IPPB1/415-971/10-2/MT - Sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych wchodzących w skład przedsiębiorstwa nabytego w drodze spadku.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2010 r. (data wpływu 5 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej środków trwałych wchodzących w skład przedsiębiorstwa nabytego w drodze spadku - jest prawidłowe.

W dniu 5 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej środków trwałych wchodzących w skład przedsiębiorstwa nabytego w drodze spadku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 1 października 2010 r. zmarł mąż Wnioskodawczyni. Na podstawie testamentu notarialnego Wnioskodawczyni nabyła w całości spadek po mężu. Fakt ten dokumentuje akt poświadczenia dziedziczenia - z 6 października 2010 r. sporządzony w Kancelarii Notarialnej. W ramach spadku Wnioskodawczyni otrzymała m.in. całe przedsiębiorstwo, które mąż Wnioskodawczyni prowadził w ramach indywidualnej działalności gospodarczej.

W skład tego przedsiębiorstwa weszły m.in. środki trwałe jakie były używane w tej firmie do prowadzenia działalności gospodarczej. W małżeństwie Wnioskodawczyni nie obowiązywał ustrój rozdzielności majątkowej. Między Wnioskodawczynią a jej mężem przez cały okres małżeństwa istniała wspólność majątkowa.

W dniu 6 października 2010 r. Wnioskodawczyni dokonała w Urzędzie Gminy rejestracji działalności gospodarczej na swoje imię i nazwisko. Dokumentuje to zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Wójta Gminy z dnia 06.10.20 10 r. Od tego dnia Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni prowadzi wyłącznie działalność w przedsiębiorstwie odziedziczonym w drodze spadku. Wnioskodawczyni przejęła całość aktywów i pasywów tego przedsiębiorstwa w tym i środki trwałe. Do nowej firmy przeszli również pracownicy dotychczasowego zakładu.

Wprowadzając środki trwałe do bilansu otwarcia działalności Wnioskodawczyni wyceniła je zgodnie z przepisami art. 22g ust. 1 pkt 3, tj. w wartości rynkowej z dnia nabycia spadku. Pozostałe aktywa i pasywa Wnioskodawczyni przejęła w takiej wartości jakie były uwidocznione w bilansie zamknięcia na dzień zakończenia działalności firmy męża, czyli w wartościach wynikających z prowadzonej ewidencji księgowej. Wartość rynkowa niektórych środków trwałych z dnia nabycia była wyższa od wartość netto (niezamortyzowanej wartości początkowej) środków trwałych wynikającej z ewidencji środków trwałych na dzień zakończenia działalności przez firmę męża.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy rozpoczynając działalność gospodarczą wyłącznie na bazie składników aktywów i pasywów przedsiębiorstwa nabytego w drodze spadku po mężu, w skład którego weszły m.in. środki trwałe, Wnioskodawczyni będzie mogła amortyzację liczoną od wartości rynkowej przejętych środków trwałych w ramach całego przedsiębiorstwa w całości zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawczyni amortyzacja liczona od wartości rynkowej środków trwałych przejętych w ramach całego przedsiębiorstwa będzie kosztem uzyskania przychodów. Ta wartość rynkowa będzie dla Wnioskodawczyni wartością początkową, która stanowi podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

Artykuł 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określa m.in., że podstawą dokonywania odpisów amortyzacyjnych jest tzw. wartość początkowa środków trwałych.

Artykuł 22g ust. 1 pkt 3 mówi natomiast, że za wartość początkową środków trwałych nabytych w drodze spadku darowizny lub winny nieodpłatny sposób - przyjmuje się wartość rynkową z dnia nabycia spadku, chyba, że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawczyni uważa, że przyjmując do jej działalności całe przedsiębiorstwo otrzymane w drodze spadku po mężu, w tym środki trwałe wycenione na dzień nabycia w wartości rynkowej będzie miała prawo zaliczyć w koszty uzyskania przychodów całą amortyzacje liczoną od wartości rynkowej przejętych środków trwałych pomimo, że w wielu sytuacjach jest ona wyższa od niezamortyzowanej wartości początkowej wynikającej z ewidencji środków trwałych na dzień zakończenia działalności przez firmę męża.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Przepisy art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazują sposób określania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

W myśl art. 22g ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią, a wartością składników mienia, nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.

Treść art. 22g ust. 16 ww. ustawy stanowi, że przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 19 ust. 3 powołanej ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Reasumując, amortyzacja od wartości rynkowej poszczególnych środków trwałych wchodzących w skład przedsiębiorstwa nabytego w drodze spadku jest u nabywcy spadku kosztem uzyskania przychodów, z tym że łączna wartość początkowa środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej z dnia nabycia spadku nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią, a wartością składników mienia, nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.