IPPB1/4511-408/16-2/KS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 czerwca 2016 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/4511-408/16-2/KS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2016 r. (data wpływu 19 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie skutków podatkowych wynajmu pokoi gościnnych:

* w części dotyczącej możliwości zwolnienia od opodatkowania przychodów (dochodów) uzyskiwanych od osób przebywających na wypoczynku - jest prawidłowe,

* w pozostałej części - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie skutków podatkowych wynajmu pokoi gościnnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jestem właścicielem i prowadzi gospodarstwo rolne o pow 15 ha, usytuowane na terenie wiejskim. W skład gospodarstwa oprócz gruntów rolnych wchodzą zabudowania gospodarskie w postaci dwóch budynków mieszkalnych posadowionych w sąsiedztwie oraz 3 budynków inwentarsko - składowych i wiaty gospodarczej. Z obydwu budynków mieszkalnych korzysta Wnioskodawca oraz jego rodzina. Wnioskodawca jest aktywnym rolnikiem, prowadzi produkcję roślinną (zboże i kukurydza) oraz chów bydła.

W 2015 r. w jednym z budynków mieszkalnych Wnioskodawca wyodrębnił 5 pokoi z przeznaczeniem na kwaterę agroturystyczną. W urzędzie gminy Wnioskodawca zgłosił do ewidencji gospodarstwo agroturystyczne. Z pokoi korzystają osoby prywatne i rodziny przebywające w gospodarstwie dla wypoczynku. Z tytułu najmu pokoi wypoczynkowych Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podatkowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że dochody uzyskane z tytułu wynajmu pokoi gościnnych, w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym, osobom przebywającym na wypoczynku oraz dochody uzyskane z tytułu wyżywienia tych osób, jeżeli liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza 5 są zwolnione z podatku.

Zdarza się, że pokojami gościnnymi Wnioskodawcy interesują się także firmy, które chcą zarezerwować noclegi dla swoich pracowników, wykonujących prace w okolicy. Ponieważ nie jest to typowy najem na cele wypoczynkowe "agrowczasy", oraz Wnioskodawca nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej wynajem pokoi traktuje jako najem prywatny na cele mieszkalne. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, wśród źródeł przychodu wymienia się pozarolniczą działalność gospodarczą oraz najem. Ustawa pozwala na uzyskiwanie przychodów m.in. z najmu bez konieczności rejestrowania działalności gospodarczej. Zgodnie z przepisami Wnioskodawca zgłosił do Urzędu Skarbowego wybór ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, w określonym przepisem terminie.

Z firmą, która wynajmuje od Wnioskodawcy pokoje celem zapewnienia mieszkania pracownikom Wnioskodawca podpisuje umowę najmu pokoi w budynku mieszkalnym.

Z tytułu najmu co kwartał odprowadza podatek zryczałtowany 8,5% do Urzędu Skarbowego oraz składa deklarację podatkową PIT-28A.

W tytułu wynajmu pokoi dla wczasowiczów prowadzi ewidencję przychodów i wynajętych pokoi.

Analizując przepisy ustawy o podatku dochodowym nie Wnioskodawca nie znalazł nigdzie przepisu ograniczającego stosowanie obu tych przepisów jednocześnie, tj. art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fiz. oraz art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy kwaterując w gospodarstwie agroturystycznym osoby korzystające z wypoczynku oraz pracowników firm pracujących poza miejscem swojego zamieszkania, Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia podatkowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku osób przebywających na wypoczynku (agrowczasowiczów - nie pracowników).

2. Czy najem prywatny i 8,5% stawka podatku od przychodów ewidencjonowanych jest właściwa w przypadku kwaterowania pracowników firm.

3. Czy obie te formy Wnioskodawca może stosować jednocześnie.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Z tytułu najmu pokoi wypoczynkowych ustawodawca zezwala na korzystanie ze zwolnienia podatkowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że dochody uzyskane z tytułu wynajmu pokoi gościnnych, w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym, osobom przebywającym na wypoczynku oraz dochody uzyskane z tytułu wyżywienia tych osób, jeżeli liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza 5 są zwolnione z podatku.

Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, wśród źródeł przychodu wymienia się pozarolniczą działalność gospodarczą oraz najem. Ustawa pozwala na uzyskiwanie przychodów m.in. z najmu bez konieczności rejestrowania działalności gospodarczej. Zgodnie z przepisami został wypełniony obowiązek zgłoszenia do Urzędu Skarbowego wyboru ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, w określonym przepisem terminie.

Z firmą, która wynajmuje pokoje celem zapewnienia mieszkania pracownikom podpisywana jest umowa najmu pokoi określająca najem dla celów mieszkalnych oraz wysokość czynszu.

Z tytułu najmu co kwartał odprowadzany podatek zryczałtowany 8,5% do Urzędu Skarbowego oraz składana jest deklaracja podatkowa PIT-28A.

Analizując przepisy ustawy o podatku dochodowym Wnioskodawca nie znalazł nigdzie przepisu ograniczającego stosowanie obu tych przepisów jednocześnie, tj. art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fiz. oraz art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie skutków podatkowych wynajmu pokoi gościnnych:

* w części dotyczącej możliwości zwolnienia od opodatkowania przychodów (dochodów) uzyskiwanych od osób przebywających na wypoczynku - jest prawidłowe,

* w pozostałej części - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

* pkt 3 - pozarolnicza działalność gospodarcza,

* pkt 6 - najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c.

polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że najem dla celów podatkowych może być traktowana jako pozarolnicza działalność gospodarcza lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy. Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzeczy w najem, jednak każdy przypadek należy rozpatrywać indywidualnie, z uwzględnieniem istotnych okoliczności danej sprawy w kontekście spełnienia przesłanek wskazanych w art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy. Okoliczność, że w jednej sprawie organy podatkowe zakwalifikowały przychody z najmu do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie oznacza, że w podobnej sprawie, przychody z najmu również będą stanowić przychody z tzw. najmu prywatnego, zwłaszcza w przypadku gdy de facto zostaną wypełnione znamiona działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podstawowe znaczenia ma sposób wykonywania najmu - a więc profesjonalny, zarobkowy, zorganizowany i ciągły charakter dokonywanych czynności oraz prowadzenie najmu na własny rachunek i ryzyko. Innymi słowy nie w każdym przypadku podatnik może sam zaliczyć wynajmowane nieruchomości do majątku prywatnego lub związanego z działalnością gospodarczą. Jeżeli bowiem rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona działalności gospodarczej, to w takim przypadku wynajem nieruchomości spełnia przesłanki uznania za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i winien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności, a nie według wyboru podatnika jako tzw. najem prywatny, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 powoływanej ustawy.

Tak więc, działalność gospodarcza to taka działalność, która:

1.

jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,

2.

wykonywana jest w sposób ciągły. Jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu np. powtarzalna sprzedaż przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter. Przy czym o ciągłości nie przesądza wynajmowanie danej nieruchomości przez kilka lat, lecz powtarzalność podejmowanych działań,

3.

prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Zauważyć przy tym należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależnia uznania danego działania za pozarolniczą działalność gospodarczą od faktu zarejestrowania (zgłoszenia do właściwego rejestru) tej działalności. Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji.

W myśl art. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.) - ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne:

* prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą (pkt 1),

* osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej (pkt 2).

Zgodnie z art. 2 ust. 1a ww. ustawy - osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Natomiast stosownie do treści art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej "spółką".

Jednocześnie w myśl art. 6 ust. 1a ww. ustawy - opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne - ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, tj.m.in. przychodów z najmu.

Podsumowując powyższe ustalenia podkreślić trzeba, że opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne mogą podlegać przychody z najmu, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Przychody te są opodatkowane stawką 8,5%.

Zgodnie ze stosowanym od dnia 1 stycznia 2011 r. - dla celów opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie wyboru formy opodatkowania i stawki podatku - rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 i Nr 220, poz. 1435 oraz z 2009 r. Nr 33, poz. 256 i Nr 222, poz. 1753), pod symbolem 55.20 sklasyfikowane zostały - usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne - ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 17% przychodów ze świadczenia usług związanych z zakwaterowaniem (PKWiU dział 55), z zastrzeżeniem załącznika nr 2 do ustawy.

Załącznik nr 2 do ustawy o zryczałtowanym podatku pod poz. 28 wymienia "Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi", natomiast w art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. e tej ustawy, mowa jest o usługach związanych z zakwaterowaniem (PKWiU dział 55).

W zakresie definicji tych pojęć ustawa o zryczałtowanym podatku odsyła do PKWiU.

W objaśnieniach do sekcji L "Usługi Związane z Obsługą Rynku Nieruchomości" wskazano, że obejmuje ona m.in. wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Sekcja ta, nie obejmuje natomiast usług w zakresie zakwaterowania w hotelach, domach letnich, wynajmu pokoi gościnnych, pól namiotowych, kempingów i pozostałych obiektów i miejsc zakwaterowania na krótkie pobyty.

Z kolei, Sekcja I "Usługi Związane z Zakwaterowaniem i Usługi Gastronomiczne", obejmuje m.in.:

* usługi w zakresie noclegów i usług towarzyszących świadczone przez hotele, motele, pensjonaty, centra odnowy biologicznej i inne obiekty hotelowe,

* usługi świadczone przez schroniska młodzieżowe oraz chaty lub domki,

* usługi świadczone przez domy letniskowe, do których goście posiadają prawo wspólnego użytkowania przez określony okres każdego roku,

* usługi świadczone przez pola namiotowe i pola kempingowe, włączając pola dla pojazdów kempingowych,

* tymczasowe lub długoterminowe zakwaterowanie w domach studenckich, internatach i bursach szkolnych, hotelach pracowniczych, blokach mieszkalnych.

Dodatkowo, w objaśnieniach wskazuje się, że obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania zapewniają zakwaterowanie w cyklu dziennym lub tygodniowym. Sekcja ta, nie obejmuje wynajmu nieruchomości mieszkalnych w celu dłuższego pobytu, zazwyczaj w cyklu miesięcznym lub rocznym.

Zatem, do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zalicza się przychodów z tytułu zakwaterowania w hotelach, domach letnich, wynajmu pokoi gościnnych, pól namiotowych, kempingów i pozostałych obiektów i miejsc zakwaterowania na krótkie pobyty.

Odnosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że opisany we wniosku wynajem pokoi gościnnych będzie w istocie szeregiem cyklicznych, powtarzalnych okresowo, w sposób zorganizowany i ciągły czynności, podejmowanych w celach zarobkowych, zawierających ww. elementy definicji działalności gospodarczej. Usługi wynajmu pokoi gościnnych jakie świadczy Wnioskodawca noszą znamiona usług związanych z zakwaterowaniem. Nie sposób zatem zgodzić się ze stanowiskiem, że czynności wynajmu pokoi gościnnych mieszczą się w ramach tzw. najmu prywatnego.

W ocenie Organu podatkowego, przychody uzyskiwane z tytułu wynajmu pokoi gościnnych - jako usługi związane z zakwaterowaniem na krótkie pobyty - Wnioskodawca winien zaliczyć do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkować w sposób przewidziany dla tego źródła przychodów. Powyższa okoliczność oznacza również, że Wnioskodawca nie może zastosować do przychodów z usług wynajmu pokoi gościnnych (w tym dla pracowników firm) stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5% przychodów. W przypadku wyboru zryczałtowanej formy opodatkowania i spełnienia warunków uprawniających do opodatkowania przychodów w tej formie, właściwą stawką - zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne - będzie 17% stawka ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, a nie stawka 8,5%.

Niemniej jednak, skoro przychody (dochody) z najmu pokoi gościnnych Wnioskodawca winien zaliczyć do źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a nie jako tzw. najem prywatny, to tym samym w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania jednocześnie art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W powyższym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Prawidłowe jest jednak stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych wynajmu pokoi gościnnych w części dotyczącej możliwości zwolnienia od opodatkowania przychodów (dochodów) uzyskiwanych od osób przebywających na wypoczynku. Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z tytułu wynajmu pokoi gościnnych, w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym, osobom przebywającym na wypoczynku oraz dochody uzyskane z tytułu wyżywienia tych osób, jeżeli liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza 5.

Literalne brzmienie art. 21 ust. 1 pkt 43 ww. ustawy wskazuje, że podatnik uzyskujący dochody z tytułu wynajmu pokoi gościnnych skorzysta z przedmiotowego zwolnienia, jeżeli łącznie spełnione będą następujące warunki:

1.

najem musi dotyczyć pokoi gościnnych znajdujących się w budynkach mieszkalnych,

2.

budynki, w których pokoje przeznaczone są na wynajem, położone powinny być na terenie wiejskim w gospodarstwie rolnym,

3.

przedmiotem usług musi być najem pokoi gościnnych wyłącznie osobom przebywającym na wypoczynku,

4.

liczba wynajmowanych pokoi nie może przekroczyć 5.

Z treści powoływanego powyżej art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wywieść należy, że jednym z niezbędnych warunków jakie winien spełnić podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, aby mógł skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego jest świadczenie usług najmu pokoi gościnnych oraz wyżywienia osobom, które przebywającym na wypoczynku

Oznacza to, że zakres zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych został ograniczony, gdyż dotyczy tylko świadczenia usług wynajmu pokoi gościnnych oraz wyżywienia na rzecz osób przebywających na wypoczynku (w celu wypoczynku). Jeżeli osoby te w istocie przebywają u podatnika w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym, wynajmując pokoje gościnnych w celu wypoczynku, wówczas dochody uzyskiwane z tego tytułu podlegają zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wyjaśnić należy, że użyte w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sformułowanie "pobyt na wypoczynku" dotyczy bowiem pobytów urlopowych, weekendowych, które nie są związane z wykonywaną pracą lub inną działalnością zarobkową. Zwolnienie nie dotyczy zatem osób, których pobyt w gospodarstwie agroturystycznym de facto nie jest związany z wypoczynkiem a z realizują zadań lub obowiązków służbowych lub innych obowiązków mających na celu wykonywanie powierzonych zadań.

Mając zatem na uwadze powyższe należy stwierdzić, że dochody (przychody) uzyskiwane przez Wnioskodawcę z wynajmu - osobom przebywającym na wypoczynku - nie więcej niż 5 pokoi znajdujących się w budynkach mieszkalnych, położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym oraz ewentualnie dochody (przychody) uzyskiwane z tytułu wyżywienia tych osób będą korzystały ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku,ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl