IPPB1/415-715/08-5/AŻ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2008 r. (data wpływu 20 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie amortyzacji mieszkania będącego przedmiotem najmu (pytanie 3 i 4 wniosku), uzupełnionym pismem z dnia 2 września 2008 r. (data wpływu 5 września 2008 r.) złożonym na wezwanie Nr IPPB1/415-715/08-2/AŻ z dnia 28 sierpnia 2008 r. - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie amortyzacji mieszkania będącego przedmiotem najmu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podatnik oddał w najem mieszkanie, którego zakup został sfinansowany kredytem. W kwietniu 2006 r. podatnik (osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej) podpisał z bankiem umowę kredytową na finansowanie zakupu mieszkania na rynku pierwotnym na kwotę 750 tys. zł (w kwietniu 2006 r. wypłacona została transza w kwocie 70 tys. zł, w maju 2007 r. w kwocie 630 tys. zł, a w grudniu 2007 r. w kwocie 50 tys. zł).

Odsetki od kredytu płacone były w latach 2006 i 2007 od kwoty faktycznie wykorzystanego kredytu (w roku 2006 od kwoty 70 tys. zł, a w roku 2007 od kwoty 70 tys. zł - do maja i 700 tys. zł od czerwca).

W czerwcu 2007 r. mieszkanie zostało odebrane od developera protokołem zdawczo-odbiorczym, a w lipcu 2007 zakupione aktem notarialnym.

W okresie grudzień 2007 - marzec 2008 podatnik wykończył mieszkanie i postanowił je wynajmować.

W kwietniu 2008 mieszkanie zostało przekazane najemcy a najemca zapłacił pierwszy czynsz. Podatnik (wynajmujący) postanowił opodatkować dochody z najmu na zasadach ogólnych.

Wnioskodawca pismem z dnia 2 września 2008 r. (data wpływu 5 września 2008 r.) uzupełnił stan faktyczny, przedstawiony we wniosku ORD-IN poprzez wyjaśnienie, iż:

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Odpowiedź na pytanie trzecie i czwarte stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej. Wniosek Pana z zakresu pozostałych pytań został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami.

Zdaniem wnioskodawcy wszelkie koszty poniesione przez podatnika do momentu otrzymania pierwszego czynszu od najemcy powinny powiększać wartość mieszkania, która będzie podstawą amortyzacji. Amortyzacja lokalu powinna rozpocząć się w miesiącu wpłaty pierwszego czynszu przez najemcę.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Artykuł 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) wymienia najem (który nie stanowi działalności gospodarczej) jako odrębne źródło przychodu. W odniesieniu do przychodów z najmu ma zastosowanie ogólna definicja kosztu podatkowego, zawarta w art. 22 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do art. 22a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Z treści art. 22a ustawy wynika zatem, że odpisy amortyzacyjne od wynajmowanego lokalu mieszkalnego, stanowią koszt uzyskania przychodu w trakcie trwania umowy najmu.

Zasady ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych określone zostały w art. 22g ust. 1 i ust. 3 oraz w art. 22g ust. 10 ww. ustawy.

Przepis art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy stanowi, iż za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia.

Stosownie do art. 22g ust. 3 za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Natomiast zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

W myśl powyższych przepisów do kosztów związanych z zakupem można zaliczyć odsetki naliczone i zapłacone do dnia przekazania przedmiotowego mieszkania do wynajmu. Mogą one powiększyć wartość początkową mieszkania będącą podstawą naliczania odpisów amortyzacyjnych zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów.

Zatem z uwagi na zaistnienie bezpośredniego związku pomiędzy ponoszonym wydatkiem a źródłem przychodu z tytułu najmu lokalu mieszkalnego, kwota odsetek od kredytu naliczana i zapłacona do dnia przekazania środka trwałego do używania podwyższy wartość początkową - ustaloną zgodnie z art. 22g ust. 3 ww. ustawy - będącą podstawą do dokonania odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile podatnik podejmie decyzję o ich amortyzacji.

Cytowany wyżej art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym wymienia koszty, o które powiększa się cenę nabycia, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych. Użycie w tym przepisie sformułowania "w szczególności" sugeruje, że jest to katalog otwarty. Jednakże sformułowanie "związane z zakupem" zawęża ten katalog wyłącznie do kosztów, które dotyczą transakcji zakupu.

W związku z powyższym nie można uznać, że wszelkie koszty poniesione do momentu oddania środka trwałego do używania - wynajmu, a szczególnie koszty czynszu mogą stanowić koszty powiększające cenę nabycia, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 22h ust. 1 ww. ustawy odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji.

Uwzględniając powyższe przepisy oraz stan faktyczny przedstawiony we wniosku należy stwierdzić, że:

* odsetki od kredytu zaciągniętego na zakup mieszkania oraz inne koszty związane z zakupem środka trwałego zapłacone do dnia przekazania środka trwałego (tj. lokalu mieszkalnego) do używania - wynajmu będą stanowić element wartości początkowej tego środka trwałego; nie stanowią kosztu podwyższającego wartość środka trwałego koszty, które nie są związane z jego zakupem (np. czynsz),

* odpisy amortyzacyjne mogą być dokonywane od miesiąca następującego po miesiącu, w którym lokal ten został wprowadzony do ewidencji środków trwałych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.