IPPB1/415-907/11-3/EC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2011 r. (data wpływu 10 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania z pozarolniczej działalności gospodarczej wartości niematerialnej i prawnej na potrzeby osobiste - jest prawidłowe.

W dniu 10 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania z pozarolniczej działalności gospodarczej wartości niematerialnej i prawnej na potrzeby osobiste.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik od 15 lutego 2008 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi obejmujące m.in. doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania oraz finansową działalność usługową. Jednocześnie Podatnik jest również jedynym właścicielem spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (dalej również: "Mieszkanie", "Lokal") położonego w W. Lokal nabyty został na podstawie aktu notarialnego z dnia 27 października 2010 r., na rynku wtórnym. Przed nabyciem przez podatnika Mieszkanie było przez poprzednich właścicieli użytkowane przez ponad 60 miesięcy (Mieszkanie znajduje się w przedwojennej kamienicy z 1926 r.).

Zakup Lokalu w znacznej mierze został sfinansowany przez Podatnika ze środków pochodzących z kredytu hipotecznego udzielonego przez Bank SA (dalej również: "Kredyt 1"). Umowa Kredytu 1 została podpisana przez Podatnika dnia 1 października 2010 r., a środki pozyskane z Kredytu 1 zostały w całości przeznaczone na nabycie Lokalu.

Z uwagi na wysoki koszt obsługi Kredytu 1 Podatnik zdecydował się na refinansowanie Kredytu 1 za pomocą innego kredytu hipotecznego, którego umowa (dalej również: "Kredyt 2"), została podpisana przez Podatnika 21 lipca 2011 r. z bankiem N. Polska S.A. Środki pozyskane z Kredytu 2 zostały w całości przeznaczone na spłatę Kredytu 1. Kredyt 2 to kredyt hipoteczny, zaciągnięty przez Podatnika, jako osobę fizyczną.

W celu osiągania i zabezpieczenia źródeł przychodów z prowadzonej przez Podatnika działalności gospodarczej niezbędne jest posiadanie pomieszczeń biurowych. W związku z tym Podatnik zamierza w najbliższym czasie rozpocząć wykorzystywanie posiadanego Lokalu w całości na cele związane z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą. Podatnik planuje używać Lokalu, jako jednego z miejsc wykonywania usług obsługi klientów, z którymi ma podpisane umowy o współpracy, obejmujących m.in. spotkania oraz kontakt telefoniczny z klientami oraz spotkania i konsultacje z kontrahentami. Ponadto w Lokalu znajdować się będzie siedziba firmy, a także przechowywana będzie dokumentacja, której gromadzenie i przechowywanie jest niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej.

W związku z powyższym Podatnik planuje wprowadzić Lokal do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej w ramach działalności gospodarczej. Podatnik planuje wykorzystywać Lokal dla celów prowadzonej działalności gospodarczej przez więcej niż 12 miesięcy.

Podatnik rezygnuje w przyszłości z wykorzystywania Lokalu na cele związane z działalnością gospodarczą, co nie oznacza jednak sprzedaży Lokalu, a jedynie wyłączenie Lokalu z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Lokal pozostałby więc osobistym majątkiem Podatnika.

Podatnik rezygnuje w przyszłości z wykorzystywania Lokalu na cele związane z działalnością gospodarczą, a następnie sprzedaje Lokal na rynku wtórnym po upływie pięciu lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpił zakup Lokalu.

Podatnik sprzedaje Lokal na rynku wtórnym po upływie pięciu lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpił zakup Lokalu. Do momentu sprzedaży Lokal wykorzystywany jest na cele związane z działalnością gospodarczą i znajduje się w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej w ramach działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

I stan faktyczny

II stan faktyczny

III stan faktyczny

IV stan faktyczny

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone nr 3. W zakresie pozostałych pytań zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 3.

Zdaniem Podatnika, w świetle u.p.d.o.f. przekazanie przez Podatnika na cele prywatne wartości niematerialnej i prawnej wprowadzonej wcześniej do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także amortyzowanej, nie jest czynnością wywołującą skutek w postaci powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, w wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Jednocześnie jednak z żadnego z przepisów u.p.d.o.f. nie wynika by w przypadku wycofania składnika majątku z działalności gospodarczej i przekazania go do osobistego majątku powstawał obowiązek podatkowy w tym podatku.

Do opodatkowania może więc dojść dopiero w momencie sprzedaży Lokalu przez Podatnika i to również pod pewnymi warunkami. Zgodnie bowiem z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) u.p.d.o.f., źródłem przychodu jest odpłatne zbycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Przy czym, stosownie do treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednak w myśl art. 10 ust. 3 ww. aktu prawnego, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl natomiast art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza wycofać z działalności gospodarczej wartość niematerialną i prawną (spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego) wprowadzoną wcześniej do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - tzw. przekazanie na cele prywatne.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, iż wycofanie lokalu z działalności gospodarczej Wnioskodawcy nie spowoduje u niego powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, jak również z pozostałych źródeł przychodu. Czynność ta nie wiąże się bowiem z odpłatnym zbyciem wartości niematerialnej i prawnej, o której mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, czy też w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wycofany lokal nadal stanowić będzie własność Wnioskodawcy, będzie jedynie wykorzystywany na potrzeby osobiste podatnika.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zaliczają do żadnej z kategorii źródeł przychodów czynności nieodpłatnego przekazywania wartości niematerialnej i prawnej na cele osobiste podatnika, zatem opisana powyżej czynność będzie dla Wnioskodawcy obojętna podatkowo - nie spowoduje powstania przychodu podatkowego i w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.