IPPB1/4511-112/15-2/KS - Ustalenie kosztów uzyskania przychodów z tytułu zbycia/spłaty wierzytelności otrzymanej jako dywidenda niepieniężna.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2014 r. (data wpływu 21 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu zbycia/spłaty wierzytelności otrzymanej jako dywidenda niepieniężna - jest prawidłowe.

W dniu 21 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia kosztu uzyskania przychodu z tytułu spłaty/zbycia wierzytelności otrzymanej jako dywidenda niepieniężna.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, będącą polskim rezydentem podatkowym (ma miejsce zamieszkania i centrum interesów życiowych w Polsce) zgodnie z art. 3 ust. 1a pkt 1 i 2 ustawy o PIT. Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki z siedzibą w Republice Słowackiej (dalej: "Spółka"). Spółka ta jest odpowiednikiem polskiej spółki komandytowej - komanditna spolocnost. Podobnie jak w przypadku polskiej spółki komandytowej, w komanditna spolocnost przynajmniej jeden wspólnik odpowiada za zobowiązania spółki całym swoim majątkiem bez ograniczeń, a odpowiedzialność przynajmniej jednego wspólnika ograniczona jest do wysokości wniesionych wkładów do spółki. W spółce Wnioskodawca pełni funkcję wspólnika o nieograniczonej odpowiedzialności - odpowiednik polskiego komplementariusza.

Spółka pełni funkcję spółki holdingowej posiadającej udziały/akcje w spółkach mających siedzibę w krajach Unii Europejskiej, w związku z czym osiąga dochody z tytułu: dywidend, umorzenia udziałów/akcji, zbycia udziałów, akcji oraz innych papierów wartościowych. Zgodnie ze słowackimi przepisami podatkowymi komanditna spolocnost posiadająca siedzibę lub miejsce efektywnego zarządu na terytorium Słowacji podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Jeżeli chodzi natomiast o sposób opodatkowania, to komanditna spolocnost, jest, co do zasady, podatnikiem podatku dochodowego od generowanych przez siebie dochodów, jednak od ustalonej podstawy opodatkowania odejmuje się część przypadającą jako udział wspólnikom o nieograniczonej odpowiedzialności. Inaczej mówiąc na poziomie spółki opodatkowaniu podlega część dochodów przypadająca na wspólników o ograniczonej odpowiedzialności.

W świetle przepisów prawa słowackiego przychody wspólnika (o nieograniczonej odpowiedzialności) spółki komandytowej (komanditna spolocnost) z siedzibą w Republice Słowackiej stanowią przychody z działalności gospodarczej. W 2014 r. Wnioskodawca otrzymał przypadający na jego rzecz zysk Spółki w formie niepieniężnej. Wypłacona Wnioskodawcy dywidenda niepieniężna przybrała postać wierzytelności pożyczkowej przysługującej spółce wobec innego podmiotu (dalej: "Wierzytelność").

Inaczej mówiąc zamiast wypłaty środków pieniężnych stanowiących przypadający na Wnioskodawcę zysk spółki, Wnioskodawca otrzymał wierzytelność przysługującą spółce (o wartości równej przysługującemu mu zyskowi w spółce). Wnioskodawca nie wyklucza sytuacji w której wierzytelność zostanie spłacona przez wierzyciela bądź zbyta na rzecz innego podmiotu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W jakiej wysokości Wnioskodawca powinien rozpoznać koszt uzyskania przychodu z tytułu spłaty/zbycia wierzytelności otrzymanej jako dywidenda niepieniężna.

Zdaniem Wnioskodawcy, kosztem nabycia wierzytelności na moment jej spłaty/zbycia jest kwota zysku przypadająca na Wnioskodawcę w spółce, która została wypłacana w formie niepieniężnej w postaci wierzytelności.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Jednocześnie w art. 23 ustawy o PIT brak jest wyłączenia stanowiącego, iż środki pieniężne otrzymane w wyniku spłaty/zbycia wierzytelności pożyczkowej uzyskanej w drodze podziału zysku w formie niepieniężnej nie stanowią kosztu uzyskania przychodu.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca otrzymał wierzytelność jako przypadający na jego rzecz zysk spółki, zamiast środków pieniężnych. Wierzytelność zostanie spłacona przez dłużnika bądź zbyta na rzecz innego podmiotu. Mając to na uwadze, kosztem nabycia wierzytelności jest kwota zysku przypadająca na Wnioskodawcę w spółce, która została wypłacana w formie niepieniężnej w postaci wierzytelności.

Powyższy sposób ustalenia kosztu uzyskania przychodu w przypadku zbycia aktywów (lub spłaty wierzytelności) nabytych w drodze podziału zysku, potwierdzają organy podatkowe. Przykładowo:

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 22 sierpnia 2014 r., sygn. IPPB1/415-568/14-4/EC, w której uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, zgodnie z którym: "w przypadku spłaty wierzytelności wynikających z otrzymanych Aktywów, kosztem uzyskania przychodu jest wartość otrzymanego zysku w naturze. Innymi słowy, Wnioskodawca powinien rozpoznać koszt równy wartości Aktywów na dzień podziału zysku."

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 17 października 2014 r., sygn, IPPB1/415-906/13-2/EC zauważył, że "stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów m.in. wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z tytułu odkupienia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych, albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e. Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza wnieść do funduszu inwestycyjnego zamkniętego papiery wartościowe (np. akcje, obligacje, certyfikaty inwestycyjne) lub udziały spółek kapitałowych. Aktywa te zostaną nabyte przez Wnioskodawcę w wyniku wypłaty w formie niepieniężnej przypadającego na jego rzecz zysku spółki z siedzibą w Republice Słowackiej, będącej odpowiednikiem polskiej spółki komandytowej. A zatem, zamiast wypłaty środków pieniężnych stanowiących przypadający na Wnioskodawcę zysk Spółki, Wnioskodawca otrzyma należące do Spółki aktywa (o wartości równej przysługującemu mu zyskowi w spółce). Reasumując, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż skoro konsekwencją otrzymania certyfikatów inwestycyjnych będzie przeniesienie własności papierów wartościowych lub udziałów w spółkach kapitałowych poprzez wniesienie powołanych walorów (wpłatę) do funduszu inwestycyjnego u Wnioskodawcy zostanie rozpoznany przychód z kapitałów pieniężnych, opodatkowany stosownie do treści art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) w zw. z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód stanowić będzie wartość otrzymanych certyfikatów inwestycyjnych odpowiadająca wartości wniesionych papierów wartościowych lub udziałów w spółkach kapitałowych, natomiast kosztem uzyskania przychodów, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38 będą wydatki na nabycie papierów wartościowych lub udziałów, tj. wartość Aktywów na dzień ich nabycia w drodze podziału zysku spółki. "

* Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 9 czerwca 2011 r., sygn. IBPB1/2/423-344/11/PC, w której uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, zgodnie z którym: "nie ulega wątpliwości, iż dla Wnioskodawcy kosztem nabycia jest wartość dywidendy w naturze, w przypadku bowiem gdyby Wnioskodawca otrzymał dywidendę pieniężną wówczas za otrzymane pieniądze mógłby nabyć te udziały (akcje). "

Podsumowując powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, kosztem nabycia wierzytelności na moment jej spłaty/zbycia jest kwota zysku przypadająca na Wnioskodawcę w spółce, która została wypłacana w formie niepieniężnej w postaci wierzytelności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tutejszy organ stwierdza, że zostały wydane w indywidualnej sprawie i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna nie jest prawem ani też źródłem prawa, a z racji zawarcia jej w piśmie administracyjnym, stanowiącym wynik postępowania administracyjnego w indywidualnej sprawie, jest prawnie znacząca tylko dla jej adresata, to jest wnioskodawcy i spełniającej wymogi prawa strony postępowania (zainteresowanego), w którym została wydana.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.