IPPB1/4160-1/09-2/AŻ - Zapisy w księdze dotyczące przychodów ze sprzedaży wyrobów, towarów handlowych i usług są dokonywane na podstawie wystawionych faktur, a w przypadku sprzedaży nieudokumentowanej fakturami.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 2 lutego 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/4160-1/09-2/AŻ Zapisy w księdze dotyczące przychodów ze sprzedaży wyrobów, towarów handlowych i usług są dokonywane na podstawie wystawionych faktur, a w przypadku sprzedaży nieudokumentowanej fakturami.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2008 r. (data wpływu 24 października 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu dokumentowania sprzedaży towarów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu dokumentowania sprzedaży towarów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od 8 października 2008 r. rozpoczął Pan prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży przez Internet programów komputerowych, których jest Pan autorem.

W celu umożliwienia zapoznania się ze stworzonym przez Pana programem komputerowym przez jej potencjalnych nabywców, wersję demonstracyjną programu przesłał Pan do redakcji różnych czasopism, zajmujących się opisem sprzętu i oprogramowania komputerowego. Wersja demonstracyjna programu różni się od pełnej wersji programu brakiem zapisu ustawień i ograniczeniem czasu użytkowania.

Nabywca programu komputerowego wpłaca na Pana konto bankowe określoną w dokumentacji kwotę do zapłaty, tj. 20 zł na terenie Polski, bądź 15 euro lub 22 USD - jeśli sprzedaż jest poza Polską. Nabywca programu komputerowego jednocześnie przesyła na Pana konto pocztowe informację o dokonanym przelewie wraz z danymi osobowymi (pełny adres pocztowy). Po otrzymaniu tych informacji i sprawdzeniu ich zgodności z danymi z listu elektronicznego oraz zaksięgowaniu należnej kwoty, przesyła Pan nabywcy pełną wersję programu na jego konto pocztowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy istnieje obowiązek wystawiania każdemu klientowi, który zakupił program komputerowy, rachunku, mając do dyspozycji, jako dowód zaksięgowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, tylko wyciąg z konta bankowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, z treści § 19 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów wysyłanie każdemu nabywcy rachunku jest zbędne (szczególnie poza granicami kraju). Zgodnie z § 19 pkt 1 i § 12 pkt 4 tego rozporządzenia na koniec dnia wystarczy wystawić dowód wewnętrzny.

Podaje Pan również, że nie posiada kasy fiskalnej.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 24a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Zasady prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów uregulowane zostały w rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.).

Stosownie do § 11 ust. 1 ww. rozporządzenia, podatnik jest obowiązany prowadzić księgę rzetelnie i w sposób niewadliwy. Zapisy w księdze dokonywane są w języku polskim i w walucie polskiej w sposób staranny, czytelny i trwały, na podstawie prawidłowych i rzetelnych dowodów (§ 12 ust. 1 rozporządzenia).

W myśl § 12 ust. 3 ww. rozporządzenia podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są:

1.

faktury VAT, w szczególności faktury VAT marża, faktury VAT RR, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej "fakturami", odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach, lub

2.

inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:

a.

wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,

b.

datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,

c.

przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,

d.

podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych

e.

oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

Zgodnie z § 12 ust. 4 ww. rozporządzenia, dowód księgowy powinien być sporządzony w języku polskim. Treść dowodu musi być pełna i zrozumiała; dopuszczalne jest stosowanie skrótów ogólnie przyjętych. Jeżeli w dowodzie podane jest wartościowe określenie operacji gospodarczej tylko w walucie obcej, podatnik posiadający ten dowód jest obowiązany przeliczyć walutę obcą na złote, po obowiązującym w dniu dokonania operacji kursie, zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o podatku dochodowym. Wynik przeliczenia należy zamieścić w wolnych polach dowodu lub w załączniku do dowodu sporządzonego w walucie obcej.

Stosownie do § 13 ww. rozporządzenia, za dowody księgowe uważa się również:

1.

dzienne zestawienia dowodów (faktur dotyczących sprzedaży) sporządzone do zaksięgowania ich zbiorczym zapisem;

2.

noty księgowe, sporządzone w celu skorygowania zapisu dotyczącego operacji gospodarczej, wynikającej z dowodu obcego lub własnego, otrzymane od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi;

3.

dowody przesunięć;

4.

dowody opłat pocztowych i bankowych;

5.

inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2.

Zgodnie z § 19 ust. 1-6 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów zapisy w księdze dotyczące przychodów ze sprzedaży wyrobów, towarów handlowych i usług są dokonywane na podstawie wystawionych faktur, a w przypadku sprzedaży nieudokumentowanej fakturami - na podstawie wystawionego na koniec dnia dowodu wewnętrznego, w którym w jednej kwocie wykazana jest wartość tych przychodów za dany dzień, o ile nie jest prowadzona ewidencja sprzedaży lub ewidencja przy zastosowaniu kas rejestrujących. Zapisów dokonuje się jeden raz dziennie po zakończeniu dnia, nie później niż przed rozpoczęciem działalności w dniu następnym, z zastrzeżeniem § 20 ust. 2 i 3 oraz § 30. Jeżeli w danym dniu podatnik wystawia wiele faktur, zapisów w księdze można dokonywać jedną sumą wynikającą z dziennego zestawienia tych faktur, zwanego dalej "zestawieniem sprzedaży". Zestawienie sprzedaży powinno zawierać co najmniej następujące dane: datę i kolejny numer zestawienia, numery od-do faktur objętych zestawieniem, sumę zbiorczą tych faktur oraz podpis podatnika lub osoby, która sporządziła zestawienie. Podatnicy prowadzący ewidencję, o której mowa w § 8 ust. 1 pkt 2, mogą dokonywać zapisów dotyczących przychodu, wykazanych w tej ewidencji, w jednej pozycji na koniec każdego miesiąca.

Należy zaznaczyć, że zarówno wskazane rozporządzenie, jak również ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie regulują sposobów i terminów wystawiania dokumentów poświadczających dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 87 § 1 z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

Z przepisu tego wynika zatem, że znajduje on zastosowanie jedynie w sytuacji, gdy inne przepisy prawa podatkowego nie regulują zasad wystawiania takich dokumentów. W konsekwencji nie znajdzie on zastosowania, gdy odrębne przepisy nakładają na Pana obowiązek wystawienia faktury VAT, co z kolei reguluje ustawa o podatku od towarów i usług. Stosownie do zapisu zawartego w art. 87 § 5 ww. ustawy minister właściwy do spraw finansów publicznych, określi w drodze rozporządzenia, zakres informacji, które muszą być zawarte w rachunkach, uwzględniając w szczególności dane identyfikujące sprzedawcę i kupującego, wykonawcę i odbiorcę usług oraz oznaczenie wartości i rodzaju transakcji. Rozporządzenie, o którym mowa, to rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005 r. w sprawie naliczania odsetek za zwłokę oraz opłaty prolongacyjnej, a także informacji, które muszą być zawarte w rachunkach (Dz. U. Nr 165, poz. 1373), w którym w § 14 ust. 1 określono, jakie informacje winien zawierać rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi. Ponadto w myśl art. 88 § 1 cyt. ustawy - Ordynacja podatkowa, podatnicy wystawiający rachunki są obowiązani, kolejno je numerować i przechowywać kopie tych rachunków, w kolejności ich wystawienia, do czasu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Obowiązek wystawienia rachunku w trybie art. 87 § 1 Ordynacji podatkowej powstaje jedynie wtedy, gdy zgłosi takie żądanie kupujący lub usługobiorca. W myśl art. 87 § 4 ww. ustawy żądanie takie pod adresem sprzedawcy (usługobiorcy) rodzi obowiązek wystawienia rachunku, jeżeli zostało zgłoszone do 3 miesięcy od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Podatnik nie ma bowiem obowiązku wystawienia rachunku, jeżeli żądanie takie zostało zgłoszone po upływie 3 miesięcy od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Unormowanie to nie powoduje jednak, że podatnik nie może wystawić rachunku, jeżeli nabywca zwróci się o to po upływie terminu 3 miesięcy od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Stosownie do art. 87 § 3 Ordynacji podatkowej, jeżeli wystawienia rachunku zażądano jeszcze przed wykonaniem usługi lub wydaniem towaru, podatnik obowiązany jest go wystawić nie później niż w terminie 7 dni od dnia wykonania usługi lub wydania towaru. Natomiast gdy żądanie wystawienia rachunku zostało zgłoszone po wykonaniu usługi lub wydaniu towaru, wystawienie rachunku następuje w terminie 7 dni od dnia zgłoszenia żądania.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie Pan dokonywał sprzedaży przez Internet programów komputerowych, których jest autorem. Nie posiada Pan kasy fiskalnej.

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne, stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy nie jest Pan podatnikiem podatku VAT, zastosowanie znajdują powołane przepisy ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którymi, na żądanie klienta, który zakupi od Pana program komputerowy, winien Pan wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży. Nieprawidłowe jest zatem stanowisko, iż wysyłanie nabywcy rachunku jest zbędne. Jeżeli nie prowadzi Pan ewidencji sprzedaży, może Pan na koniec każdego dnia sporządzać dowody wewnętrzne - dzienne zestawienia dowodów dotyczących sprzedaży nieudokumentowanej fakturami VAT, według powyżej opisanych zasad.

W sytuacji natomiast, gdy jest Pan obowiązany na postawie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) oraz wydanych na jej podstawie aktów wykonawczych do wystawiania faktur VAT, wówczas przytoczone zasady nie mają zastosowania. Kwestie dotyczące wystawiania tych faktur stanowić mogą przedmiot odrębnej interpretacji, po złożeniu wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w ww. zakresie wraz z wypełnieniem wszystkich warunków określonych w art. 14b i art. 14f ustawy - Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 13, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl