IPPB1/415-997/10-2/RS - Skutki podatkowe odpłatnego zbycia nieruchomości gruntowej, wraz z wybudowanym na niej budynkiem mieszkalnym, wykorzystywanych w działalności gospodarczej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 7 stycznia 2011 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-997/10-2/RS Skutki podatkowe odpłatnego zbycia nieruchomości gruntowej, wraz z wybudowanym na niej budynkiem mieszkalnym, wykorzystywanych w działalności gospodarczej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2010 r. (data wpływu 15 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* określenia źródła przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości gruntowej wraz z wybudowanym na niej budynkiem mieszkalnym wykorzystywanych w działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

* określenia podstawy prawnej odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła przychodu i podstawy prawnej z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości gruntowej wraz z wybudowanym na niej budynkiem mieszkalnym wykorzystywanych w działalności gospodarczej

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca nabył wraz z żoną działkę budowlaną. Oświadczeniem wniesiono ją do działalności gospodarczej Wnioskodawcy i wprowadzono do ewidencji środków trwałych. Na potrzebę planowanej budowy rozszerzono wpis w ewidencji działalności gospodarczej o budowę domów mieszkalnych. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie na przedmiotowej działce budował nieruchomość - dom mieszkalny, który następnie zostanie sprzedany wraz z gruntem. Małżonkowie nie mają rozdzielności majątkowej, grunt został nabyty do wspólnego majątku małżonków. Wnioskodawca będzie także nabywał materiały budowlane potrzebne do wybudowania budynku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Jaki będą skutki sprzedaży budynku mieszkalnego wybudowanego na gruncie małżonków (wówczas gdy tylko jedno z nich prowadzi działalność gospodarczą).

2.

Czy przychód ze sprzedaży stanowi przychód z działalności gospodarczej w świetle art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy przychód z tej transakcji będzie stanowił przychód z działalności gospodarczej i podlega opodatkowaniu łącznie z innymi dochodami uzyskanymi z tej działalności. Przedmiotowe budynki nie mogą być wykorzystane w ramach prowadzonej działalności bez gruntu. Zbycie gruntu - stanowiącego współwłasność małżonków wraz z nieruchomością także nastąpi w ramach działalności gospodarczej, z tego względu, że przedmiotowy budynek nie może być wykorzystywany w działalności gospodarczej w oderwaniu od gruntu na którym się znajdują.

Fakt ten potwierdza wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 2 marca 2009 r. Sygn. Akt I SA/GL 959/08 oraz interpretacje urzędów skarbowych odnoszących się do podobnych spraw.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Natomiast stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 - odpłatne zbycie:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.

innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy wynika, że źródłem przychodu podatnika jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości i praw majątkowych określonych w tym przepisie, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie. Zatem przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości nie podlega, w świetle ww. przepisu, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

* odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

* zostało dokonane po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c.

polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 tej ustawy, który w ust. 1 stanowi, że za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

a.

środkami trwałymi,

b.

składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,

c.

wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), stanowią przychód z działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca wspólnie z małżonką nabył działkę budowlaną. Przedmiotowa działka została wprowadzona do ewidencji środków trwałych w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca zamierza na przedmiotowej działce wybudować dom mieszkalny a następnie dokonać odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości wraz z wybudowanym budynkiem. na potrzebę planowanej budowy Wnioskodawca rozszerzył wpis do ewidencji działalności gospodarczej o budowę domów mieszkalnych. Małżonkowie nie maja rozdzielności majątkowej.

Analizując zakres zastosowania powyższych przepisów, w kontekście zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę w przedmiotowym wniosku należy przede wszystkim wyjaśnić znaczenie pojęcia nieruchomość.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji tego pojęcia. W tej sytuacji, zasadne jest odwołanie się do definicji wypracowanej na gruncie przepisów kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty) jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Jedną z naczelnych zasad jest zasada superficies solo cedit, oznaczająca, że wszytko co znajduje się na powierzchni gruntu przypada nieruchomości gruntowej, z czym wiąże się stwierdzenie, że budynki są częściami składowymi gruntu i mogą istnieć jako odrębny od gruntu przedmiot własności tylko i wyłącznie w sytuacjach przewidzianych w kodeksie cywilnym lub w przepisach szczególnych (np. prawo odrębnej własności lokali uregulowane w przepisach ustawy o własności lokali z dnia 24 czerwca 1994 r., Dz. U. Nr 85 poz. 388 z późn. zm.).

Oznacza to również, że część składowa, taka jak budynek dzieli los nieruchomości, czyli m.in. podlega sprzedaży wraz z nieruchomością.

W przedmiotowej sprawie niewątpliwie należy rozstrzygnąć, czy sprzedaż gruntu wraz z wybudowanym na nim budynkiem nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej. W tym celu należy ustalić znaczenie wyrażenia "w wykonywaniu działalności gospodarczej". Sprzedaż w wykonywaniu działalności gospodarczej to czynność prawna zmierzająca do realizacji przedmiotu działania danego podmiotu.

W tym miejscu należy wskazać, iż zgodnie z art. 36 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.), oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny.

Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku (art. 36 § 2 ww. Kodeksu).

Natomiast stosownie do treści art. 37 § 1 pkt 1 tego Kodeksu, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż skoro małżonka Wnioskodawcy wyraziła zgodę na wykorzystanie nieruchomości gruntowej, stanowiącej wspólność ustawową małżeńską wyłącznie w prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, w ramach której grunt ten zostanie zbyty wraz z wybudowanym na nim budynkiem mieszkalnym, to stwierdzić należy, iż przychód uzyskany z tej sprzedaży w całości będzie przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej. Jeżeli prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza polega na budowie domów mieszkalnych, to sprzedaż "własnego" gruntu wraz z wybudowanym na nim budynkiem uznać należy za przeprowadzoną w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę, iż jak wynika z wniosku, małżonka Wnioskodawcy nie prowadzi działalności gospodarczej, uzyskany ze sprzedaży przychód winien zostać opodatkowany w całości według zasad wynikających z art. 14 ww. ustawy przez podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, tj. Wnioskodawcę. W przedmiotowej sprawie nie ma znaczenia fakt, iż zakup gruntu dokonany został na prawach wspólności ustawowej przez współmałżonków.

W tym miejscu należy podkreślić, że o klasyfikacji danego składnika majątku do środków trwałych lub towarów handlowych winien zdecydować sam podatnik w szczególności w sytuacji przekazania określonego składnika majątku na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Decyzja w tym zakresie nie może mieć jednak charakteru dowolnego. Decydujące znaczenie dla ww. klasyfikacji ma przeznaczenie określonego składnika majątku, tj. na gruncie przedmiotowej sprawy nieruchomości gruntowej. Jeżeli Wnioskodawca zamierza w przyszłości sprzedać nabytą uprzednio nieruchomość gruntową i z takim zamiarem zostanie ona wprowadzona do działalności gospodarczej, to winna być ona uznana za towar handlowy. Jeżeli natomiast, nieruchomość ma być wykorzystywana na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, winna zostać uznana za środek trwały.

Kwalifikacja podatkowa nabytych składników majątku, w tym w postaci gruntów, do środków trwałych bądź do środków obrotowych (towarów handlowych), jest uzależniona od kilku elementów. W sytuacji gdy przedmiotem działalności jest budowa budynków, a następnie ich sprzedaż, a grunt nie został wprowadzony do działalności gospodarczej w celu powiększenia majątku firmy to należy uznać, iż przedmiotowy grunt pod budowę budynku na sprzedaż stanowić będzie towar handlowy - będzie bowiem elementem sprzedawanego produktu.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie, z racji specyfiki prowadzonej działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, ww. grunt będzie towarem handlowym, a nie środkiem trwałym. Dlatego też w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ dotyczy on odpłatnego zbycia składników majątku stanowiących środki trwałe w firmie.

Reasumując, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości gruntowej nabytej przez Wnioskodawcę prywatnie w ramach wspólności małżeńskiej, wraz z wybudowanym na nim budynkiem mieszkalnym wykorzystywanych w działalności gospodarczej stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, opodatkowany wg wybranej przez podatnika formy opodatkowania.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

W zakresie określenia podstawy prawnej odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomość stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe, ponieważ w omawianym przypadku zastosowanie znajdzie art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a nie jak wskazał Wnioskodawca art. 14 ust. 2 ww. ustawy.

Końcowo należy podkreślić, że przywołany przez Wnioskodawcę wyrok sądu administracyjnego dotyczący przepisów prawa wydany został w indywidualnej sprawie i nie może być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach. Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. Z uwagi na powyższe przywołany wyrok sądu administracyjnego, nie jest wiążący dla tut. organu podatkowego. Każdą sprawę Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl