IPPB1/415-780/09-2/EC - Określenie kursów walut obowiązujących przy ustalaniu różnic kursowych z tytułu operacji przeprowadzanych za pośrednictwem rachunków walutowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 października 2009 r. (data wpływu 21 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

W dniu 21 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia sposobu wyceny środków pieniężnych w walucie obcej posiadanych przez Wnioskodawcę czyli "faktycznie zastosowanego kursu" z dnia nabycia tych środków pieniężnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w ramach prowadzonej na zasadach ogólnych działalności gospodarczej w formie księgi przychodów rozchodów zamierza dokonywać zapłaty za wydatki związane z delegowaniem pracowników na zagraniczne podróże służbowe, wyrażone w walucie EURO ze środków zgromadzonych w firmowej kasie walutowej i pozyskanych w następstwie przeprowadzonych i poniżej przedstawionych operacji:

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1) Na podstawie art. 24c ust. 8 u.p.d.o.f. podatnicy wyznaczają kolejność wyceny środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej, według przyjętej metody stosowanej w rachunkowości, której nie mogą zmieniać w trakcie roku podatkowego.

Ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.) w art. 35 ust. 8 stanowi, że w przypadku gdy ceny nabycia jednakowych albo uznanych za jednakowe, ze względu na podobieństwo rodzaju i przeznaczenia, składników inwestycji (którymi są m.in. waluty obce) są różne, to ich rozchód wycenia się według metody wybranej przez jednostkę spośród metod, o których mowa w art. 34 ust. 4 pkt 1-3, tj.:

Przyjęta zatem w przyszłości, przez Wnioskodawcę metoda rozchodu LIFO z kasy walutowej środków, tj. rozchodu waluty wycenionej według kursu faktycznie zastosowanego, ustalonego do rozliczenia wydatku, kurs kupna banku, w którym posiada firmowy rachunek walutowy należy uznać za właściwe.

Ad. 2) Przyjęty do rozliczenia transakcji zwrotu pracownikowi poniesionego wydatku kurs ustalony przy otrzymaniu na firmowy rachunek walutowy należności tj. np. 4,2942 PLN/Euro należy uznać za słuszne gdyż odzwierciedla rzeczywiste i ustalone nakłady, związane z nabyciem waluty obcej, a dokonane w międzyczasie środków przemieszczenia nie powodują żadnej zmiany.

Ad. 3) Ustalony i uzasadniony po części w odpowiedziach do pyt. 1 i 2 kurs faktycznie zastosowany potwierdza słuszność dokonania właściwej wyceny poniesionego kosztu w wysokości 1.717,68 PLN, gdyż odzwierciedla faktyczną wartość poniesionych nakładów związanych z delegowaniem pracownika na zagraniczną podróż służbową.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Na podstawie art. 24c ust. 1 ww. ustawy, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3 powołanego przepisu. W przypadku sprzedaży walut w kantorze dla celów podatku dochodowego powstaną różnice kursowe od tzw. środków własnych. Sposób ustalania różnic kursowych od własnych środków na rachunku walutowym reguluje art. 24c ust. 2 pkt 3 oraz ust. 3 pkt 3 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 24c ust. 2 ww. artykułu dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

Natomiast stosownie do art. 24c ust. 3 ww. artykułu ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

Przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu (art. 24c ust. 6 ustawy).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza dokonać przelewu z rachunku walutowego związanego z działalnością gospodarczą kwoty 1000 EURO na rachunek osobisty, a następnie z rachunku osobistego wpłacić do firmowej kasy walutowej. Następnie Wnioskodawca wypłaca z firmowej kasy walutowej kwotę 400 EURO, w związku z uregulowaniem zobowiązania związanego z rozliczeniem podróży służbowej delegowanego pracownika.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego i zadanych pytań wynika, iż przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie jest kwestia powstania różnic kursowych lecz ustalenie sposobu wyceny środków pieniężnych w walucie obcej w związku z przesunięciem środków z rachunku firmowego związanego z działalnością gospodarczą do firmowej kasy walutowej, a następnie wydatkowaniem tych środków w celu uregulowania zobowiązania związanego z rozliczeniem podróży służbowej delegowanego pracownika.

Przepisy ustaw podatkowych nie definiują pojęcia faktycznie zastosowanego kursu waluty. W świetle wykładni językowej faktycznie zastosowany kurs walutowy nie jest tylko kursem zrealizowanym, dlatego nie należy wiązać go tylko z sytuacjami związanymi z nabyciem i zbyciem (wymianą) walut. Kurs faktycznie zastosowany to taki, po jakim dokonuje się wyceny w danym dniu transakcji walutowej (przeliczenia waluty obcej). Kurs faktycznie zastosowany nie jest to zatem kurs faktycznie zrealizowany.

Faktycznie zastosowany kurs waluty bowiem, to kurs który należy zastosować w celu dokonania wyceny danej transakcji na określony dzień, aby stwierdzić, czy nie występują stany faktyczne, o których mowa w ust. 2 i 3 art. 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, np. kurs kupna lub sprzedaży banku, z którego usług korzysta podatnik, kurs kantorowy w przypadku nabycia lub sprzedaży walut w kantorze.

Jest to zatem kurs, po jakim dokonuje się faktycznej wyceny w danym dniu, w którym została dokonana operacja gospodarcza. Art. 24c ust. 4 ustawy stanowi jednakże, że jeżeli przy obliczaniu wartości różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień. Dopiero zatem, jeżeli nie byłoby możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty, ponieważ nie został on ustalony, np. w przypadku gdy podatnik korzysta z rachunku walutowego banku zagranicznego, w którym nie jest ogłaszany kurs waluty stosowany do przeliczenia złotego, wówczas możliwe jest zastosowanie kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dokonanie operacji na rachunku walutowym.

Dodać należy, iż zgodnie z art. 24c ust. 5 ustawy, jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty, o którym mowa w ust. 2 i 3, jest wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5 % wartość kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs opierając się na kursach walut ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, iż w wyniku przesunięcia środków z rachunku firmowego związanego z działalnością gospodarczą do firmowej kasy walutowej nie dochodzi do zbycia waluty, a jedynie do przesunięcia waluty z konta firmowego na konto prywatne, a następnie do kasy firmowej. Przesunięcie waluty z rachunku walutowego na rachunek osobisty, a następnie do firmowej kasy walutowej nie powoduje zmiany kursu waluty. W związku z tym, stwierdzić należy, iż do wyceny wartości wpływu waluty obcej do kasy walutowej, należy przyjąć kurs faktycznie zastosowany, tj. kurs kupna banku, z którego usług Wnioskodawca korzysta.

Rozliczając z firmowej kasy walutowej wypływ waluty w dniu zapłaty za wydatki związane z delegowaniem pracowników na zagraniczne podróże służbowe do przeliczenia waluty stosuje się średni kurs NBP z dnia poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Koszty zagranicznej podróży służbowej w przypadku gdy przed wyjazdem pracownik pobrał zaliczkę wyrażone w walucie obcej należy przeliczyć na złote według kursu średniego NBP ogłoszonego dla danej waluty z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień rozliczenia delegacji, natomiast jeżeli zaliczka nie była pobrana koszty należy przeliczyć na złote według kursu średniego NBP ogłoszonego dla danej waluty z dnia wypłaty należności.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.