IPPB1/415-979/13-6/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2013 r. (data wpływu 18 września 2013 r.) oraz uzupełnieniu wniosku z dnia 2 grudnia 2013 r. (data wpływu 4 grudnia 2013 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB1/415-979/13-2/ES z dnia 29 listopada 2013 r. (data nadania 29 listopada 2013 r., data doręczenia 2 grudnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych z tytułu likwidacji/rozwiązania bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego spółki jawnej - jest prawidłowe.

W dniu 18 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych z tytułu likwidacji/rozwiązania bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego spółki jawnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsca zamieszkania na terytorium Belgii - Wnioskodawca jest rezydentem podatkowym Belgii. W Polsce podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: PIT) opodatkowaniu w Polsce podlega wyłącznie w zakresie dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Polski. Wnioskodawca wraz z innymi osobami fizycznymi lub osobą fizyczną (rezydentami Polski) zamierza utworzyć spółkę jawną (dalej: SpJ). SpJ nie powstanie z przekształcenia spółki kapitałowej lub innej spółki osobowej w spółkę jawną. Każdy ze wspólników wniesie do Spółki jawnej wkład pieniężny.

Na późniejszym etapie rozważane jest przyjęcie przez SpJ wkładu pieniężnego od spółki z ograniczoną odpowiedzialnością bądź innej spółki osobowej (dalej: Spółka). Wartość wkładu Spółki może przewyższać wartość wkładów wniesionych do SpJ przez wspólników będących osobami fizycznymi. W takim przypadku, udział Spółki w zysku SpJ zostanie określony w umowie spółki SpJ na poziomie nieprzekraczającym udziału w zyskach dotychczasowych wspólników SpJ (w związku z wejściem Spółki do SpJ udział w zysku SpJ poszczególnych osób fizycznych zostanie proporcjonalnie zmniejszony).

W przyszłości nie jest wykluczone, że wspólnicy SpJ (osoby fizyczne i Spółka z o.o.) podejmą decyzję o jej likwidacji lub rozwiązania SpJ bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego. Na dzień likwidacji lub rozwiązania w SpJ będą znajdowały się wyłącznie środki pieniężne.

W wyniku likwidacji SpJ lub jej rozwiązania bez postępowania likwidacyjnego Wnioskodawca otrzyma przypadającą na niego część majątku likwidacyjnego (środków pieniężnych) zgodnie z podziałem majątku likwidacyjnego SpJ określonym w umowie spółki.

Niniejszy wniosek w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych dotyczy oceny skutków podatkowych dla SpJ, którą Wnioskodawca planuje utworzyć, jako jej wspólnik, po uzyskaniu interpretacji indywidualnej w tym zakresie (art. 14n § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej), jak również oceny skutków podatkowych dla Wnioskodawcy w zakresie jego osobistych rozliczeń podatkowych.

Wnioskodawca pismem z dnia 2 grudnia 2013 r. (data wpływu 4 grudnia 2013 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie, doprecyzował opis zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie, iż:

Spółka jawna (dalej: Spółka) będzie prowadziła działalność inwestycyjną. Środki z wkładów wspólników zostaną przeznaczone na nabycie aktywów finansowych, obrotowych lub trwałych w celach inwestycyjnych. Spółka będzie czerpała korzyści z odsetek, przyrostu wartości aktywów, dywidend i innych uprawnień udziałowych/akcyjnych w razie nabycia udziałów/akcji w spółkach kapitałowych, różnic w cenie nabycia i sprzedaży innych aktywów, itd.

Spółka zostanie zawiązana na czas nieokreślony. Likwidacja spółki jest zdarzeniem potencjalnym.

Wspólnik zakłada, że wszystkie środki uzyskane przez Spółkę tytułem wkładu zostaną zainwestowane - majątek obrotowy Spółki zostanie zainwestowany w inne aktywa; aktywa te będą generowały określony wynik rachunkowy i podatkowy. Nie jest jednak w stanie przewidzieć, czy środki te wygenerują zysk - takie jest jedno z podstawowych ryzyk prowadzenia działalności gospodarczej.

Podstawą rozliczeń w ramach procedury likwidacyjnej jest majątek spółki. Majątek ten w pierwszej kolejności służy zaspokojeniu długów i zabezpieczeniu zobowiązań spornych lub niewymagalnych. Podstawą podziału majątku spółki po pokryciu zobowiązań jest bilans zamknięcia likwidacji spółki. W ramach tego podziału w pierwszej kolejności należy spłacić wspólnikom ich udziały. W sytuacji, gdy po spłacie udziałów pozostaje w spółce niezadysponowany w ramach spłaty zobowiązań majątek, należy go rozdzielić pomiędzy wszystkich wspólników w takim stosunku, w jakim uczestniczą oni w zysku spółki.

W świetle powyższego i odpowiadając na pytanie pierwsze z Wezwania, środki pieniężne przeznaczone do podziału pomiędzy wspólników w ramach procedury likwidacji spółki będą w całości pochodziły z działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, tj. z inwestycji Spółki i wyników finansowych uzyskanych przez tę Spółkę na tych inwestycjach, i będą stanowiły przychód podatkowy Wspólnika zgodnie ze specyfiką dla określonej formy inwestycji:

* przy lokatach bankowych lub pożyczkach przychodem będą odsetki,

* przy akcjach lub udziałach przychodem będą dywidendy,

* w razie sprzedaży tych akcji lub udziałów przychodem będzie uzyskana cena,

* w razie nabycia majątku przychodem będą pożytki uzyskiwane przez Spółkę z tego majątku (np. czynsz dzierżawy w razie nabycia i wydzierżawienia nieruchomości) bądź uzyskana cena w razie sprzedaży takiego majątku, itd.

Przychody po odliczeniu kosztów podatkowych (ustalonych zgodnie z przepisami ustawy o PIT) będą stanowiły dochód opodatkowany u Wspólnika PIT zgodnie z ustaloną w umowie spółki proporcją udziału w zysku spółki. Dochód ten, zgodnie z art. 5b ust. 2 w związku z art. 8 ust. 1 i art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, będzie dochodem Wspólnika ze źródła "pozarolnicza działalność gospodarcza".

Warto podkreślić, że środki finansowe mogą być przez Spółkę inwestowane i reinwestowane wielokrotnie (tekst jedn.: np. poprzez zakup aktywa, jego sprzedaż, zakup innego aktywa, itd.). Mechanizm podatkowy - tj. rozpoznawanie przychodów i kosztów podatkowych oraz opodatkowanie dochodu u Wspólnika - będzie każdorazowo taki sam jak wskazany wyżej. Dochód uzyskiwany przez Wspólnika będzie każdorazowo dochodem z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym wkład pieniężny nowego wspólnika będzie stanowił przychód dla Wnioskodawcy.

2. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym podział zysku w umowie SpJ w innej proporcji niż wartość wkładów wniesionych przez pozostałych wspólników stanowi w części przekraczającej wkład Wnioskodawcy przychód Wnioskodawcy.

3. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym likwidacja SpJ lub rozwiązanie SpJ bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego będzie podlegała p.c.c.

4. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym środki pieniężne otrzymane przez Wnioskodawcę jako majątek likwidacyjny w związku z likwidacją SpJ lub majątek z rozwiązania Spółki bez postępowania likwidacyjnego, zgodnie z podziałem majątku likwidacyjnego określonym w umowie SpJ, będą przychodem podatkowym Wnioskodawcy.

Odpowiedź na pytania Nr 4 stanowi przedmiot niniejszej interpretacji. Odpowiedź na pytania nr 1, 2 i 3 zostanie udzielona odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, środki pieniężne otrzymane w wyniku likwidacji SpJ lub jej rozwiązania bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, w ramach podziału majątku z likwidacji (rozwiązania), nie będą przychodem podatkowym Wnioskodawcy.

Zgodnie z uwagami zawartymi powyżej w stanowisku dot. pytania nr 1, dotyczącymi opodatkowania dochodów Wnioskodawcy z tytułu uczestnictwa w polskiej SpJ, należy stwierdzić, iż dochody Wnioskodawcy - rezydenta zagranicznego, z udziału w polskiej spółce jawnej (SpJ), stanowiącej zakład Wnioskodawcy w Polsce, będą co do zasady opodatkowane w Polsce na zasadach określonych w art. 8 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o PIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Jak wynika z art. 14 ust. 1 ustawy o PIT, za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Jednak w art. 14 ust. 3 ustawy o PIT ustawodawca sformułował katalog przychodów niezaliczanych do przychodów z działalności gospodarczej. Art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o PIT wskazuje, że do przychodów tych nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca uważa, że otrzymanie środków pieniężnych w związku z likwidacją SpJ, w ramach podziału majątku likwidacyjnego, będzie dla Wnioskodawcy neutralne pod względem podatkowym.

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie potwierdza m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 13 maja 2013 r. (Nr ITPB1/415-220a/13/WM) i interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 2 maja 2013 r. (Nr ILPB1/415-129/13-2/AP).

Takie same skutki podatkowe będzie miało rozwiązanie SpJ bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego.

Możliwość rozwiązania spółki osobowej i sytuacje w których to rozwiązanie może nastąpić, przewiduje art. 58 k.s.h.

Jednocześnie art. 67 § 1 k.s.h. wskazuje, że w sytuacjach wskazanych w art. 58 k.s.h. należy przeprowadzić likwidację, chyba, że wspólnicy uzgodnili "inny sposób zakończenia działalności spółki". Przy tym, wskazany "inny sposób zakończenia działalności spółki" może m.in. polegać na:

* przejęciu przedsiębiorstwa przez jednego lub kilku wspólników, z obowiązkiem spłaty pozostałych wspólników,

* zbycia przedsiębiorstwa osobie trzeciej,

* wniesienia przedsiębiorstwa lub wybranych aktywów do istniejącej lub nowo powstałej spółki, lub

* rozwiązania spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego.

Innymi słowy, w świetle przepisów k.s.h., w przypadku rozwiązania spółki przeprowadzenie jej likwidacji nie jest obligatoryjne - k.s.h. nie uzależnia rozwiązania spółki od przeprowadzenia procedury likwidacyjnej. Przy tym rozwiązanie spółki osobowej z przeprowadzeniem procedury likwidacyjnej i bez przeprowadzenia procedury likwidacyjnej ma identyczne skutki - w obu przypadkach rozwiązanie spółki prowadzi do zakończenia wykonywanej w ramach tej spółki działalności gospodarczej i rozdysponowania pomiędzy wspólników pozostałego w niej majątku.

W związku z tym, przepisy ustawy o PIT odnoszące się do likwidacji spółki osobowej należy interpretować w kontekście przepisów k.s.h. odnoszących się do rozwiązania spółki, a nie wyłącznie do procesu likwidacji. Zatem w sytuacji rozwiązania spółki osobowej - zarówno w przypadku przeprowadzenia procesu likwidacji i bez przeprowadzenia tej procedury skutki podatkowe w PIT tych zdarzeń będą identyczne. Tym samym rozwiązanie SpJ bez przeprowadzenia procedury likwidacji będą tożsame ze wskazanymi powyżej skutkami likwidacji SpJ - w tym przypadku pozostaną one neutralne dla Wnioskodawcy na etapie tego rozwiązania.

Stanowisko powyższe potwierdza m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 13 sierpnia 2010 r. (Nr ILPB2/415-624/10-2/WM).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy uważa się osobę fizyczną, która:

Na podstawie art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). Z powyższego wynika, iż kryterium decydującym o rodzaju obowiązku podatkowego jest miejsce zamieszkania, zdefiniowane w art. 3 ust. 1a ww. ustawy. Jeśli miejsce to będzie znajdować się na terytorium RP, wystąpi nieograniczony obowiązek podatkowy.

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stosownie do art. 3 ust. 2b ww. ustawy, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

Zgodnie z art. 4a ww. ustawy, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Warszawie w dniu 20 sierpnia 2001 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 211, poz. 2139):

* określenia "Umawiające się Państwo" i "drugie Umawiające się Państwo" oznacza, w zależności od kontekstu, Belgię lub Polskę (art. 3 ust. 1 lit. b) Konwencji),

* określenie "osoba" oznacza osoby fizyczne, spółki oraz wszelkie inne zrzeszenie osób (art. 3 ust. 1 lit. c) ww. Konwencji);

* określenie "spółka" oznacza każdą osobę prawną lub każdą jednostkę, którą dla celów podatkowych traktuje się jako osobę prawną w państwie, w którym ma ona siedzibę (art. 3 ust. 1 lit. d) ww. Konwencji);

* określenia "przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa" oraz "przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa" oznaczają, odpowiednio, przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie i przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie (art. 3 ust. 1 lit. e) ww. Konwencji).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. Konwencji określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, wszystkie jego jednostki terytorialne lub organy lokalne. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego ze źródeł tylko w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 Konwencji zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność gospodarczą poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można przypisać je temu zakładowi.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jako polski nierezydent podatkowy (rezydent Belgi) będzie wspólnikiem spółki jawnej.

Mając na uwadze powyższe uregulowania, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca traktowany jest jako przedsiębiorca, ponieważ osiągać będzie dochody z udziału w polskiej spółce jawnej. Rozpatrzenie kwestii opodatkowania w Polsce zysku Wnioskodawcy osiąganego z udziału w polskiej spółce jawnej wymaga w związku z tym ustalenia, czy Wnioskodawca działać będzie w Polsce poprzez zakład.

Przesłanki powstania zakładu zostały określone w art. 5 ust. 1 i ust. 2 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską w Królestwem Belgii. Zakład oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność gospodarcza przedsiębiorstwa. Określenie "zakład" obejmuje w szczególności: siedzibę zarządu, filię, biuro, fabrykę, warsztat, kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo każde inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.

Na podstawie przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że do opodatkowania dochodów Wnioskodawcy - rezydenta Belgii - będzie miał zastosowanie cytowany wyżej art. 7 ww. umowy, zgodnie z którym jego zyski z udziału w spółce jawnej, jako zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie rezydencji Wnioskodawcy (tekst jedn.: w Belgii), chyba że w wyniku działalności prowadzonej przez spółkę jawną powstaje w Polsce zakład. W takim przypadku zyski osiągane przez Wnioskodawcę z udziału w polskiej spółce osobowej mogą być opodatkowane w Polsce, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

W związku z faktem, iż dochody z udziału w polskiej spółce osobowej, generowane przez wspólnika zagranicznego mającego siedzibę bądź miejsce zamieszkania w kraju, z którym Polska podpisała umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, będą stanowiły zyski z zakładu położonego na terytorium Polski to w konsekwencji będą opodatkowane według zasad obowiązujących w polskim prawie podatkowym.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.- określanego dalej skrótem k.s.h.) spółka osobowa to - spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo - akcyjna.

W myśl art. 22 § 1 Ks.h., spółka jawna jest spółką osobową, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą.

W celu określenia skutków prawno-podatkowych dotyczących zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku wskazać należy na przepisy regulujące kwestię rozwiązania spółki osobowej, a więc m.in. spółki jawnej.

Zgodnie z art. 58 Kodeksu spółek handlowych, rozwiązanie spółki powodują:

Stosownie do art. 67 § 1 ww. Kodeksu, w przypadkach określonych w art. 58 należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki.

W świetle powyższych przepisów, wskazać należy, iż skoro spółka osobowa ma na celu prowadzenie przedsiębiorstwa to, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, wspólnicy spółki osobowej prowadzą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, wskazane w ww. art. 58 Kodeksu spółek handlowych, rozwiązanie spółki osobowej skutkuje zakończeniem działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto, pokreślić należy, iż w przypadku rozwiązania spółki osobowej przeprowadzanie likwidacji nie jest obligatoryjne. Tym samym, w myśl przepisów ww. Kodeksu, nie należy uzależniać rozwiązania spółki od jej likwidacji.

Zatem, w przypadku rozwiązania spółki jawnej - zarówno w sytuacji przeprowadzenia likwidacji, jak i bez przeprowadza procesu likwidacji - na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozpoznać należy zdarzenie likwidacji działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 82 Kodeksu spółek handlowych, z majątku spółki spłaca się przede wszystkim zobowiązania spółki oraz pozostawia się odpowiednie kwoty na pokrycie zobowiązań niewymagalnych lub spornych. Pozostały majątek dzieli się między wspólników stosownie do postanowień umowy spółki. w przypadku braku stosownych postanowień umowy spłaca się wspólnikom udziały. Nadwyżkę dzieli się między wspólników w takim stosunku, w jakim uczestniczą oni w zysku. Rzeczy wniesione przez wspólnika do spółki tylko do używania zwraca się wspólnikowi w naturze.

Spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej. Dochody spółek osobowych nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Podlegają natomiast opodatkowaniu dochody poszczególnych wspólników spółki osobowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej będzie uzależniony od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki osobowej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Zatem, zgodnie z przywołanymi wyżej przepisami, przychody (dochody) z udziału w spółce osobowej podlegają opodatkowaniu u każdego wspólnika proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku, co stanowi naturalną konsekwencję pozbawienia spółki osobowej statusu podatnika podatku dochodowego. Tym samym środki stanowiące przychody spółki osobowej, co do zasady stanowią już w momencie ich powstania przychody jej wspólników i u nich też są opodatkowane uzyskane z tego tytułu na przestrzeni roku podatkowego dochody z zachowaniem proporcji określonej przepisem art. 8 ust. 1. ww. ustawy.

Przepis art. 5a pkt 26 ww. ustawy stanowi, że ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną - oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

W myśl art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy, prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza).

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, odrębnym źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Co do zasady, do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej należą wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą określone w art. 14 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 tej ustawy.

Analizując zagadnienie likwidacji spółki osobowej (w rozpatrywanym przypadku spółki jawnej, w której Wnioskodawca zamierza być wspólnikiem), należy wskazać, że z dniem 1 stycznia 2011 r., mocą ustawy z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 226, poz. 1478), wprowadzono do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych regulacje prawne (art. 14 ust. 3 pkt 10, art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b), i art. 14 ust. 2 pkt 17) mające na celu sprecyzowanie sposobu opodatkowania wspólników w przypadku zakończenia działalności spółki niebędącej osobą prawną.

W myśl art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki.

Wyjaśnić należy, iż celem wprowadzenia od 1 stycznia 2011 r. do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powyższego przepisu art. 14 ust. 3 pkt 10 było uniknięcie podwójnego opodatkowania środków pieniężnych otrzymywanych przez wspólnika spółki osobowej w związku z jej likwidacją będących skutkiem operacji gospodarczych pochodzących ze źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 powoływanej wyżej ustawy), w wyniku których wspólnik wykazał już - stosownie do treści art. 8 ustawy - przychody i koszty uzyskania tych przychodów.

W związku z powyższym wykładnia przepisu art. 14 ust. 3 pkt 10 powoływanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powinna być dokonywana z uwzględnieniem wykładni celowościowej tego przepisu, tj. jego ratio legis.

Jak wynika z ratio legis przepisu art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy ma on zastosowanie tylko do środków pieniężnych otrzymanych w związku z likwidacją spółki osobowej, pochodzących z przychodów zaliczanych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 powoływanej ustawy z "pozarolniczej działalności gospodarczej" i to tylko takich, które zostały opodatkowane podatkiem dochodowym. Zatem przepis ten nie ma zastosowania do środków pieniężnych otrzymanych w związku z likwidacją spółki osobowej, które pochodzą z takich przychodów uzyskanych przez spółkę, które na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczane są do źródeł innych niż określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy (np. z kapitałów pieniężnych, czy z praw majątkowych - pkt 7 tego artykułu).

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego środki pieniężne, które Wnioskodawca uzyska w związku z likwidacją spółki jawnej będą pochodziły z działalności gospodarczej prowadzonej przez spółkę i będą opodatkowane u wspólnika.

Biorąc pod uwagę treść analizowanych przepisów stwierdzić należy, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym (uzyskanie) otrzymanie przez Wnioskodawcę, jako wspólnika spółki jawnej środków pieniężnych w związku z likwidacją tej spółki, a pochodzących z przychodów zaliczanych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 nie będzie skutkować dla Niego powstaniem przychodu, stosownie do art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przedmiotowej sprawie środki pieniężne pochodzić będą bowiem z przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, które podlegały opodatkowaniu (na bieżąco) w trakcie ich działalności jako kwoty należne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.