IPPB1/4511-201/15-6/EC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2015 r. (data wpływu 4 lutego 2015 r.) oraz uzupełnieniu wniosku z dnia 4 maja 2015 r. (data wpływu 4 maja 2015 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB2/4511-93/15-3/MG IPPB1/4511-201/15-3/EC IPPB5/4510-101/15-3/PS z dnia 17 kwietnia 2015 r. (data nadania 17 kwietnia 2015 r., data doręczenia 1 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wypłaty Świadczenia dodatkowego Inwestorowi będącemu spółką komandytową:

* w części dotyczącej możliwości skorzystania ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jest nieprawidłowe,

* w pozostałej części - jest prawidłowe.

W dniu 4 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wypłaty Świadczenia dodatkowego Inwestorowi będącemu spółką komandytową.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest Towarzystwem Funduszy Inwestycyjnych Spółką Akcyjną (dalej: "Wnioskodawca"). Wnioskodawca zarządza Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym (dalej "FIZ"). Z właścicielami certyfikatów inwestycyjnych (dalej "Inwestorzy") Wnioskodawca zawiera umowy przewidujące możliwość wypłaty świadczenia dodatkowego (dalej "Umowa"). Z Umowy wynika, że Inwestorom będzie wypłacane świadczenie pieniężne (dalej "Świadczenie dodatkowe"). Wypłata Świadczenia dodatkowego (a także jego wysokość) jest uzależniona od posiadania przez Inwestora określonej liczby certyfikatów inwestycyjnych w określonym okresie (sposób jego obliczenia został określony we wskazanej w Umowie formule). Celem wypłaty Świadczenia dodatkowego jest zwiększenie przychodów Wnioskodawcy z tytułu zarządzania aktywami FIZ. Z Umowy wynika zatem, że Świadczenie dodatkowe jest wypłacane Inwestorowi bez konieczności podejmowania przez Inwestora dodatkowych działań poza spełnieniem określonych w Umowie warunków. Zgodnie z Umową realizacja Świadczenia dodatkowego (czyli jego wypłata na rachunek bankowy wskazany przez Inwestora) następuje po umorzeniu lub zbyciu Certyfikatów Inwestycyjnych. Świadczenie dodatkowe jest finansowane ze środków Wnioskodawcy (a nie bezpośrednio ze środków Funduszu). W związku z zawarciem Umowy w przyszłości Wnioskodawca będzie zatem dokonywał wypłat Świadczenia dodatkowego Inwestorom. Inwestorami są zarówno osoby fizyczne, jak i osoby prawne, a także spółki komandytowe. Osoby fizyczne oraz osoby prawne są polskimi rezydentami podatkowymi. Spółki komandytowe mają siedzibę w Polsce.

Wnioskodawca pismem z dnia 4 maja 2015 r. (data wpływu 4 maja 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie, doprecyzował opis zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie, że:

Ad. 1

Zgodnie ze Statutem FIZ (dalej "Statut") Wnioskodawca może zawrzeć z Inwestorami odrębną umowę o dodatkowym świadczeniu na rzecz Uczestnika ("Umowa"). W Statucie wskazano, że Towarzystwo zawierając Umowę będzie w szczególności kierowało się jednym lub kilkoma z poniżej wymienionych kryteriów:

W Statucie wskazano, że Umowa o dodatkowym świadczeniu na rzecz Uczestnika będzie określała szczegółowe zasady, terminy oraz sposób jego wypłaty. W Statucie wskazano, że uprawnionym do otrzymania Dodatkowego Świadczenia, będzie Inwestor, który:

Dodatkowe Świadczenie na rzecz Uczestnika wypłacane jest Uczestnikowi przez Towarzystwo, ze środków otrzymanych przez Towarzystwo z tytułu Wynagrodzenia Towarzystwa. W Statucie wskazano, że Dodatkowe Świadczenie wypłacane jest zgodnie w postanowieniami Umowy poprzez przekazanie kwoty Dodatkowego Świadczenia na rachunek bankowy lub rachunek pieniężny służący do obsługi rachunku papierów wartościowych wskazany w Umowie. Szczegółowe zasady obliczania wysokości Dodatkowego Świadczenia, terminy oraz warunki jego wypłaty określa Umowa. Wskazano w niej, że przez okres rozliczeniowy należy rozumieć okres od chwili uzyskania przez Inwestora, prawa do Świadczenia Dodatkowego do umorzenia lub zbycia Certyfikatów Inwestycyjnych związanych z danym Subfunduszem za który nalicza się Świadczenie Dodatkowe. W Umowie wskazano, że pierwszy okres rozliczeniowy rozpoczyna się w następnym Dniu Roboczym po przydziale Klientowi pierwszych Certyfikatów Inwestycyjnych.

W Umowie sprecyzowano, że Inwestorowi przysługuje prawo do Świadczenia Dodatkowego po spełnieniu następujących warunków:

W Umowie wskazano, że Wysokość Świadczenia Dodatkowego ustalona jest w stosunku do każdego Subfunduszu, jako wyrażona procentowo część pobieranego Wynagrodzenia Towarzystwa z tytułu zarządzania danym Subfunduszem, naliczonego zgodnie ze Statutem Funduszu, od Wartości Aktywów Netto Subfunduszu, przypadających na liczbę umarzanych lub zbywanych Certyfikatów Inwestycyjnych posiadanych związanych z danym Subfunduszem, w danym Okresie Rozliczeniowym (stawka Świadczenia Dodatkowego), obliczona w sposób wskazany w poniżej. (Stawka Świadczenie Dodatkowego wskazana jest w Załączniku nr 1 do Umowy). Wysokość Świadczenia Dodatkowego zależy od średniej Wartości Aktywów Netto Subfunduszu przypadających na liczbę umarzanych lub zbywanych Certyfikatów Inwestycyjnych posiadanych przez Klienta związanych z danym Subfunduszem oraz długości Okresu Rozliczeniowego i wyrażona jest wzorem: ŚW= OZ * R, gdzie R jest obliczane jako: (SWT - SB)/SWT, ŚW- oznacza Świadczenie Dodatkowe należne Klientowi; OZ - oznacza wysokość pobranego stałego Wynagrodzenia Towarzystwa za zarządzanie danym Subfunduszem, odpowiadającego tej części Wartości Aktywów Netto Subfunduszu, która przypadała na liczbę umarzanych lub zbywanych Certyfikatów Inwestycyjnych posiadanych przez Klienta związanych z danym Subfunduszem, w danym Okresie Rozliczeniowym R - stawka Świadczenia Dodatkowego, SWT - bieżąca stawka Wynagrodzenia Towarzystwa, SB - stopa bazowa, Stopa bazowa, wskazana jest w Załączniku nr 1 do Umowy. W przypadku zbycia Certyfikatów Inwestycyjnych przez Inwestora na rzecz osoby trzeciej, Świadczenie Dodatkowe zostanie spełnione pod warunkiem złożenia przez inwestora, najpóźniej na 5 Dni Roboczych po dniu zbycia Certyfikatów, zawiadomienia o ich zbyciu oraz przedłożenia dokumentów to potwierdzających. W takim przypadku za koniec Okresu Rozliczeniowego uznaje się ostatni Dzień Wyceny, w którym zostało pobrane Wynagrodzenie Towarzystwa, przypadający przed datą zbycia Certyfikatów.

Ad. 2 Wspólnikami spółek komandytowych są zarówno osoby fizyczne, jak i osoby prawne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku wypłaty Świadczenia dodatkowego Inwestorowi, który jest osobą prawną Wnioskodawca zobowiązany jest do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego.

2. Czy Świadczenie dodatkowe wypłacone Inwestorowi, który jest osobą fizyczną należy uznać za nagrodę związaną ze sprzedażą premiową w rozumieniu art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm. - dalej "Ustawa PIT") i w konsekwencji Wnioskodawca powinien pobrać zryczałtowany podatek dochodowy obliczony przy zastosowaniu 10 proc. stawki, z wyjątkiem sytuacji, kiedy wartość nagrody nie przekracza 760 zł i w konsekwencji jest ona zwolniona z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 Ustawy PIT.

3. Czy w przypadku wypłaty Świadczenia dodatkowego Inwestorowi, który jest osobą fizyczną Wnioskodawca zobowiązany jest do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego obliczonego przy zastosowaniu 19 proc. stawki na podstawie art. 41 ust. 4d Ustawy PIT w związku z art. 30a ust. 1 pkt 5 Ustawy PIT... (pytanie jest zasadne w przypadku uznania w odpowiedzi na pytanie 2, że wypłaty Świadczenia dodatkowego Inwestorowi, który jest osobą fizyczną nie należy uznać za nagrodę związaną ze sprzedażą premiową w rozumieniu art. 30 ust. 1 pkt 2 Ustawy PIT).

4. Czy w przypadku wypłaty Świadczenia dodatkowego Inwestorowi, który jest spółką komandytową Wnioskodawca powinien pobrać zryczałtowany podatek dochodowy, a jeśli tak, to na jakich zasadach.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej są zagadnienia dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, tj. pytanie oznaczone Nr 4 wniosku (w części odnoszącej się do podatku dochodowego od osób fizycznych).

W kwestiach poruszanych w pytaniach oznaczonych Nr 1, 2, 3 oraz nr 4 w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku wypłaty Świadczenia dodatkowego Inwestorowi, który jest osobą prawną Wnioskodawca nie jest zobowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm. - dalej "Ustawy CIT"): "dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4a i 4b, jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału (akcji) (...)". W dalszej części tego przepisu zawarte jest przykładowe wyliczenie dochodów z udziału w zyskach osób prawnych. Nie wskazano w nim przychodów będących przedmiotem niniejszego wniosku ani przychodów o podobnym do nich charakterze. W konsekwencji należy uznać, że Dodatkowe świadczenie nie jest dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych w rozumieniu Ustawy CIT. Oznacza to, że jest to przychód opodatkowany na zasadach ogólnych. Takie stanowisko reprezentują również organy podatkowe. Przykładem jest interpretacja indywidualna z dnia 3 grudnia 2013 r. (IPPB5/423-744/13-2/IŚ). Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w pełni podzielił w niej stanowisko wnioskodawcy, że: "należy zauważyć, że art. 10 ust. 1 ustawy o CIT stwierdza, że dochodami (przychodami) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4a ustawy o CIT, który reguluje opodatkowanie dochodów otrzymanych przez uczestnika funduszu inwestycyjnego bez wykupywania certyfikatów inwestycyjnych. Takie sformułowanie przepisu art. 10 ust. 1 ustawy o CIT wskazuje, zdaniem Wnioskodawcy, że przychody wymienione w art. 12 ust. 1 pkt 4a ustawy o CIT zostały wyłączone przez ustawodawcę z kategorii dochodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Konsekwentnie, przedmiotowe wypłaty dochodów Funduszu bez wykupywania certyfikatów inwestycyjnych będą stanowiły przychody Inwestora wymienione w art. 12 ust. 1 pkt 4a ustawy o CIT i nie będą stanowiły dochodów (przychodów) Inwestora z tytułu udziału w zyskach osób prawnych". W konsekwencji od Świadczeń dodatkowych wypłacanych osobom prawnych Wnioskodawca nie pobiera podatku dochodowy. Przepisy Ustawy CIT nie przewidują bowiem takiego obowiązku w przypadku dochodów opodatkowanych na zasadach ogólnych.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłatę Świadczenia dodatkowego Inwestorowi, który jest osobą fizyczną należy uznać za nagrodę związaną ze sprzedażą premiową w rozumieniu Ustawy PIT. W konsekwencji, jeśli jednorazowa wartość Świadczenia dodatkowego nie przekracza 760 zł, to podlega ona zwolnieniu z opodatkowania PIT na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 Ustawy PIT. Gdy natomiast jednorazowa wartość Świadczenia dodatkowego jest wyższa niż 760 zł, to Wnioskodawca, jako płatnik, zobowiązany jest do pobrania 10 proc. zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 Ustawy PIT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 Ustawy PIT: "od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy (...) z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6,6a i 68 - w wysokości 10% wygranej lub nagrody". Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68 Ustawy PIT: "wolne od podatku dochodowego są (...) wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności".

Co istotne, z brzmienia art. 21 ust. 1 pkt 68 Ustawy PIT, które obowiązuje od 1 stycznia 2015 r. wyraźnie wynika, że pojęcie sprzedaż premiowa dotyczy również świadczenia usług (do końca 2014 r. przepisy jasno tego nie wskazywały - wynikało to z orzecznictwa sądów administracyjnych, ale było przedmiotem sporów podatników z organami podatkowymi). Zgodnie z art. 41 ust. 4 Ustawy PIT: "płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2,4-5a, 13 i 14 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10".

Z kolei art. 42 ust. 1 Ustawy PIT stanowi, że: "płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku, gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych".

Z powyższych przepisów wynika, że podmiot wypłacający nagrodę związaną ze sprzedażą premiową, której jednorazowa wartość nie przekracza 760 zł nie ma obowiązku poboru podatku. Natomiast gdy jednorazowa wartość nagrody premiowej jest wyższa, to podmiot ją wypłacający pobiera podatek obliczony według 10 proc. stawki i wpłaca go do urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania płatnika do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek. Przepisy podatkowe nie definiują pojęcia sprzedaży premiowej. Do końca 2014 r. spory dotyczyły przede wszystkim tego, czy pojęcie to obejmuje również świadczenie usług. Obecnie zagadnienie to nie budzi już wątpliwości, ponieważ przepisy w tym zakresie zostały doprecyzowane. W konsekwencji pojęcie "sprzedaży premiowej" nie powinno już budzić wątpliwości.

Przyjmuje się, że jest to umowa zawarta między sprzedawcą a nabywcą dotycząca sprzedaży towarów lub świadczenia usług, która przewiduje przyznanie nabywcy dodatkowego świadczenia uzależnionego od określonego zachowania tego nabywcy (zwykle celem jest zwiększenie wartości zakupów dokonywanych przez nabywcę). Taka definicja znajduje potwierdzenie zarówno w interpretacjach indywidualnych wydawanych na wnioski innych podatników, jak i orzecznictwie sądów administracyjnych. W interpretacji indywidualnej z dnia 13 listopada 2014 r. (IPPB1/415-1066/14-2/EC) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazał, że: "sprzedaż premiowa" jest umową sprzedaży, zawartą między sprzedawcą a kupującym, połączoną jednak z przyznaniem przez sprzedającego premii kupującemu. Na skutek zawarcia tej umowy po stronie sprzedawcy powstaje obowiązek przeniesienia na kupującego własności rzeczy i wydania mu rzeczy, jak również wydania (przekazania) kupującemu premii, w związku z dokonanym przez niego zakupem, której wartość nie jest objęta ceną kupowanego towaru. Otrzymanie premii jest gwarantowane, albowiem przyznawane jest przez sprzedawcę kupującemu w zamian za to, że ten dokonał zakupu określonego towaru, na warunkach wskazanych przez sprzedającego (np. w określonej ilości, o określonej wartości, czy też określonego rodzaju towarów). Po stronie kupującego powstaje obowiązek zapłaty ceny sprzedaży oraz uprawnienie do otrzymania premii. Z nagrodą związaną ze sprzedażą premiową mamy do czynienia wówczas, gdy dochodzi do zawarcia umowy sprzedaży, czyli przeniesienia własności rzeczy".

W interpretacji indywidualnej z dnia 5 września 2014 r. (ITPB2/415-579/14/MM) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wskazał, że: "w przypadku sprzedaży premiowej towarów wartość premii jest zazwyczaj uzależniona od ilości lub (i) wartości zakupionych towarów. Najistotniejszą rolą sprzedaży premiowej jest na ogół motywowanie kontrahenta do dokonywania zwiększonych zakupów, intensywniejszego korzystania z określonej rodzajowo oferty przedsiębiorcy, wyrobienie określonych, korzystnych z punktu widzenia sprzedawcy przyzwyczajeń klienta, zwiększenie jego lojalności i zainteresowania oferowanymi produktami. Te cele pozostają natomiast zbieżne z wskazanymi we wniosku celami organizowanej przez Wnioskodawcę akcji promocyjnej związanej z wypłatą nagród (premii)".

W interpretacji indywidualnej z dnia 22 sierpnia 2014 r. (IBPBII/1/415-442/14/ASz) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wskazał, że: ""sprzedaż premiowa" jest umową sprzedaży, zawartą między sprzedawcą a kupującym, połączoną jednak z przyznaniem przez sprzedającego premii kupującemu. Na skutek zawarcia tej umowy po stronie sprzedawcy powstaje obowiązek przeniesienia na kupującego własności rzeczy i wydania mu rzeczy, jak również wydania (przekazania) kupującemu premii, w związku z dokonanym przez niego zakupem, której wartość nie jest objęta ceną kupowanego towaru. Otrzymanie premii jest gwarantowane, albowiem przyznawane jest przez sprzedawcę kupującemu w zamian za to, że ten dokonał zakupu określonego towaru, na warunkach wskazanych przez sprzedającego (np. w określonej ilości, o określonej wartości, czy też określonego rodzaju towarów). Po stronie kupującego powstaje obowiązek zapłaty ceny sprzedaży oraz uprawnienie do otrzymania premii".

W wyroku z dnia 16 lipca 2014 r. (III SA/Wa 86/14) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, że: Jak zasadnie wskazał Skarżący, w znaczeniu słownikowym, oddającym potoczne rozumienie słów, "premia" to nagroda za coś, często mająca zachęcić do czegoś osobę nagradzaną.

Premiowy charakter sprzedaży wyraża się więc w przekazywaniu klientom dodatkowego wynagrodzenia w zamian za określone zachowanie. Pogląd ten znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądowym i podziela go także Sąd rozpoznający niniejszą sprawę. W przypadku działań Skarżącego, opisanych we wniosku o wydanie interpretacji, nagroda jest przyznawana w związku z takimi zachowaniami klienta, które wiążą się z odpłatnym korzystaniem z usług Skarżącego. Najistotniejszą rolą sprzedaży premiowej jest na ogół motywowanie kontrahenta do dokonywania zwiększonych zakupów, intensywniejszego korzystania z określonej rodzajowo oferty przedsiębiorcy, wyrobienie określonych, korzystnych z punktu widzenia sprzedawcy przyzwyczajeń klienta, zwiększenie jego lojalności i zainteresowania oferowanymi produktami. Cele te pozostają zatem zbieżne z celami wskazanymi przez Skarżącego w odniesieniu do organizowanych akcji promocyjnych, w ramach których dokonywany jest tzw. cashback. Tym samym ocena zachowań handlowych usługodawcy oraz sprzedawcy towarów z punktu widzenia celu gospodarczego nie prowadzi do ujawnienia istotnych różnic pomiędzy premiową sprzedażą towarów oraz premiową sprzedażą (świadczeniem) usług. Opisane we wniosku nagrody mają być, jak wynika z treści wniosku, wypłacane w ramach promocji mającej na celu uatrakcyjnienie oferty Skarżącego, mają zwiększać lojalność i satysfakcję klientów, a przyznawane są w związku z określonym zachowaniem, polegającym na korzystaniu z określonego produktu".

W wyroku z dnia 7 lipca 2014 r. (III SA/Wa 368/14) - Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, że: "w rozpoznanej sprawie sporny nie jest sposób, w jaki należy rozumieć pojęcie "premiowa", więc temu zagadnieniu nie ma potrzeby poświęcać szczególnej uwagi. Wystarczy stwierdzić, iż zgodnie ze stanowiskiem stron sporu premiowy charakter sprzedaży wyraża się w przekazywaniu klientom dodatkowego wynagrodzenia w zamian za określone zachowanie. Pogląd ten znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądowym i podziela go także Sąd w składzie rozpoznającym niniejszą sprawę".

W ocenie Wnioskodawcy, po nowelizacji art. 21 ust. 1 pkt 68 Ustawy PIT nie powinno budzić wątpliwości, że wypłacane na podstawie Umowy przez Wnioskodawcę Świadczenie dodatkowe spełnia kryteria nagrody związanej ze sprzedażą premiową w rozumieniu art. 30 ust. 1 pkt 2 Ustawy PIT oraz art. 21 ust. 1 pkt 68 Ustawy PIT. Zasady wypłaty Świadczenia dodatkowego zostały bowiem skonstruowane w ten sposób, aby motywować Inwestorów do inwestowania jak najwyższych kwot na jak najdłuższy okres. Celem wypłaty Świadczenia dodatkowego jest zatem zwiększenie przychodów Wnioskodawcy z tytułu zarządzania aktywami FIZ. Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy od Świadczeń dodatkowych Inwestorzy powinni płacić zryczałtowany 10 proc. podatek dochodowy na zasadach określonych w art. 30 ust. 1 pkt 2 Ustawy PIT z uwzględnieniem zwolnienia przewidzianego dla sprzedaży premiowej, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 Ustawy PIT. W związku z powyższym na Wnioskodawcy ciążą obowiązki płatnika, które wynikają z art. 41 ust. 4 Ustawy PIT oraz art. 42 ust. 1 Ustawy PIT.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku uznania w odpowiedzi 2 stanowiska Wnioskodawcy za nieprawidłowe (czyli uznania, że Świadczenia dodatkowego wypłacanego Inwestorowi, który jest osobą fizyczną nie można uznać za nagrodę związaną ze sprzedażą premiową w rozumieniu Ustawy PIT) należy uznać, że Wnioskodawca zobowiązany jest do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego obliczonego przy zastosowaniu 19 proc. stawki na podstawie art. 41 ust. 4 Ustawy PIT w związku z art. 30a ust. 1 pkt 5 Ustawy PIT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego pytania 3.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 Ustawa PIT: "za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się (...) przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c". Wyjątek wskazany w art. 17 ust. 1c Ustawy PIT nie dotyczy analizowanej sytuacji (reguluje on przypadek, gdy dochodzi do wymiany jednostek uczestnictwa w jednym subfunduszu na jednostki uczestnictwa w innym subfunduszu). Artykuł 30a ust. 1 pkt 5 Ustawy PIT stanowi, że: "od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a (...) od dochodu z tytułu udziału w funduszach kapitałowych" (art. 52a Ustawy PIT to przepis przejściowy, który nie ma zastosowania w analizowanej w niniejszym wniosku sytuacji). Jeśli zatem w odpowiedzi na pytanie 2 organ podatkowy nie potwierdzi stanowiska Wnioskodawcy, że Świadczenie dodatkowe stanowi nagrodę związaną ze sprzedażą premiową (czyli nie zgodzi się z Wnioskodawcą, że art. 30 ust. 1 pkt 2 Ustawy CIT oraz art. 21 ust. 1 pkt 68 Ustawy CIT są przepisami szczególnymi, które powinno się stosować w pierwszej kolejności), to należy uznać, że Świadczenie dodatkowe jest opodatkowane 19 proc. zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Podatek ten jest pobierany przez płatnika, co wynika z art. 41 ust. 4 Ustawy PIT. Przepis ten stanowi, że: "płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13 i 14 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10".

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych. W interpretacji indywidualnej z dnia 20 lipca 2012 r. (IPPB2/415-515/12-2/AK) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazał, że: "świadczenia dodatkowe przyznane w związku z nabyciem i posiadaniem w określonym czasie jednostek uczestnictwa funduszu stanowią przychód z tytułu udziału w funduszach kapitałowych i w konsekwencji dochód z tego źródła podlega opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem na podstawie art. 30a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Płatnikiem tego podatku, zgodnie z art. 41 ust. 4 ww. ustawy będzie wypłacający czyli fundusz inwestycyjny".

Takie samo stanowisko Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zajął w Interpretacji indywidualnej z dnia 31 sierpnia 2012 r. (IPPB2/415-565/12-2/MK). Wnioskodawca podkreśla, że sposób finansowania Świadczenia dodatkowego (ze środków Wnioskodawcy, a nie bezpośrednio ze środków funduszu) nie wpływa na jego klasyfikację, czyli że Świadczenie dodatkowe należy zaliczyć do przychodów określonych w art. 30a ust. 1 pkt 5 Ustawy PIT. Sposób finansowania Świadczenia dodatkowego w żaden sposób nie zmienia bowiem jego charakteru z punktu widzenia Inwestora, który je otrzymuje. To dlatego, że w obu przypadkach Świadczenie dodatkowe wypłacane jest w związku dokonaniem inwestycji w certyfikaty inwestycyjne funduszu (gdyby Inwestor nie wykupił Certyfikatów inwestycyjnych, to nie uzyskałby Świadczenia dodatkowego). Wykładnia celowościowa również przemawia za powyższym stanowiskiem. Trudno bowiem znaleźć uzasadnienie dla różnicowania zasad opodatkowania wypłaty Świadczenia dodatkowego w zależności od tego, czy jest ono finansowane bezpośrednio ze środków FIZ, czy też ze środków Wnioskodawcy (które w praktyce również pochodzą ze środków FIZ, ponieważ Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie z tytułu zarządzania FIZ). Ze stanowiskiem, że sposób finansowania Świadczenia dodatkowego nie ma wpływu na jego kwalifikację zgadzają się organy podatkowe. Wskazuje na to interpretacja indywidualna z dnia 20 kwietnia 2010 r. (IPPB2/415-25/10-4/AS). Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w pełni potwierdził w niej stanowisko TFI, że: "(...) uzyskanie przez uczestnika premii inwestycyjnej jest niewątpliwie powiązane z posiadaniem (utrzymywanie posiadania) jednostek uczestnictwa. Istnieje więc bezpośrednia relacja pomiędzy posiadaniem jednostek uczestnictwa (udziałem w funduszu inwestycyjnym), a otrzymywaną od TFI premią inwestycyjną. Nie ma przy tym znaczenia, jaki podmiot finansuje premie, gdyż jest to niewątpliwie dochód wynikający z udziału w funduszu inwestycyjnym. Premia inwestycyjna stanowi bowiem dochód (przychód) uzyskiwany z tytułu udziału uczestnika w funduszu. W związku z tym faktem premia inwestycyjna wynikająca z posiadania jednostek uczestnictwa winna być kwalifikowana do źródła przychodów kapitały pieniężne, tj. na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 u.p.d.o.f. stanowi przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych". Takie samo stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 11 lutego 2011 r. (IPPB2/415-933/10-4/AS). Wskazał on, że: "istnieje więc bezpośrednia relacja pomiędzy posiadaniem jednostek uczestnictwa (udziałem w funduszu inwestycyjnym), a otrzymywaną od TFI nagrodą. Nagroda stanowi bowiem dochód (przychód) uzyskiwany z tytułu udziału uczestnika w funduszu. W związku z tym faktem nagroda wynikająca z posiadania jednostek uczestnictwa lub nabycia określonej ilości jednostek winna być kwalifikowana do źródła przychodów kapitały pieniężne, tj. na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych".

W podsumowaniu tej interpretacji wskazano, że: "dochód uzyskany przez osobę fizyczną uczestniczącą w Programie polegającym na nagradzaniu uczestników za nabycie określonej liczby jednostek uczestnictwa lub utrzymywanie inwestycji przez określony czas stanowi przychód z tytułu udziału w funduszach kapitałowych i podlega opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, określonym w art. 30a ust. 1 pkt 5 ustawy. Dochód ten nie korzysta ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych". Podsumowując, Świadczenie dodatkowe należy uznać za przychody określone w art. 30a ust. 1 pkt 5 Ustawy PIT i w konsekwencji Wnioskodawca powinien pobrać od nich podatek na podstawie art. 41 ust. 4 Ustawy PIT.

Ad. 4

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wypłaty Świadczenia dodatkowego Inwestorowi, który jest spółką komandytową Wnioskodawca powinien uzyskać od spółki komandytowej informacje, kto jest jej wspólnikiem i jakie są jego udziały w zysku. Następnie Wnioskodawca powinien pobrać zryczałtowany podatek dochodowy od wypłaty Świadczenia dodatkowego przypadającego na wspólników będących osobami fizycznymi (zgodnie z ich udziałem w zysku spółki komandytowej) na takich samych zasadach, jakby wypłaty te następowały bezpośrednio dla tych osób. Od wypłat Świadczenia dodatkowego przypadającego na wspólników będących osobami prawnymi (zgodnie z ich udziałem w zysku spółki komandytowej) Wnioskodawca nie pobiera podatku dochodowego.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego pytania 4.

Zdaniem Wnioskodawcy zryczałtowany podatek dochodowy od wypłaty Świadczenia dodatkowego przekazywanego spółce komandytowej należy pobierać w taki sposób, jakby Świadczenie dodatkowe trafiało bezpośrednio do wspólników (przypisując je wspólnikom zgodnie z ich udziałem w zysku spółki komandytowej). Spółka komandytowa nie jest bowiem podatnikiem podatku dochodowego - jest ona transparentna podatkowo. Podatnikami podatku dochodowego są jedynie wspólnicy spółki komandytowej, co oznacza, że to ich status i udział w zysku spółki komandytowej powinien decydować o tym, czy Wnioskodawca jest zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego oraz jaka powinna być jej wysokość. Podsumowując, w stosunku do przychodów związanych z wypłatą przez Wnioskodawcę świadczenia dodatkowego spółka komandytowa jest w pełni transparentna, tzn. wypłaty należy rozliczać w taki sposób, jakby trafiały bezpośrednio do wspólników. Jeśli zatem wspólnikiem jest osoba prawna, to Wnioskodawca nie występuje w roli płatnika, a jeśli wspólnikiem jest osoba fizyczna, to Wnioskodawca powinien pobrać zryczałtowany podatek dochodowy. W zakresie braku obowiązku pobierania przez Wnioskodawcę podatku od wypłat dokonywanych wspólnikom spółki komandytowej będących osobami prawnymi aktualne jest uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego pytania 1. Z kolei, w zakresie zasad pobierania zryczałtowanego podatku od wypłat dokonywanych wspólnikom spółki komandytowej będących osobami fizycznymi aktualne są uzasadnienia stanowisk Wnioskodawcy dotyczące pytań 2 i 3. Wnioskodawca nie powtarza więc powyższych argumentów w swoim stanowisku dotyczącym odpowiedzi na pytanie 4.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wypłaty Świadczenia dodatkowego Inwestorowi będącemu spółką komandytową:

* w części dotyczącej możliwości skorzystania ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jest nieprawidłowe,

* w pozostałej części - jest prawidłowe.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W świetle art. 5a pkt 6 cytowanej ustawy, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Przepis art. 14 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 - tj. pozarolniczej działalności gospodarczej - uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest Towarzystwem Funduszy Inwestycyjnych Spółką Akcyjną. Wnioskodawca zarządza Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym. Z właścicielami certyfikatów inwestycyjnych ("Inwestorzy") Wnioskodawca zawiera umowy przewidujące możliwość wypłaty świadczenia dodatkowego. Z Umowy wynika, że Inwestorom będzie wypłacane świadczenie pieniężne ("Świadczenie dodatkowe"). Wypłata Świadczenia dodatkowego (a także jego wysokość) jest uzależniona od posiadania przez Inwestora określonej liczby certyfikatów inwestycyjnych w określonym okresie (sposób jego obliczenia został określony we wskazanej w Umowie formule). Celem wypłaty Świadczenia dodatkowego jest zwiększenie przychodów Wnioskodawcy z tytułu zarządzania aktywami FIZ. Z Umowy wynika zatem, że Świadczenie dodatkowe jest wypłacane Inwestorowi bez konieczności podejmowania przez Inwestora dodatkowych działań poza spełnieniem określonych w Umowie warunków.

W Umowie sprecyzowano, że Inwestorowi przysługuje prawo do Świadczenia Dodatkowego po spełnieniu następujących warunków:

W związku z zawarciem Umowy w przyszłości Wnioskodawca będzie zatem dokonywał wypłat Świadczenia dodatkowego Inwestorom. Inwestorami są zarówno osoby fizyczne, jak i osoby prawne, a także spółki komandytowe.

Na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68 - w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 68 ww. ustawy wolna od podatku jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Na podstawie art. 41 ust. 4 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w ust. 1, tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13 i 14 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

W myśl art. 42 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Na mocy art. 42 ust. 1a ww. ustawy w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-8AR).

Aby jednak wartość nagród związanych ze sprzedażą premiową zwolniona była z podatku dochodowego, spełnione muszą być następujące warunki:

* nagroda otrzymana przez klienta musi być związana ze sprzedażą premiową.

* jednorazowa wartość tych nagród nie może przekroczyć kwoty 760 zł,

* sprzedaż premiowa nie dotyczy nagród otrzymanych przez klientów w związku prowadzoną przez nich pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Pomimo że ustawodawca posłużył się w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych wyrażeniem "sprzedaż premiowa", to jednak nie sformułował tego pojęcia w ustawie.

Przy dokonywaniu interpretacji określonego powyżej zwolnienia przedmiotowego należy uwzględnić dyrektywy wykładni prawa. Podstawowe znaczenie we wszystkich dziedzinach prawa ma wykładnia językowa. Wykładnia językowa jest nie tylko punktem wyjścia wykładni prawa, ale także zakreśla jej granice, co pozwala na sformułowanie reguły, że każda interpretacja powinna w zasadzie pozostawać w ramach możliwego znaczenia słownikowego danego wyrażenia.

Pojęcie "sprzedaży premiowej" nie występuje w żadnym akcie normatywnym.

Z definicji słownikowej języka polskiego PWN wynika, że sprzedaż to "odstępowanie czegoś przez sprzedawcę na własność kupującemu za określoną sumę."

W ujęciu powszechnym "sprzedaż" jest rozumiana Jako: "oddanie towarów lub usług za określoną sumę pieniędzy" (m.in. Wielki Słownik Języka Polskiego).

Ponadto umowa sprzedaży została zdefiniowana i uregulowana w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121). i tak zgodnie z treścią art. 535 Kodeksu cywilnego, przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Sprzedaż jest zatem umową dwustronnie zobowiązującą, a skutkiem jej zawarcia jest zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy lub prawa na kupującego oraz zobowiązanie się kupującego do zapłacenia sprzedawcy umówionej ceny. Świadczenie jednej strony jest więc odpowiednikiem świadczenia drugiej strony. W takim ujęciu umowa sprzedaży ma charakter umowy wzajemnej. Świadczenia stron mają charakter ekwiwalentny, jednakże w znaczeniu subiektywnym. Z istoty swej umowa ma charakter odpłatny. Odpowiednikiem świadczenia sprzedawcy jest umówiona cena, a więc ustalona przez strony i wyrażona w pieniądzu wartość rzeczy lub prawa.

Termin "premia", "premiowa" nie został zdefiniowany w przepisach podatkowych, ani też cywilnoprawnych. Z uwagi na powyższe koniecznym jest dokonanie wykładni językowej przedmiotowego pojęcia. Za premię uznać należy nagrodę za coś, dodatkowe wynagrodzenie za wykonanie czegoś (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa, 2003). Innymi słowy pojęcie to służy dla określenia świadczenia, które otrzymuje ktoś, kto zachował się w sposób określony przez przyznającego premię. Przymiotnik "premiowy" należy zatem rozumieć jako odnoszący się do powyżej zdefiniowanej premii.

Należy także zwrócić uwagę na przepis art. 353 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, który stanowi, że zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Natomiast zgodnie z § 2 art. 353 Kodeksu cywilnego, świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu. Zatem strony umowy sprzedaży mogą wzbogacić treść łączącego je stosunku w granicach swobody kontraktowania, tzn. mogą wprowadzić do niego określone postanowienia, których treść lub cel nie sprzeciwiają się właściwości (naturze) sprzedaży, ustawie lub zasadom współżycia społecznego. Do tego rodzaju postanowień należy zobowiązanie sprzedawcy do spełnienia dodatkowego świadczenia (nagrody) w przypadku określonego zakupu. Postanowienia takie stanowią elementy dodatkowe, zastrzeżone w treści umowy przez strony.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że "sprzedaż premiowa" jest umową sprzedaży, zawartą między sprzedawcą a kupującym, połączoną jednak z przyznaniem przez sprzedającego premii kupującemu. Na skutek zawarcia tej umowy po stronie sprzedawcy powstaje obowiązek przeniesienia na kupującego własności rzeczy i wydania mu rzeczy, jak również wydania (przekazania) kupującemu premii, w związku z dokonanym przez niego zakupem, której wartość nie jest objęta ceną kupowanego towaru. Otrzymanie premii jest gwarantowane, albowiem przyznawane jest przez sprzedawcę kupującemu w zamian za to, że ten dokonał zakupu określonego towaru, na warunkach wskazanych przez sprzedającego (np. w określonej ilości, o określonej wartości, czy też określonego rodzaju towarów). Po stronie kupującego powstaje obowiązek zapłaty ceny sprzedaży oraz uprawnienie do otrzymania premii. Z nagrodą związaną ze sprzedażą premiową mamy do czynienia wówczas, gdy dochodzi do zawarcia umowy sprzedaży, czyli przeniesienia własności rzeczy.

W przypadku osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, nagroda ta nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na Spółce, jako płatniku ciążył będzie obowiązek wynikający z treści art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5 oraz 10.

Reasumując stwierdzić należy, iż opisane przez Spółkę nagrody należy opodatkować na zasadzie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym na Wnioskodawcy z tytułu nagród wydawanych osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą (w formie spółki komandytowej), tj. premii pieniężnych, ciąży obowiązek pobrania i odprowadzania podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz sporządzania deklaracji PIT-8AR wg. ustalonego wzoru zgodnie z art. 42 ust. 1a tej ustawy.

Wnioskodawca powinien pobrać zryczałtowany podatek dochodowy od wypłaty Świadczenia dodatkowego przypadającego na wspólników będących osobami fizycznymi zgodnie z ich udziałem w zysku spółki komandytowej.

Do osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w formie spółki komandytowej nie będzie miało zastosowania zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.