IPPB1/4511-520/15-2/KS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2015 r. (data wpływu 29 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z darowizną przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 27 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z darowizną przedsiębiorstwa.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem liniowym (podatkowa księga przychodów i rozchodów), jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem VAT i prowadzi wyłącznie sprzedaż opodatkowaną. W połowie 2015 r. dziadek Wnioskodawcy zamierza przed zakończeniem swojej działalności gospodarczej przekazać przedsiębiorstwo w formie darowizny, a następnie zakończyć prowadzenie działalności gospodarczej. Transakcja będzie udokumentowana w formie aktu notarialnego oraz wystawiona zostanie nota księgowa nie będąca fakturą VAT. Na przeznaczone do darowizny przedsiębiorstwo (w rozumieniu art. 55 (1) k.c.) składać się będzie następujący majątek przeznaczony do prowadzenia działalności:

* towary handlowe,

* wyposażenie,

* środki trwałe, zarówno ruchomości jak i nieruchomości

* prawa wynikające z zawartych umów cywilnoprawnych,

* umowy z pracownikami,

* należności i zobowiązania.

Na chwilę obecną Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników, jednak pracownicy zatrudnieni w firmie dziadka na dzień jej przekazania będą kontynuować zatrudnienie w firmie Wnioskodawcy w trybie ar. 23 (1) k.p. Rodzaj prowadzonej działalności nie ulegnie zmianie. Jako obdarowany Wnioskodawca przejmę wszystkie zobowiązania i należności firmy. Umowy zawarte przez dziadka z kontrahentami zostaną przepisane na firmę Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy dla celów podatku dochodowego Wnioskodawca może przyjąć, że skoro otrzyma nieodpłatnie przedsiębiorstwo (darowizna), to wartość tej darowizny będzie dla Wnioskodawcy wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych.

2. Czy jeżeli w skład przedsiębiorstwa otrzymanego w drodze darowizny będą wchodzić towary handlowe lub materiały, których koszt zakupu został wcześniej zaliczony do kosztów uzyskania przychodów wykonywanej przez darczyńcę działalności gospodarczej, to Wnioskodawca nie powinien włączyć ich wartości do kosztów uzyskania przychodów w momencie dokonania darowizny i wpisywać ich w kolumnie nr "10"podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

3. W jaki sposób Wnioskodawca ma ustalić wartość początkową środków trwałych otrzymanych w darowiźnie przy wprowadzaniu środków trwałych do takiej ewidencji.

4. Czy dokonując amortyzacji, Wnioskodawca ma uwzględnić odpisy amortyzacyjne dokonane przez darczyńcę czy nie ma w tym przypadku zastosowania zasada kontynuacji amortyzacji.

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy przekazanie całego przedsiębiorstwa wnukowi będzie podlegało zwolnieniu z podatku dochodowego.

W myśl art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia "darowizna", dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny. Zgodnie z art. 888 § 1 k.c., przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży:uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidenq1 środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z treści powołanych powyżej uregulowań prawnych wynika, iż do powstania przychodu o którym mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodzi wskutek zbycia o charakterze odpłatnym. Zdaniem Wnioskodawcy zastosowanie będzie miała ustawa o podatku od spadków i darowizny.

W przypadku darowizny przedsiębiorstwa mamy do czynienia z nieodpłatnym, jednostronnym świadczeniem pieniężnym. W związku z powyższym przekazanie przedsiębiorstwa w drodze darowizny nie powoduje powstania przychodu po stronie darczyńcy.

W odniesieniu zatem do przedstawionego zdarzenia przyszłego, brak jest możliwości przypisania Wnioskodawcy przysporzenia majątkowego, a co za tym idzie dochodu w ramach ustawy o PIT. Nieodpłatne otrzymanie wymienionych we wniosku składników majątku wykorzystywanych przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej nie spowoduje więc obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli w skład przedsiębiorstwa otrzymanego w drodze darowizny wchodzą towary handlowe lub materiały, których koszt zakupu został wcześniej zaliczony do kosztów uzyskania przychodów wykonywanej przez darczyńcę działalności gospodarczej, to nie powinien on włączyć ich wartości do kosztów uzyskania przychodów swojej firmy w momencie dokonania darowizny. Podobnie nie będzie miał prawa do zaliczenia w koszty wyposażenia (przedmioty poniżej 1.500 zł nie będące towarami handlowymi i środkami trwałymi).

W konsekwencji organy podatkowe zgodnie prezentują stanowisko, iż obdarowany nie ma prawa do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości otrzymanych w drodze darowizny towarów handlowych, materiałów i wyposażenia. W takim bowiem przypadku obdarowany nie poniósł faktycznie wydatków związanych z zakupem darowanych mu towarów handlowych, materiałów i wyposażenia, a tym samym wydatki te nie spełniają kryteriów wynikających z art. 22 ust. 1 ustawy o p.d.o.f. Tak uznał m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 15 maja 2013 r., nr IPTPB1/415-86/13-4/MAP:

" (...) W przypadku Wnioskodawcy nabycie towarów handlowych i wyposażenia nastąpi w drodze darowizny. Nie będzie zatem miało charakteru odpłatnego. W związku z tym nie nastąpi również "poniesienie kosztu". Z tego względu - przy tym sposobie nabycia - brak odpłatności decyduje o niemożności zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wartości przedmiotowych towarów handlowych oraz wyposażenia.

(...) skoro nabycie towarów handlowych oraz wyposażenia nastąpi w drodze darowizny (nieodpłatnie) - to wartość przedmiotowych towarów handlowych i wyposażenia nie będzie mogła być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, ponieważ nie została spełniona jedna z przesłanek wynikająca z art. 22 ust. 1 ww. ustawy (o p.d.o.f. - przyp. red.), tj. wymóg poniesienia kosztu."

Taki sam pogląd wyraził również ww. organ podatkowy w interpretacji indywidualnej z 5 kwietnia 2012 r., nr IPTPB1/415-366/11-4/ASZ, a także Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji i indywidualnej z 2 lutego 2010 r., nr ITPB1/415-933/09/TK.

W konsekwencji otrzymane w darowiźnie towary handlowe oraz materiały powinny zostać wpisane w kolumnie 16 "Uwagi" podatkowej księgi przychodów i rozchodów, na podstawie informacji zawartych w - umowie darowizny, dotyczących w szczególności rodzaju, ilości oraz ceny jednostkowej, poszczególnych przedmiotów darowizny.

Towary te powinny również zostać wycenione i wpisane do remanentu, stosownie do postanowień § 27-29 rozporządzenia Ministra Finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.).

Pomimo jednak ciążącego na Wnioskodawcy obowiązku ujęcia w remanencie otrzymanych w darowiźnie towarów handlowych i materiałów, wartość wynikająca z wyceny remanentu nie może być brana pod uwagę, jako koszt uzyskania przychodu, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę do opodatkowania podatkiem dochodowym prowadzonej przez obdarowanego działalności gospodarczej.

Ad.3

Zdaniem Wnioskodawcy otrzymane w darowiźnie od dziadka środki trwałe będą podlegał amortyzacji. Powinny więc zostać wprowadzone do ewidencji środków trwałych.

Przy wprowadzaniu środka trwałego do takiej ewidencji trzeba ustalić jego wartość początkową. W myśl art. 22g ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f., w razie nabycia środka trwałego m.in. w drodze darowizny, wartością, tą jest wartość rynkowa z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny określa tę wartość w niższej wysokości. Zatem bez znaczenia jest wartość początkowa tego składnika majątku przyjęta przez poprzedniego właściciela (darczyńcę).

Podatnik dokonując amortyzacji, nie uwzględnia odpisów amortyzacyjnych dokonanych przez darczyńcę (nie ma w tym przypadku zastosowania zasada kontynuacji amortyzacji). Ponadto będzie miał możliwość zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej, która przyspieszy rozliczenie podatkowych kosztów z tytułu amortyzacji tego składnika majątkowego. Przepis art. 22j u.p.d.o.f. stanowi bowiem, że prawo do ustalania takich stawek przysługuje w odniesieniu do używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika. Odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środka trwałego nabytego w drodze darowizny stanowią koszt uzyskania przychodów (art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a u.p.d.o.f.).

Ad.4

Zdaniem Wnioskodawcy dokonując amortyzacji, nie musi uwzględniać odpisów amortyzacyjnych dokonanych przez darczyńcę - dziadka, nie ma w tym przypadku zastosowania zasada kontynuacji amortyzacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ad. 1

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Przepis art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.) stanowi, że podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem darowizny.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że każda darowizna (w której obdarowanym jest osoba fizyczna), bez względu na przedmiot darowizny, a zatem również darowizna składników materialnych stanowiących przedsiębiorstwo, dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że jeśli przedmiotowa darowizna przedsiębiorstwa podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, to nie może podlegać przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Taka realna korzyść majątkowa uzyskana przez Wnioskodawcę w obrocie prawnym podlegałaby co do zasady opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jednakże ze względu na brzmienie art. 2 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy do niej zastosować wyłączenie spod działania tej ustawy. Tym samym należy stwierdzić, że otrzymanie przedsiębiorstwa w formie darowizny, nie podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Oznacza to, że po stronie Wnioskodawcy jako obdarowanego, z tytułu dokonania tej czynności prawnej, nie powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ad. 2,3 i 4

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów lub zabezpieczenie albo zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

Zatem aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,

* musi być należycie udokumentowany.

Z przeanalizowanych regulacji prawnych wynika, że przepis art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnia możliwość zaliczenia wydatku w ciężar kosztów uzyskania przychodów od spełnienia m.in. warunku, że musi wydatek ten zostać poniesiony przez podatnika.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca otrzyma w drodze darowizny przedsiębiorstwo, w skład którego wchodzą m.in. towary handlowe oraz materiały, których koszt zakupu został wcześniej zaliczony do kosztów uzyskania przychodów przez darczyńcę w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że skoro nabycie towarów handlowych oraz materiałów nastąpiło w drodze darowizny (nieodpłatnie) - to ich wartość nie może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, ponieważ nie została spełniona jedna z przesłanek określonych art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. wymóg poniesienia kosztu.

Według definicji "kosztu" zawartej w Słowniku języka polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN, pojęcie to oznacza - sumę pieniędzy wydatkowanej na kupno lub opłacenie czegoś, natomiast definicja "kosztów" z tegoż słownika oznacza - nakłady, wydatki poniesione przez przedsiębiorstwo w celu wytworzenia (nabycia) określonego produktu.

W sytuacji opisanej we wniosku, nabycie m.in. towarów handlowych oraz materiałów w drodze darowizny - nie miało charakteru odpłatnego, nie można więc mówić o "poniesieniu kosztu". Z tego względu - przy tym sposobie nabycia - brak odpłatności decyduje o niemożności zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wartości przedmiotowych towarów oraz materiałów.

Zauważyć jednocześnie należy, że w wyniku darowizny, Wnioskodawca nabył m.in. prawo do rozporządzania towarami handlowymi oraz materiałami. Fakt dysponowania tymi towarami oraz materiałami jest zdarzeniem gospodarczym, który winien zostać zarejestrowany w dokumentacji podatkowo - księgowej prowadzonej przez podatnika.

Zasady prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów zostały określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2014 r. poz. 1037 z późn. zm.).

Jak wynika z treści Objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów, stanowiących załącznik nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów " kolumna 10" jest przeznaczona do wpisywania zakupu materiałów oraz towarów handlowych według cen zakupu. Kolumna 16 jest przeznaczona do wpisywania uwag co do treści zapisów w kolumnach 2-15.

Wyjaśnić należy, że przychody i koszty, których wysokość nie ma wpływu na podstawę opodatkowania i wysokość należnego podatku, nie muszą być w księdze ujmowane. Zgodnie z objaśnieniami do księgi jedynym miejscem, gdzie fakultatywnie można księgować otrzymane w drodze darowizny towary handlowe jest kolumna ("Uwagi). Poza tą kolumną towary oraz materiały otrzymane nieodpłatnie nie powinny być w księdze ewidencjonowane, jako niemające wpływu na ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy.

A zatem, nieodpłatne nabycie przez Wnioskodawcę towarów handlowych z zamiarem ich dalszej odsprzedaży oraz materiałów w drodze darowizny przedsiębiorstwa, należy wykazać w kolumnie 16 podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W związku z tym, że Wnioskodawca nie poniósł wydatków na zakup towarów handlowych oraz materiałów, to wartość tych towarów handlowych oraz materiałów nie może więc zostać ujęta w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kolumnie 10.

Odnosząc się natomiast do problematyki w zakresie amortyzacji nabytych w formie darowizny przedsiębiorstwa środków trwałych wskazać należy, że zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a ust. 1 cyt. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W świetle art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny jeżeli:

* nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub

* dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub

* nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Zatem, kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe bądź wartości niematerialne i prawne.

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych) ustalona zgodnie z zasadami określonymi w art. 22g ww. ustawy.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18 uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

W myśl art. 22h ust. 3 u.p.d.o.f., podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7.

Na podstawie art. 22h ust. 3d u.p.d.o.f., przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w przypadku określonym w art. 22g ust. 1 pkt 4 lit.a.

W świetle powyższego tylko w razie zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów lub gdy dany składnik majątku zostaje wniesiony jako wkład niepieniężny do spółki osobowej, obowiązuje tzw. zasada kontynuacji amortyzacji. Zasada kontynuacji amortyzacji nie znajdzie zatem zastosowania w razie nabycia przedsiębiorstwa w drodze darowizny. Oznacza to, że Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do uwzględniania odpisów amortyzacyjnych dokonywanych uprzednio przez darczyńcę przedsiębiorstwa.

W przedmiotowej sprawie znajdzie natomiast zastosowanie art. 22g ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią a wartością składników mienia, nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.

Na podstawie art. 22g ust. 16 ww. ustawy, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 19 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że wartość początkową środków trwałych nabytych przez Wnioskodawcę w drodze darowizny przedsiębiorstwa, należy ustalić wg wartości rynkowej z dnia nabycia darowizny, z uwzględnieniem art. 19 ww. ustawy, chyba że umowa darowizny przedsiębiorstwa określi tę wartość w niższej wysokości. W konsekwencji, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 w związku z art. 22g ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość początkowa, środków trwałych dla każdego z osobna składnika majątku nie może być wyższa niż wartość rynkowa tych składników przekazanych w formie darowizny (suma wartości początkowej wszystkich składników majątku nie może być wyższa niż suma jednostkowych wartości rynkowych tychże składników).

A zatem odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości rynkowej poszczególnych środków trwałych wchodzących w skład przedsiębiorstwa nabytego w drodze darowizny będą dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodów, z tym że łączną wartość początkową środków trwałych stanowić będzie suma ich wartości rynkowej z dnia nabycia darowizny, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa, a wartością składników mienia, niebędących środkami trwałymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zastrzec jednak należy, że tut. Organ podatkowy dokonał oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie objętym zadanymi pytaniami interpretacyjnymi.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji, należy stwierdzić, że dotyczą one tylko konkretnej sprawy podatnika, wydanych w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.