IPPB1/415-778/09-2/ES - Zasady zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów działalności gospodarczej prowadzonej przez małego podatnika jednorazowej amortyzacji zakupionych w 2008 r. środków trwałych, mieszczących się w grupie rodzajowej 3-8 PKWiU, przyjętych do użytkowania w 2009 r.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2009 r. (data wpływu 19 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 19 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie uboju żywca wraz z rozbiorem mięsa (opodatkowanie na zasadach ogólnych, księga przychodów i rozchodów, 19 % podatek liniowy). W związku z rozszerzeniem działalności o produkcję wędlin w roku 2008 i 2009 Wnioskodawca dokonał rozbudowy pomieszczeń zakładu. Ponadto w miesiącu lipcu 2008 r. Wnioskodawca dokonał zakupu maszyn i urządzeń masarskich. Część z tych maszyn ogólnego zastosowania przydatnych do wykonywanej wówczas działalności Wnioskodawca przyjął do użytkowania w 2008 r. i zgodnie z art. 22k ust. 7 u.o.p.d.o.f. dokonał ich jednorazowej amortyzacji. Wnioskodawca jest małym podatnikiem w myśl definicji art. 5 ustawy - zarówno w 2008 jak i 2009 r. spełniał kryteria wysokości obrotu, a zakupione maszyny należały do grup 3-8 klasyfikacji rodzajowej środków trwałych i nie było wśród nich samochodu osobowego.

Znaczna część tych maszyn i urządzeń zakupionych w 2008 r. została przyjęta do użytkowania w miesiącu kwietniu 2009 r., po zakończeniu rozbudowy zakładu o produkcję wędlin oraz po odbiorze tych pomieszczeń przez służby sanitarne (Weterynaryjna Inspekcja Sanitarna) i wydaniu zezwolenia na produkcję wędlin. W tym też terminie dokonał przyjęcia do użytkowania specjalistycznych maszyn i urządzeń przydatnych wyłącznie przy produkcji wędlin (komory wędzarnicze, nastrzykiwarka igłowa, maskownice próżniowe i inne). Wcześniej te maszyny (zakupione w 2008 r.) były wpisane w prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencję środków trwałych odpowiednio w kolumnach:

zaś faktyczne przyjęcie ich do użytkowania oraz uwzględnienie tego w ewidencji środków trwałych w kolumnie: (4) data przyjęcia do użytkowania nastąpiła z chwilą otrzymania pozwolenia na produkcję wędlin oraz rozszerzeniem działalności o produkcję wędlin tj. dnia 24 kwietnia 2009 r.

Wnioskodawca dokonał jednorazowej amortyzacji tych środków trwałych, zakładając, że jeżeli w art. 22k ust. 7 u.o.p.d.o.f. mowa jest w roku podatkowym w którym środki trwałe zostały wprowadzone do Ewidencji Środków Trwałych, to nie chodzi o datę ich nabycia, lecz o faktyczną datę przyjęcia ich do użytkowania.

W książce "Ewidencja Środków Trwałych" występują dwa rodzaje dat związanych z danym środkiem trwałym: data jego nabycia i określenie dokumentu stwierdzającego nabycie, oraz data przyjęcia do użytkowania środka trwałego.

Wymieniony w art. 22k ust. 7 u.p.d.o.f. termin: "... rok podatkowy, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych..." jest tożsamy z rokiem podatkowym w którym środki te zostały przyjęte do użytkowania.

Wnioskodawca nadmienia, że jednorazowa amortyzacja środków trwałych (zarówno w roku 2008, jak również w 2009 r.) jako pomoc de minimis nie przekroczyła wyznaczonego pułapu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu 2009 r. dokonanej w m-cu kwiecień 2009 r. przez Wnioskodawcę jako małego podatnika jednorazowej amortyzacji (do określonej w art. 22k ust. 7 wartości odpisów amortyzacyjnych) środków trwałych mieszczących się w grupie rodzajowej 3-8 klasyfikacji za wyjątkiem samochodów osobowych, zakupionych w 2008 r., zaś przyjętych do użytkowania w dniu 24 kwietnia 2009 r. zgodnie z warunkami określonymi w art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a w szczególności z wymogami dotyczącymi roku podatkowego, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych.

Zdaniem Wnioskodawcy dokonana przez niego (małego podatnika) w miesiącu kwietniu 2009 r. jednorazowa amortyzacja środków trwałych (z grupy 3-8 klasyfikacji za wyjątkiem samochodów osobowych) zakupionych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej w m-cu lipcu 2008 r., a przyjętych do użytkowania 24 kwietnia 2009 r., jest zgodne z wymogami art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (do wysokości określonej w ustawie) i stanowi koszt uzyskania przychodu prowadzonej działalności za 2009 rok, czyli za rok w którym te środki trwałe zostały przyjęte do użytkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do postanowień art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Natomiast zgodnie z art. 22k ust. 7 ww. ustawy, podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Ustawą z dnia 5 marca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2009 r. Nr 69, poz. 587) z dniem 22 maja 2009 r. zmieniono kwotę limitu odpisów amortyzacyjnych, o której mowa w art. 22k ust. 7 ustawy. Zgodnie z art. 5 ust. 1 powołanej ustawy, w latach podatkowych rozpoczynających się w 2009 r. i 2010 r., kwota tego limitu, zmieniona w art. 1 (tj. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz art. 16k ust. 7 ustawy zmienianej w art. 2 (tj. ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych), wynosi 100.000 euro w każdym z tych lat podatkowych.

Przepis powyższy nie ma zastosowania do podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej, który w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, prowadził działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niemającej osobowości prawnej lub działalność taką prowadził małżonek tej osoby, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa (art. 22k ust. 11 ww. ustawy).

Zatem z możliwości jednorazowej amortyzacji mogą skorzystać mali podatnicy lub podatnicy, którzy rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej za wyłączeniem sytuacji, określonych w art. 22k ust. 11 powołanej ustawy.

Małym podatnikiem zgodnie z art. 5a pkt 20 ww. ustawy, jest podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro. Przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł (art. 22k ust. 12 ww. ustawy).

W 2009 r. za małego podatnika można uznać tego, u którego przychód brutto ze sprzedaży za 2008 rok nie przekroczył kwoty 4.053.000,00 zł, wg wyliczenia: średni kurs euro ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na dzień 1 października 2008 r. wynosił 3,3775 zł x 1.200.000 = 4.053.000 zł.

Natomiast dopuszczalny w 2009 r. limit jednorazowych odpisów amortyzacyjnych stosownie do postanowień art. 22k ust. 7 i 12 ww. ustawy, wynosi 338.000 zł wg wyliczenia: ww. kurs euro tj. 3,3775 x 100.000 = 337.750, w zaokrągleniu 338.000 r.

Jak wynika z treści złożonego wniosku wnioskodawca, jest tzw. małym podatnikiem. W miesiącu lipcu 2008 r. Wnioskodawca dokonał zakupu maszyn i urządzeń masarskich. Część z tych maszyn ogólnego zastosowania przydatnych do wykonywanej wówczas działalności Wnioskodawca przyjął do użytkowania w 2008 r. i zgodnie z art. 22k ust. 7 u.o.p.d.o.f. dokonał ich jednorazowej amortyzacji. Zakupione maszyny należały do grup 3-8 klasyfikacji rodzajowej środków trwałych i nie było wśród nich samochodu osobowego. Znaczna część tych maszyn i urządzeń zakupionych w 2008 r. została przyjęta do użytkowania w kwietniu 2009 r., po zakończeniu rozbudowy zakładu o produkcję wędlin oraz po odbiorze tych pomieszczeń przez służby sanitarne (Weterynaryjna Inspekcja Sanitarna) i wydaniu zezwolenia na produkcję wędlin. W tym też terminie Wnioskodawca dokonał przyjęcia do użytkowania specjalistycznych maszyn i urządzeń przydatnych wyłącznie przy produkcji wędlin.

Wskazać przy tym należy, iż stosownie do treści art. 22k ust. 8 ww. ustawy, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 7, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, lub stosować zasady określone w art. 22h ust. 4. Od następnego roku podatkowego podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych zgodnie z ust. 1 lub art. 22i; suma odpisów amortyzacyjnych, w tym dokonanych w pierwszym roku podatkowym oraz niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1, nie może przekroczyć wartości początkowej tych środków trwałych.

W myśl natomiast art. 22d ust. 2 ww. ustawy, składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Z powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, iż do ewidencji winny być wprowadzone składniki majątku stanowiące środki trwałe. Natomiast definicja środków trwałych (art. 22a ust. 1 ww. ustawy) wskazuje, iż są to składniki majątku stanowiące własność lub współwłasność podatnika wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną działalnością.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca w 2008 r. zakupił i wpisał do ewidencji środków trwałych maszyny i urządzenia, natomiast faktyczne przyjęcie do używania i wykorzystywania nastąpiło w dniu 24 kwietnia 2009 r.

Biorąc pod uwagę, iż faktyczne przyjęcie do użytkowania (wykorzystywania na potrzeby związane z prowadzoną działalnością) nastąpiło w kwietniu 2009 r. należy stwierdzić, iż dopiero w tym momencie składniki te stały się środkami trwałymi. A zatem Wnioskodawca jako mały podatnik prawidłowo zaliczył do kosztów uzyskania przychodów w 2009 r. jednorazową amortyzację środków trwałych mieszczących się w grupie rodzajowej 3-8 klasyfikacji za wyjątkiem samochodów osobowych.

Reasumując stwierdzić należy, iż stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.