IPPB1/415-875/11-2/JB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku (data wpływu 29 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 29 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca oraz Jego żona w dniu 8 października 1999 r. na podstawie Umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego przed notariuszem nabyli do majątku wspólnego użytkowanie wieczyste gruntu własność budynku opisanego w księdze wieczystej, prowadzonej przez Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych. Sprzedaż budynku zwolniona była z podatku VAT art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym z dnia 8 stycznia 1993 r. (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zrn)

Powyższa nieruchomość stanowi 3 działki geodezyjne nr 4004/76, nr 4004/77 i nr 4004/78, które mają łączną powierzchnię 5.349 m ^2. Na działkach znajduje się stanowiący odrębną własność budynek magazynowy, z wydzieloną częścią socjalno biurową.

W związku z ustaniem wspólności majątkowej małżeńskiej pomiędzy Wnioskodawcą oraz Jego żoną w wyniku zawartej w dniu 1 kwietnia 2005 r. umowy majątkowej małżeńskiej, udziały w przysługującym im prawie użytkowania wieczystego oraz własności budynków wynoszą po 1/2 części.

Wyżej opisana nieruchomość nie jest środkiem trwałym przedsiębiorstwa, ani składnikiem majątku przedsiębiorstwa. Wnioskodawca wskazał, że zarówno On jak i Jego żona nie prowadzą działalności gospodarczej. Nieruchomość nie była nigdy wykorzystywana w jakikolwiek sposób w celach zarobkowych, małżonkowie również nigdy jej nie wydzierżawiali ani nie oddawali do używania osobom trzecim.

Według pierwotnych założeń nieruchomość miała stanowić darowiznę dla dzieci po osiągnięciu pełnoletności. W chwili obecnej rodzice zrezygnowali z zamiaru obdarowania zstępnych Nieruchomością, albowiem te nie wiążą swojej przyszłości życiowej z tą miejscowością.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż opisanej powyżej nieruchomości objętej księgą wieczystą, przez Wnioskodawcę i Jego małżonkę, będzie zwolniona od podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) i c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż opisanej powyżej nieruchomości będzie zwolniona od podatku dochodowego od osób fizycznych, ponieważ Wnioskodawca i Jego żona, spełniają przesłanki z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) i c) u.p.d.o.f., gdyż odpłatne zbycie nieruchomości:

Zgodnie z tezą Wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 lutego 2010 r., II FSK 1507/2008 "Odpłatne zbycie prawa użytkowania wieczystego i nieruchomości (przy spełnieniu warunków ustawowych) stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów, chyba że zbycie to następuje w wykonaniu działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a i c) u.p.d.o.f.).W orzecznictwie za ugruntowany już uznać należy pogląd, że zbycie tych składników majątku w wykonywaniu działalności gospodarczej następuje wówczas, gdy podatnik prowadzi działalność polegającą na obrocie nieruchomościami, czy prawami określonymi w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f., a więc sprzedaż dokonywana jest z pewną regularnością, powtarzalnością, w sposób profesjonalny, a w odniesieniu do tych rzeczy i praw można użyć określenia towary handlowe. Nie jest zatem - a coratrario - sprzedażą wykonywaną w ramach działalności gospodarczej jednostkowe zbycie nieruchomości, nabytej w innym, niż obrót nią, celu."

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm. opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynaci podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 art. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, formułuje generalną zasadę, iż sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wskazać należy, iż stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, iż niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 ww. Kodeksu) albo z mocy prawa, np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 ww. Kodeksu). Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez Sąd między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych (art. 42 ww. Kodeksu).

Z treści wniosku wynika, iż małżonkowie w 2005 r. zawarli między sobą umowę majątkową małżeńską, ustanawiając swoje udziały w wysokości #189; w odniesieniu do nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży.

Zatem został ograniczony ustawowy ustrój majątkowy, a czynność ta nie jest jednoznaczna z podziałem majątku wspólnego. Wobec powyższego, za datę nabycia nieruchomości, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego), tj. 1999 r. Zatem bieg terminu pięcioletniego, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, winien być liczony od końca 1999 r. Termin ten upłynął więc z dniem 31 grudnia 2004 r.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, iż w związku z faktem, że sprzedaż nieruchomości, nastąpiła po upływie okresu pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości, sprzedaż ta nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie rodzi obowiązku zapłaty podatku dochodowego.

Wnioskodawca wskazuje, iż powyższa interpretacja podatkowa w odniesieniu do tego samego stanu faktycznego, została wyrażona w interpretacji indywidualnej z dnia 29 sierpnia 2011 r. IPPB4/415-512/11-2/MP na skutek wniosku żony Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.