IPPB1/415-830/13-2/IF

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 11 października 2013 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-830/13-2/IF

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 sierpnia 2013 r. (data wpływu 5 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki partnerskiej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków z tytułu zakupionych usług prawnych od przedsiębiorcy będącego jednocześnie wspólnikiem tej spółki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki partnerskiej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków z tytułu zakupionych usług prawnych od przedsiębiorcy będącego jednocześnie wspólnikiem tej spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest radcą prawnym prowadzącym działalność w formie spółki partnerskiej radców prawnych (dalej jako: "Spółka" lub "Kancelaria"). Wnioskodawca jest partnerem w Spółce. Od 2010 r. Spółka współpracuje na podstawie umowy o współpracy zawartej na czas nieokreślony z radcą prawnym, który prowadzi działalność gospodarczą w formie jednoosobowej działalności gospodarczej, wpisanej do Ewidencji Działalności Gospodarczej (dalej także jako: "Współpracownik" lub "Nowy Partner"). Usługi tego Współpracownika Spółki dotyczą świadczenia pomocy prawnej klientom Kancelarii, tzn. Kancelaria zawiera z konkretnym klientem umowę o świadczenie pomocy prawnej, a Współpracownik jest w tym zakresie podwykonawcą Kancelarii. Za swoje usługi Współpracownik wystawia faktury VAT Kancelarii. Dotychczas Kancelaria miała dwóch partnerów, w tym Wnioskodawcę. W ostatnim czasie Współpracownik otrzymał od Kancelarii propozycję zostania partnerem (trzecim partnerem w Kancelarii). Współpracownik i Kancelaria podpisali umowę zmieniającą umowę spółki partnerskiej Kancelarii. Współpracownik Spółki jako nowy partner będzie miał określony procentowo udział w zysku Kancelarii wynikającym z rocznego rozliczenia. Współpracownik będzie jednak nadal wykonywał usługi na rzecz klientów Kancelarii tak jak dotychczas i z tego tytułu będzie wystawiał Kancelarii faktury VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatek spółki partnerskiej z tytułu usługi prawnej zakupionej od przedsiębiorcy będącego wspólnikiem tej spółki, udokumentowany fakturą wystawioną przez takiego wspólnika stanowi koszt uzyskania przychodu z tytułu uczestniczenia w spółce partnerskiej dla Wnioskodawcy będącego jednym z partnerów Kancelarii proporcjonalnie do udziału w przychodach, określonego w umowie spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczenia kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT.). Warto też wskazać, że ponoszone przez Kancelarię koszty związane z obowiązkiem opłacenia faktur VAT wystawianych przez Współpracownika będącego jednocześnie partnerem Spółki ponoszone są bezpośrednio w celu uzyskania przychodu - dzięki usługom Nowego Partnera Kancelaria otrzymuje bowiem wynagrodzenie od swoich klientów, a przez to Wnioskodawca uzyskuje dochód (udział w zysku Kancelarii).

Wnioskodawca na potwierdzenie swojego stanowiska powołuje się na interpretacje Dyrektora IS w Katowicach w sprawie IBPBI/1/415-237/10/ZK oraz IBPBI/1/415-352/11/AB, a także w interpretacji wydanej Nowemu Partnerowi, w której stwierdzono, że poniesiony przez Spółkę koszt usługi Współpracownika będącego jednocześnie Partnerem Spółki jest kosztem uzyskania przychodu przez tego Współpracownika-Partnera w takim zakresie, w jakim uczestniczy on w zysku Spółki (Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 10 maja 2013 r. nr ITPB1/415-468a/13/WM (w załączeniu). W świetle powyższego przedstawione wnioskowanie powinno mieć także i tym bardziej zastosowanie do Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

W powołanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawy ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo - skutkowego tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, bądź funkcjonowanie źródła tego przychodu. Kosztami uzyskania przychodów są koszty związane z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że podatnik wykaże, iż zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów.

W świetle powyższego uregulowania, jeżeli wydatek nie jest objęty katalogiem wydatków wymienionych w art. 23, wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów i jednocześnie istnieje wskazany powyżej związek przyczynowy między poniesionym wydatkiem a przychodem - wydatek taki stanowi koszt uzyskania przychodu.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest radcą prawnym prowadzącym indywidualną działalność gospodarczą. Jest też wspólnikiem spółki partnerskiej. Ww. spółka partnerska, której przedmiotem działalności gospodarczej jest świadczenie usług prawnych, zleca wykonanie usług prawnych m.in. wspólnikom tej Spółki (partnerom), prowadzącym odrębne jednoosobowe działalności gospodarcze (prawnicze). Za wykonaną usługę prawną na rzecz spółki partnerzy, jako jednoosobowi przedsiębiorcy, wystawiają spółce faktury VAT.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż wykonywanie wskazanych we wniosku usług prawnych następuje w oparciu o stosunek prawny łączący dwa odrębne podmioty gospodarcze. W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie nie znajduje zastosowania cyt. wyżej art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż wykonywanie usług w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej nie jest pracą własną w rozumieniu tego przepisu.

Należy przyjąć, że wydatki spółki na nabycie usług świadczonych przez jednego ze wspólników w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, będą miały na celu uzyskiwanie przychodów z działalności gospodarczej prowadzonej przez spółkę. Wobec tego spełnią kryteria określone w art. 22 ust. 1 ustawy i o ile zostaną właściwie udokumentowane, można zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (ust. 2 pkt 1).

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują ograniczenia w zakresie możliwości zawierania umów między odrębnymi podmiotami gospodarczymi, w których ta sama osoba fizyczna prowadząca indywidualną działalność gospodarczą świadczy usługi na rzecz spółki partnerskiej, w której jest również wspólnikiem. Jednakże zawieranie tego typu transakcji podporządkowane jest określonym wymogom.

Prowadzący takie odrębne działalności gospodarcze, zawierający umowy między sobą powinni mieć na uwadze treść przepisów art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczących transakcji między podmiotami powiązanymi. Stosownie do treści art. 25 ust. 5 w związku z art. 25 ust. 1 i 4 ww. ustawy, jeżeli w wyniku powiązań majątkowych pomiędzy podmiotami krajowymi zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Reasumując, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa, wskazać należy, że sam fakt, iż wspólnikiem spółki partnerskiej jest ta sama osoba, która świadczy usługi na rzecz spółki, nie stanowi przeszkody dla możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki, wydatków na nabycie usług wspólnika - świadczonych przez niego w ramach prowadzonej odrębnie indywidualnej działalności gospodarczej. Jednakże ustalając warunki ww. usług, należy uwzględniać zapisy wskazanego powyżej art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, wydatek spółki partnerskiej z tytułu usługi prawnej zakupionej od przedsiębiorcy będącego wspólnikiem tej spółki, udokumentowany fakturą wystawioną przez takiego wspólnika stanowi koszt uzyskania przychodu z tytułu uczestniczenia w spółce partnerskiej dla Wnioskodawcy będącego jednym z partnerów Kancelarii proporcjonalnie do udziału w przychodach, określonego w umowie, z uwzględnieniem warunków określonych w art. 22 ust. 1 ustawy.

Należy przy tym zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. W szczególności obowiązek wykazania, że konkretny wydatek został poniesiony w celu uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002, r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl