IPPB1/415-870/08-2/IF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2008 r. (data wpływu 28 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze zbycia nieruchomości rolnej - jest prawidłowe.

W dniu 28 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze zbycia nieruchomości rolnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 26 czerwca 1972 r. Wnioskodawca nabył na własność na podstawie prawomocnego aktu własności nieruchomość - grunty stanowiące w całości gospodarstwo.

Następnie aktem notarialnym z dnia 28 sierpnia 1981 r. A nr Z - umową darowizny - przekazał te grunty stanowiące gospodarstwo - w zamian za dożywocie - C, M J. Obdarowany nie wykonywał obowiązków wynikających z umowy darowizny.

Wyrokiem Sądu Okręgowego w W Wydział Cywilny syg. akt XXV C z dnia 10 stycznia 2007 r. ustalono, że umowa darowizny zawarta w dniu 28 sierpnia 1981 r. A nr X jest nieważna. W wyniku wyroku sądu z dnia 10 stycznia 2007 r. przywrócona została własność niezabudowanej nieruchomości rolnej położonej w S, oznaczona nr Y.

Wnioskodawca informuje, iż od 1972 r. nieprzerwalnie płacił i płaci wszystkie podatki.

Obecnie Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość, a pieniądze z jej sprzedaży przeznaczyć na zabezpieczenie starości swojej i żony.

W uzupełnieniu nadmienia, że w planie zagospodarowania przestrzennego grunty te są przeznaczone na cele budownictwa jednorodzinnego. Od pozostałych budynków i gruntów płaci podatek zgodnie z decyzją wymiarową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze sprzedażą ww. nieruchomości Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku.

Jeśli tak to jaki i w jakiej wysokości oraz na jakiej podstawie prawnej.

Zdaniem Wnioskodawcy nie powinien on płacić po sprzedaży tej nieruchomości podatku, ponieważ jest właścicielem nieruchomości i nigdy nie przestał nią władać, sam nią zarządzał i płacił podatki itp.

Z wyroku sadowego wynika, że umowa darowizny jest nieważna a jej nieważność jest-ex tunc - od początku. Tak więc sprzedaż tej nieruchomości na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zwolniona z podatku. Nie powstanie obowiązek podatkowy i od jej sprzedaży nie ma obowiązku składania deklaracji podatkowej ani też zapłaty jakiegokolwiek podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż gdy sąd wyrokiem uzna czynność prawną za nieważną (w przedmiotowej sprawie umowę darowizny), oznacza to, iż czynność ta nie wywiera żadnych skutków w obrocie prawnym. Stworzone nieważną czynnością prawną stosunki prawne należy uznać za nieistniejące. Orzeczenie sądu ma skutek ex tunc tj. wsteczny.

Nieważność umowy darowizny, w przedmiotowej sprawie oznacza, że nie doszło do przeniesienia przez Wnioskodawcę własności nieruchomości na obdarowanego. Ty samym Wnioskodawca nigdy nie przestał być właścicielem przedmiotowej nieruchomości, albowiem nie zbył jej ważną czynnością prawną (umową darowizny).

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

Z uwagi na treść przepisu art. 7 ust. 1 powołanej ustawy do odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że przedmiotowa nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawcę w 1972 r.. Zatem 5 - letni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 upłynął z końcem 1997 r..

W związku z powyższym, mając na uwadze ww. przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f., należy stwierdzić, że uzyskana przez Wnioskodawcę kwota z tytułu sprzedaży nieruchomości stanowiącej przedmiot własności od 1972 r. nie będzie stanowiła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Końcowo należy dodać, iż dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.