IPPB2/415-103/11-2/MG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 kwietnia 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB2/415-103/11-2/MG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2011 r. (data wpływu do tut. organu 3 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania normy przepisu art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przychodów wypłacanych osobom niebędącym pracownikami z tytułu zawieranych umów zlecenia w sytuacji, gdy wynagrodzenie nie zostało określone w umowie kwotowo - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania normy przepisu art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przychodów wypłacanych osobom niebędącym pracownikami z tytułu zawieranych umów zlecenia w sytuacji, gdy wynagrodzenie nie zostało określone w umowie kwotowo.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zwrócił się z prośbą o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie opodatkowania należności wynikających z tytułu umowy zlecenie, jeżeli umowa taka zawarta jest z osobą niebędącą pracownikiem Wnioskodawcy na okres np. od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2011 r., a wynagrodzenie określono w umowie w sposób następujący "zleceniobiorca za wystawioną opinię w przedmiocie uzależnienie od alkoholu będzie otrzymywał wynagrodzenie w wysokości 160,00 zł...".

Oznacza to, że za każdą wystawioną opinię zleceniobiorca otrzyma 160,00 zł brutto. W takim przypadku zleceniobiorca będzie wystawiał dla Wnioskodawcy rachunek - raz w wysokości 160,00 zł, innym razem wielokrotność tej kwoty w zależności od wydanych opinii.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od umów zleceń, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawartych z osobą niebędącą pracownikiem Wnioskodawcy na okres np. jednego roku i z wynagrodzeniem określonym następująco "zleceniobiorca za wystawioną opinię w przedmiocie uzależnienie od alkoholu będzie otrzymywał wynagrodzenie w wysokości 160,00 zł" o ile należność wynikająca z wystawionego rachunku nie przekroczy 200,00 zł, należy pobrać podatek dochodowy, o którym mowa w art. 41 ust. 1, czy w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Od umów zleceń zawartych z osobą niebędącą pracownikiem Wnioskodawcy na okres jednego roku, jeśli z umowy nie wynika wprost kwota należności jaką należy wypłacić zleceniobiorcy za wykonaną umowę należy pobrać podatek dochodowy, o którym mowa w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku kiedy zleceniobiorca w jednym miesiącu wystawi rachunek na kwotę do 200,00 zł, a w kolejnym na kwotę powyżej 200,00 zł wówczas i w jednym i w drugim przypadku należy pobrać podatek dochodowy, o którym mowa w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy identyfikuje jako osobne źródło przychodu działalność wykonywaną osobiście.

Do tej kategorii przychodów stosownie do treści art. 13 pkt 8 ww. ustawy należy zakwalifikować przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

a.

osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej,

b.

właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Należy zaakcentować, iż o zakwalifikowaniu przychodów uzyskanych przez podatnika do źródeł przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy, każdorazowo decydują postanowienia zawarte w treści konkretnej umowy.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy powoduje, iż na Wnioskodawcy, jako płatniku dokonującym wypłat z powyższego tytułu ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., ustawodawca ukonstytuował w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy odmienne zasady opodatkowania dla przychodów z działalności wykonywanej osobiście spełniających określone warunki.

Na mocy art. 1 pkt 22 lit. b) ustawy z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2010 r. Nr 226, poz. 1478) nadano nowe brzmienie art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011 r. zgodnie, z którym od dochodów (przychodów) z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł, pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 18% przychodu.

Zgodnie z przepisem art. 13 ustawy z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2010 r. Nr 226, poz. 1478), przepisy ustaw zmienianych w art. 1-3, w brzmieniu nadanym znowelizowaną ustawą, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionych strat) od dnia 1 stycznia 2011 r., z wyjątkiem:

1.

art. 6 ust. 2 i 2a ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą,

2.

art. 21b ust. 6 ustawy, o której mowa w art. 3, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą

- które mają zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2010 r.

Zryczałtowany podatek od przychodów wymienionych wyżej pobierany jest bez pomniejszania tych przychodów o koszty ich uzyskania (art. 30 ust. 3 ustawy podatkowej). Dodatkowo, przychodów tych nie łączy się z dochodami podlegającymi opodatkowaniu według skali podatkowej, co wynika z art. 30 ust. 8 ustawy.

Analiza normy wyrażonej w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. wskazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce gdy:

* kwota należności określona w umowie nie przekracza kwoty 200 zł oraz

* umowa zawarta jest z osobą niebędącą pracownikiem płatnika.

Zatem z treści tego przepisu należy wywieść, że chodzi o kwoty określone w umowie, a nie wypłacone.

Z kolei, przepis art. 41 ust. 4 ustawy obliguje płatnika do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z ww. tytułu, z zastrzeżeniem ust. 5 ustawy. Płatnik, o którym mowa w art. 41 przekazuje kwoty zryczałtowanego podatku dochodowego w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę, miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania płatnika (art. 42 ust. 1 ustawy). Dodatkowo, płatnik w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym przesyła deklarację roczną, według ustalonego wzoru o zryczałtowanym podatku dochodowym do urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę, miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania płatnika, co bezpośrednio wynika z art. 42 ust. 1a ustawy.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca będzie płatnikiem wynagrodzenia z tytułu zawieranych umów zlecenia z osobami niebędącymi pracownikami Wnioskodawcy, w sytuacji gdy umowa zawarta będzie przykładowo na okres od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2011 r., a wynagrodzenie określone będzie w umowie w sposób następujący: "zleceniobiorca za wystawioną opinię w przedmiocie uzależnienie od alkoholu będzie otrzymywał wynagrodzenie w wysokości 160 zł...", a więc za każdą wystawioną opinię zleceniobiorca otrzyma 160 zł brutto. W konsekwencji zleceniobiorca będzie wystawiał dla Wnioskodawcy rachunek raz w wysokości 160 zł, innym razem wielokrotność tej kwoty, w zależności od ilości wydanych opinii.

W kontekście przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz dokonanej powyżej analizy przepisów prawa podatkowego w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. stwierdzić należy, że przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie miał zastosowania do wypłat dokonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz zleceniobiorców, z którymi podpisane zostaną umowy zlecenia, w oparciu o art. 13 pkt 8 ustawy podatkowej, bowiem zawarte z wykonawcami umowy zlecenia nie będą określać wprost kwoty wynagrodzenia.

W związku z powyższym wypłata wynagrodzenia wykonawcom stanowić będzie źródło przychodów określone w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych, przy zastosowaniu powyżej zacytowanego art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, od umów zleceń, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawartych z osobą niebędącą pracownikiem Wnioskodawcy na okres np. jednego roku i z wynagrodzeniem określonym następująco "zleceniobiorca za wystawioną opinię w przedmiocie uzależnienie od alkoholu będzie otrzymywał wynagrodzenie w wysokości 160 zł", w sytuacji gdy należność wynikająca z wystawionego rachunku nie przekroczy 200 zł, Wnioskodawca zobowiązany będzie pobrać podatek dochodowy, o którym mowa w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl