IPPB1/415-797/08-4/MO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2008 r. (data wpływu 11 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej. Z uwagi na braki formalne przedstawione zdarzenia przyszłe zostało uzupełnione pismem z dnia 4 września 2008 r. (data wpływu 5 września 2008 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest właścicielem prywatnej nieruchomości miejskiej, składającej się z działki gruntowej (1077m2) i położonych na niej: budynku handlowo-usługowego z częścią mieszkalną właściciela oraz budynku garażowego mieszczącego 7 garaży. Nieruchomość tą Wnioskodawca nabył jako spadek na mocy postanowienia sądowego w 1993 r. i wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 sierpnia 1998 r. (wpis do księgi wieczystej w 1999 r.)

Powyższa nieruchomość jest przedmiotem najmu od 1999 r. - w 1999 r. i w 2000 r. za kwotę niższą niż granica określająca obowiązek uiszczenia podatku VAT.

Od dnia 1 stycznia 2001 r. Wnioskodawca wykorzystuje tą nieruchomość jako przedmiot zarejestrowanej działalności gospodarczej, polegającej na wynajmie lokali użytkowych na własny rachunek (wg rejestru GUS: PKD 7020Z). Część nieruchomości jest przeznaczona na mieszkanie Wnioskodawcy i cele własnego użytku. Dnia 1 stycznia 2001 r. Wnioskodawca zarejestrował jako osoba fizyczna działalność gospodarczą w stosunku do posiadanej nieruchomości w urzędzie miasta X oraz zgłosił z tego tytułu rejestrację jako podatnik VAT Wartość nieruchomości w dniu jej nabycia wynosiła 270.000 zł, zgodne z decyzją Urzędu Skarbowego w X z dnia 2 lutego 1999 r. i decyzją z dnia 22 kwietnia 1999 r. Wymierzony od tej kwoty podatek w wysokości 53.853,60 zł. Wnioskodawca zapłacił w całości, co Urząd Skarbowy potwierdza pismem z dnia 28 września 2000 r.

Nakłady poniesione przez Podatnika na polepszenie stanu technicznego nieruchomości podaje na podstawie wystawionych na niego faktur VAT:

* w I okresie, kiedy Wnioskodawca nie był płatnikiem podatku VAT i nie miał możliwości odpisywania tego podatku od przychodów, to jest w 1999 r. i w 2000 r., Wnioskodawca wydał na remonty: 117.683,71 zł brutto (w tym podatek VAT wyniósł 16.788,93 zł).

* w II okresie, to jest od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 9 lipca 2008 r., jako płatnik podatku VAT,

Wnioskodawca wydał na cel polepszenia stanu technicznego nieruchomości kwotę: 65.300,04 zł brutto (w tym podatku VAT 9.499,16 zł).

Wydatkowana w II okresie kwota brutto wynosi 24,19% wartości nieruchomości w dniu jej nabycia (270.000 zł), a więc mniej niż 30%. Wnioskodawca wskazuje, iż nie będzie już ponosił, przed sprzedażą nieruchomości, nakładów na cele polepszenia stanu technicznego.

Podatnik zaznacza, że nieruchomości nie nabył w następstwie działalności gospodarczej, toteż jako własność prywatna nie została ona w księdze przychodów i rozchodów wpisana do ewidencji środków trwałych.

Wnioskodawca podkreśla, iż w miesiącu sprzedaży nieruchomości (październik 2008 r.), będzie jej właścicielem ponad 10 lat. Ponadto od 2005 r. Podatnik jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą jest płatnikiem podatku liniowego (PIT-5L).

Wnioskodawca zwraca uwagę, iż likwidacji działalności gospodarczej dokona po sprzedaży nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Odpowiedź na pytanie pierwsze i pytanie trzecie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej. Wniosek w zakresie pytania drugiego zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w zakresie zadanego pytania dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy art. 14 ust. 1 obowiązującej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podaje, że za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, zaś dla podatników opodatkowanych podatkiem od towarów i usług jest to przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Przychodem z działalności gospodarczej według art. 14 ust. 2 pkt 1a, ust. 2c, jest odpłatne zbycie wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej składników majątku będących środkami trwałymi. Zdaniem Wnioskodawcy stan faktyczny nabycia przez niego nieruchomości i stan faktyczny jej posiadania nie odpowiada treści art. 14 ww. ustawy, gdyż wydatek na nabycie tej nieruchomości nie stanowił przychodów z działalności gospodarczej, a wymieniona nieruchomość, jako prywatny majątek Podatnika, nie została wpisana do ewidencji środków trwałych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca zwraca uwagę, iż nieruchomość nabył jako spadek, od czego zapłacił podatek od spadku, wpłacając na rzecz skarbu państwa kwotę nie uzyskaną z działalności gospodarczej - spadek nabył w 1998 r., a działalność gospodarczą zarejestrował w 2001 r., stając się dopiero z chwilą zarejestrowania podatnikiem podatku od towarów i usług.

Artykuł 10 ust. 1 pkt 8 określa odpłatne zbycie nieruchomości jako źródło przychodów. Natomiast art. 10 ust. 2 pkt 3 wyjaśnia, że przepisów zawartych w ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej przed upływem 6 lat. Wnioskodawca uważa, iż wycofanie z działalności gospodarczej nieruchomości jako składnika majątku, o ile została ona nabyta odrębnie od tej działalności, sprawia, że jej zbycie nie stanowi źródła przychodu.

Podatnik wnioskuje, iż sprzedaż wymienionej nieruchomości nie skutkuje obowiązkiem uiszczenia podatku od dochodu.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:

Na wstępie zauważyć należy, iż zgodnie z podziałem obiektów budowlanych na grupy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) - do budynków niemieszkalnych zalicza się m.in. budynki handlowo-usługowe oraz budynki garaży.

Skoro ze złożonego wniosku wynika, iż w skład przedmiotowej nieruchomości wchodzą m.in. budynek handlowo-usługowy z częścią mieszkalną oraz budynek garażowy, to w świetle ww. przepisów powyższe budynki w całości są budynkami niemieszkalnymi.

W celu udzielenia odpowiedzi na zadane przez Podatnika pytanie należy dokonać oceny, czy przychód ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości będzie przychodem z działalności gospodarczej w świetle art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), czy też przychodem określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z odpłatnym zbyciem nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej, w związku z tym art. 10 ust. 1 pkt 8 nie znajduje zastosowania.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 tej ustawy, który w ust. 1 stanowi, że za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2004 r., przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

Z kolei art. 14 ust. 2c stanowi, iż do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Należy zauważyć, iż przepis art. 14 ust. 1 powołanej ustawy nie wymienia wszystkich przychodów z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy. Natomiast przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy wskazuje na niektóre rodzaje przychodów zaliczanych również do przychodów z działalności gospodarczej ("Przychodem z działalności gospodarczej są również:").

Jak wykazuje analiza przytoczonych powyżej uregulowań prawa podatkowego, rodzajowy katalog przychodów ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza nie jest ograniczony. Wymienione kategorie przychodów mają charakter przykładowy, otwarty.

W myśl powyższego zatem, odpłatne zbycie nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej, nie ujętej w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w cytowanym art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podmiotu, który faktycznie przedmiotową nieruchomość wykorzystywał dla celów prowadzonej działalności gospodarczej.

Przy kwalifikacji przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości decydujące znaczenie ma bowiem przedmiotowe i funkcjonalne powiązanie danego rodzaju przychodu ze źródłem jego uzyskania. Stąd bez znaczenia pozostaje w tej kwestii wskazywany przez Wnioskodawcę fakt nie ujęcia przedmiotowej nieruchomości w wykazie środków trwałych w księdze przychodów i rozchodów.

Zaznaczyć należy, iż w przypadku wycofania składnika majątku z działalności gospodarczej, przychód z tytułu jego zbycia będzie powstawał również w sześcioletnim okresie po wycofaniu tego składnika - stosownie do art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż zbywana nieruchomość jest przedmiotem najmu od 1999 r., natomiast od 2001 r. jest używana jako przedmiot zarejestrowanej działalności gospodarczej, polegającej na wynajmie lokali użytkowych na własny rachunek (z wyjątkiem części przeznaczonej na mieszkanie Podatnika), przy czym jak podkreślił Wnioskodawca przedmiotowa nieruchomość nie została ujęta w ewidencji środków trwałych.

W związku z tym sam Wnioskodawca wskazuje na związek przedmiotowej nieruchomości z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą. Przedmiotem owej działalności jest wynajem lokali użytkowych na własny rachunek.

Zatem na gruncie niniejszej sprawy, przedmiotem planowanego zbycia będzie (jak wskazano na wstępie) działka gruntowa wraz z budynkami niemieszkalnymi wykorzystywanymi w prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, które jako środek trwały winny być ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W związku z tym, przychód uzyskany ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości jest przychodem z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przychód powyższy powinien być opodatkowany na zasadach stosowanych do rozliczenia prowadzonej w chwili zbycia działalności gospodarczej. Zatem w przedmiotowej sprawie stawką określoną w art. 30c ust. 1 ww. ustawy.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.