IPPB1/415-775/09-5/KS - Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów diet i innych należności za czas podróży służbowej pracownika.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 6 stycznia 2010 r. Izba Skarbowa w Warszawie IPPB1/415-775/09-5/KS Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów diet i innych należności za czas podróży służbowej pracownika.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 13 października 2009 r. (data wpływu z dnia 19 października 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 listopada 2009 r. (data wpływu z dnia 27 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

*

opodatkowania wartości diet i innych należności za czas podróży służbowej pracownika (kierowcy) - jest nieprawidłowe,

*

możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości diet i innych należności za czas podróży służbowej pracownika (kierowcy) - jest prawidłowe,

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania wartości diet i innych należności za czas podróży służbowej pracownika (kierowcy) oraz możliwości zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi firmę transportową (PKD 4941z. Transport Drogowy Towarów). Koszty z tytułu podróży służbowych kierowców na terenie kraju i Unii Europejskiej do wysokości określonej w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej wprowadza do podatkowej księgi przychodów i rozchodów jako koszty uzyskania przychodu oraz zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy nie opodatkowuje ich.

Zgodnie z umowami o pracę pracowników - kierowców miejscem świadczenia pracy jest siedziba pracodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika - kierowcy stanowią koszt uzyskania przychodu i zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy przedstawionym w przedmiotowym wniosku, rozliczenie kosztów podróży służbowych (kierowców, których zgodnie z umową o pracę miejscem wykonywania pracy jest siedziba pracodawcy) zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Pismem z dnia 27 listopada 2009 r. (data wpływu 27 listopada 2009 r.) Wnioskodawca doprecyzował stanowisko przedstawione w przedmiotowym wniosku.

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko zawarte w uzupełnieniu wniosku) rozliczenie kosztów podróży służbowych (kierowców, których zgodnie z umowami o pracę miejscem wykonywania pracy jest siedziba pracodawcy) zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega opodatkowaniu podatkiem od osób fizycznych u pracownika i jest kosztem uzyskania przychodu u pracodawcy zgodnie z art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pismem z dnia 2 grudnia 2009 r. Nr IPPB1/415-775/09-4/KS Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku z dnia 13 października 2009 r. (data wpływu 19 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez doprecyzowanie zajętego stanowiska w odniesieniu do zadanego pytania w zakresie zwolnienia z opodatkowania diet i innych należności za czas podróży służbowych pracownika - kierowcy.

W wezwaniu z dnia 2 grudnia 2009 r. tut. Organ podatkowy stwierdził, iż występuje niespójność zajętego przez Wnioskodawcę stanowiska w odniesieniu do stanowiska zajętego we wniosku o wydanie interpretacji. Wnioskodawca został poinformowany również, iż w przypadku braku odpowiedzi na wezwanie w przedmiocie uzupełnienia braków formalnych wniosku w wyznaczonym terminie (w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania) tut. Organ podatkowy udzieli pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie zwolnienia z opodatkowania diet i innych należności za czas podróży służbowej pracownika - kierowcy odnosząc się do stanowiska zawartego w uzupełnieniu wniosku z dnia 27 listopada 2009 r. (data wpływu z dnia 27 listopada 2009 r.).

W dniu 28 grudnia 2009 r. (po powtórnym awizowaniu w dniu 15 grudnia 2009 r.) powyższe wezwanie zostało zwrócone do tut. Organu podatkowego. Do dnia wydania pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca nie uzupełnił braków formalnych wniosku w zakresie objętym wezwaniem z dnia 2 grudnia 2009 r. Nr IPPB1/415-775/09-4/KS.

Mając na uwadze powyższe, tut. Organ podatkowy wydając niniejszą interpretację odniósł się do stanowiska, które zostało zajęte przez Wnioskodawcę w uzupełnieniu wniosku z dnia 27 listopada 2009 r. (data wpływu: 27 listopada 2009 r.)

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce strefy budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Powyższe zwolnienie od podatku obejmuje zatem diety i inne świadczenia otrzymane przez pracownika za czas podróży służbowej, do wysokości określonej w odrębnych przepisach.

Odrębnymi przepisami, o których mowa powyżej są m.in. przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 z późn. zm.) oraz przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991 z późn. zm.).

Podstawowym warunkiem otrzymania należności przewidzianych wyżej wymienionymi rozporządzeniami jest więc odbycie przez pracownika podróży służbowej.

Definicja podróży służbowej została zawarta w art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21 poz. 94 z późn. zm.), który stanowi, iż pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową. Podróżą służbową jest zatem taki wyjazd, który odbywa się na polecenie pracodawcy i jest związany ze świadczeniem pracy poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy.

Powołane powyżej zwolnienie podatkowe odnosi się do świadczeń otrzymywanych w związku z odbywaniem przez pracownika podróży służbowej. W konsekwencji zwolnienie przysługuje wyłącznie pod warunkiem, że pracownik odbywa podróż służbową w rozumieniu cytowanych przepisów Kodeksu pracy.

Podkreślić należy, iż "podróż służbowa pracownika" jak wskazano powyżej należy do zakresu prawa pracy - art. 775 § 1 Kodeksu pracy. Oznacza to, iż przepisy ustawy - Kodeks pracy, nie stanowią przepisów prawa podatkowego, a więc działający w imieniu Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie jest upoważniony do interpretowania tej ustawy w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej.

Jeśli zatem wykonywanie przez pracownika pracy, która polega na stałym przemieszczaniu się na określonym obszarze, jest podróżą służbową w rozumieniu art. 775 § 1 Kodeksu pracy i pracownik może z tego tytułu otrzymywać diety i inne należności, to świadczenia te będą korzystały ze zwolnienia w granicach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania wartości diet i innych należności za czas podróży służbowej pracownika (kierowcy) jest nieprawidłowe.

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

Zatem, przedsiębiorca ponosząc wydatki związane z wyjazdem służbowym pracowników może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszystkie faktycznie poniesione wydatki, jeżeli ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na osiągnięcie przychodu, o ile nie są one wyszczególnione jako nie stanowiące takich kosztów.

W katalogu przepisu art. 23 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarto zakazu, ani jakiegokolwiek ograniczenia, co do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez pracodawcę na diety bądź z innego tytułu, w związku z odbywaniem podróży służbowych pracowników. Jednakże zarówno w przypadku podróży na obszarze kraju jak i poza jego granicami musi zostać spełniony podstawowy warunek, a mianowicie pracownik musi odbyć podróż służbową.

W konsekwencji niezależnie od tego, czy wypłacane pracownikom - kierowcom środki pieniężne będą elementem wynagrodzenia podlegającym opodatkowaniu, czy też na podstawie odrębnych przepisów, zgodnie z przepisami prawa pracy - dietą lub inną należnością, mogą stanowić u pracodawcy koszt uzyskania przychodów, jeśli oczywiście spełnią dyspozycję cyt. art. 22 ust. 1.

Dodatkowo koniecznym jest wskazanie, iż zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Minister Finansów - na pisemny wniosek zainteresowanego - wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wniosek o interpretację indywidualną może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych (art. 14b § 2 Ordynacji podatkowej). Zgodnie zaś z § 3 art. 14b Ordynacji podatkowej składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Interpretacja ma zatem dotyczyć zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w odniesieniu do zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych.

Wobec powyższego, upoważnienie do wydawania indywidualnych interpretacji obejmuje jedynie przepisy podatkowe. Fakt, iż normy te powołują instytucje uregulowane w innych gałęziach prawa (np. prawa pracy) nie oznacza, iż instytucje te stają się prawem podatkowym. W konsekwencji, w omawianym przypadku, organ upoważniony może udzielić interpretacji jedynie w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zajmując określone stanowisko w tej dziedzinie. Natomiast rozstrzygnięcie kwestii, czy wykonywanie pracy kierowcy może być uznane za podróż służbową należy do właściwości Ministra Pracy i Polityki Społecznej, który jest organem właściwym w zakresie prawa pracy.

Z uwagi na fakt, iż Strona opłaciła wniosek w wysokości 75 zł, nadpłata w wysokości 35 zł dokonana w dniu 13 października 2009 r. będzie zwrócona, na wskazany rachunek bankowy zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl