IPPB1/4160-119/11/12-5/MS

W związku ze skargą z dnia 16 grudnia 2011 r. (data wpływu 23 grudnia 2011 r.) skierowaną do WSA w Warszawie na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 23 września 2011 r. Nr IPPB1/415-672/11-3/MS w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia momentu uzyskania przychodu oraz obowiązku wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych doręczoną w dniu 27 września 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów w trybie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) oraz na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) w związku z § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), uwzględnia skargę w całości, w związku z czym zmienia zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 23 września 2011 r. Nr IPPB1/415-672/11-3/MS, uznając stanowisko Wnioskodawcy - za prawidłowe.

Dotychczasowy przebieg postępowania administracyjnego.

W dniu 28 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania akcjonariusza w spółce komandytowo - akcyjnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca będący osobą fizyczną zamierza uzyskać status akcjonariusza w spółce komandytowo-akcyjnej (dalej: SKA). Wnioskodawca będzie posiadał akcje imienne lub na okaziciela. Posiadając status akcjonariusza SKA będzie miał prawo do udziału w zyskach, pod warunkiem podjęcia uchwały walnego zgromadzenia o podziale/wypłacie zysku (dalej: wypłata z zysku). Zgodnie z przepisami prawa handlowego w każdym roku będzie podejmowana uchwała o podziale zysku lub jego przesunięciu na kapitał zapasowy.

Przedmiotem działalności spółki będzie m.in. produkcja metalowych elementów stolarki budowlanej (PKD 25.12.Z), zakładanie stolarki budowlanej (PKD 43.32.Z), produkcja zamków i zawiasów (PKD 25.72.Z). Produkcja wyrobów dla budownictwa z tworzyw sztucznych (PKD 22.23.Z), obróbka mechaniczna elementów metalowych (PKD 25.62.Z), pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych, działalność holdingów finansowych (PKD 64.99.Z), leasing finansowy (PKD 64.91.Z), pozostałe formy udzielania kredytów (PKD 64.92.Z), wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub wydzierżawionymi (PKD 69.20.Z).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiotem zaskarżonej interpretacji indywidualnej była odpowiedź na pytania 2. Odpowiedź na pytanie pierwsze została udzielona w odrębnej interpretacji indywidualnej, na którą Strona nie wniosła skargi.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 2

Zgodnie z art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej (art. 14 ustawy o PIT) zobowiązani są do wpłacania bez wezwania w ciągu roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowy. Zgodnie zaś z art. 44 ust. 3 pkt 1 ustawy o PIT podatnicy prowadzący działalność gospodarczą zobowiązani są do uiszczania zaliczek na podatek dochodowy co miesiąc, począwszy od miesiąca, w którym dochód ten przekroczył kwotę powodującą powstanie obowiązku zapłaty podatku.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o PIT za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne choć faktycznie nie otrzymane, z wyłączeniem wartości zwróconych towarów udzielonych bonifikat i skont analizując łącznie powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że w stosunku do przychodów z działalności gospodarczej nie ma znaczenia moment otrzymania pieniędzy. Za przychód należy traktować bowiem "kwoty należne choćby nawet faktycznie nie zostały otrzymane". Decydujące więc dla ustalenia momentu powstania przychodu akcjonariusza jest zdefiniowanie pojęcia "kwota należna". Pojęcie kwoty należnej/ przychodu należnego nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa podatkowego. Zgodnie zaś ze słownikiem języka polskiego wydawnictwa PWN - należny to przysługujący komuś lub czemuś.

Zgodnie z art. 147 § 1 k.s.h. zarówno komplementariusz jak i akcjonariusz uczestniczą w zysku spółki proporcjonalnie do wkładów wniesionych do spółki. Odrębnie zostało jednak uregulowane prawo tych dwóch kategorii wspólników do wypłaty z zysku.

Komplementariusz w myśl art. 52 § 1 k.s.h. w związku z art. 126 § 1 pkt 1 k.s.h. może żądać podziału i wypłaty z zysku na koniec każdego roku obrotowego. Akcjonariusz zgodnie zaś z art. 347 § 1 k.s.h. w związku z art. 126 § 1 k.s.h. ma prawo do udziału w zysku, który został wykazany w sprawozdaniu finansowym, zbadanym przez biegłego rewidenta, i przeznaczonym przez walne zgromadzenie do wypłaty akcjonariuszom. Oznacza to, że dopóki nie zapadnie odpowiednia uchwała o podziale zysku, przewidująca wypłatę zysku do wspólników, akcjonariusz nie może żądać wypłaty z zysku. Dodatkowo zgodnie z art. 146 § 2 pkt 2 k.s.h. uchwała o podziale zysku wymaga zgody wszystkich komplementariuszy jednocześnie, co ważniejsze zgodnie z art. 348 § 2 k.s.h. w związku z art. 126 § 1 pkt 1 k.s.h., uprawnionym do wypłaty z zysku jest tylko ten akcjonariusz, któremu prawo do akcji przysługiwało w dniu podjęcia uchwały o podziale zysku.

Akcjonariuszowi w spółce komandytowo-akcyjnej prawo do wypłaty z zysku przysługuje tylko w sytuacji w której posiada on prawo do akcji w dniu podjęcia uchwały o podziale zysku. Oznacza to, że samo posiadanie statusu akcjonariusza nawet przez 11 miesięcy roku nie jest równoznaczne z posiadaniem prawa do wypłaty z zysku ponieważ decydujące znaczenie ma posiadanie takiego statusu na dzień podjęcia uchwały o podziale zysku. Należy więc zauważyć, że prawo do zysku z akcji związane jest z akcjami, a nie z akcjonariuszami. W konsekwencji, nie ma podstaw do obciążania akcjonariusza obowiązkiem zapłaty zaliczek co miesiąc ponieważ sam fakt bycia akcjonariuszem nie warunkuje prawa do uzyskania wypłaty z zysku.

W opinii wnioskodawcy przy definiowaniu wskazanego w art. 8 ust. 1 ustawy o PIT przychodu z udziału w spółce nie mające osobowości prawnej należy uwzględnić charakter akcjonariusza w spółce komandytowo-akcyjnej.

Akcjonariuszowi prawo do żądania od spółki wypłaty części zysku przysługuje po spełnieniu przesłanek wskazanych w k.s.h. Przesłankami do posiadania przez akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej prawa do udziału w zysku są:

* osiągnięcie zysku przez spółkę, który spółka ma prawo przeznaczyć do podziału między wspólników,

* wykazanie zysku w sprawozdaniu finansowym,

* zaopiniowanie sprawozdania przez biegłego rezydenta,

* zatwierdzenie sprawozdania przez walne zgromadzenie,

* podział zysku przez walne zgromadzenie, za zgodą wszystkich komplementariuszy za rok obrotowy w części przypadającej akcjonariuszom.

W konsekwencji, dopiero w momencie, w którym wszystkie powyższe warunki zostaną spełnione akcjonariusz ma prawo do żądania wypłaty z zysku.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, nieuzasadnione jest twierdzenie, że akcjonariusz spółki komandytowo-akcyjnej zobowiązany jest do wpłacania w trakcie roku zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Nie sposób bowiem uznać, że przychód należny powstaje u niego na bieżąco. Jak wskazano wyżej, przychód ten powstaje dopiero w momencie spełnienia przesłanek dających akcjonariuszowi spółki komandytowo-akcyjnej prawo do udziału w zysku. W szczególności, decydujące znaczenie ma uchwała o podziale zysku, przewidująca wypłatę zysku akcjonariuszowi. Dopiero wówczas, po stronie akcjonariusza powstanie obowiązek zapłaty dodatku / wpłacania zaliczek na podatek dochodowy.

W związku z powyższym nie jest możliwe zastosowanie w stosunku do akcjonariusza art. 24 ustawy o PIT w zakresie ustalenia przychodu podlegającego opodatkowaniu w oparciu o księgi rachunkowe spółki komandytowo-akcyjnej. Z uwagi na powyższe konieczne jest zastosowanie ogólnej reguły z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT zgodnie z którą dochodem ze źródła przychodów jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Przy czym za przychód należy uznać w tym przypadku przychód należny na podstawie wyżej wskazanej uchwały.

Przechodząc na grunt rozwiązań technicznych należy wskazać, że akcjonariusz powinien uiścić zaliczkę na podatek dochodowy za miesiąc, w którym osiągnie przychód ze spółki komandytowo-akcyjnej, który w tym przypadku korespondował będzie z momentem podjęcia uchwały o wypłacie z zysku. Taka interpretacja znajduje oparcie również w samym brzmieniu art. 44 ust. 3 pkt 1 ustawy o PIT zgodnie z którym obowiązek wpłacania zaliczki powstaje dopiero z miesiącem, w którym dochód podatnika przekroczył kwotę powodującą obowiązek zapłaty podatku.

Oznacza to, że w sytuacji, w której uchwała o podziale zysku, przewidująca wypłatę zysku wspólnikom nie zostanie podjęta, akcjonariusz spółki komandytowo-akcyjnej nie osiągnie dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w szczególności, przychód należny nie powstanie w sytuacji gdy zostanie podjęta uchwała o przesunięciu zysku na kapitał zapasowy. Ponieważ przychód należny nie powstanie akcjonariusz nie będzie zobowiązany do zapłaty zaliczki na podatek dochodowy/wykazania dochodu związanego z udziału w spółce komandytowo-akcyjnej w zeznaniu rocznym.

Zaprezentowane wyżej stanowisko znajduje oparcie w orzecznictwie sądowym między innymi w następujących wyrokach: Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 15 czerwca 2011 r. sygn. III SA/WA 2683/10, Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 maja 2011 r., sygn. II FSK 2148/09, Naczelnego Sądu administracyjnego z 5 maja 2011 r., sygn. II FSK 2126/09, Naczelnego Sądu Administracyjnego z 30 marca 2011 r., sygn. II FSK 1925/09, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 22 października 2010 r., sygn. I SA/Kr 1375/10 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 22 września 2010 r., sygn. I SA/Kr 1738/09.

W dniu 23 września 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną Nr IPPB1/415-672/11-3/MS, uznając, iż stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 28 lipca 2011 r. w zakresie ustalenia momentu uzyskania przychodu i terminu wpłaty zaliczki jest nieprawidłowe.

Interpretację doręczono w dniu 27 września 2011 r.

Wnioskodawca nie zgodził się ze stanowiskiem tut. organu i w dniu 10 października 2011 r. (data wpływu 12 października 2011 r.) wniósł wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W wyniku ponownej analizy sprawy, przy uwzględnieniu zarzutów przytoczonych w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, co przedstawił w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 14 listopada 2011 r. Nr IPPB1/415-672/11-5/MS (skutecznie doręczonym w dniu 17 listopada 2011 r.).

Wobec powyższego Wnioskodawca pismem z dnia 16 grudnia 2011 r. (data stempla pocztowego 16 grudnia 2011 r., data wpływu 23 grudnia 2011 r.) wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 23 września 2011 r. Nr IPPB1/415-672/11-3/MS.

Zaskarżonej interpretacji przepisów prawa podatkowego Strona zarzuciła naruszenie:

* art. 8 ust. 1 i 2 w związku z art. 14 ust. 1 oraz art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 2011 r., o podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez ich błędną wykładnię polegającą na nie uwzględnieniu charakteru akcjonariusza w spółce komandytowo-akcyjnej przy określaniu zasad opodatkowania przychodu uzyskiwanego z tytułu posiadania statusu akcjonariusza w spółce komandytowo-akcyjnej;

* art. 44 ust. 1 pkt 1, ust. 2, ust. 3 i 3f ustawy o PIT poprzez jego błędną wykładnię polegającą na uznaniu, że wyżej wymieniony przepis zobowiązuje akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej do uiszczania na bieżąco zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu posiadania statusu akcjonariusza w spółce komandytowo-akcyjnej;

* art. 14c § 1 i § 2 w związku z art. 121 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa poprzez nie dokonanie przez Dyrektora IS oceny prawnej stanowiska Skarżącego.

W złożonej skardze Skarżący wniósł o:

Strona Skarżąca wskazała, iż ze stanowiskiem Ministra Finansów przedstawionym w indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie można się zgodzić ze względu na argumenty przedstawione poniżej.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o PIT za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choć faktycznie nie otrzymane, z wyłączeniem wartości zwróconych towarów udzielonych bonifikat i skont.

Analizując powyższy przepis należy stwierdzić, że w stosunku do przychodów z działalności gospodarczej nie ma znaczenia moment otrzymania pieniędzy. Za przychód należy traktować bowiem "kwoty należne, choćby nawet faktycznie nie zostały otrzymane". Decydujące więc dla ustalenia momentu powstania przychodu akcjonariusza jest zdefiniowanie pojęcia "kwota należna". Pojęcie kwoty należnej/przychodu należnego nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa podatkowego. Zgodnie zaś ze Słownikiem Języka Polskiego Wydawnictwa PWN - należny to przysługujący komuś lub czemuś.

W ocenie Skarżącej, o tym kiedy powstaje przychód z tytułu udziału akcjonariusza w spółce komandytowo-akcyjnej decydują regulacje k.s.h. dotyczące statusu akcjonariusza w spółce komandytowo-akcyjnej.

Zgodnie z art. 147 § 1 k.s.h. zarówno komplementariusz, jak i akcjonariusz uczestniczą w zysku spółki proporcjonalnie do wkładów wniesionych do spółki, to jednak odrębnie zostało uregulowane prawo tych dwóch kategorii wspólników do Wypłaty z zysku.

Skarżąca pragnie podkreślić, że zgodnie z art. 52 § 1 k.s.h. w związku z art. 126 § 1 pkt 1 k.s.h. komplementariusz jest uprawniony do żądania podziału i Wypłaty z zysku na koniec każdego roku obrotowego. Uprawnienie komplementariusza do żądania podziału i Wypłaty z zysku nie jest uzależnione od spełnienia dodatkowych przesłanek.

Akcjonariusz zaś zgodnie z art. 347 § 1 k.s.h. w związku z art. 126 § 1 k.s.h. ma prawo do udziału w zysku, który został:

* wykazany w sprawozdaniu finansowym,

* zbadanym przez biegłego rewidenta,

* przeznaczony przez walne zgromadzenie do wypłaty akcjonariuszom.

Oznacza to, że akcjonariusz nie ma prawa żądać Wypłaty z zysku aż do momentu zapadnięcia uchwały o podziale zysku.

Skarżący pragnie również zwrócić szczególną uwagę, że zgodnie z art. 146 § 2 pkt 2 k.s.h. podjęcie uchwały o podziale zysku wymaga zgody wszystkich komplementariuszy.

Tym samym, do momentu spełnienia w danym roku przesłanek warunkujących powstanie roszczenia o Wypłatę zysku, akcjonariusz spółki komandytowo-akcyjnej nie posiada uprawnienia do żądania wypłaty dywidendy od spółki.

Dodatkowo, Skarżąca chciałaby zwrócić uwagę na jeszcze jedno szczególnie istotne ograniczenie uprawnienia akcjonariuszy do żądania Wypłaty zysku, które nie ma zastosowania do komplementariuszy.

W ocenie Skarżącej najbardziej istotnym ograniczeniem prawa akcjonariusza do żądania Wypłaty z zysku jest regulacja z art. 348 § 2 k.s.h. w związku z art. 126 § 1 pkt 1 k.s.h., zgodnie z którą uprawnionym do Wypłaty z zysku jest tylko ten akcjonariusz, któremu prawo do akcji przysługiwało w dniu podjęcia uchwały o podziale zysku.

Oznacza to, że prawo do Wypłaty z zysku przysługuje tylko temu akcjonariuszowi, który posiadał prawo do akcji w dniu podjęcia uchwały o podziale zysku, Oznacza to, że samo posiadanie statusu akcjonariusza nawet przez 11 miesięcy i 29 dni w roku nie jest równoznaczne z posiadaniem prawa do Wypłaty z zysku, ponieważ decydujące znaczenie ma posiadanie takiego statusu na dzień podjęcia uchwały o podziale zysku. W ocenie Skarżącej prawo do Wypłaty zysku związane jest z akcjami a nie z akcjonariuszami.

Skarżąca pragnie wskazać, że akcje spółki komandytowo-akcyjnej w ciągu roku mogą wielokrotnie zmieniać właścicieli. W konsekwencji, w sytuacji, w której do akcjonariuszy stosowano te same zasady opodatkowania co do innych wspólników spółek osobowych, należałoby ustalać czas w jakim każdy akcjonariusz w ciągu roku posiadał akcje i odpowiednio przypisywać mu przychody i koszty wypracowane przez spółkę komandytowo-akcyjną. Jednocześnie, jedynie ten akcjonariusz, który byłby akcjonariuszem na dzień podjęcia uchwały o podziale zysku otrzymywałyby rzeczywiste przysporzenie majątkowe. Tym samym, przypisywanie akcjonariuszom przychodów i kosztów w zależności od długości okresu posiadania akcji byłoby jedynie czysto rachunkową oderwaną od rzeczywistości prawnej i ekonomicznej operacją. Akcjonariusz zbywając akcje traci bowiem jakiegokolwiek prawa do udziału w zyskach i kosztach spółki komandytowo-akcyjnej za okres w którym był jej wspólnikiem. Konsekwencją takiej praktyki byłoby zaś wielokrotne opodatkowanie zysków wypracowanych przez spółkę komandytowo-akcyjną po raz pierwszy w formie zaliczek płaconych w ciągu roku i po raz kolejny w momencie Wypłaty z zysku. Efektem zaaprobowania takiego stanowiska byłaby sytuacja, w której jedynie posiadanie akcji przez cały rok mogłoby chronić przed podwójnym opodatkowaniem zysków (co mogłoby w sposób pośredni ograniczyć ze względów podatkowych zbywalność akcji spółek komandytowo-akcyjnych),

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, nieuzasadnione jest twierdzenie, że akcjonariusz spółki komandytowo-akcyjnej zobowiązany jest do wpłacania w trakcie roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Nie sposób bowiem uznać, że przychód należny powstaje u niego na bieżąco. Jak wskazano wyżej, przychód ten powstaje dopiero w momencie spełnienia przesłanek dających akcjonariuszowi spółki komandytowo-akcyjnej prawo do udziału w zysku. W szczególności, decydujące znaczenie ma uchwała o podziale zysku, przewidująca wypłatę zysku akcjonariuszowi. Dopiero wówczas, po stronie akcjonariusza powstanie obowiązek zapłaty podatku / wpłacania zaliczek na podatek dochodowy.

W konsekwencji, w ocenie Skarżącej nie jest możliwe zastosowanie w stosunku do akcjonariusza art. 24 ustawy o PIT w zakresie ustalenia przychodu podlegającego opodatkowaniu w oparciu o księgi rachunkowe spółki komandytowo-akcyjnej. Z uwagi na powyższe konieczne jest zastosowanie ogólnej reguły z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT, zgodnie z którą dochodem ze źródła przychodów jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Przy czym za przychód należy uznać w tym przypadku przychód należny na podstawie uchwały o Wypłacie zysku.

Stanowisko Skarżącej w powyższym zakresie znajduje oparcie w wyrokach:

* Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (dalej: WSA) w Krakowie z 15 września 2011 r., sygn. I SA/Kr 983/11,

* WSA w Warszawie z 30 sierpnia 2011 r., sygn. III SA/Wa 2470/10,

* WSA w Poznaniu z 19 sierpnia 2011 r., sygn. I SA/Po 932/10,

* WSA w Gdańsku z 28 lipca 2011 r., sygn. I SA/Gd 573/11,

* WSA w Warszawie z 27 lipca 2011 r., sygn. III SA/Wa 3079/10,

* WSA w Krakowie z 19 lipca 2011 r., sygn. I SA/Kr 829/11,

* WSA w Krakowie z 12 lipca 2011 r., sygn. I SA/Kr 818/11,

* WSA w Warszawie z 21 czerwca 2011 r., sygn. III SA/Wa 2475/10,

* WSA w Warszawie z 20 czerwca 2011 r., sygn. III SA/Wa 2381/10,

* Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA) z 5 maja 2011 r., sygn. II FSK 2148/09,

* NSA z 5 maja 2011 r., sygn. II FSK 2126/09,

* WSA w Warszawie z 15 czerwca 2011 r., sygn. III SA/Wa 2682/10,

* WSA w Warszawie z 15 czerwca 2011 r., sygn. III SA/Wa 2683/10,

* NSA z 30 marca 2011 r., sygn. II FSK 1925/09,

* WSA w Krakowie z 22 października 2010 r., sygn. I SA/Kr 1375/10,

* WSA w Krakowie z 22 września 2010 r., sygn. I SA/Kr 1738/09.

Ponadto zdaniem Skarżącej Organ podatkowy dokonał błędnej wykładni art. 44 ust. 1 pkt 1, ust. 2, ust. 3 i 3f ustawy o PIT poprzez uznanie, że wyżej wymieniony przepis zobowiązuje Skarżącą do uiszczania na bieżąco zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu posiadania statusu akcjonariusza w spółce komandytowo-akcyjnej. W ocenie Skarżącej z uwagi na fakt, iż przychód akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej powstaje dopiero w momencie podjęcia uchwały o Wypłacie z zysku, będzie ona zobowiązana do uiszczenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych dopiero za miesiąc, w którym została podjęta uchwała o Wypłacie z zysku.

Za stanowiskiem Skarżącej przemawiają następujące argumenty:

W ocenie Skarżącej, akcjonariusz powinien uiścić zaliczkę na podatek dochodowy za miesiąc, w którym osiągnie przychód ze spółki komandytowo-akcyjnej, który w tym przypadku korespondował będzie z momentem podjęcia uchwały o Wypłacie z zysku. Taka interpretacja znajduje oparcie w brzmieniu art. 44 ust. 3 pkt 1 ustawy o PIT, zgodnie z którym obowiązek wpłacania zaliczki powstaje dopiero z miesiącem, w którym dochód podatnika przekroczył kwotę powodującą obowiązek zapłaty podatku.

Oznacza to, że w sytuacji, w której uchwała o podziale zysku, przewidująca wypłatę zysku wspólnikom nie zostanie podjęta, akcjonariusz spółki komandytowo-akcyjnej nie osiągnie dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W szczególności, przychód należny nie powstanie w sytuacji, gdy zostanie podjęta uchwała o przesunięciu zysku na kapitał zapasowy. Ponieważ przychód należny nie powstanie, akcjonariusz nie będzie zobowiązany do zapłaty zaliczki na podatek dochodowy / wykazania dochodu związanego z udziałem w spółce komandytowo-akcyjnej w zeznaniu rocznym.

Stanowisko Skarżącej w powyższym zakresie również znajduje oparcie w ww. wyrokach

Skarżąca pragnie podkreślić, że Dyrektor IS nie odniósł się do powołanych przez Skarżącą we wniosku o wydanie Interpretacji oraz w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz Wojewódzkich Sądów Administracyjnych. Dyrektor IS w Interpretacji wskazał, że wyroki sądów administracyjnych powołane przez Skarżącą zostały wydane w indywidualnej sprawie i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Skarżąca pragnie jednak zauważyć, że zgodnie ze stanowiskiem sądów administracyjnych m.in. wyrok WSA w Krakowie z 9 marca 2011 r., sygn. I SA/Kr 2077/10 organ zgodnie z art. 14c § 1 OP zobowiązany jest dokonać oceny prawnej stanowiska wnioskodawcy, w tym również orzeczeń na które wnioskodawca powołał się występując o interpretację. Powołanie się bowiem wnioskodawcy na argumentację zawartą w wyrokach sądów administracyjnych sprawia, że staję się ona argumentacją wnioskodawcy (stanowi element stanowiska wnioskodawcy). W konsekwencji, brak odniesienia się organu do wyroków sądów administracyjnych powołanych przez wnioskodawcę jest brakiem w zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Konkludując, zdaniem Skarżącej przychód uzyskiwany przez akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej należy traktować jako należny dopiero w momencie podjęcia przez komplementariuszy uchwały o Wypłacie z zysku przewidującą wypłatę z akcjonariuszom. W konsekwencji, akcjonariusz spółki komandytowo-akcyjnej zobowiązany będzie do uiszczenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych dopiero za miesiąc, w którym podjęta została przez komplementariuszy uchwała o Wypłacie z zysku.

Stanowisko Skarżącej w tym zakresie potwierdza analiza stosowanych przepisów ustawy o PIT oraz orzecznictwa.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdanie Organu podatkowego wyrażone w Interpretacji w zakresie (i) momentu powstania przychodu z tytułu posiadania statusu akcjonariusza w spółce komandytowo-akcyjnej oraz (ii) zasad opłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych należy uznać za oczywiście bezzasadne.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów po rozpatrzeniu przedmiotowej skargi z dnia 16 grudnia 2011 r. (data wpływu 23 grudnia 2011 r.) uwzględnia skargę w całości i stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku (data wpływu 28 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia momentu uzyskania przychodu oraz obowiązku wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych - jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Mając na uwadze powyższe, należało orzec jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.