IPPB1/415-742/08-2/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2008 r. (data wpływu 27 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dotyczących ceny wykupu przedmiotu leasingu - jest prawidłowe.

W dniu 27 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dotyczących ceny wykupu przedmiotu leasingu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna polegającą m.in. na świadczeniu usług transportowych.

Dnia 13 grudnia 2006 r. Wnioskodawczyni zawarła umowę leasingu z K...SA. Przedmiotem umowy są dwa samochody ciężarowe marki Volvo. Wartość początkowa jednego samochodu wyniosła 44 400,00 zł netto. Wnioskodawczyni poniosła opłatę wstępną w wysokości 8.436,00 zł netto za 1 pojazd. Dotychczas Wnioskodawczyni dokonała spłat 17 rat spłaty kapitału w wysokości 16 250,04 zł netto za 1 samochód. Pojazdy były użytkowane w prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej. Z powodu zmniejszenia ilości zleceń na usługi transportowe Wnioskodawczyni postanowiła zastanowić się nad wcześniejszym wykupem jednego z pojazdów i sprzedaniu go, gdyż od pewnego czasu jeden z pojazdów nie jest użytkowany i przynosi straty w postaci obowiązku opłacania rat leasingowych, ubezpieczeń, przeglądów itp. Firma leasingowa zaproponowała Wnioskodawczyni wykup samochodu w cenie rynkowej w oparciu o wycenę uprawnionego rzeczoznawcy nie niższą jednak niż 19.320,14 zł netto, tj. kwotę przybliżoną wartości stanowiącej różnicę pomiędzy wartością początkową a wartością dotychczasowych spłat kapitału. Z informacji uzyskanych od rzeczoznawcy wynika, że uwzględniając intensywność użytkowania pojazdów, stopień zużycia i stan techniczny wartość pojazdów będzie oscylowała na poziomie 18-22 tysiące zł netto.

Po przygotowaniu pojazdu do sprzedaży tj. dokonaniu remontów, poprawek blacharskich, wymianie ogumienia i ogólnej poprawy wyglądu pojazd Wnioskodawczyni jest w stanie uzyskać cenę ok. 35-40 tysięcy zł netto, która to cena pokryłaby dodatkowe koszty przygotowania pojazdu, dodatkowe koszty wykupu oraz przyniosłaby zysk podlegający opodatkowaniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wartość wykupu podana przez leasingodawcę, która to wartość teoretycznie znacznie odbiega od wartości rynkowej, w tym przypadku będzie uzasadniona w opinii organu wydającego indywidualną interpretację.

Czy w przyszłości wartość wykupu nie zostanie ustalona w wysokości wartości rynkowej pojazdu, co skutkowałoby dla Wnioskodawczyni obowiązkiem dopłaty różnicy wynikającej z kwoty wyrażonej na fakturze wykupu a wartością rynkową.

Zdaniem Wnioskodawczyni wartość wykupu pojedyńczego pojazdu podana przez finansującego, tj. wysokość 19.320,14 zł netto, jest wartością rzeczywistą środka trwałego. Posiada ona ekonomiczne uzasadnienie w postaci stanu technicznego pojazdu, a także jest wyższa od wartości hipotetycznej ustaIonej na podstawie art. 23a pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dodatkowo regulacje zawarte w art. 23a-23l ustawy nie określają podatkowych skutków rozwiązania umowy leasingu przed okresem zawartym w umowie. Wnioskodawczyni uważa również, że wartość wykupu pojazdu nie powinna w przyszłości skutkować ustaleniem jej przez organy podatkowe bądź organy kontroli skarbowej na poziomie wyższym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 23a pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), ilekroć jest mowa o umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Na podstawie art. 23b ust. 1 ww. ustawy, definiującego tzw. leasing operacyjny, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

Należy przy tym pamiętać, iż okoliczność wypełnienia powyższych przesłanek należy badać również w przypadku wcześniejszego rozwiązania umowy leasingu (treść stosunku umownego pomiędzy stronami ulega bowiem istotnej zmianie - w tym w zakresie okresu trwania umowy). W przypadku negatywnej weryfikacji zawartej umowy pod kątem ww. przesłanek zastosowanie będzie miał art. 23l powołanej ustawy, zgodnie z którym do opodatkowania stron umowy zawartej na czas nieoznaczony lub na czas oznaczony, lecz niespełniającej warunków, określonych w art. 23b ust. 1 pkt 2 lub art. 23f ust. 1, lub art. 23i ust. 1, stosuje się przepisy, o których mowa w art. 11, 22 i 23, dla umów najmu i dzierżawy.

Wykup samochodu jest odrębną czynnością prawną - umową sprzedaży pojazdu, do której mają zastosowanie kryteria prawno-podatkowe obowiązujące w dniu zawarcia takiej umowy.

W sferze podatku dochodowego negatywne konsekwencje związane z zaniżeniem wartości przedmiotu sprzedaży mogą zasadniczo dotknąć jedynie zbywcę, dla którego transakcja stanowi źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Stosownie bowiem do treści art. 23c pkt 1 cytowanej ustawy, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu, o której mowa w art. 23b ust. 1, finansujący przenosi na korzystającego własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, będących przedmiotem tej umowy przychodem ze sprzedaży środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie sprzedaży; jeżeli jednak cena ta jest niższa od hipotetycznej wartości netto środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, przychód ten określa się w wysokości wartości rynkowej według zasad określonych w art. 19.

Pojęcie hipotetycznej wartości netto zostało zdefiniowane w treści art. 23a pkt 6a cytowanej ustawy, zgodnie z którym rozumie się przez nią wartość początkową określoną zgodnie z art. 22g pomniejszoną o odpisy amortyzacyjne obliczone według zasad określonych w art. 22k ust. 1 z uwzględnieniem współczynnika 3 - w odniesieniu do środków trwałych.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Jeśli organ podatkowy zakwestionuje rzetelność wyceny wartości przedmiotu umowy sprzedaży zastosowanej przy wykupie przedmiotu leasingu, może określić inną wartość według cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca zbycia. Przy ustalaniu wartości rynkowej przedmiotu sprzedaży organ podatkowy może korzystać z opinii biegłego lub biegłych, jeśli strony umowy na jego żądanie nie zmienią deklarowanej wartości lub nie wykażą przyczyn uzasadniających podanie wartości na poziomie niższym od wartości rynkowej. W razie, gdy wartość ustalona przez biegłego (biegłych) będzie przewyższać cenę umowną o co najmniej 33%, zbywający zostanie dodatkowo obciążony kosztami sporządzenia opinii przez biegłego (biegłych).

Skoro jednak Wnioskodawczyni określiła, iż wartość wykupu przedmiotowego pojazdu podana przez finansującego jest wyższa od wartości hipotetycznej ustaIonej na podstawie art. 23a pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to negatywna przesłanka określona w art. 23c pkt 1 powołanej ustawy nie będzie miała zastosowania w odniesieniu do przedstawionego przez Wnioskodawczynię zdarzenia przyszłego.

Reasumując, w przypadku zachowania podstawowego okresu umowy leasingu oraz gdy wartość wykupu jest wyższa od wartości hipotetycznej netto można przyjąć, iż uzasadniona będzie wartość wykupu określona w umowie sprzedaży.

Zauważyć jednocześnie należy, iż do instytucji interpretacji indywidualnej prawa podatkowego, przewidzianej w art. 14b Ordynacji podatkowej, mają zastosowanie przepisy zakreślone w zamkniętym katalogu określonym w art. 14h tej ustawy. W konsekwencji do postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego nie mają zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym.

Z uwagi na okoliczność, iż postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego tut. Organ podatkowy, wydając interpretację indywidualną, nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego zmierzającego do ustalenia poprawności określenia przez strony umowy wartości wykupu przedmiotowego pojazdu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo należy dodać, iż dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.