IPPB1/4511-1127/15-4/KS1

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2015 r. (data wpływu 29 września 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 grudnia 2015 r. (data wpływu 15 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczania przychodów z najmu według skali podatkowej przy jednoczesnym rozliczaniu przychodów z działalności gospodarczej podatkiem liniowym - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczania przychodów z najmu według skali podatkowej przy jednoczesnym rozliczaniu przychodów z działalności gospodarczej podatkiem liniowym.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wraz z małżonką są współwłaścicielami dwóch lokali mieszkalnych - kawalerek. Wnioskodawca ponadto jest wyłącznym właścicielem trzeciego lokalu mieszkalnego - kawalerki. Wszystkie wyżej wymienione lokale Wnioskodawca wynajmuje stale (nie sporadycznie) na rzecz różnych osób. Wnioskodawca złożył w prawidłowym terminie oświadczenie o opodatkowaniu przychodów z najmu w całości przez jednego z małżonków.

Wnioskodawca uzyskuje również przychody z działalności gospodarczej, ponieważ jest wspólnikiem spółki komandytowej świadczącej usługi informatyczne. Spółka ta nie prowadzi działalności w zakresie wynajmu lokali. Małżonka Wnioskodawcy prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług fotograficznych i prasowych. Nie prowadzi ona działalności w zakresie wynajmu lokali. Lokale nie stanowiły i nie stanowią składnika majątku związanego z żadną działalnością gospodarczą, a wydatki dotyczące lokali nie stanowiły kosztu uzyskania przychodów w działalności gospodarczej.

W zakresie przychodu z działalności gospodarczej, Wnioskodawca od wielu lat rozlicza się wg stawki 19%, o której mowa w art. 30c ust. 1 u.p.d.o.f.

W zakresie przychodu z najmu, Wnioskodawca rozlicza się od kilku lat wg stawki 8,5%, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a Ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Wnioskodawca chciałby z początkiem nowego roku zacząć rozliczać przychody z najmu wg skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 u.p.d.o.f., przy jednoczesnym rozliczaniu przychodów z działalności gospodarczej wg stawki 19%, o której mowa w art. 30c ust. 1 u.p.d.o.f.

Ponadto Wnioskodawca planuje stopniowe nabywanie dalszych lokali do majątkowej wspólnoty małżeńskiej, z zamiarem stałego ich wynajmowania.

Wnioskodawca uzupełnił wniosek pismem z dnia 13 grudnia 2015 r. (data wpływu 15 grudnia 2015 r.) w następującym zakresie:

Wnioskodawca wskazał, że jedna z kawalerek została odziedziczona. Pozostałe dwie zostały zakupione w celu ulokowania kapitału, z zamiarem stałego ich wynajmowania.

Wnioskodawca wskazał, że taki sam cel i zamiar dotyczy planowanych następnych zakupów lokali.

Lokale, które Wnioskodawca już posiada zostały przekazane w zarządzanie zewnętrznej profesjonalnej firmie, która za wynagrodzeniem zajmuje się szukaniem w imieniu Wnioskodawcy najemców podpisywaniem z nimi umów (w imieniu Wnioskodawcy na podstawie pełnomocnictw) i rozliczaniem najmu. Firma ta przekazuje informacje o wynajmie w szczególności przy pomocy internetowych portali ogłoszeniowych, ale Wnioskodawca nie zna dokładnego zakresu działań marketingowych tej firmy, nie wie gdzie dokładnie te ogłoszenia ta firma zamieszcza, ani jak znajduje najemców.

Najem lokali zarówno już posiadanych przez Wnioskodawcę, jak też lokali, które będą dopiero zakupione jest i będzie prowadzony w sposób zorganizowany i ciągły za pośrednictwem ww. firmy, w jego imieniu.

Lokale, które Wnioskodawca zamierza kupić zostaną przekazane w zarządzanie ww. zewnętrznej profesjonalnej firmy, która będzie przekazywała informacje o wynajmie w taki sam sposób jak w przypadku lokali już posiadanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy podatnik może z początkiem nowego roku zgłosić i zacząć rozliczać przychody z najmu wg skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 u.p.d.o.f., przy jednoczesnym rozliczaniu przychodów z działalności gospodarczej wg stawki 19%, o której mowa w art. 30c ust. 1 u.p.d.o.f.

2. Jeśli odpowiedź na pierwsze pytanie jest twierdząca, to czy podatnik będzie mógł tak się rozliczać po zakupieniu i oddaniu w najem dalszych siedmiu lokali.

Zdaniem Wnioskodawcy

Ad. 1

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: u.p.d.o.f.) wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową: wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 u.p.d.o.f.

Zgodnie z powyższym, jedną z przesłanek warunkujących uznanie danej aktywności za działalność gospodarczą jest niemożność zaliczenia przychodów z niej uzyskiwanych do przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 u.p.d.o.f. W tej kategorii przychodów w art. 10 ust. 1 pkt 6 wymieniono najem, wykluczając jednocześnie sytuację, kiedy dotyczy składników majątku związanego z działalnością gospodarczą.

Odnosząc powyższe do sytuacji przedstawionej we wniosku, należy wskazać, że lokale mieszkalne stanowiące przedmiot najmu nie są składnikami wykorzystanymi do prowadzenia działalności gospodarczej i umowy najmu nie są zawierane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Wobec tego przychody z najmu opisanych lokali nie są przychodami z działalności gospodarczej, o której mowa w definicji zawartej w art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f.

A zatem są one opodatkowane oddzielnie od przychodów z działalności gospodarczej uzyskiwanych przez podatnika.

Stąd wniosek, że mogą być one opodatkowane wg skali podatkowej, o której mowa w Art. 27 ust. 1 u.p.d.o.f., nawet gdy podatnik jednocześnie rozlicza przychody z działalności gospodarczej wg stawki 19%, o której mowa w Art. 30c ust. 1 u.p.d.o.f.

Ad. 2

W odniesieniu do zdarzenia przyszłego nabycia i oddania w najem dalszych siedmiu lokali, Podatnik stoi na stanowisku, że będzie nadal posiadał prawo do opodatkowania przychodów z najmu wg skali podatkowej, o której mowa w Art. 27 ust. 1 u.p.d.o.f., przy jednoczesnym rozliczaniu przychodów z działalności gospodarczej wg stawki 19%, o której mowa w Art. 30c ust. 1 u.p.d.o.f., pod warunkiem, że najem zostanie zawarty poza działalnością gospodarczą, a lokale nie będą składnikami majątku związanymi z działalnością gospodarczą. Uzasadnienie tego stanowiska jest takie samo, jak w przypadku pytania nr 1. Podatnik uważa, że liczba lokali nie ma wpływu na prawidłowość tego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wyliczenie tytułów powstawania źródeł przychodów ma na celu pogrupowanie tych źródeł według podobnego charakteru, co następnie skutkuje zróżnicowanym traktowaniem tychże źródeł. Określenie, z jakiego źródła pochodzi przychód, ma ogromne znaczenie dla ustalenia chociażby takich kwestii, jak ustalenie sposobu opodatkowania przychodu, możliwości odliczenia kosztów jego uzyskania itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie np. zakwalifikowany częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.

Rozważając kwestię sposobu opodatkowania przychodów (dochodów) z tytułu najmu przedmiotowych lokali, należy najpierw zakwalifikować je do odpowiedniego źródła przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy. Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzeczy w najem.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca wraz z małżonką są współwłaścicielami dwóch lokali mieszkalnych - kawalerek (które zostały nabyte w celu ulokowania kapitału z zamiarem stałego ich wynajmowania). Wnioskodawca ponadto jest wyłącznym właścicielem trzeciego lokalu mieszkalnego - kawalerki (która została odziedziczona), które to lokale Wnioskodawca wynajmuje stale (nie sporadycznie). Wnioskodawca przewiduje możliwość zakupu do wspólności majątkowej kolejnych lokali oraz ich stałe wynajmowanie. Wnioskodawca przekazał zarządzanie lokalami już posiadanymi zewnętrznej profesjonalnej firmie, która za wynagrodzeniem zajmuje się szukaniem w imieniu Wnioskodawcy najemców i podpisywaniem z nimi umów oraz przekazywaniem informacji o wynajmie w szczególności przy pomocy internetowych portali ogłoszeniowych. Wnioskodawca w przypadku planowanych do zakupu lokali zamierza postąpić analogicznie i ich zarządzanie powierzyć ww. firmie. Wnioskodawca wynajem mieszkań chce opodatkować na zasadach ogólnych. Przy jednoczesnym opodatkowaniu dochodów ze spółki komandytowej, w której jest wspólnikiem (świadczącej usługi informatyczne) według stawki 19%, tzw. podatkiem liniowym.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ustawy daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków:

Zauważyć przy tym należy, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależnia uznania danego działania za pozarolniczą działalność gospodarczą od faktu zarejestrowania (zgłoszenia do właściwego rejestru) tej działalności. Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji.

Dlatego też nie w każdym przypadku podatnik może sam zaliczyć wynajmowane nieruchomości do majątku prywatnego lub związanego z działalnością gospodarczą. Jeżeli bowiem rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona działalności gospodarczej, to w takim przypadku wynajem nieruchomości spełnia przesłanki uznania go za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i winien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych - o czym stanowi art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.). Stawka ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych z najmu poza działalnością gospodarczą - w myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ww. ustawy - wynosi 8,5%.

W myśl art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e ww. ustawy, opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników osiągających w całości lub w części przychody z tytułu świadczenia usług wymienionych w załączniku Nr 2 do ustawy.

Załącznik ten zawiera wykaz usług, których świadczenie wyłącza podatnika z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, oznaczonych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.). W pozycji 28 tego załącznika wymieniono wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (68.20.1 PKWiU), z zastrzeżeniem, że wyłączenie to nie dotyczy przychodów osiąganych z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, o których mowa w art. 6 ust. 1a ustawy.

Zgodnie art. 9a ust. 2 ww. ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, a jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego - do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Stosownie do art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub ust. 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30, 30d i art. 44 ust. 4, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30c ust. 6 tej ustawy, dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych w sposób określony w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30b i 30e.

Z kolei z treści art. 9a ust. 6 tejże ustawy wynika, że dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ww. ustawy, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza), są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wykluczają sytuacji, w której przychody osiągane z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej mogą być opodatkowane w formie 19% podatku liniowego, a jednocześnie dochody osiągane z najmu prywatnego mogą być opodatkowane na zasadach ogólnych wg skali podatkowej.

Biorąc pod uwagę zaprezentowany we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz przepisy prawne w tym zakresie należy jednak stwierdzić, że w omawianej sprawie, w ocenie Organu, są podstawy do twierdzenia, że opisany najem spełnia przesłanki, o których mowa w art. 5a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ najem na tak szeroką skalę spełnia wszystkie przesłanki uznania za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że Wnioskodawca w chwili obecnej wynajmuje trzy już posiadane mieszkania oraz planując najem kolejnych lokali mieszkalnych, które zamierza nabyć. Świadczy to o tym, że prowadzony przez Wnioskodawcę najem nie ma związku z okazjonalnym, przypadkowym charakterem, ale jest przewidziany dla większej ilości mieszkań. W efekcie logicznym zdaje się że Wnioskodawca decydując się na taki rozmiar inwestycji czerpie i planuje czerpać z niej korzyści finansowe na szeroką skalę. Wnioskodawca pyta o sposób opodatkowania najmu trzech mieszkań, które już posiada i kolejnych, które nabędzie w przyszłości. Nie ma więc wątpliwości, że Wnioskodawca ma na celu osiąganie dochodu z przedsięwzięcia o znacznych rozmiarach.

Fakt, że Wnioskodawca oprócz posiadanych trzech mieszkań zamierza nabyć kolejne mieszkania, świadczy o tym, że plany Wnioskodawcy dotyczące najmu lokali mieszkalnych będą miały charakter długofalowy, ukierunkowany na wykorzystywanie w sposób zorganizowany, w celu zarobkowym. Wnioskodawca wskazał, że w przypadku najmu mieszkań już posiadanych jak i najmu lokali, które zamierza nabyć zarządzanie nimi powierzył i powierzy zewnętrznej profesjonalnej firmie, która za wynagrodzeniem zajmuje się szukaniem w imieniu Wnioskodawcy najemców podpisywaniem z nimi umów w imieniu Wnioskodawcy i rozliczaniem najmu. Firma ta zajmuje się także przekazywaniem informacji o wynajmie w szczególności przy pomocy internetowych portali ogłoszeniowych.

Okoliczności te bez wątpienia świadczą o zorganizowaniu przedsięwzięcia. Działaniom Wnioskodawcy towarzyszy zamiar inwestowania w lokale mieszkalne w celu zarobkowania, które wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nie budzi wątpliwości Organu, że Wnioskodawcy towarzyszy chęć zorganizowanego i ciągłego uzyskiwania dochodu z najmu, który prowadzi w chwili obecnej i będzie prowadził w jeszcze większym zakresie po planowanym zakupie kolejnych lokali. Dlatego też zarówno posiadane lokale mieszkalne jak i te które zostaną nabyte w przyszłości należy zakwalifikować jako składniki majątku związane z prowadzoną działalnością gospodarczą polegającą na wynajmie tych lokali mieszkalnych, nawet jeśli Wnioskodawca nie dokona jej rejestracji. Zapis art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie oznacza bynajmniej, że do źródła przychodów jakim jest wynajem należy zaliczyć wynajem kilku mieszkań bez względu na jego rozmiary oraz charakter. Z wykładni literalnej art. 10 ust. 1 pkt 6 wynika jasno, że wynajem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą nie jest przychodem z najmu, lecz z działalności gospodarczej. A o tym czy mamy do czynienia z działalnością gospodarczą czy też z najmem decyduje spełnianie przesłanek określonych w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie decyzja podatnika, że nie będzie prowadził działalności gospodarczej polegającej na wynajmie kilku lokali mieszkalnych. Innymi słowy o tym czy mieszkania będą wchodziły w skład majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą polegającą na wynajmie mieszkań nie decyduje wola Wnioskodawcy, lecz to czy najem mieszkań spełnia przesłanki definicji działalności gospodarczej zawartej w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie sposób zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że działalność polegająca na wynajmie mieszkań nie ma i nie będzie miała charakteru działalności gospodarczej z uwagi na fakt, iż nie są one składnikami majątku związanego z działalnością gospodarczą. O tym czy mamy do czynienia z działalnością gospodarczą czy też z najmem bynajmniej nie stanowią okoliczności określone przez samego podatnika, tylko spełnienie obiektywnych przesłanek określonych w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Opisany we wniosku wynajem mieszkań jest w istocie szeregiem cyklicznych, powtarzalnych, w sposób zorganizowany i ciągły czynności, podejmowanych w celach zarobkowych, prowadzony przy pomocy wyspecjalizowanego podmiotu (zewnętrznej profesjonalnej firmy zarządzającej), który do tego celu zatrudnia i będzie zatrudniał Wnioskodawca, a więc będzie spełniał przesłanki prowadzenia działalności gospodarczej wymienione w art. 5a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co wyklucza prawo do opodatkowania przychodów Wnioskodawcy z ww. najmu jako najem prywatny określony w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. A to oznacza, że Wnioskodawca przychody z najmu lokali mieszkalnych już posiadanych oraz lokali, które Wnioskodawca zamierza nabyć powinien zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. źródła pozarolnicza działalność gospodarcza i opodatkować w sposób przewidziany dla tego źródła.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że Wnioskodawca poza przychodami z najmu stanowiącego źródło przychodu o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tj. pozarolniczej działalności gospodarczej będzie również uzyskiwał przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej jako wspólnik spółki komandytowej opodatkowaną na zasadach określonych w art. 30c ust. 1 u.p.d.o.f. tzw. podatkiem liniowym.

Zgodnie z art. 9a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Jednocześnie art. 9a ust. 5 ww. ustawy mówi, że jeżeli podatnik:

- wybór sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, dotyczy wszystkich form prowadzenia tej działalności, do których mają zastosowanie przepisy ustawy.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawca skutecznie wcześniej dokonał wyboru sposobu opodatkowania przychodów z pozarolniczej uzyskiwanych jako wspólnik spółki komandytowej a jednocześnie osiąga przychody z najmu zakwalifikowane do źródła pozarolnicza działalność gospodarcza, wówczas obowiązującą formą opodatkowania będzie dla Wnioskodawcy forma opodatkowania, którą Wnioskodawca wybrał wcześniej tj. w przypadku Wnioskodawcy 19% podatek dochodowy tzw. podatek liniowy, o którym mowa w art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba, że Wnioskodawca złoży właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemne oświadczenie o zmianie tego sposobu opodatkowania (na opodatkowanie według zasad ogólnych - według skali podatkowej).

Reasumując, przychody z opisanego we wniosku najmu lokali - ze względu na jego rozmiar, planowane zwiększenie liczby lokali przeznaczonych pod wynajem - nie mogą stanowić źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Mając bowiem na uwadze profesjonalny, zarobkowy, zorganizowany i ciągły charakter prowadzonego najmu oraz fakt prowadzenia działalności na własny rachunek i ryzyko, należy stwierdzić, iż podejmowane przez Wnioskodawcę czynności wypełniają przesłanki zawarte w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wykonywany w tych warunkach najem uznaje się za działalność gospodarczą. Tym samym przychody z przedmiotowego najmu, nie mogą być opodatkowane na zasadach ogólnych (według skali podatkowej) dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Wobec powyższych okoliczności stanowisko Wnioskodawcy, co do możliwości wyboru opodatkowania przychodów z najmu mieszkań już posiadanych na zasadach ogólnych (według skali podatkowej) dla osób nieprowadzących działalności gospodarczej, przy jednoczesnym rozliczaniu przychodów z działalności gospodarczej jako wspólnika spółki komandytowej według stawki 19%, o której mowa w art. 30c ust. 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie z uwagi na okoliczności, że pytanie drugie w złożonym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zostało sformułowane w sposób warunkowy tj. odpowiedź na to pytanie jest uzależniona od uznania przez tut. Organ podatkowy że Wnioskodawca miał możliwości rozliczania przychodów z najmu według skali podatkowej przy jednoczesnym rozliczaniu przychodów z działalności gospodarczej podatkiem liniowym to odpowiedź na pytanie drugie jest bezprzedmiotowa.

Z uwagi na fakt, iż odpowiedź na pytanie numer dwa jest bezprzedmiotową, opłata w wysokości 40 zł, zostanie zwrócona zgodnie z art. 14f § 2a ustawy - Ordynacja podatkowa, na rachunek bankowy wskazany we wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.