IPPB1/4511-134/15-3/MT

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 kwietnia 2015 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/4511-134/15-3/MT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2015 r. (data wpływu 22 stycznia 2015 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia momentu powstania przychodu należnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia momentu powstania przychodu należnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Rajmund W. (dalej: "Wnioskodawca") jest wspólnikiem N. Sp.j. (dalej: "Spółka Sprzedająca", "Sprzedawca"). Spółka Sprzedająca prowadzi działalność gospodarczą w dwóch zasadniczych obszarach: (i) w obszarze specjalistycznych usług budowlanych w zakresie robót wykończeniowych powierzchni komercyjnych, mieszkalnych i biurowych (w tym projektowanie i aranżacja) - obszar ten stanowi dominującą część prowadzonej działalności (dalej: "Dział Robót Wykończeniowych") oraz (ii) w obszarze m.in. usług deweloperskich (dalej: "Dział Projektów Deweloperskich i Usług Pozostałych").

Spółka Sprzedająca jest zainteresowana sprzedażą na rzecz podmiotu trzeciego tj. T. Sp. z o.o. (dalej: "Spółka" lub "Nabywca"), wyłącznie działalności z zakresu robót wykończeniowych powierzchni komercyjnych, mieszkalnych i biurowych (w tym projektowanie i aranżacja) skupionej w Dziale Robót Wykończeniowych. Pozostała część działalności ma pozostać w Spółce Sprzedającej.

Nabywca jest podmiotem należącym do międzynarodowej grupy kapitałowej J. (dalej: "Grupa J.") zajmującej się finansowymi i specjalistycznymi usługami w dziedzinie nieruchomości i zarządzania inwestycjami. Spółka jest polskim rezydentem podatkowym oraz zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z rozwojem struktur Grupy J. została podjęta decyzja o zakupie jednostki biznesowej należącej do Wnioskodawcy.

Transakcja zakupu ma zostać przeprowadzona zgodnie z podpisanym wstępnym porozumieniem regulującym proces negocjacji (dalej: "Porozumienie") nakierowanym na ustalenie warunków umowy przedwstępnej i przyrzeczonej planowanej sprzedaży (dalej: "Transakcja"). Zgodnie z Porozumieniem w ramach Transakcji ma dojść do przeniesienia Działu Robót Wykończeniowych ze Spółki Sprzedającej na Nabywcę w zamian za wynagrodzenie składające się z:

a.

elementu stałego płatnego w związku z zamknięciem Transakcji tj. podpisaniem umowy sprzedaży między Nabywcą, a Wnioskodawcą, w uzgodnionym przez strony terminie, potencjalnie skorygowanego w oparciu o określone wskaźniki na moment Transakcji oraz

b.

elementu zmiennego (zwanego dalej "dopłatami") płatnego w zdefiniowanym 6 - letnim okresie po zakończeniu Transakcji. Wystąpienie oraz wysokość elementu zmiennego wynagrodzenia z tytułu umowy sprzedaży jest uzależniona od osiągnięcia przez nabytą jednostkę biznesową (tekst jedn.: Dział Robót Wykończeniowych) określonych wyników operacyjnych. W przypadku osiągnięcia przez ww. jednostkę określonych wyników finansowych, a tym samym spełnienia się warunków przewidzianych Porozumieniem Spółka Sprzedająca wystawi na rzecz Nabywcy właściwy dokument księgowy na kwotę przewidzianą Porozumieniem, z terminem płatności wynikającym z Porozumienia. W przypadku nieosiągnięcia przewidzianych przez Porozumienie wyników przez Nabywcę bądź wystąpienia określonych umową okoliczności dodatkowe płatności (dopłaty) nie wystąpią.

Należy podkreślić, iż w wyniku Transakcji płatność elementu stałego wynagrodzenia wskazanego w lit. a powyżej - wygeneruje dodatnią wartość firmy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.

W ramach planowanej Transakcji, składniki majątkowe oraz kompetencje Spółki Sprzedającej przeznaczone do prowadzenia działalności w obszarze działalności Działu Robót Wykończeniowych - tj. zasadniczo wszystkie umowy, zasadniczo wszyscy pracownicy i składniki materialne i niematerialne (takie jak znak towarowy N. identyfikowany z działalnością budowlaną w zakresie robót wykończeniowych, czy licencje) zostaną przeniesione na Nabywcę. Składniki związane zasadniczo z pionem deweloperskim (Dział Projektów Deweloperskich i Usług Pozostałych), takie jak wzniesione przez Wnioskodawcę osiedle mieszkaniowe (wraz ze znakiem towarowym Zielony Kaprys służącym do oznaczania tej inwestycji) oraz budynek biurowy w Warszawie, przy ul. Puławskiej pozostaną zaś w Spółce Sprzedającej (korzystanie z przestrzeni biurowej budynku zostanie po Transakcji uregulowane na podstawie odpowiedniej umowy najmu).

Do działalności deweloperskiej poza składnikami związanymi stricte ze sprzedażą nieruchomości mieszkaniowych, oraz budynkiem Spółki alokowano także akcje spółki akcyjnej, w której Spółka Sprzedająca jest większościowym akcjonariuszem. Sprzedawca przypisał do tego Działu również określonych pracowników, głównie fizycznych (m.in. pracowników budowlanych, monterów, malarzy, szpachlarzy), którzy świadczą swe usługi w ramach działu jak i poza nim tj. dla Działu Robót Wykończeniowych. Korzystanie z tych pracowników po Transakcji zostanie uregulowane stosowną umową pomiędzy Sprzedawcą a Nabywcą.

Należy nadmienić, iż Dział Robót Wykończeniowych korzysta obecnie również z zewnętrznej usługi podwykonawstwa, świadczonej jej przez inną spółkę jawną powiązaną osobowo z właścicielami Spółki Sprzedającej. Rozważanym jest, aby zasadnicza część pracowników wspomnianej spółki powiązanej tuż przed Transakcją została a) przeniesiona do Spółki Sprzedającej lub zatrudniona w niej, b) zaalokowana do Działu Robót Wykończeniowych i następnie c) w ramach Transakcji z pozostałymi pracownikami Działu Robót Wykończeniowych przeniesiona do Nabywcy w trybie przejścia zakładu pracy w rozumieniu art. 231 Kodeksu Pracy.

1. Składniki wchodzące w skład Działu Robót Wykończeniowych, które przejdą na Nabywcę na skutek Transakcji.

W ramach planowanej Transakcji na Nabywcę przeniesione zostaną składniki majątkowe oraz niemajątkowe Działu Robót Wykończeniowych, stanowiące o jego zdolności do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych i wyodrębnieniu funkcjonalnym, m.in.:

* własność intelektualna i określone wartości niematerialne i prawne (włączając m.in. licencje na oprogramowanie projektowe, znak towarowy N.),

* wybrane wyposażenie rzeczowe (w tym wybrane samochody służbowe, użytkowane na podstawie umów leasingu, o ile ich przeniesienie zostanie zaakceptowane przez leasingodawców),

* komputery i wyposażenie biura,

* wybrane narzędzia i urządzenia,

* zapasy,

* środki pieniężne w kasie Spółki - przypisane do Działu Robót Wykończeniowych,

* rachunki bankowe wyodrębnione dla Działu Robót Wykończeniowych,

* informacje biznesowe (w tym np. archiwalne projekty),

* określone należności z tytułu świadczonych usług oraz pozostałe należności, rezerwy i zobowiązania, w tym: zobowiązania handlowe,

* zobowiązania pracownicze.

Wyżej wymienione materialne i niematerialne składniki majątku są powiązane funkcjonalnie i gospodarczo i stanowią dającą się wyodrębnić całość, której przeznaczeniem jest prowadzenie działalności w zakresie budowlanych robót wykończeniowych powierzchni komercyjnych, mieszkalnych i biurowych (w tym projektowanie i aranżacja).

Ponadto, w ramach Działu Robót Wykończeniowych na Nabywcę przeniesiony zostanie zespół pracowników Spółki Sprzedającej, posiadający odpowiednie kompetencje i realizujący zadania będące przedmiotem działalności Działu. W ramach Transakcji na Nabywcę przejdą również prawa i obowiązki wynikające z umów z klientami, a także zasadniczo wszystkie umowy z dostawcami, podwykonawcami oraz zleceniobiorcami (pod warunkiem uzyskania odpowiednich zgód). W konsekwencji, po Transakcji Nabywca będzie realizować zamówienia udzielone Spółce Sprzedającej. Nabywca przejmie również zobowiązania z tytułu gwarancji udzielonych w ramach zamówień zrealizowanych przez Spółkę Sprzedającą do dnia Transakcji.

2. Wyodrębnienie organizacyjne

Dział Robót Wykończeniowych, stanowiący gros działalności Nabywcy został wyodrębniony na schemacie organizacyjnym Sprzedawcy i powstał na mocy odpowiedniej uchwały podjętej przez wspólników Spółki Sprzedającej powołujących ten Dział. Działowi zostały przypisane określone składniki majątku. Został on także wyposażony w odpowiednie zasoby służące prowadzeniu jego działalności gospodarczej.

3. Wyodrębnienie funkcjonalne

Dział Robót Wykończeniowych posiada odpowiednie zasoby i kompetencje (tekst jedn.: pracowników, składniki materialne i niematerialne) niezbędne do samodzielnej realizacji funkcji w swoim obszarze działalności. Dział Robót Wykończeniowych posiada jednostki organizacyjne zapewniające obsługę administracyjną. Jednostki te w ramach sprzedaży składników majątkowych/przeniesienia kontraktów zostaną generalnie przeniesione do przedsiębiorstwa Nabywcy. Tym samym zostanie zapewniona nieprzerwana i kompleksowa obsługa w obszarze tych funkcji wsparcia.

Do Działu Robót Wykończeniowych poza kadrą średnią (m.in. Project Managerowie, Asystenci Project Managerów, inżynierowie budowy, majstrzy) zaalokowani zostali pracownicy wyższych szczebli pełniący funkcje zarządcze (dyrektor operacyjny, kierownik rozwoju) a także m.in. kosztorysanci, pracownicy działów zakupów.

4. Wyodrębnienie finansowe

W systemie księgowym Spółki Sprzedającej koszty i przychody związane z Działem Robót Wykończeniowych zostały odpowiednio wydzielone. Przychody alokowane są bezpośrednio, według prowadzonej działalności w danym dziale. Koszty alokowane są zaś bezpośrednio, bądź w przypadku kosztów wspólnych takich jak np. działalności jednostek organizacyjnych zapewniających obsługę księgową, kadrową, utrzymanie systemów informatycznych, obsługę administracyjna, do momentu sprzedaży są alokowane pomiędzy Działy proporcjonalnie do osiąganych przychodów. Ponadto Spółka Sprzedająca sporządziła odrębny rejestr środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dla każdego z Działów, a także ma możliwość sporządzenia odrębnych bilansów i rachunków wyników (w tym bilansu i rachunku zysków i strat, który dla celów wewnętrznych zostanie przygotowany za 2014 r.). Na potrzeby Działu Robót Wykończeniowych aktualnie przygotowywane są odrębne budżety oraz opracowywane są odrębne od Działu Deweloperskiego plany finansowe. Dział Robót Wykończeniowych posiada również odrębne rachunki bankowe. Mając na uwadze powyższe istnieje możliwość wyodrębnienia danych finansowych w postaci raportów generowanych dla Działu Robót Wykończeniowych oraz określenia Jego pozycji finansowej.

5. Niezależne przedsiębiorstwo

Aktualnie i na dzień Transakcji Dział Robót Wykończeniowych będzie w takim stopniu zorganizowany i wyodrębniony, aby wraz z przeniesieniem zachowana została pełna ciągłość w zakresie przenoszonej działalności. Wyodrębnienie Działu Robót Wykończeniowych umożliwia prowadzenie działalności w takim samym zakresie, w jakim działalność ta byłaby prowadzona przez niezależnego przedsiębiorcę. Oznacza to, iż po Transakcji Nabywca będzie mógł prowadzić dalej w sposób płynny, niezależny i samodzielny działalność w zakresie dotychczasowej kompetencji Działu Robót Wykończeniowych. W szczególności, na skutek Transakcji Nabywca wejdzie w posiadanie składników majątku, zasobów (również ludzkich) i kompetencji pozwalających na prowadzenie działalności w zakresie budowlanych robót wykończeniowych powierzchni komercyjnych, mieszkalnych i biurowych (w tym projektowanie i aranżacja) - majątek podlegający sprzedaży obejmie składniki majątkowe oraz inne składniki niezbędne do/związane z realizacją tej działalności. Konkluzji tej nie zmienia fakt, iż po Transakcji, Nabywca w pewnym zakresie będzie korzystał z usług świadczonych przez Spółkę Sprzedającą (głównie w zakresie podwykonawstwa), jako że również i obecnie Spółka Sprzedająca korzysta z podobnej, zewnętrznej usługi podwykonawstwa świadczonej jej przez inną, zewnętrzną spółkę.

Wnioskodawca zwraca uwagę, iż wniosek dotyczący przedstawionego powyżej zdarzenia przyszłego z analogicznym opisem, ale w innym zakresie (tekst jedn.: w zakresie podatku VAT) został również złożony przez Nabywcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W związku z powyższym stanem faktycznym powstaje pytanie, czy obowiązek zapłaty podatku dochodowego przez wspólnika Spółki Sprzedającej - Wnioskodawcę: od wynagrodzenia opisanego w lit. b tj. elementu zmiennego (zwanego dalej "dopłatami") płatnego w zdefiniowanym 6 - letnim okresie po zakończeniu Transakcji, którego wystąpienie oraz wysokość jest uzależniona od osiągnięcia przez nabytą jednostkę biznesową (tekst jedn.: Dział Robót Wykończeniowych określonych wyników operacyjnych), nastąpi z chwilą zamknięcia Transakcji tj. z chwilą podpisania umowy sprzedaży między Nabywcą, a Spółką Sprzedającą, czy też obowiązek zapłaty ww. podatku nastąpi dopiero z chwilą spełnienia się warunków przewidzianych w Porozumieniu tj. z chwilą osiągnięcia przez nabytą jednostkę biznesową (tekst jedn.: Dział Robót Wykończeniowych) określonych wyników operacyjnych.

Zdaniem Wnioskodawcy obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych nastąpi dopiero z chwilą spełnienia się warunków przewidzianych w Porozumieniu tj. z chwilą osiągnięcia przez nabytą jednostkę biznesową (tekst jedn.: Dział Robót Wykończeniowych) określonych wyników operacyjnych. Zdaniem Wnioskodawcy w opisanej sytuacji zobowiązanie podatkowe jest uzależnione od ziszczenia się warunków przewidzianych w Porozumieniu. Mając na uwadze fakt, że Porozumienie (a docelowo - umowa sprzedaży jednostki biznesowej) określa moment, w którym Spółka Sprzedająca będzie uprawniona do żądania "dopłaty", jak również wysokość takiej dopłaty, zobowiązanie podatkowe powstanie dopiero z chwilą zrealizowania się warunków przewidzianych Porozumieniem, i wówczas określona zostanie jego wysokość.

UZASADNIENIE

Zgodnie z przepisem art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f., za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby faktycznie nieotrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W przypadku przychodów z działalności gospodarczej nie jest zatem istotny moment otrzymania pieniędzy (wartości pieniężnych). Przychodem są, bowiem kwoty należne, choćby faktycznie nieotrzymane. Zasadnicze znaczenie ma zatem ustalenie terminu "kwota należna", determinuje on bowiem rozumienie przychodu z działalności gospodarczej. W przepisach podatkowych oraz w przepisach innych gałęzi prawa brak definicji kwoty należnej. Konieczne jest zatem odwołanie się do słownikowego rozumienia tego pojęcia. W myśl Słownika języka polskiego "należny" to "przysługujący, należący się komuś". Z kolei czasownik "należeć się" oznacza tyle, co "przysługiwać komuś, stanowić dług, powinność, zapłatę". Nie można zatem mówić o powstaniu przychodu, jeśli nie było podstawy prawnej do skutecznego domagania się przez podmiot (u którego ma powstać przychód) świadczenia od drugiego podmiotu. Znaczenie pojęcia kwoty należnej, które najbardziej odpowiada naturze stosunków ekonomicznych, wskazuje na rozumienie tego pojęcia, jako "długu, zapłaty". Jest to pojęcie prawa cywilnego, stąd też należy się do jego przepisów w tym miejscu odwołać.

Zgodnie z przepisem art. 353 § 1 k.c., zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika spełnienia świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Istotą długu jest zatem obowiązek określonego w treści stosunku prawnego świadczenia dłużnika na rzecz wierzyciela. O powstaniu długu możemy mówić od momentu powstania po stronie dłużnika obowiązku świadczenia na rzecz wierzyciela. Powstanie długu równoznaczne jest z powstaniem po stronie wierzyciela prawa podmiotowego w postaci wierzytelności. Zatem kwota należna powstaje wówczas, gdy po stronie dłużnika powstaje obowiązek świadczenia. Od tego czasu możemy w zasadzie mówić o przychodzie.

Moment powstania obowiązku świadczenia po stronie dłużnika nie jest bynajmniej równoznaczny z chwilą nawiązania stosunku prawnego (zawarcia umowy). Postanowienia umowne mogą bowiem inaczej określać moment, w którym dłużnik obowiązany jest do świadczenia na rzecz wierzyciela. Może to być np. moment otrzymania towaru, określony kalendarzowo, lecz odłożony w czasie (płatność odroczona) itp. Nie jest także wykluczone, że świadczenie pieniężne dłużnika wyprzedzać będzie świadczenie wierzyciela, np, płatność o charakterze czynszowym dokonywana z góry. Momentem powstania długu jest, zatem moment, w którym świadczenie staje się wymagalne, tzn. wierzyciel może skutecznie domagać się od dłużnika spełnienia świadczenia, do którego się zobowiązał.

Należy zgodzić z poglądami wyrażanymi w orzecznictwie sądowym, zgodnie z którymi zasadnicze znaczenie w kwestii uznania kwot za należne (a w konsekwencji za przychód) ma kwestia wymagalności tych kwot. Za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane. Jednakże z definicji tej nie sposób wywodzić, że przychód powstaje już w momencie rozpoczęcia działalności czy w momencie realizacji pierwszego kontraktu, choćby kwota należności zań była wcześniej umówiona. Przychód nie powstaje przed datą, w której wymagalne stało się roszczenie o zapłatę należności za wykonaną usługę czy sprzedany towar (wyrok NSA z dnia 26 marca 1999 r., I SA/Gd 883/97, LEX nr 37818). Nie może być mowy o kwocie należnej za wykonanie przez podatnika określonego świadczenia na rzecz jego kontrahenta w sytuacji, gdy świadczenie to nie zostało wykonane. Przed wykonaniem przez podatnika zleconej mu usługi brak bowiem podstaw, by mógł on domagać się zapłaty za nią (wyrok NSA z dnia 18 września 1997 r., I SA/Po 328/97, LEX nr 31742). Art. 12 ust. 3 ustawy znajduje zastosowanie wówczas, gdy podatnik nie uzyskuje zapłaty za wykonane w roku podatkowym świadczenie, a zgodnie z uzgodnionymi lub wynikającymi z przepisów warunkami wykonania tych świadczeń wystąpił obowiązek zapłaty (wyrok NSA z dnia 30 stycznia 1998 r., i SA/Gd 918/96, LEX nr 33698).

Wskazać również należy, że ze względu na szeroki zakres pojęcia przychodu z działalności gospodarczej, przepisy prawa podatkowego nie przewidują jedynej, uniwersalnej zasady służącej do ustalania momentu powstania przychodu, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym, Zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za datę powstania przychodu uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1 h i 1i wyżej wymienionej ustawy, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień: 1) wystawienia faktury albo, 2) uregulowania należności. Zgodnie z 14 ust. 1 pkt 1e jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. W przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że za datę powstania przychodu, z zasady uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania lub częściowego wykonania usługi, nie później jednakże niż dzień: wystawienia faktury, uregulowania należności. Oznacza to, że w przypadku wystawienia faktury przed datą wykonania zobowiązania momentem powstania przychodu będzie dzień wystawienia faktury lub innego stosownego dokumentu księgowego. Podobnie w sytuacji, gdy należność zostanie uregulowana przed wydaniem towaru, zbyciem prawa lub wykonania usługi albo częściowym wykonaniem usługi za datę powstania przychodu uważa się dzień otrzymania należności.

W odniesieniu do usług określanych mianem ciągłych zastosowanie znajdują zupełnie inne zasady ustalania momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu uzyskanego przychodu. Za usługę ciągłą uważa się świadczenie polegające na stałym, ciągłym, trwającym stale, powtarzalnym zachowaniu strony zobowiązanej do świadczenia, np. najem, dzierżawa lub umowa o podobnym charakterze, jak i codzienna dostawę towarów. Nie znajdzie to zatem zastosowania w niniejszym przypadku. Natomiast w przypadku, w którym strony umowy ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej jednak niż raz w roku. Regulacji tej jednak w omawianym przypadku także nie można zastosować z uwagi na odmienną naturę omawianego stosunku prawnego.

Podsumowanie

Mając na uwadze fakt, że Porozumienie określa moment, w którym Spółka Sprzedająca będzie uprawniona do żądania zapłaty, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że obowiązek Wnioskodawcy zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych nastąpi dopiero z chwilą spełnienia się warunków przewidzianych w Porozumieniu tj. z chwilą osiągnięcia przez nabytą jednostkę biznesową (tekst jedn.: Dział Robót Wykończeniowych) określonych wyników operacyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl