IPPB1/415-712/08-4/ES

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2008 r. (data wpływu 19 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wierzytelności nieściągalnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wierzytelności nieściągalnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi wspólnie z małżonkiem działalność gospodarczą pod nazwą: przedsiębiorstwo produkcyjno handlowo usługowe "J" z siedzibą w x, przy ulicy Ł. Działalność jest prowadzona w zakresie produkcji i sprzedaży odzieży ochronnej oraz środków ochrony BHP i czystościowych. Strona opłaca podatek dochodowy na zasadach ogólnych a zapisów zdarzeń gospodarczych dokonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

PPHU "J" posiada wierzytelności od "F" Spółka Akcyjna z siedzibą w S, ul. S. Sąd Rejonowy dla xx w x XIV Wydział Gospodarczy dla spraw upadłościowych i naprawczych postanowieniem z dnia 23 grudnia 2004 r. wydanym w sprawie o sygn. akt..../04 ogłosił upadłość "F" S. A. obejmującą likwidację majątku dłużnika.

PPHU "J" w dniu 4 marca 2005 r. zgłosił swoje wierzytelności od F" S. A. do ww. Sądu. Syndyk masy upadłościowej "F" S. A. w załączniku do pisma z dnia 19 czerwca 2006 r. adresowanego do sędziego komisarza ustanowionego przez ww. Sąd Rejonowy przedłożył do zatwierdzenia "Plan podziału sumy uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości obciążonej hipotekami położonej w S przy ulicy S w postępowaniu upadłościowym "F" S. A. z siedzibą w S. W planie tym syndyk masy upadłościowej wykazuje wierzytelności od "F" S.A. dla PPHU "J", jednak nie planuje ich zaspokojenia. Ostatnim pismem przekazanym przez Sąd Rejonowy PPHU "J" (za pośrednictwem pełnomocnika prawnego - Janusza Kaczmarka) jest "Lista wierzytelności" "F" S. A. w upadłości, w której w oświadczeniu syndyka masy upadłościowej wykazane są wierzytelności dla PPHU "J". Z przedstawionej wyżej dokumentacji nie wynika jednoznacznie, że postępowanie upadłościowe "F" S. A. zostało zakończone.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy w kwestii pytania Nr 1 art. 23 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) pozwala przedmiotowe wierzytelności PPHU "J" zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów jako wierzytelności nieściągalne, które uprzednio na podstawie art. 14 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została uprawdopodobniona.

Zdaniem Strony w zakresie pytania Nr 2 zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów jako wierzytelności nieściągalne podlega zarówno należność główna jak i naliczone ustawowe odsetki, ponieważ w sądowych nakazach zapłaty (w postępowaniu nakazowym) ujęte były zarówno należności główne jak i ustawowe odsetki.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

Ad. 1.

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) za przychód z działalności o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (tj. pozarolniczej działalności gospodarczej) uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychody te wykazuje się do opodatkowania niezależnie od tego czy zostały zapłacone. Dostrzegając skutki finansowe dla podmiotów, które nie uzyskały od kontrahentów należnych im kwot, ustawodawca umożliwił - po spełnieniu określonych przepisami wymogów - zaliczenie wierzytelności nieściągalnych do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle art. 23 ust. 1 pkt 20 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem takich wierzytelności nieściągalnych, które uprzednio na podstawie art. 14 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została uprawdopodobniona.

Zatem przepis ten formułuje dwa warunki, które muszą wystąpić łącznie, aby móc zaliczyć nieściągalne wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów. Pierwszym jest, aby wierzytelności te zostały uprzednio na podstawie art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zarachowane jako przychody należne, drugim zaś, by nastąpiło uprawdopodobnienie nieściągalności.

Z treści art. 23 ust. 2 ww. ustawy wynika, iż za wierzytelności, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 20 uważa się te wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana:

Wymieniony katalog jest katalogiem zamkniętym i w sposób jednoznaczny określa rodzaj dokumentów, które są niezbędne do tego, aby wierzytelność mogła zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Wnioskodawca posiada wierzytelności od "F" S. A. Spółka Akcyjna z siedzibą w S, ul. S. Kwoty te były zaliczone do przychodów należnych i opodatkowane.

Sąd Rejonowy dla x w x XIV Wydział Gospodarczy dla spraw upadłościowych i naprawczych postanowieniem z dnia 23 grudnia 2004 r. wydanym w sprawie o sygn. akt..... 202/04 ogłosił upadłość "F" S. A. obejmującą likwidację majątku dłużnika.

Zgodnie z treścią art. 51 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. z 2003 r. Nr 60, poz. 535 z późn. zm.) uwzględniając wniosek o ogłoszenie upadłości, sąd wydaje postanowienie o ogłoszeniu upadłości. Po uprawomocnieniu się postanowienia o ogłoszeniu upadłości, wykonuje się zatwierdzony plan podziału (art. 352 ust. 1 ww. ustawy).

Natomiast w myśl art. 368 ust. 1 ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze, w sprawach, w których postępowanie upadłościowe obejmowało likwidację majątku, sąd po wykonaniu ostatecznego planu podziału stwierdzi zakończenie postępowania upadłościowego.

W przedstawionym stanie faktycznym i prawnym należy stwierdzić, że fakt wydania przez Sąd postanowienia o ogłoszeniu upadłości Spółki "F" obejmującego likwidację majątku dłużnika, nie uprawnia jeszcze do zaliczenia wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów.

Dopiero wydanie przez właściwy sąd postanowienia o ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania, stanowić może - w świetle wyżej przytoczonego art. 23 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przesłankę do zaliczenia wierzytelności odpisanych jako nieściągalne do kosztów uzyskania przychodów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego nie wynika także, iż przewidywane koszty prowadzenia postępowania sądowego i egzekucyjnego byłyby równe bądź wyższe od kwoty dochodzonych wierzytelności, co uprawniałoby wnioskodawcę do sporządzenia protokołu, o którym mowa w art. 23 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym do zaliczenia stwierdzonej nim wierzytelności nieściągalnej do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ad. 2.

W ww. przepisach art. 23 ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca dokonał ścisłego i wyczerpującego wyliczenia jakimi środkami można dokumentować nieściągalność wierzytelności. Jest to wyliczenie kompletne, co oznacza, że jakikolwiek inny dokument niż wymieniony w tych przepisach nie może skutecznie udokumentować faktu nieściągalności wierzytelności. Uznanie wierzytelności za nieściągalną może nastąpić wyłącznie w wymienionych przypadkach, stanowią one bowiem katalog zamknięty.

Udokumentowanie nieściągalności wierzytelności w inny sposób niż wskazany w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie skutkuje powstaniem prawa do zaliczenia ich wartości do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym. W przedmiotowej sprawie na wartość wierzytelności zgłoszonej w postępowaniu upadłościowym składała się kwota wynikająca z niezapłaconej faktury (łącznie z podatkiem VAT) oraz należne odsetki za zwłokę.

W świetle cytowanych przepisów, wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wartość wierzytelności pomniejszoną o należny podatek od towarów i usług oraz o odsetki za zwłokę, bowiem wartości te nie stanowiły przychodu należnego, o ile jednak spełnione zostały przesłanki wynikające z art. 23 ust. 1 pkt 20 ww. ustawy, tj. wierzytelność została zarachowana uprzednio do przychodów należnych oraz wnioskodawca posiada postanowienie Sądu o ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stanowisko wnioskodawcy, w kwestii zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nieściągalnych wierzytelności jest nieprawidłowe.

Jednocześnie informujemy, iż załączone do wniosku dokumenty nie podlegają analizie i weryfikacji. Wnioskodawca jest zobowiązany do przedstawienia stanu faktycznego wyłącznie we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.