego, adekwatnego do zadanego pytania

* uiszczenie dodatkowej opłaty w wysokości 40 zł w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego wezwania.

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie (data wpływu uzupełnienia 28 marca 2011 r.), wskazał, iż na poniesione wydatki otrzymał faktury VAT które wystawione były na prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność gospodarczą (z nazwą firmy, numerem NIP). W momencie składania wniosku o zwrot niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym Wnioskodawca wystawił noty korygujące do części faktur (tych w których występowały materiały podlegające odliczeniu) w których wskazał nabywcę jako osobę fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej (na swoje nazwisko). Uzyskał potwierdzenie na notach korygujących sprzedawcy. Żadnych wydatków związanych z ww. remontem budynku nie rozliczał w miesięcznych deklaracjach dla podatku od towarów i usług (VAT-7). Pytanie zostało przedstawione poniżej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z powyższym ponosząc wydatki na remont budynku wolnostojącego jednorodzinnego Wnioskodawca ma prawo do zwrotu niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, iż z uwagi na fakt, iż budynek nie ma prawnie wydzielonej części usługowej ani hotelarskiej i w całości jest budynkiem mieszkalnym, jednorodzinnym przysługuje mu prawo do zwrotu wydatków związanych z remontem budynku, od całego budynku - ustawa z dnia z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 177, poz. 1468 z późn. zm.)

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Artykuł 1 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 177, poz. 1468 z późn. zm.) reguluje zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części.

Jak stanowi art. 3 ust. 1 ww. ustawy osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z:

Zwrot dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w okresie od dnia 1 maja 2004 r., które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane 22% podatkiem VAT. Ponadto zwrot dotyczy jedynie wydatków udokumentowanych fakturami VAT w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), wystawionymi od dnia 1 maja 2004 r. Dokumentem stanowiącym podstawę do obliczenia kwoty zwrotu części wydatków, o których mowa w ust. 1, jest faktura wystawiona dla osoby fizycznej (art. 3 ust. 4). Stosownie do art. 2 pkt 1 i pkt 3 ustawy przez pojęcie: faktury rozumie się fakturę VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, dokumentującą zakupy, o których mowa w art. 3 ust. 1; budynku mieszkalnego rozumie się budynek lub jego część, służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, oraz związane z nimi urządzenia techniczne zapewniające możliwość użytkowania tego budynku lub jego części zgodnie z ich przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków.

Stosownie do art. 4 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje, pod warunkiem że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Prawo do zwrotu przysługuje również pod warunkiem że osoba fizyczna posiada:

* prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 z późn. zm.) albo tytuł prawny do budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w przypadku inwestycji określonej w art. 3 ust. 1 pkt 3;

* pozwolenie na budowę w przypadku inwestycji, dla której zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca1994 r. - Prawo budowlane wymagane jest takie pozwolenie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem budynku jednorodzinnego, wolnostojącego, w którym mieszka wraz z rodziną od 1994 r.. W 1998 r. uruchomił on działalność gospodarczą polegającą na wynajmie pokoi w ww. budynku. Od prowadzonej działalności odprowadza zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej oraz podatek od towarów i usług VAT. W 2008 i 2009 r. przeprowadził remont budynku polegający na wymianie pokrycia dachowego z obróbkami, ocieplenie budynku oraz remont tarasu. Powierzchnia pokoi przeznaczonych do wynajmu w stosunku do powierzchni całkowitej budynku wynosi 38%. Żadnych wydatków związanych z ww. remontem budynku Wnioskodawca nie rozliczał w miesięcznych deklaracjach dla podatku od towarów i usług (VAT-7).

Prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na materiały budowlane zostało wprowadzone w tym celu, aby zdjąć z osób fizycznych ciężar finansowy wynikający z podwyższenia stawek podatku VAT na materiały budowlane. Prawo to nie przysługuje zatem, gdy podatek VAT naliczony w cenie materiałów budowlanych może być odliczony od podatku należnego.

Dotyczy to każdej sytuacji, gdy zakupy dokonywane są przez podatnika VAT na potrzeby prowadzonej przez niego działalności, niezależnie od tego, czy w związku z zakupem materiałów budowlanych na potrzeby tej inwestycji przysługiwało prawo do odliczenia, czy też nie. Także w przypadku realizowania inwestycji, w związku z którą nie będzie takiej osobie przysługiwało prawo do odliczenia podatku, lecz inwestycję taką będzie ona realizowała działając jako podatnik VAT, prawo do zwrotu nie przysługuje. Dotyczyć to może także sytuacji, w której osoba fizyczna kupuje materiały budowlane i dokonuje określonej inwestycji w celu wykonywania czynności zwolnionej od podatku VAT (w części lub w całości).

Biorąc pod uwagę wyżej cytowane przepisy prawo do zwrotu nie przysługuje tym osobom, które dokonują określonych inwestycji, uprawniających do zwrotu jako podatnicy podatku od towarów i usług. O prawie do odliczenia podatku naliczonego decyduje bowiem to w jakim charakterze osoba fizyczna dokonywała zakupów danych materiałów budowlanych, w jakim celu i na jakie potrzeby. Podkreślić należy, że nie ma znaczenia, to czy dana osoba fizyczna, mającą dochodzić zwrotu wydatków w ogóle jest podatnikiem VAT, lecz czy określoną inwestycję, uprawniającą do zwrotu realizuje prywatnie, czy też jako podatnik VAT.

Możliwa jest sytuacja, w której dany podmiot w odniesieniu do jednego i tego samego przedmiotu (towaru) występuje jednocześnie w części jako podatnik i w części "prywatnie". Jeśli dana osoba realizuje daną inwestycję w części działając jako podatnik VAT, zaś w części jako osoba fizyczna, działając "prywatnie" wówczas ma prawo do zwrotu tych wydatków, które poniosła jako osoba fizyczna, a nie jako podatnik.

W związku z powyższym w części dotyczącej poniesienia wydatków na cele niemieszkalne tj. związane z działalnością gospodarczą (wynajmem pokoi 38% powierzchni całego budynku) nie przysługuje Panu prawo do ubiegania się o zwrot części podatku VAT.

Reasumując, zatem w części poniósł Pan wydatki na zakup materiałów budowlanych związanych z inwestycją polegającą na remoncie budynku mieszkalnego, na cele mieszkalne, zatem z tego tytułu przysługuje Panu prawo ubiegania się o zwrot części podatku VAT w stosunku do - 62% powierzchni całego budynku.

Jeśli nie będzie możliwe wyodrębnienie faktur, dotyczących wydatków poniesionych na cele niemieszkalne, a faktury dotyczyć będą wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych zużytych do całej inwestycji, to w takiej sytuacji należy wydatki związane z inwestycją na cele niemieszkalne wyłączyć proporcjonalnie do udziału powierzchni przeznaczonej na działalność gospodarczą w powierzchni całego budynku.

Jednocześnie zaznaczyć należy, iż uprawnienie do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, związanych m.in. z remontem budynku mieszkalnego jest możliwe jedynie w przypadku spełnienia wszystkich warunków określonych w art. 3 i art. 4 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.