IPPB1/4511-452/15-4/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2015 r. (data wpływu 7 kwietnia 2015 r.) uzupełniony pismem z dnia 6 lipca 2015 r. (data nadania 6 lipca 2015 r., data wpływu 8 lipca 2015 r.) na wezwanie z dnia 25 czerwca 2015 r. Nr IPPB1/4511-452/15-2/ES (data nadania 25 czerwca 2015 r., data doręczenia 29 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 7 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, będący osobą fizyczną, jest polskim rezydentem dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych tj. podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca zostanie udziałowcem w spółce kapitałowej (dalej: Spółka), będącej polskim rezydentem podatkowym. Aktywa Spółki będą obejmować w szczególności akcje w innych spółkach kapitałowych (dalej: Akcje). Wnioskodawca będzie mógł nabyć od Spółki niektóre Akcje, przy czym cena Akcji zostanie ustalona w taki sposób, aby odpowiadała ich cenie rynkowej. Płatność za nabyte Akcje będzie mogła zostać dokonana w chwili ich sprzedaży lub zostanie odroczona w czasie. W tym drugim przypadku Wnioskodawca zostanie zobowiązany do zapłaty na rzecz Spółki odsetek z tytułu odroczenia płatności w wysokości określonej w umowie sprzedaży akcji.

Spółka zostanie w przyszłości przekształcona spółkę osobową - spółkę jawną lub komandytową. W dalszej kolejności, po zrealizowaniu zakładanych celów biznesowych, Wnioskodawca rozważy możliwość zakończenia prowadzenia działalności za pośrednictwem Spółki. W zależności od okoliczności biznesowych możliwe jest wycofanie Wnioskodawcy ze Spółki, likwidacja Spółki lub rozwiązanie Spółki w wyniku jednomyślnej uchwały wspólników Spółki (dalej: Wspólnicy) bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego. Przedmiotem wniosku są skutki podatkowe wdrożenia dwóch ostatnich scenariuszy tj. likwidacji lub rozwiązania Spółki. Majątek Spółki na dzień jej likwidacji (rozwiązania) będzie mógł obejmować m.in.: środki pieniężne, Akcje oraz wierzytelności Spółki wobec Wnioskodawcy z tytułu ceny za zbycie Akcji. Strony zakładają, że majątek Spółki będzie przewyższał wartość zobowiązań Spółki wobec osób trzecich. Dlatego w związku z likwidacją (rozwiązaniem) Spółki Wspólnikom będzie przysługiwać roszczenie o dokonanie spłaty należnego im udziału w majątku Spółki na zasadach określonych w art. 82 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm.; dalej: k.s.h.).

Wspólnicy zakładają, że spłata Wspólników może nastąpić w formie pieniężnej tj. przelewu środków na rachunek bankowy Wspólnika. Jednakże w celu ułatwienia rozliczeń związanych z likwidacją (rozwiązaniem) Spółki, Wspólnicy mogą podjąć decyzję o spłacie wierzytelności Wnioskodawcy w drodze potrącenia wierzytelności Wnioskodawcy z wierzytelnościami Spółki wobec Wnioskodawcy, lub poprzez zaspokojenie wierzytelności Wnioskodawcy w naturze poprzez wydanie Wnioskodawcy aktywów Spółki.

Jednym ze sposobów realizacji drugiego z powyższych scenariuszy jest wydanie Wnioskodawcy wierzytelności Spółki wobec Wnioskodawcy z tytułu zbycia Akcji na rzecz Wnioskodawcy. Takie rozwiązanie będzie mogło znaleźć zastosowanie, jeżeli Wspólnicy wprowadzą do umowy Spółki (po przekształceniu jej w spółkę osobową) postanowienie o możliwości wydania Wspólnikom wierzytelności lub innych aktywów w wypadku likwidacji (rozwiązania) Spółki, lub w wypadku, w którym na taki sposób rozliczenia zostanie zaakceptowany w uchwale Wspólników.

Wnioskodawca zakłada, że po rozwiązaniu Spółki może w przyszłości zbyć Akcje na rzecz podmiotu trzeciego.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 25 czerwca 2015 r. Nr IPPB1/4511-452/15-2/ES Wnioskodawca doprecyzował zdarzenie przyszłe wskazując, że:

1. Spółka osobowa, która powstanie z przekształcenia spółki kapitałowej, będzie miała charakter spółki holdingowej. Przedmiotem działalności spółki osobowej będzie między innymi nabywanie i obrót akcjami. Czerpanie pożytków z tych akcji będzie stanowić realizację przedmiotu działalności spółki osobowej w rozumieniu art. 5a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Zbycie akcji na rzecz wspólników spółki kapitałowej przez spółkę kapitałową (przekształconą następnie w spółkę osobową), o którym mowa we Wniosku, będzie miało charakter odpłatny.

3. Spółka kapitałowa zaliczy wydatki na objęcie akcji sprzedawanych na rzecz wspólników spółki kapitałowej do kosztów uzyskania przychodów w chwili sprzedaży tych akcji wspólnikom. Koszty uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży akcji nie będą więc identyfikowane przez spółkę osobową, która powstanie z przekształcenia spółki kapitałowej, oraz przez samych wspólników spółki osobowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca w przypadku odpłatnego zbycia Akcji nabytych od Spółki, będzie uprawniony do rozpoznania kosztu uzyskania przychodu, jeżeli cena, którą Wnioskodawca powinien uiścić na rzecz Spółki, zostałaby rozliczona poprzez:

Zdaniem Wnioskodawcy, na wskazane powyżej pytanie należy udzielić odpowiedzi twierdzącej.

Zgodnie z art. 30b ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f., dochodem ze zbycia papierów wartościowych jest różnica pomiędzy uzyskanym przychodem ze zbycia papierów wartościowych, a kosztami uzyskania przychodów w określonych zgodnie z art. 22 ust. 1f, art. 22 ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f. Przy czym, zasad tych nie stosuje się w przypadku zbycia papierów wartościowych w ramach tzw. sprzedaży krótkiej, dla której zasady ustalania dochodu określają przepisy art. 24 ust. 13 i 14 u.p.d.o.f., które w przedmiotowym stanie faktycznym nie znajdą zastosowania.

Z kolei, w przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) dochodem, zgodnie z art. 30b ust. 2 pkt 4 u.p.d.o.f., jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym ze sprzedaży udziałów (akcji) a kosztami uzyskania przychodów określonymi zgodnie z art. 22 ust. 1f lub art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f.

Artykuł 22 ust. 1f u.p.d.o.f. odnosi się do ustalenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia udziałów i akcji objętych w zamian za wkład niepieniężny.

Artykuł 22 ust. 1g u.p.d.o.f. z kolei dotyczy udziałów otrzymanych w wyniku podziału spółki kapitałowej. Dlatego też przepisy te nie znajdą zastosowania w niniejszej sprawie. W rezultacie do ustalenia kosztów uzyskania przychodów zastosowanie znajdzie art. 23 ust. 1 pkt 38 UDPOF.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f., nie stanowią kosztów uzyskania przychodów m.in. wydatki na objęcie lub nabycie udziałów (akcji). Wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji).

1. Koszty uzyskania przychodów w wypadku dokonania zapłaty w formie przelewu na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

W świetle brzmienia art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f. nie budzi wątpliwości, że w wypadku sprzedaży przez Wnioskodawcę Akcji, za które Wnioskodawca zapłacił na rzecz Spółki w formie przelewu na rachunek bankowy Spółki, przed jej likwidacją lub rozwiązaniem, Wnioskodawca będzie uprawniony do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów w wysokości odpowiadającej kwocie jaką Wnioskodawca uiścił z tytułu nabycia Akcji od Spółki. Uprawnienie Wnioskodawcy do identyfikacji kosztów uzyskania przychodów w wypadku zbycia Akcji jest w tym zakresie niezależnie od tego, czy zapłata ceny Akcji na rzecz Spółki nastąpi przed lub po zmianie formy prawnej Spółki ze spółki kapitałowej na spółkę osobową (jawną lub komandytową).

2. Koszty uzyskania przychodów w wypadku dokonania potrącenia.

Bardziej rozbudowanej wykładni przepisów u.p.d.o.f. oraz k.s.h. wymaga analiza możliwości identyfikacji kosztów uzyskania przychodów w wypadku, w którym Wnioskodawca dokona rozliczenia zobowiązania z tytułu ceny Akcji poprzez potrącenie wierzytelności Wnioskodawcy z tytułu spłaty udziału likwidacyjnego w Spółce z wierzytelnością Spółki.

W pierwszej kolejności należy zastrzec, że wskazana powyżej wierzytelność Wnioskodawcy powinna być traktowana jako wierzytelność pieniężna, która może być przedmiotem potrącenia z inną wierzytelnością pieniężną. Podstawą prawną, roszczenia wspólnika spółki osobowej wobec tej spółki w wypadku jej rozwiązania lub likwidacji jest art. 82 § 2 k.s.h.

Zgodnie z tym przepisem, majątek spółki pozostały po likwidacji dzieli się między jej wspólników stosownie do postanowień umowy spółki. W przypadku braku stosownych postanowień umowy, spłaca się wspólnikom udziały, nadwyżkę zaś dzieli się między wspólników w takim stosunku, w jakim uczestniczą oni w zysku spółki. Należy przy tym podkreślić, że z wyjątkiem rzeczy wniesionych do spółki tylko do używania, roszczenie wspólnika nie dotyczy bezpośrednio majątku spółki. Wspólnik spółki osobowej nie ma co do zasady praw do poszczególnych składników majątku spółki osobowej i otwarcie postępowania likwidacyjnego nie generuje po jego stronie roszczenia o wydanie konkretnych aktywów np. wierzytelności wobec tego wspólnika (tak: Sąd Apelacyjny w Krakowie w wyroku z 17 grudnia 2012 r., I ACa 970/12). Przyjmuje się, że art. 82 § 2 k.s.h. wprowadza zasadę upłynnienia majątku spółki osobowej i spłaty wspólników w formie pieniężnej (G. Nit-Jagielski Kodeks Spółek Handlowych. Komentarz, Warszawa 2012, str, 260). Dlatego co do zasady równowartość pozostałego majątku spółki rozdziela się pomiędzy wspólników w pieniądzu. Wierzytelność wspólników wynikająca z art. 82 § 2 k.s.h. ma zatem charakter wierzytelności pieniężnej (S. Sołtysiński, Sołtysiński, Szajkowski, Szumański, Szwaja, Kodeks Spółek Handlowych. Tom I. Komentarz, Warszawa 2006, Nb 11, s. 554).

Ocena możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ubytku w majątku podatnika wynikającego z dokonanego potrącenia wymaga wykładni użytego w art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f. pojęcia "wydatków", i wyjaśnienia, czy można to pojęcie ograniczyć do wyłącznie do sytuacji dokonania płatności gotówkowej lub bezgotówkowej, czy też "wydatki", o których mowa w tym przepisie, obejmują każde przesunięcie w aktywach i pasywach stron umowy, które prowadzi do wygaśnięcia zobowiązania i zaspokojenia wierzyciela kosztem dłużnika. W ocenie Wnioskodawcy, ograniczenie pojęcia "wydatków" wyłącznie do zapłaty w formie pieniężnej byłoby nieuprawnione i nie znajduje potwierdzenia w praktyce orzeczniczej organów podatkowych i sądów administracyjnych. Z wypowiedzi orzecznictwa i władz skarbowych wynika, że pojęcie "wydatków" na gruncie art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f. należy interpretować szeroko. "Wydatkiem" nie jest wyłącznie kwota faktycznie dokonanej zapłaty (kwota przekazanej gotówki lub przelewu), gdyż oznaczałoby to, że dokonanie między stronami transakcji rozliczenia w jakiejkolwiek innej formie niż gotówkowa (np. przez wymianę składników majątkowych) skutkowałoby brakiem możliwości wykazania kosztów uzyskania przychodów, pomimo faktycznego poniesienia przez podatników obciążeń majątkowych na rzecz ich wierzycieli. Zgodnie z przyjętą w orzecznictwie wykładnią u.p.d.o.f. pojęcie "wydatku" obejmuje każde pomniejszenie aktywów podatnika (por. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 19 września 2014 r., ITPB1/415-700/14/MR). Jak wyjaśnił Wojewódzki Sąd Administracyjny (dalej: WSA) w Rzeszowie w wyroku z 8 października 2013 r., I SA/Rz 600/13: "(...) pojęcie wydatku może też zostać spełnione poprzez przekazanie na rzecz podmiotów drugich części majątku rzeczowego podmiotu jeżeli będzie prowadziło ono do wygaszenia jego i - zobowiązań., czy też do nabycia określonych praw. (...). Wydatek zawsze będzie prowadził w sensie ekonomicznym do pozbycia się części majątku podmiotu (...) w określonym celu."

W szczególności przez "wydatek", o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.f., rozumie się zmniejszenie aktywów podatnika wynikające z wzajemnego rozliczenia wierzytelności stron poprzez potrącenie. Potrącenie następuje, gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami. Każda z tych osób może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem (art. 498 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny; tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121). Wskutek dokonanego potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej (art. 498 § 2 Kodeksu cywilnego). Potrącenie prowadzi do uszczuplenia aktywów podatnika, o kwotę potrąconej wierzytelności wobec kontrahenta. Dlatego też, potrącenie jest traktowane jako wydatek uzasadniający identyfikację kosztów uzyskania przychodów w związku z rozliczeniem transakcji zbycia udziałów lub akcji, do których odnosiła się wierzytelność rozliczona wcześniej w drodze potrącenia na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w piśmie z w Warszawie z 26 sierpnia 2014 r., IPPB2/415-434/14-2/MK, stwierdził, że: "wydatek na nabycie przez Wnioskodawcę akcji poniesiony poprzez, potrącenie wzajemnych wierzytelności wynikających z transakcji sprzedaży akcji oraz umowy pożyczki w momencie ich zbycia będzie stanowił koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy (...)." (tak też Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w piśmie z 8 stycznia 2014 r., IPPB2/415-726/13-3/MK). Jak wyjaśnił Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie piśmie z 25 listopada 2013 r., IPPB2/415-680/13-2/MK: "Potrącenie (konwersja) wierzytelności jest więc jedną z form wygaśnięcia zobowiązania w wyniku wykonania świadczenia poprzez umorzenie wzajemnych wierzytelności między stronami." Stanowisko organów podatkowych podzielają sądy administracyjne.

WSA w Białymstoku w prawomocnym wyroku z 5 stycznia 2009 r., I SA/Bk 549/08, stwierdził, że: "Fakt, iż zapłata za akcje gotówkowe nastąpiła w drodze potrącenia wzajemnych wierzytelności, nie stanowi przeszkody do zastosowania przepisu art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f. przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodu z tytułu umorzenia tych akcji. Potrącenie wzajemnych wierzytelności jest formą wydatku na nabycie akcji."

W świetle powyższego, nie budzi wątpliwości, że w wypadku potrącenia wierzytelności Spółki z tytułu sprzedaży Akcji z wierzytelnością Wnioskodawcy, o której mowa w art. 82 § 2 k.s.h., Wnioskodawca w momencie zbycia Akcji przez Wnioskodawcę będzie uprawniony do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów w wysokości umorzonej w wyniku potrącenia wierzytelności Spółki.

3. Koszty uzyskania przychodów w wypadku wydania wspólnikowi wierzytelności Spółki z tytułu sprzedaży Akcji Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, skutki wydania wspólnikowi spółki osobowej wierzytelności spółki osobowej wobec tego wspólnika w celu realizacji zobowiązania spółki osobowej do spłaty należności wspólnika z tytułu udziału wspólnika w majątku tej spółki osobowej w związku z jej likwidacją (rozwiązaniem) należy kwalifikować w taki sam sposób jak skutki potrącenia tych wierzytelności. Również i w tym wypadku mamy do czynienia z dwoma wierzytelnościami (spółki osobowej i wspólnika), które ulegają wzajemnemu rozliczeniu. Pomimo że wierzytelność wspólnika spółki osobowej, o której mowa w art. 82 § 2 k.s.h., jest wierzytelnością pieniężną, dopuszczalne jest jej zaspokojenie w naturze, poprzez wydanie wspólnikowi aktywów likwidowanej (rozwiązywanej) spółki osobowej. Zaspokojenie wierzytelności wspólnika wobec spółki poprzez wydanie temu wspólnikowi aktywów spółki może nastąpić jedynie za zgodą wspólników. Zgoda wspólników może zostać przewidziana poprzez odpowiednie postanowienie zawarte w umowie spółki albo w stosownej, jednomyślnej uchwale wspólników (J. Strzępka, E. Zielińska, Kodeks Spółek Handlowych. Komentarz, red. J. Strzępka, Warszawa 2013, Legalis). Możliwe jest zatem, po spełnieniu opisanych powyżej warunków, wykonanie zobowiązania, o którym mowa w art. 82 § 2 k.s.h., poprzez wydanie wspólnikowi aktywów spółki w postaci wierzytelności spółki wobec tego wspólnika.

W wypadku analizowanej powyżej instytucji potrącenia, potrącane wierzytelności wygasają w wyniku umorzenia na podstawie art. 498 § 2 Kodeksu cywilnego. W wypadku wydania wierzytelności spółki osobowej wobec wspólnika w celu realizacji zobowiązania wynikającego z art. 82 § 2 k.s.h., wierzytelność wspólnika wobec spółki osobowej wygaśnie w wyniku jej wykonania tj. wydania wspólnikowi aktywów o określonej wartości, zaś wierzytelność spółki osobowej wygaśnie w wyniku połączenia w rękach tego (otrzymującego) wierzytelność wspólnika zobowiązania i wierzytelności. W obu wypadkach będzie można więc mówić o wykonaniu przez spółkę osobową i wspólnika tej spółki świadczeń, do których zobowiązane były te podmioty.

Sposób wykonania tych świadczeń powoduje, że zarówno po stronie spółki osobowej jak i po stronie wspólnika powstanie kosztem drugiej strony korzyść, która ma wymiar majątkowy tj. prowadzi do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów beneficjenta. W wyniku realizacji postanowień umowy spółki lub uchwały wspólników aktywa wspólnika zostają pomniejszone o wierzytelność pieniężną, o której mowa w art. 82 § 1 k.s.h. Korzyść osiąga spółka osobowa, która uzyskuje możliwość zmniejszenia własnych pasywów o zobowiązanie do wypłacenia wspólnikowi należności wynikających z art. 82 § 2 k.s.h. Analogicznie, korzyści wspólnika w postaci zmniejszania pasywów o zobowiązanie wobec spółki osobowej, odpowiada zmniejszenie aktywów wspólnika związane z wygaśnięciem wierzytelności, o której mowa w art. 82 § 2 k.s.h. Dlatego też, w ocenie Wnioskodawcy można przyjąć, że podobnie jak wypadku potrącenia w opisywanym scenariuszu każda ze stron stosunku zobowiązaniowego - zarówno wspólnik jak i spółka osobowa - uzyska korzyść kosztem drugiego podmiotu - odpowiednio spółki osobowej i wspólnika.

Rozwiązanie, w którym wierzytelność Spółki wobec Wnioskodawcy wygaśnie w wyniku rozliczenia tej wierzytelności poprzez jej wydanie Wnioskodawcy w celu zaspokojenia wierzytelności Wnioskodawcy wynikającej z art. 82 § 2 k.s.h., spowoduje, że obniżenie aktywów Wnioskodawcy (wygaśnięcie wierzytelności), powinno być zatem kwalifikowane w taki sam sposób jak rozwiązanie, w którym Wnioskodawca i Spółka dokonaliby wzajemnego potrącenia tych wierzytelności. Dlatego wskazane przesunięcie majątkowe powinno być, zgodnie z przywoływaną powyżej praktyką organów podatkowych i sądów administracyjnych, traktowane jako "wydatek" w rozumieniu art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f., uprawniający do identyfikacji kosztów uzyskania przychodów z tytułu nabycia Akcji w wypadku ich zbycia na rzecz zewnętrznego inwestora.

W chwili odpłatnego zbycia przez Wnioskodawcę Akcji nabytych od Spółki, w wypadku którym wierzytelność Spółki wobec Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży tych Akcji i odsetek z tytułu odroczenia płatności będzie rozliczona poprzez wydanie tej wierzytelności Wnioskodawcy w celu spłaty wierzytelności Wnioskodawcy, o której mowa w art. 82 § 2 k.s.h., Wnioskodawca będzie uprawniony do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów w wysokości własnej wierzytelności wobec Spółki rozliczonej w związku z wydaniem tej wierzytelności przez Spółkę.

Dlatego też w ocenie Wnioskodawcy na pytanie Wnioskodawcy należy udzielić odpowiedzi twierdzącej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.