IPPB2/415-1030/10-4/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 17 grudnia 2010 r. (data wpływu) oraz piśmie uzupełniającym braki formalne (doręczonym osobiście w dniu 9 lutego 2011 r.), na wezwanie Nr IPPB2/415-1030/10-2/MK z dnia 3 lutego 2011 r. (data nadania 3 lutego 2011 r. data otrzymania 8 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z wypłatą na rzecz byłej współmałżonki spłaty wynikającej z podziału majątku wspólnego, którego przedmiotem był wkład mieszkaniowy związany ze spółdzielczym prawem do lokalu mieszkalnego oraz użytkowanie działki pracowniczej - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z wypłatą na rzecz byłej współmałżonki spłaty wynikającej z podziału majątku wspólnego, którego przedmiotem był wkład mieszkaniowy związany ze spółdzielczym prawem do lokalu mieszkalnego oraz użytkowanie działki pracowniczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W roku 2009 Wnioskodawca zawarł z byłą żoną ugodę sądową dotyczącą podziału majątku wspólnego. W skład majątku wchodziło mieszkanie spółdzielcze typu lokatorskiego i użytkowanie działki pracowniczej. Wartość mieszkania została wyceniona przez biegłego sądowego na kwotę 210.000 zł. Wycena została potraktowania tak jak za mieszkanie typu własnościowego. W powyższej umowie Wnioskodawca zobowiązał się do wypłacenia byłej żonie kwoty 90.000 zł po przekształceniu mieszkania w odrębną własność, a następnie jego sprzedaży. Zgodnie z umową Wnioskodawca zobowiązany był terminem do dnia 30 kwietnia 2010 r. wypłacenia przedmiotowej kwoty. Wnioskodawca dokonał zbycia mieszkania w m-cu lutym 2010 r. za sumę 230.000 zł. Wnioskodawca po wypłaceniu żonie 90.000 zł różnicę przeznaczył na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych.

Z uwagi na braki formalne w złożonym wniosku, tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 3 lutego 2011 r. Nr IPPB2/415-1030/10-2/MK wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego w kwestii dotyczącej:

* wskazania daty przekształcenia spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego w odrębną własność,

* przedstawienia własnego stanowiska Wnioskodawcy przyporządkowanego do zadanych pytań we wniosku o wydanie interpretacji.

Braki uzupełniono prawidłowo w wyznaczonym terminie. W kwestii doprecyzowania stanu faktycznego wyjaśniono, że:

- Przekształcenie mieszkania w odrębną własność nastąpiło w dniu 26 lutego 2010 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy

Nie powinien uiszczać podatku od sumy, którą Wnioskodawca spłacił byłą żonę. Zdaniem Wnioskodawcy wypłaconej kwoty 90.000 zł nie można traktować, jako dochód Wnioskodawcy. Natomiast kwotę 90.000 zł powinno się potraktować, jako koszt uzyskania przychodu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Z powyższego wynika, że w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej stanu faktycznego w roku 2009 Wnioskodawca zawarł z byłą żoną ugodę sądową dotyczącą podziału majątku wspólnego. W skład majątku wchodziło mieszkanie spółdzielcze typu lokatorskiego i użytkowanie działki pracowniczej. Na mocy ugody zawartej w sądzie Wnioskodawca zobowiązał się do wypłacenia byłej żonie w terminie do dnia 30 kwietnia 2010 r. kwoty 90.000 zł po przekształceniu mieszkania w odrębną własność, a następnie jego sprzedaży. Przekształcenie mieszkania w odrębną własność nastąpiło w dniu 26 lutego 2010 r. Wnioskodawca dokonał zbycia mieszkania w m-cu lutym 2010 r.. Wnioskodawca po przekazaniu żonie kwoty 90.000 zł różnicę przeznaczył na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych.

Mając na względzie przedstawiony we wniosku stan faktyczny, stwierdzić należy, iż przedmiotem podziału majątku dorobkowego małżonków nie był lokal mieszkalny, lecz wkład mieszkaniowy, bowiem w czasie trwania związku małżeńskiego Wnioskodawcy i Jego małżonce przysługiwało wyłącznie prawo do lokatorskiego spółdzielczego mieszkania, a nie prawo własności lokalu mieszkalnego.

Jak wynika z treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.) przez umowę o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego spółdzielnia zobowiązuje się oddać członkowi lokal mieszkalny do używania, a członek zobowiązuje się wnieść wkład mieszkaniowy oraz uiszczać opłaty określone w ustawie i w statucie spółdzielni. Natomiast zgodnie z art. 9 ust. 3 ww. ustawy, spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego jest niezbywalne, nie przechodzi na spadkobierców i nie podlega egzekucji.

Stosownie z kolei do art. 12 ust. 1 ww. ustawy, na pisemne żądanie członka, któremu przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielnia jest obowiązana zawrzeć z tym członkiem umowę przeniesienia własności lokalu po dokonaniu przez niego spłat określonych tym przepisem.

Z przepisu tego wynika, że po spełnieniu określonych warunków, na rzecz osoby której przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu spółdzielnia ma obowiązek przenieść własność lokalu.

W przypadku spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu właścicielem i zarządzającym mieszkaniem jest spółdzielnia mieszkaniowa. Osoby zamieszkujące w takich mieszkaniach jedynie je użytkują, nie posiadają do nich tytułu własności. Mogą używać mieszkanie, ale nie są jego właścicielami.

Tak więc mając na uwadze powyższe, w drodze podziału majątku wspólnego małżonków Wnioskodawca na mocy ugody sądowej otrzymał prawo do przekształcenia lokalu, oraz prawo do wkładu mieszkaniowego i prawo użytkowania działki pracowniczej, z jednoczesnym obowiązkiem dokonania spłaty na rzecz byłej małżonki.

Ponieważ Wnioskodawca przekształcił ww. spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu we własność w dniu 26 lutego 2010 r. zatem w przedmiotowej sprawie pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, winien być liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło przekształcenie lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w prawo odrębnej własności, tj. od końca roku 2010.

W konsekwencji, więc odpłatne zbycie ww. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość przed upływem 5 - letniego terminu, o którym mowa powyżej stanowić będzie źródło przychodu, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) podatek dochodowy wynosi - 19% podstawy obliczenia podatku.

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie do art. 22 ust. 6c ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Artykuł 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Natomiast, jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe (potoczne) rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Można do takich kosztów zaliczyć:

* koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego,

* prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości,

* koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości,

* wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej,

* koszty i opłaty sądowe.

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Należny podatek, wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 ww. ustawy).

Jednakże w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 21 ust. 27 ww. ustawy, w przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

Dodatkowo ustawodawca w art. 21 ust. 29 ww. ustawy wskazuje, iż w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Należy również wskazać, iż przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30).

Biorąc pod uwagę zaistniały stan faktyczny, podkreślenia wymaga fakt, że nabycie nieruchomości wskazanej we wniosku nie jest w żaden sposób uzależnione od dokonywanej przez Pana spłaty byłej żonie. Ponieważ Państwo wspólnie posiadali spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, to przedmiotem podziału majątku mógł być uiszczony wkład mieszkaniowy, a nie sam lokal.

W związku z tym, stwierdzić należy, iż ponoszony przez Pana wydatek związany ze spłatą byłej małżonki nie stanowi kosztu odpłatnego zbycia (w myśl art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), jak również nie mieści się w ustawowych kryteriach kosztu uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości (określonego w art. 22 ust. 6c ustawy). Zatem kwota z tytułu spłaty byłej małżonki w wyniku podziału majątku, którą był Pan zobowiązany zapłacić nie ma wpływu na wysokość podatku z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

Spłata dokonana przez Wnioskodawcę byłej żony jest wydatkiem Wnioskodawcy dokonanym z tytułu podziału majątku wspólnego małżonków w wyniku ustania małżeńskiej wspólności majątkowej. Nie stanowi natomiast wydatku na zakup przedmiotowego lokalu.

Natomiast do kosztów uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego można zaliczyć opłaty związane z nabyciem lokalu m.in. opłaty notarialne, prowizję pośredników, podatek od czynności cywilnoprawnych, opłaty sądowe, koszty uiszczone na rzecz spółdzielni na nabycie lokalu (wkład mieszkaniowy).

Wobec wyżej powołanych regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w oparciu o opisany we wniosku stan faktyczny, biorąc pod uwagę brzmienie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 stwierdzić należy, iż Wnioskodawca będzie miał prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych dochodu uzyskanego ze sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego, jeżeli cały przychód ze sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego przeznaczy na jeden z celów mieszkaniowych enumeratywnie wymienionych w tym przepisie.

Reasumując, kwota uzyskana ze sprzedaży lokalu mieszkalnego po przekształceniu w odrębną własność w całości podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wypłacona kwota 90.000 zł dotycząca spłaty byłej żony w żaden sposób nie wpływa na obniżenie wysokości przychodu z tytułu dokonanej sprzedaży nieruchomości.

Poniesiony przez Pana wydatek związany ze spłatą byłej małżonki nie stanowi kosztu odpłatnego zbycia (w myśl art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), jak również nie mieści się w ustawowych kryteriach kosztu uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości (określonego w art. 22 ust. 6c ustawy).

Tutejszy Organ pragnie nadmienić, że w sprawie będącej przedmiotem wniosku dokument dołączony przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegał analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Zgodnie bowiem z art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższego wynika, że organ właściwy do wydania interpretacji indywidualnej nie przeprowadza postępowania dowodowego, nie jest zatem ani obowiązany ani uprawniony do analizy dołączonych do wniosku dokumentów ani do wykorzystania ich treści przy ocenie stanowiska Wnioskodawczyni. Organ ten jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.