IPPB1/415-816/08-2/ES - Czy słusznie został pobrany podatek dochodowy od świadczeń przyznanych na podnoszenie kwalifikacji zawodowych?

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 7 października 2008 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-816/08-2/ES Czy słusznie został pobrany podatek dochodowy od świadczeń przyznanych na podnoszenie kwalifikacji zawodowych?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2008 r. (data wpływu 17 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnień przedmiotowych:

*

w części dotyczącej zwrotu kosztów za studia podyplomowe - jest prawidłowe,

*

w części dotyczącej zwrotu kosztów za kurs kwalifikacyjny - jest nieprawidłowe,

UZASADNIENIE

W dniu 17 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń przyznanych przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest nauczycielką zatrudnioną w szkole na podstawie umowy o pracę. Pracując w szkole musi podnosić swoje kwalifikacje zawodowe związane z wykonywaną przez siebie pracą. Do tej pory ukończyła studia podyplomowo "Informatyka w szkole" (lata 2005-2007) organizowane przez U w L, oraz kurs kwalifikacyjny "Pedagogika opiekuńczo-wychowawcza" (rok 2008) organizowany przez L w Z. Na wyżej wymienione formy kształcenia nie była kierowana przez Szkolę, jednak szkoła zwracała Wnioskodawczyni część poniesionych w danym roku kosztów związanych z opłatami za kształcenie, pomniejszoną o podatek dochodowy (zwroty były dokonywane na podstawie przedstawionych przeze Stronę dowodów wpłat).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podatek dochodowy został słusznie pobrany?

Zdaniem wnioskodawcy podatek dochodowy został pobrany niesłusznie. Strona powołuje się na dostępną w internecie interpretację Ministra Finansów (z 6 kwietnia 2005 r.) i interpretację Urzędu Skarbowego w Tomaszowie Mazowieckim (z 24 lipca 2007 r.) które brzmią: "Wartość świadczeń przyznanych na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego nauczycieli jest wolna od podatku dochodowego" oraz interpretację ogólną Nr DD3/033/10/KDJ/08/173 Ministra Finansów z 30 kwietnia 2008 r. w zakresie stosowania art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do świadczeń przyznanych przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z powyższego przepisu jednoznacznie wynika, że do przychodów pracownika zaliczyć należy wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, wynikające z zawartej umowy bądź mające związek z faktem wykonywania przez niego pracy.

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych, zgodnie z odrębnymi przepisami, przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.

W stosunku do nauczycieli za odrębne przepisy, o których mowa wyżej uznać należy regulacje zawarte w ustawie z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 674 z późn. zm.) oraz rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie sposobu podziału środków - na wspieranie doskonalenia zawodowego nauczycieli - pomiędzy budżety poszczególnych wojewodów, form doskonalenia zawodowego dofinansowywanych ze środków wyodrębnionych w budżetach organów prowadzących szkoły, wojewodów, ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania oraz szczegółowych kryteriów i trybu przyznawania tych środków (Dz. U. z 2002 r. Nr 46, poz. 430).

Na podstawie art. 70a ust. 1 powołanej ustawy, w budżetach organów prowadzących szkoły wyodrębnia się środki na dofinansowanie doskonalenia zawodowego nauczycieli w wysokości 1% planowanych środków przeznaczonych na wynagrodzenie osobowe nauczycieli.

Szczegółowe zasady i tryb dystrybucji, wydzielonych w myśl powyższego przepisu, środków na dofinansowanie dokształcania i doskonalenia zawodowego nauczycieli reguluje powołane rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 29 marca 2002 r.

Zgodnie z § 2 ust. 2 tego rozporządzenia ze środków na doskonalenie zawodowe nauczycieli, przyznanych na podstawie art. 70a ust. 1 powyższej ustawy, dofinansowuje się w części lub w całości:

*

opłaty za kształcenie pobierane przez szkoły wyższe i zakłady kształcenia nauczycieli,

*

opłaty za kursy kwalifikacyjne i doskonalące, seminaria oraz inne formy doskonalenia zawodowego dla nauczycieli skierowanych przez dyrektora szkoły lub placówki,

*

koszty przejazdów oraz zakwaterowania i wyżywienia nauczycieli, którzy na podstawie skierowania udzielonego przez dyrektora szkoły lub placówki uczestniczą w różnych formach doskonalenia zawodowego, a w szczególności uzupełniają lub podnoszą kwalifikacje.

W myśl § 7 ww. rozporządzenia organ prowadzący szkoły, w porozumieniu z dyrektorami szkół i placówek, ustala corocznie maksymalną kwotę dofinansowania opłat za kształcenie nauczycieli oraz specjalności i formy kształcenia, na które dofinansowanie jest przyznawane.

Należy zauważyć, że w przypadku dofinansowania w części lub w całości opłaty za kształcenie pobierane przez szkoły wyższe, bez znaczenia pozostaje fakt braku skierowania udzielonego przez dyrektora szkoły lub placówki. Skierowanie takie jest wymagane przy dofinansowaniu opłaty za kursy kwalifikacyjne i doskonalące, seminaria oraz inne formy doskonalenia zawodowego dla nauczycieli, a także przy dofinansowaniu kosztów przejazdów oraz zakwaterowania i wyżywienia nauczycieli uczestniczących w różnych formach doskonalenia zawodowego, a w szczególności uzupełniających lub podnoszących kwalifikacje.

Reasumując stwierdzić należy, iż wartość świadczenia w postaci zwrotu kosztów związanych z opłatami za studia podyplomowe, przyznana Stronie zgodnie ze wskazanym rozporządzeniem jest wolna od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zwolnienie to jednak nie obejmuje dofinansowania do opłaty za kurs kwalifikacyjny, przyznanego Wnioskodawczyni, gdyż uczestniczyła w nim bez skierowania dyrektora szkoły.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl