IPPB1/4511-1453/15-2/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2015 r. (data wpływu 24 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie nieodpłatnego przekazania znaku towarowego z majątku spółki komandytowej do majątku osobistego wspólnika - jest prawidłowe.

W dniu 24 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie nieodpłatnego przekazania znaku towarowego z majątku spółki komandytowej do majątku osobistego wspólnika.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym, nieprowadzącym działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni zostanie wspólnikiem spółki komandytowej (dalej: "Spółka"), prowadzącej stworzone przez rodzinę Wnioskodawczyni przedsiębiorstwo. Wnioskodawczyni przysługiwać będzie udział w zyskach i stratach Spółki. Pozostałymi wspólnikami Spółki będą osoby fizyczne oraz osoby prawne, a działalność samej Spółki będzie miała charakter firmy rodzinnej.

Do majątku Spółki należeć będzie znak towarowy, wytworzony przez Spółkę i podlegający ochronie jako tzw. krajowy znak towarowy, wynikającej z rejestracji znaku w Urzędzie Patentowym (dalej łącznie "Znak towarowy").

Wspólnicy celem zabezpieczenia rodzinnego przedsiębiorstwa planują podjąć działania restrukturyzacyjne. Jeden z etapów obejmuje wycofanie Znaku towarowego z majątku Spółki do majątków wspólników.

Przeniesienie Znaku towarowego do majątku wspólników nastąpi na podstawie uchwały wspólników (w formie aktu notarialnego).

Wykonanie uchwały nastąpi przez zawarcie umowy (w formie aktu notarialnego) o nieodpłatne przekazanie wspólnikom udziałów w Znaku towarowym, proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w zysku Spółki.

Powyższa umowa nie będzie stanowiła umowy darowizny w rozumieniu przepisów ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm., dalej: "k.c."), będzie natomiast umową nienazwaną, zawierającą oświadczenia: Spółki o przeniesieniu nieodpłatnie na wspólników prawa własności Znaku towarowego w części proporcjonalnej do udziału każdego wspólnika w zyskach Spółki oraz wspólników o jego przyjęciu. Przeniesienie na wspólników prawa własności Znaku towarowego nastąpi na potrzeby własne wspólników, Spółka nie uzyska żadnych korzyści majątkowych z tytułu dokonania czynności przeniesienia Znaku towarowego.

Przekazanie składników majątku nie będzie stanowiło wycofania wkładu w rozumieniu ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. Z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm., dalej: "k.s.h.").

Wspólnicy nie przewidują likwidacji Spółki - będzie ona nadal prowadziła swoją działalność w oparciu o pozostały majątek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne wycofanie z majątku Spółki Znaku towarowego i przekazanie udziałów w nim do prywatnego majątku Wnioskodawcy, w części odpowiadającej jego udziałowi w zysku Spółki, spowoduje powstanie po jego stronie przychodu podatkowego na gruncie ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy nieodpłatne wycofanie Znaku towarowego z majątku Spółki do majątku osobistego jej wspólników (w tym Wnioskodawczyni) nie powoduje powstania przychodu na gruncie ustawy o p.d.o.f.

W przedmiotowej sprawie dochodzi do przekazania Znaku towarowego do majątku osobistego wspólników, brak jest jednakże odpłatności tego przesunięcia. Ze względu na fakt, iż operacja wycofania Znaku towarowego z działalności gospodarczej i przeznaczenie go na potrzeby osobiste pozbawiona jest przymiotu odpłatności, to wycofanie to nie spowoduje powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o p.d.o.f.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami, z zastrzeżeniem m.in. art. 14 ustawy o PIT, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Zasady opodatkowania danego przychodu podatkowego zależą również od sposobu kwalifikacji tego przychodu do odpowiedniego źródła przychodów.

Przysporzenia majątkowe, które uzyskiwane są w związku z uczestnictwem w spółce niemającej osobowości prawnej, takiej jak spółka komandytowa, podlegają opodatkowaniu w ramach źródła pozarolnicza działalność gospodarcza. Przychody te stanowią, co do zasady, przychody opodatkowane na zasadzie memoriałowej w trakcie prowadzenia przez spółkę działalności gospodarczej. Wszelkie odstępstwa od tej zasady przewidujące opodatkowanie na zasadzie kasowej przewidziane są w przepisach ustawy o PIT (por. wyrok NSA z 22 maja 2014 r. sygn. II FSK 1471/12).

W kontekście powyższej zasady przekazanie majątku przez spółkę niemającą osobowości prawnej do jej wspólników powinno być uznane za przekazanie majątku, który podlegał już wcześniej opodatkowaniu na poziomie wspólników tj. w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej przez tę spółkę i w momencie przekazania wspólnikom nie powinien już podlegać opodatkowaniu.

W przedmiotowej sprawie, wspólnicy Spółki mają zamiar przenieść nieodpłatnie do swojego majątku prywatnego Znak towarowy. Tym samym, w ocenie Wnioskodawczyni, zdarzenie to wymaga przeanalizowania w kontekście uzyskania przychodu ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza - przychodu z tytułu zbycia składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. W ocenie Wnioskodawczyni, ewentualny przychód z tytułu opisanego w niniejszym wniosku działania może pojawić się wyłącznie w ramach źródła pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o PIT, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepisy ustawy o PIT nie zawierają przepisów, które bezpośrednio wskazywałaby, że przekazanie majątku pomiędzy spółką niemającą osobowości prawnej a jej wspólnikiem na podstawie umowy nieodpłatnego przekazania stanowi dla wspólnika tej spółki przychód. Ustawa o PIT zawiera przepis ogólny, tj. art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o PIT, w myśl którego przychodem z działalności gospodarczej są między innymi przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą.

Z analizy powyższych przepisów wynika, że przychód podatnika ze zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą może powstać jedynie pod warunkiem, że zbycie to jest odpłatne.

Przez odpłatne zbycie należy rozumieć zbycie, które jest dokonywane w zamian za korzyść majątkową.

W przedmiotowej sprawie przekazanie wspólnikom przez Spółkę Znaku towarowego stanowić będzie jego zbycie. W wyniku takich czynności dojdzie bowiem do przeniesienia prawa własności Znaku towarowego ze Spółki na wspólników. Spółka w zamian za przeniesienie prawa własności nie otrzyma żadnego przysporzenia, czy też rekompensaty majątkowej w innej formie. Tym samym należy uznać, że zbycie Składnika majątku będzie nieodpłatne.

W konsekwencji, w analizowanym zdarzeniu przyszłym, nie dojdzie do odpłatnego zbycia praw majątkowych, nieruchomości (w tym ich części oraz udziałów w nich), ani odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą.

Tym samym, nieodpłatne wycofanie z majątku Spółki Znaku towarowego i przekazanie udziałów w nim do prywatnego majątku Wnioskodawcy w części odpowiadającej jego udziałowi w zysku Spółki, nie spowoduje powstania po jego stronie przychodu na gruncie ustawy o PIT.

Powyższe stanowisko potwierdzają organy podatkowe:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 13 stycznia 2015 r. nr IPTPB1/415-553/14-4/MD;

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 4 grudnia 2014 r. nr ITPB1/415-911/14/AD;

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 8 maja 2014 r. nr IBPBI/1/415-130/14/ESZ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm.) spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna.

Stosownie do przepisu art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych określenie spółka osobowa oznacza spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną. Stosownie do postanowień art. 8 § 1 ww. ustawy spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka komandytowa może zatem posiadać własny majątek, który jest odrębny od majątków osobistych jej wspólników.

Ponieważ spółka komandytowa jest osobową spółką prawa handlowego i tym samym nie posiada osobowości prawnej - z punktu widzenia prawa podatkowego - podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych są poszczególni wspólnicy tej spółki - osoby fizyczne.

W myśl art. 5b ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat oraz ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną (art. 8 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy).

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przedstawiony został katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy do źródeł przychodów osób fizycznych zalicza się pozarolniczą działalność gospodarczą.

Zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 tej ustawy, który w ust. 1 stanowi, że za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl natomiast art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi przedsiębiorstwo handlowo usługowe. Obecnie, z uwagi na rozwój działalności przedmiotowego przedsiębiorstwa, jak również celem zabezpieczenia majątku rodzinnego wdrażany jest projekt sukcesji.

W ramach projektu sukcesji indywidualna działalność gospodarcza Wnioskodawcy zostanie przekształcona w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, która następnie zostanie przekształcona w spółkę komandytową (dalej: "Spółka"), która to spółka będzie prowadzić stworzone przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwo. Do majątku Spółki będzie należeć między innymi prawo ochronne do znaku towarowego (dalej: "Znak towarowy"). Przeniesienie Znaku towarowego nastąpi na podstawie uchwały wspólników (w formie aktu notarialnego) o przekazaniu Wskazanego składnika majątku Spółki do majątku osobistego wspólników. Celem wykonania ww. uchwały zostanie zawarta umowa (w formie aktu notarialnego) o nieodpłatne przekazanie wspólnikom udziałów w przekazywanym Znaku towarowym, proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w zysku Spółki.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że zgodnie z obowiązującymi regulacjami prawnymi odpłatne zbycie składników majątku oznacza przeniesienie własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. W analizowanym zdarzeniu przyszłym dojdzie do nieodpłatnego przekazania prawa ochronnego do znaku towarowego przez Spółkę komandytową do majątku prywatnego jej wspólników (w tym Wnioskodawcy), co związane jest niewątpliwie ze zbyciem tych praw. W wyniku bowiem takich czynności dojdzie do przeniesienia prawa ochronnego do znaku towarowego ze Spółki (posiadającej odrębny majątek) na jej wspólników. Czynność ta nie będzie miała jednak dla Spółki charakteru odpłatnego, bowiem w zamian za przeniesienie tego prawa Spółka nie uzyska żadnych korzyści majątkowych - przekazanie to nie spowoduje powstania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca nie uzyska przysporzenia majątkowego w związku z planowaną czynnością przekazania prawa ochronnego do znaku towarowego ze Spółki komandytowej do majątku osobistego wspólników, bowiem zmieni się jedynie rodzaj współwłasności w stosunku do tego prawa. Natomiast udziały wspólników nie ulegną zmianie. Tym samym czynność taka nie będzie powodowała powstania przychodu, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.