IPPB1/415-818/08-4/TS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 września 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-818/08-4/TS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2008 r. (data wpływu 17 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej (handel hurtowy materiałami budowlanymi) Wnioskodawca podpisał z centralą materiałów budowlanych "umowę o współpracy" przejmując towary handlowe z odroczonym terminem płatności. Zabezpieczeniem tej umowy było zawarcie aktu notarialnego i ustanowienie hipoteki na własnościowym spółdzielczym prawie do lokalu.

Koniunktura gospodarcza w budownictwie okazała się zbyt mała, aby nożna było spłacić należne zobowiązania. W związku z powyższym Wnioskodawca podpisał z wierzycielem ugodę notarialną "ugoda i przeniesienie prawa celem częściowego zwolnienia się z długu", przenosząc na wierzyciela prawo do lokalu, na którym ustanowiona była hipoteka), a tym samym zwolnił się z części długu. Wnioskodawcy pozostał towar, który nadal sprzedaje i w związku z tym odprowadza podatek dochodowy i vat.

Mieszkanie Wnioskodawca nabył w dni 19 czerwca 2001 r., a przeniesienie nastąpiło w dniu 21 listopada 2006 r.. W okresie od 28 listopada 1972 r. do dnia 8 października 1979 r. Wnioskodawca był zameldowany na pobyt stały w przedmiotowym lokalu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu przeniesienia własności przedmiotowej nieruchomości w zamian za zwolnienie z części długu, jestem zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Przeniesienie nieruchomości na rzecz zwolnienia się z długu nie stanowi zdarzenia podlegającego opodatkowaniu, a w szczególności odpłatnego zbycia nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Czynność ta stanowi tylko i wyłącznie spełnienie świadczenia z już wcześniej istniejącego zobowiązania. Spełniając za zgodą wierzyciela inne świadczenie na jego rzecz w wykonaniu już istniejącego zobowiązania Wnioskodawca nie otrzymał w zamian ekwiwalentu majątkowego, a więc nie ma tu elementu odpłatności.

Artykuł 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie obejmuje swoją normą zdarzenia wydania nieruchomości w miejsce świadczenia pieniężnego. Zgodnie z art. 453 ustawy z dnia 23 maja 1964 r. - Kodeksu cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) - jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. Świadczenie w miejsce wypełnienia (datio in solutum) jest umową, na mocy której dłużnik i wierzyciel wyrażają zgodę na umorzenie istniejącego dotąd zobowiązania, jeżeli dłużnik zamiast pierwotnie ustalonego spełni inne świadczenie. Przechodząc do podatkowych aspektów opisanych czynności, wszelkie spłaty długów, są dla dłużnika obojętne podatkowo, nie można bowiem z faktu przeniesienia własności spółdzielczego prawa do lokalu w zamian za wygaśnięcie ciążącego na dłużniku zobowiązania wywieść, że dłużnik uzyskuje przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skoro przepisy prawa cywilnego dopuszczają taką formę regulacji długów to ustawy podatkowe nie mogą wprowadzać dodatkowego obciążenia z tytułu spłaty zobowiązania.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego. stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 28 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu sprzed 1 stycznia 2007 r., a więc z okresu w jakim Wnioskodawca zbył spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, stanowił, iż przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł.

Zgodnie z art. 28 ust. 2 ustawy podatek od przychodu, o którym mowa w ust. 1, ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio. (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w dniu 21 listopada 2006 r. zbył w zamian za zwolnienie go z długu, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, które nabył w dniu 19 czerwca 2001 r.

Od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przedmiotowego prawa do daty jego zbycia nie upłynęło pięć lat. W celu udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy przychód ze zbycia przez Wnioskodawcę spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu jest przychodem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy i tym samym podlega opodatkowaniu, należy ustalić czy w sytuacji opisanej we wniosku mieliśmy do czynienia z odpłatnym zbyciem tego prawa.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy posłużono się terminem "odpłatne zbycie", co oznacza, że jego dyspozycja, wbrew twierdzeniom Wnioskodawcy) obejmuje szerszy zakres umów niż umowa sprzedaży (przeniesienie własności rzeczy w zamian za zapłatę określonej ceny wyrażonej w pieniądzu).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych ani inne akty prawne nie zawierają definicji "odpłatnego zbycia" rzeczy lub praw. W celu ustalenia znaczenia tego terminu, należy więc posłużyć się wykładnią językową.

Odpłatne zbycie to zbycie rzeczy lub prawa za wynagrodzeniem. Terminem przeciwstawnym jest zbycie nieodpłatne to jest takie, gdy za zbytą rzecz lub prawo zbywca nie otrzymuje świadczenia wzajemnego, przenosi ich własność pod tytułem darmym.

Należy zauważyć, że "płatność" za świadczenie (wynagrodzenie) nie musi mieć charakteru pieniężnego, może oznaczać również uzyskanie świadczenia wzajemnego w postaci zapłaty w naturze (otrzymanie w zamian innych rzeczy lub praw), działania, zaniechania lub znoszenia.

Opisane w art. 453 § 1 Kodeksu cywilnego spełnienie przez dłużnika za zgodą wierzyciela innego niż dług pierwotny świadczenia w celu zwolnienia się z tego długu (datio in solutum) jest świadczeniem odpłatnym. Dłużnik za swoje świadczenie otrzymuje wynagrodzenie w postaci zwolnienia go z długu. I tak, przeniesienie na wierzyciela własności rzeczy lub prawa w zamian za zwolnienie z długu, jest odpłatnym zbyciem tej rzeczy lub prawa, nie następuje bowiem pod tytułem darmym.

W przypadku opisanym przez Wnioskodawcę w zamian za przeniesienie na wierzyciela własności spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu otrzymał on świadczenie wzajemne polegające na zwolnieniu go z długu. Przedmiotowe prawo zbył on za zwolnienie z długu. Zwolnienie z długu ma dla Wnioskodawcy określoną wartość majątkową, gdyż nie jest on już zobowiązany do zapłaty określonej kwoty pieniężnej. Wartość długu, z którego Wnioskodawca został zwolniony w zamian za przeniesienie własności spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu jest dla Niego wynagrodzeniem za przeniesienie własności spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, a więc i przychodem podatkowym.

Skoro, jak ustalono powyżej, przeniesienie własności spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w zamian za zwolnienie z długu, jest odpłatnym zbyciem tego prawa, a od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przedmiotowego prawa do daty jego zbycia nie upłynęło pięć lat, to przychód z tego tytułu, w przypadku Wnioskodawcy, powinien zostać opodatkowany.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl