IPPB1/415-791/09-3/AM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 grudnia 2009 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-791/09-3/AM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2009 r. (data wpływu 26 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zakresie możliwości ustalenia kosztów uzyskania przychodów w przypadku sprzedaży nieruchomości wniesionych do spółki cywilnej jako wkład niepieniężny - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów w przypadku sprzedaży nieruchomości wniesionych do spółki cywilnej jako wkład niepieniężny.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki cywilnej dwóch osób fizycznych XX spółka cywilna XX, YY, NIP:, z siedzibą w X (dalej: Spółka), prowadzącej działalność gospodarczą m.in. w zakresie obrotu nieruchomościami. Wspólnicy posiadają równe udziały w zysku. Uchwałą wspólników z dnia 22 lipca 2009 r. zostały podniesione wkłady w Spółce, na poczet których wspólnik Wnioskodawcy i Wnioskodawca wnieśli po 50% udziału w nieruchomości zabudowanej budynkami mieszkalnymi z wyodrębnionymi 4 lokalami. Wartość wkładów ustalona została na poziomie wartości rynkowej nieruchomości z dnia jej wniesienia do Spółki, tj. na łączną kwotę 1 mln 800 tys. zł. Lokale znajdujące się w budynkach przeznaczone zostały do sprzedaży w ramach działalności Spółki, zatem traktowane są one przez Spółkę jako towary handlowe.

Wnioskodawczyni swój udział w nieruchomości nabyła do majątku prywatnego w drodze darowizny od rodziców w dniu 29 czerwca 2009 r.

Z kolei wspólnik Wnioskodawczyni nabył swój udział w ww. nieruchomości w drodze kupna w dniu 26 września 2006 r. do majątku prywatnego. Cena zakupu wyniosła... zł. Przedmiotem zakupu był grunt, na którym po zakupie wzniesione zostały ww. budynki. Budynki zbudowane zostały tzw. systemem gospodarczym, przy częściowym wykorzystaniu usług obcych, których nabycie zostało udokumentowane fakturami VAT na kwotę ok. 215 000 zł.

W dniach 28 i 29 lipca 2009 r. Spółka dokonała sprzedaży 2 lokali mieszkalnych. W bieżącym roku zamierza również sprzedać kolejne lokaIe.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

W jakiej wysokości Spółka powinna uwzględnić koszty uzyskania przychodów przy sprzedaży lokali mieszkalnych.

Zdaniem Wnioskodawcy Spółka ma prawo uwzględnić koszty uzyskania przychodów w wysokości równej wartości nieruchomości, ustalonej na dzień wniesienia wkładów (aportów), a więc na poziomie jej wartości rynkowej, z uwzględnieniem ilości sprzedanych lokali w proporcji do ilości wszystkich lokali.

Zgodnie z art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody i koszty z udziału w spółce niebędącej osobą prawną u każdego wspólnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku. Zatem, pomimo że spółka cywilna nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, zarówno przychody, jak i koszty, w pierwszej kolejności określa się na poziomie spółki, a dopiero następnie dzieli się je pomiędzy wspólników według proporcji wynikającej z ich prawa do udziału w zysku spółki.

Przepisy prawa nie określają wprost, jaki koszt uzyskania należy uwzględnić w przypadku sprzedaży przez spółkę towarów handlowych otrzymanych w drodze aportu. Odnośny przepis obowiązuje jedynie w stosunku do tych składników majątkowych, które mają być wprowadzone na stan środków trwałych. Mianowicie, art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych prawnych uważa się - w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.

Z powyższego przepisu wynika, że ustawodawca honoruje fakt dokonania przez wspólników wnoszących aport wyceny składnika majątkowego na dzień wniesienia wkładu, zastrzegając jedynie, aby wycena ta nie przekraczała wartości rynkowej. Tak ustalona wartość może stanowić koszt uzyskania przychodów w spółce cywilnej lub osobowej spółce handlowej poprzez odpisy amortyzacyjne od środków trwałych.

Zdaniem Wnioskodawcy - wobec braku analogicznej regulacji odnoszącej się do składników majątku niebędących środkami trwałymi - uzasadnione jest posłużenie się analogią i przyjęcie, że towary handlowe należy również wycenić i przyjąć według wartości ustalonej na potrzeby aportu, jeżeli wartość ta nie przekracza wartości rynkowej.

Otrzymując nieruchomość jako wkład niepieniężny spółka cywilna wprawdzie nie ponosi kosztów na nabycie nieruchomości w sensie dosłownym (nie płaci za nieruchomość, nie daje w zamian innych rzeczy), jednakże wspólnicy, wnosząc nieruchomość do spółki cywilnej tytułem wkładu niepieniężnego, nie przenoszą tych składników na spółkę pod tytułem darmym. W zamian za wniesiony do spółki cywilnej wkład niepieniężny wspólnicy uzyskują bowiem świadczenie ekwiwalentne, jakim jest prawo do udziału w zysku spółki cywilnej. Wynika z tego, iż w momencie sprzedaży koszt poniesiony przez spółkę cywilną będzie równy wartości wniesionego przez wspólnika wkładu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie wskazać należy, iż zgodnie z art. 14a § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, a zatem mając na uwadze powyższe interpretacja indywidualna skierowana jest wyłącznie do Wnioskodawcy i skutki prawne wywołuje tylko w stosunku do niej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl