IPPB1/415-809/10-4/ES - Ustalenie wysokości miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2010 r. (data wpływu 13 września 2010 r.) oraz piśmie (data nadania 6 grudnia 2010 r., data wpływu 9 grudnia 2010 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB1/415-809/10-2/ES z dnia 24 listopada 2010 r. (data nadania 24 listopada 2010 r., data doręczenia 30 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy - jest prawidłowe.

W dniu 13 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest wspólnikiem spółki jawnej i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Spółka zajmuje się handlem detalicznym (apteka). Od 10 stycznia 2011 r. ze względu na spełnienie warunków spółka będzie zobowiązana prowadzić księgi rachunkowe zgodnie z ustawą o rachunkowości. W przygotowanych zasadach rachunkowości jednostki przewidziano stosowanie metody ewidencji kosztów uregulowanej w art. 17 ust. 2 pkt 4 ustawy o rachunkowości polegającą na odpisywaniu w koszty wartości materiałów i towarów na dzień zakupu lub produktów gotowych w momencie ich wytworzenia, połączonym z ustaleniem stanu tych składników aktywów i jego wyceny oraz korekty kosztów o wartości tego stanu, nie później niż na dzień bilansowy. W tym celu w polityce rachunkowości przewiduje się sporządzenie spisu z natury raz na kwartał uznając, iż okresem sprawozdawczym jest kwartał (wg ustawy nie później niż na dzień bilansowy).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sporządzanie spisu z natury raz na kwartał i korygowanie kosztów o wartość niesprzedanych towarów i wyrobów gotowych oraz nieużytych materiałów itd. raz na kwartał jest wystarczające z punktu widzenia ustalania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych wspólnika spółki jawnej.

Zdaniem Wnioskodawczyni metoda którą wybrała do ustalania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych jest prawidłowa. Z dniem 1 stycznia 2011 r. remanent początkowy Wnioskodawczyni zaksięgowałaby w koszty a zakup towarów handlowych księgowałaby w koszty na dzień zakupu. Zaliczki na podatek dochodowy płacone byłyby kwartalnie chyba, że nastąpiłaby wyprzedaż towaru i podatek wystąpiłby w miesiącu np. lutym. Wówczas bez względu na wystąpienie podatku remanent byłby sporządzony na koniec kwartału tzn. 31 marca 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) nie regulują kwestii częstotliwości dokonywania remanentu przez podatników prowadzących księgi rachunkowe.

Odrębne przepisy, dotyczące prowadzenia ewidencji rachunkowej zawiera ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi w art. 24 ust. 1, że u podatników, którzy zgodnie z obowiązującymi ich zasadami rachunkowości sporządzają sprawozdanie finansowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

A zatem, o ile Wnioskodawczyni będzie prowadziła księgi rachunkowe prawidłowo, tj. zgodnie z przepisami wskazanej uprzednio ustawy o rachunkowości, to księgi te będą stanowiły podstawę dla ustalenia dochodu z prowadzonej działalności, przy czym dochód ten winien być zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

W rozumieniu przepisów podatkowych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23, o czym stanowi art. 22 ust. 1 omawianej ustawy.

Z przepisu tego wynika, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Oczywiście, jeżeli wydatki te nie zostały wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Koszty zakupu towarów i surowców stanowią koszty bezpośrednio związane z przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej.

Podatkowe zasady potrącalności kosztów bezpośrednich w przypadku podatników prowadzących księgi rachunkowe ustawa reguluje w art. 22 ust. 5-5b.

W myśl art. 22 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione przez tego podatnika w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Z kolei na podstawie art. 22 ust. 5a tej ustawy, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 5a pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane jest zeznanie (art. 22 ust. 5b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Przytoczone przepisy nie stanowią zatem przeszkody dla stosowania metody księgowania kosztów opisanej we wniosku, jeżeli przy jej zastosowaniu nie zostaną naruszone uregulowane w tych przepisach zasady potrącalności kosztów bezpośrednich w roku podatkowym.

W związku z powyższym, sporządzanie spisu z natury raz na kwartał i korygowanie kosztów o wartość niesprzedanych towarów i wyrobów gotowych oraz nieużytych materiałów itd. na koniec kwartału jest wystarczające z punktu widzenia ustalania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych wspólnika spółki jawnej.

Podkreślić jednakże należy, że cytowany uprzednio art. 24 ust. 1 ustanawia zasadę ustalania dochodu podatników, do których mają zastosowanie zasady rachunkowości w oparciu o prawidłowo prowadzone księgi rachunkowe. Zatem dla prawidłowego i zgodnego z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustalenia dochodu do opodatkowania konieczne jest również prawidłowe, zgodne z przepisami ustawy o rachunkowości dokonywanie zapisów w księgach.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.