IPPB1/415-947/08-2/AG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 listopada 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-947/08-2/AG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2008 r. (data wpływu 18 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek wypłaconych z tytułu udzielonych pożyczek - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odsetek wypłaconych z tytułu udzielonych pożyczek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest jednym z udziałowców spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, zwanej dalej "spółka" i jednocześnie jednym z pożyczkodawców dla spółki. Wartość pożyczek przekracza 3-krotność kapitału zakładowego spółki, ale wnioskodawca, wraz z innymi pożyczkodawcami, ma mniej niż 25% w kapitale spółki. Udziałowcy spółki planują przekształcenie spółki w spółkę komandytową. Wnioskodawca będzie jednym z komandytariuszy spółki komandytowej. Nowo powstała spółka komandytowa, jako następca prawny spółki, stanie się stroną umów pożyczki zawartych pomiędzy wnioskodawcą jako pożyczkodawcą i spółką jako pożyczkobiorcą. Po przekształceniu udział wnioskodawcy w zyskach i stratach spółki komandytowej będzie wynosił 49,95%. Po przekształceniu wnioskodawca rozważa możliwość udzielenia spółce komandytowej kolejnej pożyczki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy odsetki od udzielonych przez wnioskodawcę pożyczek będą dla wnioskodawcy przychodem podlegającym opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem od przychodów z tytułu odsetek w części przypadającej na udział wnioskodawcy w zysku spółki.

2. Czy odsetki od udzielonych spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (przekształconej następnie w spółkę komandytową) pożyczek w części przypadającej na udział wnioskodawcy w zysku spółki komandytowej będą dla wnioskodawcy kosztem podatkowym.

3. Czy w przypadku ewentualnego udzielenia przez wnioskodawcę innej pożyczki już samej spółce komandytowej po przekształceniu odsetki od tej pożyczki w części przypadającej na udział wnioskodawcy w zysku spółki komandytowej będą dla wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodów.

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 1:

Wnioskodawca uważa, że odsetki wypłacane z tytułu pożyczek udzielonych przez wnioskodawcę spółce komandytowej będą dla wnioskodawcy przychodem podlegającym opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem od przychodów z tytułu odsetek, w części odpowiadającej udziałowi wnioskodawcy w zysku spółki. Stanowisko to wynika z faktu, że wnioskodawca pozostawać będzie wspólnikiem spółki osobowej, gdzie opodatkowanie odnoszone jest do udziału wspólnika w zysku spółki, czyli w różnicy pomiędzy przychodami i kosztami przypadającymi na niego. W przekonaniu wnioskodawcy, skoro odsetki mogą być kosztem wspólnika tylko stosownie do udziału wspólnika w zysku spółki, to ta sama zasada znajduje zastosowanie także do przychodów z odsetek. W związku z faktem, iż odsetki od pożyczek podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 30a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, spółka wypłacająca odsetki zobowiązana będzie na mocy art. 41 ust. 4 ustawy obliczyć, pobrać oraz wpłacić na rachunek właściwego organu podatkowego zryczałtowany podatek dochodowy przypadający od tych odsetek.

Stanowisko wnioskodawcy do pytania nr 2:

W zakresie kosztów uzyskania przychodów od pożyczek udzielonych spółce z ograniczoną odpowiedzialnością przekształconej następnie w spółkę komandytową wnioskodawca uważa, że odsetki wypłacane z tytułu pożyczek udzielonych przez wnioskodawcę spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, przekształconej następnie w spółkę komandytową, w części przypadającej na udział wnioskodawcy w zysku spółki komandytowej, będą stanowić dla wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu. Wskazują na to następujące argumenty:

1) w pierwszym rzędzie podkreślić należy, że choć opodatkowaniu podatkiem dochodowym w przypadku spółki komandytowej podlegają poszczególni wspólnicy, to podmiotem funkcjonującym w obrocie gospodarczym jest sama spółka. Spółka taka może bowiem we własnym imieniu nabywać prawa i zaciągać zobowiązania (art. 8 k.s.h.).

W stanie faktycznym opisanym powyżej spółka komandytowa stanie się sukcesorem spółki podlegającej przekształceniu, tj. spółki z o.o. i na tej podstawie będzie ją łączyła z wnioskodawcą umowa pożyczki, w oparciu o którą zobligowana będzie do fizycznej wypłaty ze swojego rachunku bankowego przewidzianego w umowach oprocentowania. Środki na zapłatę odsetek pochodzić będą przy tym ze środków wypracowanych przez spółkę komandytową w trakcie jej działalności. Będzie to zatem koszt spółki komandytowej, dzielony jedynie dla celów opodatkowania pomiędzy poszczególnych wspólników, stosownie do ich udziału w zysku spółki. Środki z pożyczki będą oczywiście wykorzystywane dla celów działalności gospodarczej spółki. Wydatki na zapłatę odsetek stanowić będą zatem dla spółki (a tym samym podatkowo dla jej wspólników) koszt uzyskania przychodu. Zastosowanie winna zatem znaleźć tutaj ogólna regulacja z art. 8 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 2 u.p.d.f. dotycząca kosztów uzyskania przychodów w spółce osobowej. zgodnie z tymi przepisami przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. (...). Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1.

rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat. W konsekwencji zatem obowiązywania ww. regulacji normatywnych, w przekonaniu wnioskodawcy, każdy ze wspólników (także wnioskodawca) będzie miał prawo do pomniejszenia przychodu do opodatkowania o odpowiednią (stosownie do udziału w zysku spółki) część kosztów obejmującą także koszty odsetek z tytułu korzystania przez spółkę z pożyczonego kapitału.

2.

wskazać należy przy tym, że brak w takim stanie faktycznym uzasadnienia dla stosowania art. 23 ust. 1 pkt 9 u.p.d.f. Przepis ten stanowi, że odsetek od własnego kapitału włożonego przez podatnika w źródło przychodów nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodu. W przekonaniu wnioskodawcy pożyczka udzielona przez wnioskodawcę spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (przekształconą następnie w spółkę komandytową) w żadnym razie nie może być utożsamiana z kapitałem włożonym przez wnioskodawcę do spółki komandytowej. Zaznaczyć należy, że podstawą funkcjonowania pożyczki jest wyłącznie stosunek obligacyjny, pożyczka ma charakter zwrotny i jest jedynie formą finansowania działalności podmiotu. Użycie w ww. przepisie określenia "włożonego kapitału" przemawia za tym, iż chodzi tutaj o kapitał "definitywnie włożony" przez wspólnika do spółki z tytułu uczestnictwa w tej spółce jako wspólnika, a nie o zawarcie umowy cywilnoprawnej ze wspólnikiem jako podmiotem trzecim wobec spółki, która to umowa w żadnym razie nie jest powiązana ze zwiększeniem kapitału tego podmiotu. Wskazać należy, że jakkolwiek określenie "własny kapitał włożony przez podatnika w źródło przychodów" nie doczekało się swojej definicji legalnej na bazie przepisów podatkowych, to zostało odpowiednio zanalizowane przez przedstawicieli doktryny prawniczej. Z analizy tej wynika jednoznacznie, że pobieranie odsetek od własnego kapitału włożonego w źródło przychodów może mieć miejsce wtedy, kiedy podatnik tworzy odrębny kapitał mający być elementem źródła przychodów, a następnie ustala, że będzie pobierał odsetki od tego kapitału. Będzie to miało miejsce przy prowadzeniu działalności gospodarczej samodzielnie przez podatnika lub w ramach spółki osobowej (np. cywilnej lub jawnej). Podatnik, rozpoczynając jednoosobową działalność gospodarczą, najczęściej tworzy na potrzeby tej działalności kapitał początkowy. Podobnie podatnicy zakładający spółkę osobową tworzą kapitały spółki. Dopuszczalność pobierania odsetek od kapitału wniesionego przez wspólnika do spółki jawnej i komandytowej przewidują art. 53 i 103 k.s.h. Na podstawie art. 53 wspólnik ma prawo żądać corocznie wypłacenia odsetek w wysokości 5% od swego udziału, przy czym prawo to przysługuje mu nawet wtedy, kiedy spółka ponosi straty. na podstawie art. 103 przepis art. 53 ma zastosowanie również do wspólnika spółki komandytowej. Odsetki pobierane przez wspólnika od kapitału wniesionego przez niego nie będą stanowiły kosztów uzyskania dla tego wspólnika, ale stanowić będą koszty uzyskania przychodu dla wszystkich innych wspólników (w tej części, w jakiej uczestniczą oni w kosztach spółki). Wynika to ze sformułowania przepisu, według którego odsetki od własnego kapitału włożonego przez podatnika w źródło przychodów nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Odsetki od udziału wniesionego przez innego wspólnika do spółki stanowić będą koszty uzyskania przychodu dla wszystkich pozostałych wspólników, oprócz wspólnika, który wniósł udział". (Podatek dochodowy od osób fizycznych - komentarz dr Janusz Marciniuk, rok 2007 za Legalis). Analogicznie także dr Marcin Jamroży - Monitor podatkowy nr 12/2004, oraz M. Baran, H. Bojdo, Odsetki od własnego kapitału włożonego przez podatnika w źródło przychodów, glosa 8/2002, H. Litwińczuk, Prawo podatkowe przedsiębiorców, Warszawa 2003. Jak zatem wynika z wnikliwej analizy regulacji normatywnych, o których mowa powyżej art. 23 ust. 1 pkt 9 u.p.d.f może znaleźć zastosowanie jedynie dla sytuacji stworzenia przez podatnika (podatników) specjalnego kapitału w spółce i ustalenia, że z tytułu tego kapitału będą pobierane odsetki.

3.

w przypadku spółki komandytowej ów kapitał spółki tworzyć będą wkłady wspólników oznaczone w umowie spółki. Zgodnie z treścią art. 105 k.s.h. umowa spółki komandytowej powinna zawierać: (...)

4.

oznaczenie wkładów wnoszonych przez każdego wspólnika i ich wartość, zaś w zakresie udziału komandytarusza w spółce art. 108 k.s.h. mówi, że "jeżeli umowa nie stanowi inaczej, wkład komandytariusza może być wniesiony w wartości niższej niż suma komandytowa."

Dla ustalenia "kapitału" w spółce komandytowej istotne są zatem zapisy umowne, określające wkłady poszczególnych wspólników do spółki, tj. pierwotny kapitał, w oparciu o który spółka może rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej. Oczywiście wkłady te mogą być w przyszłości podwyższane, ale tylko na mocy zmiany umowy spółki i to poprzez wniesienie przez wspólnika czy to określonych należących do niego środków pieniężnych, czy też innych stanowiących jego własność aktywów, które w ten sposób stają się własnością spółki. Wtedy tylko można mówić o własnym kapitale włożonym przez podatnika w źródło przychodów. Samo zawarcie czy obowiązywanie umowy pożyczki ze wspólnikiem nie powoduje w żadnym razie takiego skutku. Umowa taka ma charakter zwrotny, nie wiąże się absolutnie ze zmianą umowy spółki i nie powoduje zwiększenia kapitału spółki. Wprost przeciwnie, wartości pożyczki księgowane są w spółce nie jako kapitał, ale zgodnie z ustawą o rachunkowości w pozycji zobowiązań" wobec podmiotów trzecich. W żadnym zatem razie nie stanowią kapitału" podmiotu. Wkład wspólnika do spółki komandytowej może stanowić jednocześnie udział kapitałowy, od którego zgodnie z regulacją art. 53 w zw. z art. 103 k.s.h. mogą być wypłacane takiemu wspólnikowi odsetki. Te właśnie odsetki od "własnego kapitału włożonego przez podatnika w źródło przychodów", tj. od udziału kapitałowego w spółce mogą być objęte normą z art. 23 ust. 1 pkt 9 u.p.d.f. Wyjaśnić przy tym należy, że art. 53 k.s.h. ma charakter dyspozytywny, co oznacza, że wspólnicy mogą w umowie spółki wyłączyć prawo do żądania odsetek od udziału kapitałowego. W takim zatem aspekcie nie może ulegać wątpliwości, że w przypadku spółki komandytowej art. 23 ust. 1 pkt 9 u.p.d.f. może znajdować zastosowanie tylko do odsetek, o których mowa w art. 53 k.s.h., liczonych od wartości wkładu do spółki (odpowiadającego udziałowi kapitałowemu wspólnika w spółce komandytowej). Regulacja ograniczająca możliwość zaliczania odsetek do kosztów uzyskania przychodów nie ma natomiast zastosowania do sytuacji, w których wspólnik pozostaje jedynie "pożyczkodawcą, tj. osobą powiązaną ze spółką określonym węzłem obligacyjnym, na podstawie którego spółka zobligowana jest zwrotu pożyczonych kwot. Wartość pożyczki, która nie stanowi w tej sytuacji "wkładu", nie powiększa w sposób definitywny majątku spółki komandytowej i jak wskazano powyżej nie tworzy kapitału spółki. Nie może być zatem traktowana jako własny kapitał włożony przez wspólnika w źródło przychodów.

Stanowisko wnioskodawcy do pytania nr 3:

W zakresie kosztów uzyskania przychodów od ewentualnych pożyczek udzielonych spółce komandytowej wnioskodawca uważa, że odsetki wypłacane z tytułu pożyczki udzielonej przez wnioskodawcę spółce komandytowej w części przypadającej na udział wnioskodawcy w zysku spółki komandytowej będą stanowić dla wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu jako że sytuacja przedstawiona w pytaniu trzecim jest z punktu przepisów prawa podatkowego identyczna z sytuacją do której odnosi się pytanie nr 2 niniejszego zapytania Cała argumentacja wnioskodawcy podniesiona powyżej ma także zastosowanie do odsetek od pożyczek jakie wnioskodawca może udzielić w przyszłości już samej spółce komandytowej. Zatem zdaniem wnioskodawcy nie ma żadnych przeszkód po temu, aby odsetki te mogły być zaliczane do jego kosztów uzyskania przychodów stosownie do udziału w zyskach spółki komandytowej (art. 8 ust. 1 i ust. 2 pkt 1) u.p.d.f. w zw. z art. 22 ust. 1 u.p.d.f).Podsumowując powyższe rozważania zdaniem wnioskodawcy:

1.

odsetki wypłacane z tytułu pożyczek udzielonych przez wnioskodawcę spółce komandytowej będą dla wnioskodawcy przychodem podlegającym opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem od przychodów z tytułu odsetek na podstawie art. 30a ust. 1 pkt 1 u.p.d.f. stosownie do oznaczonego w umowie spółki udziału w zyskach podmiotu,

2.

wnioskodawca będzie miał prawo wliczenia do kosztów uzyskania przychodu odsetek wypłacanych z tytułu pożyczek udzielonych przez wnioskodawcę spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, przekształconej następnie w spółkę komandytową, w części odpowiadającej udziałowi wnioskodawcy w zysku spółki komandytowej,

3.

wnioskodawca będzie miał prawo wliczenia do kosztów uzyskania przychodu odsetek wypłacanych z tytułu pożyczek udzielonych przez wnioskodawcę spółce komandytowej, w części odpowiadającej udziałowi wnioskodawcy w zysku spółki komandytowej.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) jednym ze źródeł przychodu są wymienione kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się m.in.: odsetki od pożyczek.

Spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej. Dochody spółek osobowych nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników tejże spółki.

W myśl art. 5b ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą, w rozumieniu ww. art. 5a pkt 6 tej ustawy, prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza).

Artykuł 8 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku, oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Dochody powyższe, po spełnieniu wymogów określonych przepisami art. 9a ww. ustawy, mogą być opodatkowane zgodnie z art. 30c ust. 1 tej ustawy, tj. 19% podatkiem, określanym potocznie jako podatek liniowy.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, iż udzielanie pożyczek przez Wnioskodawcę nie jest przedmiotem działalności gospodarczej. Na tej postawie należy stwierdzić, iż uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tego tytułu przychody nie będą stanowić przychodu ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, stanowić będą przychody z kapitałów pieniężnych. Stosownie do regulacji art. 30a ust. 6 ww. ustawy, zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-4 oraz pkt 6, 8 i 9, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.

W oparciu o art. 30a ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, od uzyskanych dochodów (przychodów): z odsetek od pożyczek z wyjątkiem gdy udzielenie pożyczek jest przedmiotem działalności gospodarczej, pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a.

Dlatego też w ramach źródła przychodów z kapitałów pieniężnych odsetki od udzielonych przez Wnioskodawcę pożyczek stanowić będą jego przychód, podlegający opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem od przychodów w całości, bez uwzględniania jak to sugerował Wnioskodawca, części przypadającej na udział Wnioskodawcy w zysku spółki.

Nie sposób się zgodzić z twierdzeniem Wnioskodawcy, iż odsetki mogą być kosztem wspólnika tylko stosownie do udziału wspólnika w zysku spółki.

Rzeczywiście odsetki będą stanowić koszt Wspólnika stosownie do jego udziału w zysku spółki, jednakże jedynie w sytuacji, gdy pożyczkodawcą nie będzie wspomniany wspólnik.

Należy zauważyć, iż skutki podatkowe zaliczenia odsetek od kredytów (pożyczek) do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej uzależnione są od rodzaju podmiotu udzielającego tej pożyczki, faktycznego poniesienia wydatku w postaci zapłaty odsetek oraz celu na jaki pożyczki powyższe zostały przeznaczone.

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od własnego kapitału, włożonego przez podatnika w źródło przychodów. W konsekwencji pobierane przez komandytariusza odsetki od pożyczki udzielonej spółce osobowej (jako że, w wyniku przekształcenia spółki z o.o. w spółkę komandytową - spółka komandytowa stała się sukcesorem praw i obowiązków, w tym związanych z udzieloną pożyczką), nie stanowią kosztów uzyskania przychodów dla tego wspólnika, ale mogą zostać zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów przez pozostałych wspólników w takiej części w jakiej partycypują oni w kosztach spółki.

Analogicznie w oparciu o powyższe regulacje, w przypadku, gdy Wnioskodawca udzieli innej pożyczki spółce komandytowej, odsetki od tej pożyczki nie będą stanowić dla Wnioskodawcy kosztów uzyskania przychodów.

Nie sposób się zgodzić z Wnioskodawcą, iż o własnym kapitale włożonym przez podatnika w źródło przychodów można mówić tylko wtedy, gdy wiąże się on z pierwotnym kapitałem, w oparciu o który spółka rozpoczyna prowadzenie działalności gospodarczej. jak również podwyższeniem wkładów w przyszłości w oparciu o zmianę umowy spółki.

Formą własnego kapitału włożonego przez podatnika w źródło przychodów w zakresie objętym przepisem art. 23 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, jest również forma udzielenia pożyczki spółce komandytowej przez jej komandytariusza.

Reasumując, w ramach źródła przychodów z kapitałów pieniężnych odsetki od udzielonych przez Wnioskodawcę pożyczek (również udzielanych w przyszłości), stanowić będą jego przychód, podlegający opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Przychód ten nie będzie mógł być pomniejszony, gdyż odsetki od własnego kapitału, włożonego przez podatnika w źródło przychodów, nie stanowią kosztów uzyskania przychodu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl