IPPB1/415-885/10-2/MT - Skutki podatkowe wniesienia do spółki komandytowej wkładu niepieniężnego w formie przedsiębiorstwa dla wspólnika będącego osobą fizyczną.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2010 r. (data wpływu 4 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa do spółki komandytowej - jest prawidłowe.

W dniu 4 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa do spółki komandytowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Planowane jest utworzenie spółki komandytowej, w której komplementariuszem będzie aktualnie istniejąca i prowadząca działalność gospodarczą spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, natomiast komandytariuszami będą osoba fizyczna oraz inna spółka z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółka komandytowo-akcyjna.

W związku z powyższym możliwe jest, że spółka z ograniczoną odpowiedzialnością mająca pełnić rolę komplementariusza wniesie aportem do tworzonej spółki komandytowej prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo (wkład niepieniężny).

Wszyscy potencjalni wspólnicy mającej powstać spółki komandytowej są polskimi rezydentami podatkowymi. Nowo utworzona spółka komandytowa również będzie polskim rezydentem podatkowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na gruncie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z wniesieniem przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością aportu w postaci przedsiębiorstwa do spółki komandytowej po stronie innego wspólnika ww. spółki komandytowej będącego osobą fizyczną powstanie przychód z tego tytułu, czy też czynność ta będzie dla niego neutralna podatkowo.

Zdaniem wnioskodawcy ze względu na fakt, iż spółka komandytowa jest osobową spółką handlową i nie posiada osobowości prawnej, z punktu widzenia podatku dochodowego, podatnikami są poszczególni jej wspólnicy. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej u.p.d.o.f.) przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz łączy się z pozostałymi przychodami,

Zdaniem Wnioskodawcy, w kontekście brzmienia art. 8 ust. 1 u.p.d.o.f. oraz art. 28 w zw. z art. 103 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (dalej k.s.h.), należy przyjąć, że wniesienie wkładu niepieniężnego przez jednego ze wspólników spółki komandytowej nie będzie skutkowało powstaniem przychodu po stronie innego jej wspólnika będącego osobą fizyczną. Zgodnie bowiem z art. 28 k.s.h. w związku z art. 103 k.s.h. majątek spółki komandytowej stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez ww. spółkę w czasie jej istnienia. Majątek spółki komandytowej przez czas jej trwania jest traktowany jako majątek odrębny od majątku osobistego każdego z jej wspólników. Wspólnik ma w nim tylko nieoznaczony żadnym ułamkiem udział.

Ponadto, należy mieć również na uwadze, iż o przychodzie można mówić w sytuacji, gdy następuje trwałe i definitywne przysporzenie majątkowe. Tymczasem w przypadku wkładu wnoszonego przez wspólnika do spółki komandytowej nie występuje definitywny przyrost majątku, albowiem w świetle przepisów Kodeksu spółek handlowych wkład taki może zostać zwrócony w całości lub części.

Podobne stanowisko znajduje odzwierciedlenie w praktyce organów podatkowych. Przykładowo można wskazać:

* interpretację indywidualną z dnia 30 października 2008 r. (nr IBPB3/423-686/08/AK) Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach,

* interpretację indywidualną z dnia 29 kwietnia 2009 r. (nr IBPB1/2/423-477/09/MO) Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach,

* interpretację indywidualną z dnia 26 maja 2008 r. (nr ILPB3/423-150/08-3/HS) Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 - określanego w dalszej części skrótem k.s.h.) spółka komandytowa jest spółką osobową.

W myśl art. 102 k.s.h. spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Wkład wniesiony do spółki komandytowej stanowi podstawę jej majątku. Zgodnie bowiem z art. 28 k.s.h., w związku z art. 103 k.s.h., majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia.

Stosownie do treści art. 8 § 1 k.s.h. spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Spółka osobowa posiada zatem zdolność do czynności prawnych, ale nie posiada osobowości prawnej.

Dochody spółek osobowych nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki osobowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki komandytowej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wniesienie do istniejącej spółki komandytowej przez jednego z jej wspólników przedsiębiorstwa celem podwyższenia wkładu stanowi zwiększenie majątku spółki, lecz w świetle przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307), nie generuje przychodu u pozostałych wspólników tej spółki.

W szczególności zaznaczyć należy, iż ww. czynność prawna nie powoduje powstania przychodu o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym za przychody z działalności gospodarczej uważa się również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy.

Przytoczony wyżej przepis nie dotyczy czynności wniesienia wkładu do spółki osobowej, bowiem wartość wnoszonego wkładu nigdy nie jest nieodpłatnym świadczeniem dla pozostałych wspólników spółki. Celem powstania i funkcjonowania spółki jest prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, a wspólnik może w tym celu wnieść wkład do spółki.

Zatem czynność wniesienia wkładu wynika z samej istoty tworzenia i funkcjonowania takiej spółki. Tym samym brak jest podstaw do kwalifikacji tego typu zdarzenia jako przychodu podlegającego opodatkowaniu na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, wniesienie do spółki komandytowej przez jednego z jej wspólników (spółkę z o.o.) wkładu niepieniężnego w formie przedsiębiorstwa nie powoduje w momencie wniesienia tego wkładu u Wnioskodawcy jako wspólnika tej spółki, powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż czynność ta nie generuje przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie należy zaznaczyć, iż interpretacja nie ma mocy wiążącej dla pozostałych wspólników spółki komandytowej. Interpretacja indywidualna wywiera skutek wyłącznie w stosunku do tego podmiotu, do którego jest skierowana.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych należy stwierdzić, że orzeczenia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.