IPPB2/415-103/09-5/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, uzupełnionym o własne stanowisko w dniu 3 marca 2009 r. na wezwanie z dnia 26 lutego 2009 r. Nr IPPB2/415-103/09-2/AK o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia prawa do zwrotu części wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym - jest nieprawidłowe.

Wnioskodawczyni złożyła ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia prawa do zwrotu części wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni w 2004 r. rozpoczęła budowę domu jednorodzinnego.

Pierwszy wniosek o zwrot VAT w budownictwie od materiałów budowlanych Wnioskodawczyni złożyła w dniu 17 stycznia 2006 r. Cena 1 m² wynosiła wtedy 2388 zł, wskaźnik 12,295%, zwrócono Wnioskodawczyni wówczas 12.436 zł (70 m² 2,388 zł x 12,295% = 20.552,32 zł.).

Drugi wniosek Wnioskodawczyni złożyła w dniu 29 stycznia 2008 r. na kwotę 11.403,74 zł. Tym razem Urząd Skarbowy nie wziął pod uwagę znowelizowanej ceny 1 m² - 2970 zł, tylko ciągle poprzednią. W związku z tym zmniejszono Wnioskodawczyni ostateczną kwotę do limitu z 2006 r., a tym samym limit Wnioskodawczyni został już wyczerpany. Wnioskodawczyni pisze, iż musiała się na to zgodzić i podpisać w przeciwnym wypadku, w ogóle nie otrzymałby pieniędzy. Wnioskodawczyni nie może zrozumieć i pogodzić się z tym, iż nadal prowadzi budowę, zaciągnęła kredyt, ponosi duże koszty (w tym VAT). Każda kwota, jest dla Wnioskodawczyni bardzo ważna.

Pismem z dnia 26 lutego 2009 r. Nr IPPB2/415-103/09-2/AK wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w związku z zadanymi pytaniami. Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie (data wpływu uzupełnienia 3 marca 2009 r.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawczyni, uważa, że zwiększone coroczne limity, w związku z ciągnącą się budową - jak najbardziej jej przysługują.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Artykuł 1 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 177, poz. 1468 oraz Dz. U. z 2007 r. Nr 23, poz. 138 i Nr 192, poz. 1382) reguluje zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy, osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z:

Zwrot dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w okresie od dnia 1 maja 2004 r., które były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane 22% podatkiem VAT. Ponadto zwrot dotyczy jedynie wydatków udokumentowanych fakturami VAT w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), wystawionymi od dnia 1 maja 2004 r.

Ustawa o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym dotyczy inwestorów, którzy posiadają prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 z późn. zm.) albo tytuł prawny do budynku (lokalu) mieszkalnego, w przypadku inwestycji polegającej na remoncie. Jeżeli inwestycja (bez względu na jej rodzaj), w myśl Prawa budowlanego, wymaga uzyskania pozwolenia na budowę, zwrot przysługuje tylko tym inwestorom, którzy taką zgodę uzyskali.

W myśl art. 3 ust. 5 pkt 1 kwota zwrotu w okresie obowiązywania ustawy, jest równa z zastrzeżeniem ust. 6, - 68,18% kwoty podatku VAT wynikającej z faktur, nie więcej jednak niż 12,295% kwoty stanowiącej iloczyn:

Ustawą z dnia 19 września 2007 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. z 2007 Nr 192, poz. 1382) zmieniono brzmienie art. 3 ust. 6a, w myśl którego limity kwoty zwrotu obliczone zgodnie z zasadami określonymi w ust. 5 i 6, dotyczą okresów pięcioletnich liczonych od daty złożenia pierwszego wniosku, o którym mowa w art. 5 ust. 1.

Ponadto zgodnie z nowym brzmieniem art. 5 ust. 3 ww. ustawy wniosek o którym mowa w ust. 1, może być składany nie częściej niż raz w roku.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni, złożyła pierwszy wniosek o zwrot VAT w budownictwie od zakupu materiałów budowlanych w dniu 17 stycznia 2006 r.

W związku z powyższym została Wnioskodawczyni określona maksymalna kwota przysługującego zwrotu zgodnie z art. 3 ust. pkt 1 ww. ustawy, limit dotyczy okresów pięcioletnich liczonych od daty złożenia pierwszego wniosku.

Ustawodawca nie zezwala na podwyższanie limitów zwrotu ani na obniżanie tychże limitów, ze względu na wzrost ceny 1m2 powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, przyjmowanej na potrzeby obliczenia premii gwarancyjnej od wkładów oszczędnościowych na książeczkach mieszkaniowych, ostatnio ogłoszonej przed kwartałem złożenia wniosku o dokonanie zwrotu. Jak wyjaśniono Wnioskodawczyni powyżej, podatnikowi przysługuje limit zwrotu wyliczony na dzień złożenia pierwszego wniosku przez okres pięciu lat, który nie podlega zwiększeniom ani zmniejszeniom.

Wskazać należy, iż Wnioskodawczyni miała prawo do wyboru terminu złożenia przedmiotowego wniosku.

Odnośnie kwestii dotyczącej prawidłowości interpretowania przez Urząd Skarbowy, w którym Wnioskodawczyni złożyła wniosek ww. ustawy należy stwierdzić, iż rolą postępowania w sprawie wydawania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest ustalanie, jakie czynności zostały wykonane przez organy podatkowe, i czy te czynności są prawidłowe czy też nie. Stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Odnosząc się do kwestii równego traktowania podatników w przypadku składania wniosków po zakończeniu inwestycji i podatników składających wnioski wcześniej należy wskazać, iż cytowany wyżej przepis art. 5 ust. 3 ww. ustawy daje możliwość wyboru podatnikowi terminu złożenia wniosku. Natomiast limity dotyczące zwrotu ustawodawca ściśle określił w art. 3 ust. 5 pkt 1 oraz okres na jaki został przyznany określony limit (art. 3 ust. 6a ustawy). Tym samym trudno się zgodzić z Wnioskodawczynią, iż doszło do gorszego traktowania (czy karania) osób składających wnioski wcześniej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.