IPPB1/415-863/09-4/MT - Możliwość opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych czynszu uzyskiwanego przez wynajmującego na podstawie umowy najmu lokalu mieszkalnego oraz należności z tytułu opłat dla wspólnoty mieszkaniowej i opłat za energię elektryczną, uiszczanych przez najemcę za pośrednictwem wynajmującego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2009 r. (data wpływu 16 listopada 2009 r.) oraz piśmie (data nadania 5 stycznia 2010 r., data wpływu 8 stycznia 2010 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB1/415-863/09-2/MT z dnia 17 grudnia 2009 r. (data nadania 18 grudnia 2009 r., data doręczenia 29 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z najmu - jest prawidłowe.

W dniu 16 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z najmu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jako osoba prywatna, wspólnie z małżonką, wynajmuje niewielkie mieszkanie wraz z miejscem parkingowym, które stanowią współwłasność małżeńską. Wnioskodawca wybrał formę opodatkowania w postaci ryczałtu ewidencjonowanego. W kwocie opłaty za najem, oprócz wynagrodzenia za oddanie mieszkania oraz miejsca parkingowego do używania, zawarty jest czynsz przekazywany za pośrednictwem Wnioskodawcy do wspólnoty mieszkaniowej (ryczałt za ogrzewanie, ciepłą i zimną wodę, wywóz śmieci, itp.).

Za pośrednictwem Wnioskodawcy, na podstawie kopii rachunków przedstawianych najemcy, opłacane są również opłaty licznikowe za energię elektryczną, nie wchodzące w skład czynszu przekazywanego do wspólnoty mieszkaniowej, nieuwzględnione w opłacie za najem.

Powyższe kwoty (czynsz do wspólnoty mieszkaniowej oraz opłaty za energię elektryczna) stanowią zwykle koszty utrzymania lokalu i ponoszone są przez najemcę za pośrednictwem Wnioskodawcy, co potwierdzone zostało odpowiednimi zapisami w umowie najmu. Najemca wpłaca je na rachunek bankowy Wnioskodawcy, którego współwłaścicielem jest również małżonka Wnioskodawcy, następnie przekazywane są one przez Wnioskodawcę przelewem na rachunki docelowe. Jest to dla Wnioskodawcy forma zabezpieczenia na wypadek nieuczciwego najemcy który mógłby zadłużyć lokal.

Przed wynajęciem lokalu Wnioskodawca zwrócił się do właściwego miejscowo Urzędu Skarbowego z prośbą o wyjaśnienie w jaki sposób powinien przeze niego zostać potraktowany czynsz do wspólnoty mieszkaniowej oraz opłaty licznikowe za energię elektryczną, nie wchodzące w skład czynszu przekazywanego do wspólnoty mieszkaniowej. Urząd Skarbowy nie udzielił Wnioskodawcy wyjaśnienia lecz przekazał jego zapytanie do Izby Skarbowej.

W oczekiwaniu na odpowiedz Wnioskodawca wynajął lokal na warunkach opisanych powyżej Odprowadzany przeze Wnioskodawcę podatek naliczany jest od kwoty otrzymywanej od najemcy pomniejszonej o czynsz do wspólnoty mieszkaniowej oraz opłaty licznikowe za energię elektryczną nie wchodzące w skład czynszu przekazywanego do wspólnoty mieszkaniowej czyli jedynie od wynagrodzenia za oddanie mieszkania oraz miejsca parkingowego do używania.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 17 grudnia 2009 r. Nr IPPB1/415-863/09-2/MT, Wnioskodawca uzupełnił swój wniosek w dniu 8 stycznia 2010 r. wskazując siebie jako osobę występującą z wnioskiem. Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie oraz uiścił stosowną opłatę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przychodem osiąganym z najmu przez wynajmującego w rozumieniu art. 6 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, jest wyłącznie suma pieniędzy przekazywana wynajmującemu przez najemcę tytułem czynszu za najem rozumianego jako wynagrodzenie za oddanie lokalu do używania, czy także - oprócz powyższego - suma odpowiadająca opłatom ponoszonym przez najemcę (z umowy wynika, iż to on - za pośrednictwem wynajmującego - jest zobowiązany do ich ponoszenia), związanym z przedmiotem najmu, w szczególności takim jak: czynsz uiszczany we wspólnocie mieszkaniowej ustalany ryczałtowo, jak również opłaty za energię elektryczną, które nie są ustalane w sposób ryczałtowy.

Zdaniem Wnioskodawcy w świetle powołanych przepisów prawa przychodem do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym jest otrzymywana kwota czynszu wynikająca z umowy najmu rozumiana jako wynagrodzenie za oddanie lokalu do używania. Natomiast otrzymywane od najemcy należności z tytułu opłat do wspólnoty mieszkaniowej oraz opłat za energię elektryczną (nie wchodzą w skład czynszu przekazywanego do wspólnoty mieszkaniowej) nie będą stanowiły przychodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, gdyż najemca został zobowiązany w umowie do ponoszenia wydatków związanych z eksploatacją wynajmowanego lokalu mieszkalnego. Stanowisko takie potwierdzają interpretacje indywidualne wydane w 2009 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w podobnych sprawach (sygnatury: IPPB1/415-73/09-4/MT oraz IPPB1/415-12/09-3/KS).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1a ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, iż podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami.

Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, a tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednakże aby powstał przychód po stronie wynajmującego muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej powołanym art. 6 ust. 1a ustawy, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego. Składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego nie będą natomiast ponoszone przez najemcę wydatki (opłaty) związane z przedmiotem najmu (przykładowo czynsz uiszczany do wspólnoty mieszkaniowej oraz opłaty licznikowe za energię elektryczną), jeżeli z umowy wynika, że najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia. Dodatkowe opłaty ponoszone przez najemcę w związku z użytkowaniem lokalu mieszkalnego nie mieszczą się bowiem w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że zgodnie z zawartą umową najmu, to najemca obowiązany jest do ponoszenia wydatków na czynsz uiszczany do Wspólnoty Mieszkaniowej oraz wydatków za energię elektryczną. Wnioskodawca będzie tylko pośrednikiem w przekazywaniu powyższych środków.

Reasumując, w świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych przepisów prawa przychodem do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym są otrzymywane kwoty czynszu (odstępnego). Natomiast otrzymane przez wynajmującego od najemcy należności z tytułu opłat za czynsz oraz opłat za energię elektryczną - skoro do ich ponoszenia zobowiązany jest najemca - nie stanowią przychodu ze źródła jakim jest najem i tym samym nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Opłaty te bowiem nie mieszczą się w pojęciu "świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń", o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ani też nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.